Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zwangerschapsblog van een trotse (bijna) papa
25-10-2010
Tom... ge wordt papa morgen !
Met deze woorden maakten ze mij wakker deze zaterdag, ze zouden de bevalling op gang gaan zetten. Ik dus in allerijl naar het ziekehuis, want meestal is ze dan binnen de 16u bevallen of zoiets. Dat hebben ze mij dus altijd wijsgemaakt. Ze spuiten vaginaal een oplossing in en dat doen ze maximaal 2x per dag. Dit dient om de baarmoeder voor de bereiden en om de weeën op te wekken. Maar na een lange middag, namiddag en avond was er nog steeds geen beweging... Die avond kwam de kinderarts van de neonatalogie bij ons langs om even alles uit te leggen wat er ging gebeuren en wat de risico's waren van de vroeggeboorte, hierin heeft ze ons gerust gesteld. De bevalling zou pas voor zondag zijn omdat ze anderhalve maand te vroeg was en haar baarmoeder nog verder voorbereid moest worden, ik mocht dan ook rustig naar huis gaan om te slapen, het zou niet voor van de nacht zijn.
Zondag werd ik wakker gemaakt met een telefoontje van Natalie, ik mocht op mijn "gemak" naar het hospitaal komen want de voorweeën waren begonnen. Ik dus "op mijn gemak" tegen 180km/uur naar het ziekenhuis heen. Ze lag rustig in haar ben en ze had weeën om de 15 a 10 min. Na een uurke werd de pijn toch erger en om haar te kalmeren en wat rust en pijnverlichting te geven mocht ze in bad. Na een tijdje rustig in bad te hebben gezeten begon ze echt wel enorm pijn te krijgen en moest ik aan het koordje trekken (alarmbel). Samen met de verpleegster haalde ik haar uit bad en het was menens. Ze verloor wat bloed en we brachten haar zeer voorzichtig terug naar de kamer. De verpleegster vroeg wel dat Natalie wat rondliep en wat op een bal ging zitten, maar dat was buiten Natalie haar willeke gerekend want de pijn was voor haar té hard. De verpleegster ging dan maar de assisten erbij halen, maar ze keek zo een beetje van is ze niet wat aant overdrijven want zolang is ze nog niet bezig met haar weeën.....
De assistent kwam binnen en conroleerde even hoeveel opening ze had. Ze had al 8.5cm opening en moest dus asap naar de bevallingskamer, het was hoogste tijd... Het gedoe en de drukte ga ik jullie een beetje besparen, maar na een moeizame infuus-plaatsing, het overdreven makkelijk breken van het water door de rechterwijsvinger van de vroedvrouw en het ontbreken van tijd voor een epidurale te plaatsen, heeft mijn vrouwke fantastisch werk geleverd want na een kwartierke in de bevallingskamer is Ruben ter wereld gekomen. Wat te vroeg en nog zo klein en fragiel, maar met de stembanden van de mama... ;)
