"Jawel, hier zijn we weer." Dat gevoel bekroop me toen ik zondag voor
de 9e keer de wei van Werchter betrad. Het gevoel is niet meer
hetzelfde als de eerste keer. Ik kan het me nog zo voor de geest halen.
In 1996 vol verwondering de wei betreden, een zoektocht naar wat Rock
Werchter nu allemaal is. En dan die eerste noten van Skunk Anansie, ik
was verkocht. Maar dat was vroeger, nu is het eerder een soort van
thuis komen. Werchter hoeft niet meer, maar het is altijd leuk. Vroeger
keek je daar al vanaf december naar uit, nu begin je al te kijken wie
de groepjes zijn die er komen. In 2005 ben ik zo naar Green Day gaan
kijken, tot hiertoe nog altijd het concert dat me het beste is
bijgebleven.
De aftrap werd gegeven door John Butler Trio. Nooit van
gehoord, maar zo 'n groepjes horen bij Werchter. En toch wel een beetje
ontdekking, het bluesachtige rocktrio brachten de wei toch al wel in
vervoering. Maar na 40 minuten had ik het er toch wel mee gehad.
Met panic at the disco had ik het na 5 minuten al gehad.
Flauwe muziek van gastjes die dachten dat ze er al helemaal waren.
Enkele bakvissen op de eerste rij niet te na gesproken was de hele wei
het met me eens.
Heb je al eens een clown het podium van Werchter zien
betreden? Urbanus heeft met de Heideroosjes eens een poging gedaan,
maar Anouk wou dit overtreffen. Een andere verklaring kan je moeilijk
geven voor de schreeuwlelijke outfit die ze aanhad. Een eerste
kippenvelmoment kwam er bij Lost. Lang geleden dat ik dat nog gehoord
had en het bracht toch enkele moeilijkere momenten in me naar boven.
Enfin, ik kon het al aanhoren, dat is ooit anders geweest. Schattig
waren ook haar kindjes die gitaar kwamen meespelen of gewoon
rondliepen. Maar op den duur leek het meer een kindercreche dan een
optreden. Flauwe opvoeringen van 'Girl' en 'Nobody 's wife' brachten de
wei wel aan het dansen, maar het was duidelijk dat deze Anouk niet in
topvorm verkeerd. We hebben ze ooit al helemaal anders gezien.
Tijd voor een potje te koken met The Kooks. "Leuke band om
eens te zien," dacht ik vooraf en ik moet toegeven, ik heb me er heel
goed mee geamuseerd. Leuke, frisse muziek met een enthousiaste zanger,
meer moet Werchter niet zijn.
The Raconteurs moeten naar 't schijnt goed zijn, ik vond er
in elk geval geen bal aan. Na 2 liedjes vertrokken naar Grinderman
oftewel Nick Cave, maar al die depri toestanden. Pizza zoeken was een
betere optie en de Hawaii smaakte dan ook fantastisch !!!
En toen was het de tijd voor de Kaiser Chiefs. Het optreden
waar ik het meeste naar uitkeek. Ik ken wel niet zoveel nummers, maar
hetgeen ik ken vind ik echt goed. En teleurstellen deden ze niet. Mijn
maatstaf is altijd de doek Rock Werchter die boven het podium hangt. Ik
kan er op twee manieren naar kijken. Als ik er naar kijk, kan dat uit
verveling zijn of die doek kan me doen herinneren waar ik eigenlijk ben
en dan is het goed. Wat the Kooks voor 70% konden, hebben de Chiefs
voor 100% klaar gekregen. Die drietal keren dat ik keek deed me
herinneren dat ik ergens in het Brabantse stond. Fantastisch
optreden!!!
Nee, techno/dance is mijn ding echt niet, maar Born Slippy van
Underworld staat toch in mijn top 5 van favoriete schijven. Underworld
dus en vanaf de eerste tonen was het eigenlijk al raak. Ik kon volledig
er in op gaan en heb echt me echt tot een hoop weliswaar op niets
slaande danspasjes laten verleiden. En toen de bom Born Slippy werd
gedropt, waren we helemaal vertrokken. Dat nummer is zo juist he. Elke
noot, elke toon, elke sample snijdt door heel je lichaam tot er niets
meer overblijft. Mijn persoonlijke hoogtepunt van Werchter.
Tja en dan moet je naar dEUS he. Een afsluiter klopt altijd.
Ik ben geen fan van Neil Young, maar ik kon er echt van genieten toen
hij Werchter afsloot in 1996. Hetzelfde verhaal voor REM. Werchter is
nog nooit slecht afgesloten en we gaven dEUS het voordeel van de
twijfel. De dEUShype is altijd aan mij voorbij gegaan. En na twee
liedjes wist ik genoeg: ik zal ze ook nooit niet snappen. Ze hebben
pareltjes van songs, maar ze concentreerden zich vooral op hun nieuwe
nummers. Op zich heb ik daar geen problemen mee, maar op een festival
lopen niet alleen fans. Laat de festivalgangers kennis maken met nieuwe
nummers, maar vergeet daarbij af en toe niet een hit te stoppen. De
Kaiser Chiefs deden dat perfect. De wei prepareren met enkele hits en
die ambiance houden bij hun nieuwe nummers. De wei lag plat. Bij dEUS
lag de wei ook plat, maar van mensen die gingen zitten, liever hun bed
opzochten. Muzikaal was het perfect gespeeld en ik was onder de indruk
van wat Mauro Pawlovski uit zijn gitaar haalt, maar hartverwarmend was
het allemaal niet. Roses zorgde nog voor een 2e kippenvelmoment en de
afsluiter Suds&Soda was mooi, maar Werchter verdiende een mooiere
afsluiter dan dit.
En wat denken we nu? Werchter was tof, heel erg tof. Werchter is Werchter en volgend jaar niet twijfelen, we komen gewoon terug!
'Hoe kan jij je nu amuseren?' Het is een opmerking die ik vaak te horen krijg als ik vertel dat ik geen alcohol drink.
Ergens overvalt me dan toch altijd een gevoel van medelijden.
Heb je echt alcohol nodig om je te amuseren? In dat geval zou mijn
leven maar een saaie boel zijn. Op café gaan is dan de meest zinloze
bezigheid die je dan kan voorstellen. Een fuif? Dat zou helemaal een
heidense plaats zijn voor een Cola Zero man. De waarheid is natuurlijk
helemaal anders. Als je nooit alcohol hebt gedronken, weet je ook niet
wat je mist. Op een fuif ben ik vaak de eerste op de dansvloer, in café
's doe ik niet liever dan discussies aangaan. Kortom, het leven is heel
draaglijk zonder alcohol.
Toch begrijp ik ook de reactie. Voor iemand die nooit het
effect van een pintje, bacardi - cola of witte wijn ondervonden heeft,
is het soms een rare gewaarwording om te zien hoe alcohol zelfs
verlegen mensen transformeert in vlotte spraakwatervallen, al dan niet
in de maat dansende sterren op de dansvloer en flirtende versierders.
Je diepste ik komt precies naar boven en alle rationele remmingen
vallen gedeeltelijk of volledig weg. Het lijkt wel Jim Carrey in The
Mask. Je zet een masker op dat je ware ik op een al dan niet extreme
manier toont.
Ben ik daar dan nooit jaloers op? Natuurlijk wel! Hoewel ik
eigenlijk een vlotte jongen ben, merk ik meer dan eens dat ik mijn
verlegenheid moeilijk op zij kan zetten. Eens ik iemand een beetje echt
ken, vallen al die remmingen weg, maar de aanzet naar een gesprek kan
toch zo aarzelend zijn. In je hoofd blijft het maar ratelen: wat moet
je doen? praat er mee? maar wat heb ik te zeggen? ... Verder dan een
welgemeende knik geraak ik dan ook niet. En zo kom je af en toe vol
vertwijfeling thuis van een avondje uit. Mooie vrouwen genoeg,
interessante vrouwen ook die je echt wel eens zou willen kennen, maar
dat stapje er naar toe, dat blijft toch oh zo moeilijk. En eigenlijk is
dat gewoon zo verschrikkelijk jammer. Sommigen bestempelen mij als een
arrogante jongen of denken dat er iets mis is, misschien zelfs dat
vrouwen mij niet interesseren. Niets is echter minder waar. Iemand die
mij een beetje kent, weet dat het tegenovergestelde waar is.
Is het dan een reden om me toch een keertje in de alcohol te
storten? Nee, dat zeker niet. Ik heb al lang voor mezelf uitgemaakt dat
alcohol niet aan mij besteed is. De reden er voor is zelfs voor mij
duister. Het lijkt wel de beklimming van een alpencol die ik niet over
geraak. De berg is te hoog, te steil en te lang. Ik besef ook maar al
te goed dat mijn leven veel moeilijker zou zijn met, dan zonder
alcohol. En als ik die optelsom maak, dan is het gewoon niet de moeite
en ben ik blij met een Cola Zero. Ook met een zero ziet mijn leven er
heel erg mooi uit.
Maar toch denk je na een avondje stappen wel eens: hoe zou mijn avondje er uit gezien hebben met een pintje ipv een Cola Zero ?
2 weken geleden vertrek je op 2daagse. Leerlingen krijgen test
in de studie. Niet echt moeilijke test trouwens als je de oefeningen
hermaakt had. Ik heb al veel moeilijkere testen gefabriceert.
De refter is groot, de controle is moeilijk. Toch enkele
leerlingen betrapt met open boek. Spieken dus. Procedures gevolgd:
verder schrijven met groene stylo.
Test verbeterd: sommige delen een 0, het groene gedeelte wordt nog gequoteerd.
Je deelt de testen uit en de discussie komt op gang. Discussie
vraag je jezelf af. Waar moet in godsnaam over gepraat worden. Leerling
doet iets wat ze niet mag, maar blijkbaar zijn deze regeltjes geen
evidentie. Nee hoor, je moet bijna geloven dat het een onrecht is dat
er punten worden afgenomen. Het argument dat ook anderen het gedaan
hebben, houdt ook geen steek. Het is alsof Adam G zou moeten
vrijgesproken worden, want er zijn zoveel andere moordenaars die vrij
rondlopen en nooit gepakt worden. Als je even nadenkt, is het zelfs een
heel laag bij de grond argument, want je beschuldigt rechtstreeks je
leerlingen van dezelfde bedenkelijke praktijken. "When I go down, I'll
take everyone with me."
Eigenlijk kan ik met hetgene hierboven nog allemaal best
leven. Maar wat ik niet begrijp is dat leerlingen niet kunnen toegeven
dat ze een fout gemaakt hebben. Afkijken en afschrijven hoort nu
eenmaal bij het puber zijn, maar je wordt maar een echt iemand als je
je fouten durft toegeven. Maar blijkbaar lukt dat niet zo goed.
De relatie leerkracht - leerling werkt enkel en alleen maar
als er vertrouwen is. Mijn standpunt is altijd dat een leerling van
goede wil is. Ik geef hen vertrouwen. Maar wat blijft er nu van dit
vertrouwen over? Afkijken, dit nog bijna onredelijk vinden en zelfs
niet vinden dat het fout is. Ik geef graag nieuwe kansen en ik zal dat
ook nu nog doen. Het vertrouwen zal wel weer herstelt worden, daar
twijfel ik niet aan.
De examens komen er aan. Als ik terugdenk aan deze periode breekt het
angstzweet me weer uit. Tot laat studeren, stapels papieren op je
bureau waar maar geen einde aan lijkt te komen en vooral voor de
leerkracht anex prof gaan zitten en van top tot teen laten keuren. Nee,
ik ben blij dat deze periode achter de rug is.
Toen ik nog ijverige en ook wel af en toe minder ijverige
student was, leek de examenperiode de mooiste tijd die er was voor een
leerkracht. Even in de voormiddag naar school komen en dan de rest van
de dag om te doen wat je wil. Na 7 jaar in het onderwijs weet ik wel
beter. De examenperiode is allerminst iets om naar uit te komen.
De martelgang begint al voor de examens: het opstellen van het
proefwerk. Urenlang op zoek in de bib, op het net naar geschikte
vragen. Dan nog de vragen aanpassen zodat de leerlingen het proefwerk
toch enigszins met een glimlach maken. Het is een voortdurend wikken en
wegen van te gemakkelijk en dan weer te gemakkelijk. Maar na een uur of
5 is het kunststuk meestal wel af.
Wat mag je niet doen tijdens het examentoezicht? Boekjes
lezen, examens verbeteren, sudoku 's maken, kortom je mag alleen
toekijken gedurende 2 à 4u hoe de leerlingen ijverig op hun kopijen
zitten te schrijven. Dat kan best wel boeiend zijn. Je leert veel over
leerlingen. Voor sommigen is het maken van een examen het creëren van
een kunstwerk. Het examen maken, liefst eerst in potlood, daarna alles
netjes overschrijven, het blad nog eens draaien, de vragen nog eens
overlezen om het uiteindelijk bij het belsignaal met een glimlach of
boze blik af te geven. Voor de meesten is een examen echter pure chaos.
Snel vraag lezen, liefst nog enkele gegevens overslaan, beginnen
oplossen, schrappen want je bent vanalles vergeten, opnieuw maken en
dat zo 2u aan een stuk. 2u is dan vrij optimistisch want het is dan
weer een sport om alles zo snel mogelijk tot een degelijk geheel te
verwerken zodat ze toch nog een uurtje vrij hebben om te slapen op de
bank, een strip te lezen of in het gunstigste geval de leerstof van het
volgende examen alvast te overlopen. Echt boeiend wordt het pas als
leerlingen hun PSP proberen boven te halen of kaartenhuisjes beginnen
te bouwen. Het brengt enige verstrooiing in deze lange uren. Want laten
we eerlijk zijn: toezicht houden is saai. Ik nodig iedereen uit 4u niks
te doen. Geloof me het vraagt veel volharding om dit goed te doen. Er
schiet niks anders over dan je gedachten eens de vrije loop te laten
gaan. In mijn geval zijn zo al volledige voetbalkampen uitgedacht,
toekomstplannen gesmeed en netelige situaties geanalyseerd.
En dan zie je die pak examens op je afkomen. Honderden
bladzijden die op je afkomen waarin veel goede dingen, maar helaas soms
ook wel serieuze onzin op je afkomt. Je sluit je op. Liefst in een
kamertje waarin geen internet, TV of koelkast met lekkere dingen staat.
Nee, geef mij maar een klasje met enkel wat muziek, een computer zonder
internet en voor de rest helemaal niks zodat je zonder afleiding aan
die enorme stapel kan beginnen. En dan beginnen die uren in volledige
eenzaamheid en je volledig stort in de wereld van de leerlingen en hun
vreugde, maar laten we het vooral ellende houden waarin ze vertoefden
tijdens het examen.
Tegen het einde van de examens neemt de stress pas echt toe.
Je moet alles verbeterd krijgen, de punten moeten binnen en meestal is
er nog wel ergens een examen van je tijdens de laatste 2 dagen. Opeens
merk je dat je nog iets niet verbeterd hebt. Stress alom en de deadline
nadert.
Niets is zo mooi als op <enter> drukken en je punten definitief verzenden.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
? 
