2 jaar en half na elkaar ontmoet te hebben in Darwin, Australië, zag ik de Duitse Nina terug in Posadas. We zijn meteen verdergereisd naar San Ignacio de Miní. Er zou een prachtige hostel moeten zijn, dus dat moest ik eens even controleren. Het was uiteindelijk wel OK, maar nu niet zoooo speciaal, en al zeker niet vriendelijk. Daar wilden we eigenlijk de ruïnes van een Jesuitennederzetting gaan bezoeken, maar omdat dit eigenlijk niet echt hoge prioriteit heeft op mijn “to do lijstje” en weer een redelijk hoge kost had, zijn we maar meteen doorgetrokken naar Puerto de Iguazu. Daar gingen we al genoeg geld spenderen. Voor de eerste keer in 390 dagen reizen in Zuid-Amerika heb ik veel problemen gekend om een hostel te vinden. Er zijn er zeker een stuk of 20, maar zaten echt allemaal volgeboekt. De eerste nacht dus een duurdere kamer moeten nemen, en daarna toch 2 nachten in een hostel kunnen slapen.

De watervallen van Iguazu liggen practisch op het 3 landenpunt tussen Argentinië, Brazilië, en iets verder ook Paraguay. Zowel Argentinië als Brazilië hebben hun nationaal park met eigen toegansprijs om de watervallen te bezoeken. En als je ze grondig wil zien, moet je zowel het overzicht langs Braziliaanse kant als de close up langs Argentijnse kant bezichtigen. Dus dat hebben we dan ook gedaan. Het non-toeristische Paraguay daarentegen had een ander idee: in samenwerking met Brazilië hebben ze hun kant van de watervallen geëxplodeerd en omgetoverd tot een groot stuwmeer. Heel spijtig voor de liefhebber van natuurpracht, want deze watervallen zouden nog groter geweest zijn dan die van Iguazu. Ze hebben hier ook vele nederzettingen voor laten overspoelen. Maar langs de andere kant een zeer belangrijke bron van energie op dit moment. Het zou de tweede grootste dam ter wereld zijn, na de drieklovendam in China, en levert electriciteit voor zo’n 90% van Paraguay en een 19% van heel Brazilië (bron: wikipedia). Denk maar eens hoeveel bomen in het amazonegebied hiervoor zouden gekapt worden als deze energiebron niet uitgebuit werd.

Maar de watervallen dus. Eerst de Braziliaanse kant. Op een uurtje of 3 waren we rond. De volgende dag de Argentijnse kant, waar we ook een boottocht “onder” de watervallen hebben genomen. Niet op het zwaarste punt recht eronder, maar wel dicht genoeg om een zware waterwolk over je heen te krijgen, die geen enkel plekje op je lichaam droog laat.

Op dit moment zit ik met Nina en een Japanner (Yuya) in de bus naar Florianópolis, aan de Braziliaanse kust. Een rit van 14 uur. Het is direct aan de prijs van de hostels en de bus te merken dat dit geen goedkoop tripje gaat worden. Gelukkig ben ik in contact gebleven met een Braziliaan die ik ken van in Torres del Paine, de 5 daagse trektocht in het zuiden van Chile ongeveer een jaar geleden. En die heeft een oproep aan enkele van zijn vrienden gedaan om mij onderdak te verschaffen (zelf woont hij in de VS op dit moment). Met onmiddellijk 2 positieve reacties. Dus misschien dat ik binnen enkele dagen wel bij één van hen onderdak vind.

Geniet van de foto’s van Iguazu!

Update: Er heeft zich een mogelijkheid voorgedaan om relatief goedkoop in Rio te overnachten, bij een Duitser die nog een plaatsje in zijn kamer overheeft, dus ik ben op weg om carnaval alsnog in het grootse Rio te gaan vieren. Spijitg van de plannen in Florianópolis, maar ja. Carnaval in Rio kan ik toch niet laten vliegen... Nog geen idee waar mijn reis zal heengaan na Rio. Op dit moment zit ik voor 1 nacht in Curritiba, tussen Florianópolis en Rio.

16-02-2012 om 00:41 geschreven door Tommy Latino  

Top of flop? Het was top! De zoektocht naar een hotel had beter kunnen verlopen. Ik heb wel een goedkoop hotel gevonden aan de Argentijnse kant (Posadas), met een kamertje voor mezelf, maar zonder airconditioning. En met een dagtemperatuur van 37 graden (’s nachts 28) en een zeer hoge vochtigheidsgraad zou dat geen overbodige luxe geweest zijn. Achteraf vernomen dat er toch een jeugdherberg zou zijn in Posadas, wat natuurlijk een veel betere optie had geweest. En het hotel dat ik op het oog had aan de andere kant van de brug, in Encarnacion (Paraguay) bleek nog plaats te hebben en goedkoper te zijn. Maar goed. Het is ook eens speciaal om in Argentinië te slapen en in Paraguay uit te gaan. Heb weer een heel pak stempeltjes in mijn paspoort verzameld.

Zonder van veel af te weten ben ik dan vrijdagavond de grens overgegaan op zoek naar het carnavalsfeest. Op de valreep nog een ticketje kunnen bemachtigen aan dubbele prijs (maar nog steeds goedkoper dan een matchke van den Antwerp) en op de tribune het geluk gehad om snel een hoopje Europeanen te spotten. Met als gevolg een knaller van een feest! De fun deed zich voor in het elkaar volspuiten met  “lanzanieves” of “sneeuwspuitbussen”, een soort van schuimspuitbussen. En dan waren er verder de prachtige praalwagens en de mooie meisjes in leuke outfits. Hoewel ik mij wel afvraag hoeveel er nog origineel is aan die meisjes...

Het feest was zo leuk dat ik zaterdag opnieuw probeerde te gaan, maar de bende van de dag ervoor vond het welletjes geweest, en de iets duurdere zaterdagtickets werden aan viervoudige prijs verkocht, wat er toch net iets over was. Teleurgesteld terug naar Argentinië afgezakt dus, maar met goede herinneringen aan de prachtige vrijdag.

Maandag is er in Posadas een Duitse vriendin van mijn reis in Australië toegekomen (niet toevallig hoor, was afgesproken) en nu reizen we even samen richting de watervallen van Iguazu, en misschien nog een stukje in Brazilië. Op dit moment zit ik op de bus naar Iguazu... Hopelijk vind ik het komend weekend nog een leuk plaatsje waar er voortijdig carnaval gevierd wordt, en het weekend erop volgt dan het echte werk in Brazilië! Morgen ga ik waarschijnlijk mijn 5^e land in 2 weken tijd in, om de watervallen aan de braziliaanse kant te bezichtigen.

Geniet van de foto's van Carnaval. Binnenkort komen de foto's van de watervallen, iets helemaal anders, en daarna hopelijk opnieuw carnavalsfoto's.

10-02-2012 om 16:45 geschreven door Tommy Latino  

Uruguay!

Ik zit un op de bus naar mijn laatste bestemming in Uruguay, vooraleer ik vanavond de grens naar Argentinië oversteek. En busrit overdag = tekstje schrijven voor blog.

Een ferry heeft mij 5 dagen geleden van Buenos Aires naar Colonia de Sacramento in Uruguay gebracht. Een Klein dorpje dat vroeger als smokkeldorp voor Buenos Aires werd gebruikt. Kleine straatjes met kasseien en parken sieren dit koloniaal dorpje, verder niet veel te zien. Dus enkele uurtjes later de bus op naar Montevideo, de hoofdatad van Uruguay. Men zegt dat dit misschien de meest leefbare stad van Zuid-Amerika is, en ik denk dat ze geen ongelijk hebben. Op 5 minuutjes lopen van mijn hostel had ik een mooi strand, waar beach volley en voetbal gespeeld worden met wie het maar wille. Ik ken geen enkele hoofdstad met zo’n strand vlakbij. Maar dit is dan ook een heel kleine hoofdstad natuurlijk. Na enkele dagen ben ik met een Nederlands meisje 2 dagen het zuid-oosten van Uruguay gaan verkennen, met name Punta del Diablo en Cabo Polonio. Die laatste is enkel bereikbaar via 4x4 truck, die ons een half uurtje over strand en duinen tot in het electriciteitloze Cabo Polonio bracht. Nu ja, vele huisjes en restaurantjes wekken met generators wel electriciteit op, maar er komt geen leiding toe. Ik had verwacht dat dit een lokaal toeristenschuw dorpje zou zijn, maar het is juist meer een commercieel dorpje dat leeft van de toeristen.  Heel de zuidkust van Uruguay ligt overigens vol met mooie stranden, waarvan Punta del Este (niet bezocht) de meest bekende en duurste is, waar de celebrities aan hun kleurtje komen werken. Beetje posh daar naar ’t schijnt. Daarna nog even terug naar Montevideo geweest om mijn bus naar Salto te nemen. De bus waar ik nu op zit. Als er tijd voor was had ik even naar de bekende thermen geweest daar, maar ik vrees dat het er niet van zal komen. Een uurtje of 2 rondlopen, iets eten na de 6 uur durende droge busrit, en dan de grens over naar het vlakbij gelegen Concordia in Argentinië. Daar neem ik dan een nachtbus naar het noorden, naar Posadas, wat aan de andere kant van de rivier ligt van mijn bestemmiing Encarnacion in Paraguay. Nu is het wel zo dat Encarnacion leeft van zijn jaarlijkse carnavalweekends en rond deze periode alles volgeboekt zit. De hotels (er zijn daar geen hostels of jeugdherbergen) die mij geantwoord hebben hadden geen plaats, en skype werkt precies niet om naar het eigenwijze Paraguay te bellen. Dus schakel ik hoogstwaarschijnlijk over op plan B: onderdak zoeken in Posadas in Argentinië. Hopelijk denkt niet iedereen zo, want dan zou daar ook alles volgeboekt kunnen zijn. Om duistere reden werkte mijn skype ook niet om naar Argentinië te bellen. Toch een minpunt voor deze software, die mij een beetje in mijn blootje laat staan. En zo zitten we dus zeer avontuurlijk zonder zekerheden op één van de bussen die mij naar het Paraguayaanse carnaval moeten leiden. Top of flop? Ik zal het u binnen een weekje kunnen vertellen. Daarna gaat mijn reis door naar de watervallen van Iguazu en dan naar het echte carnaval in Brazilië. Dus alles verloopt nog steeds zoals het gepland was.

Ik heb wat fotootjes van Uruguay online gezet, dus doorklikken op de foto in dit bericht voor de album.

Groetjes

05-02-2012 om 16:46 geschreven door Tommy Latino