Ik onderneem dus nog een poging om het tot in Brazilië schoppen. Ik zit momenteel in de bus van de ene kant van Argentinië naar de anders kant, van San Martin de los Andes naar Buenos Aires, voor een 20 tal uur. Dus terug even wat tijd om een berichtje te schrijven voor mijn blog, zonder foto’s helaas.

Ben exact 2 weken in Pucón gebleven, zoals gepland. Eindelijk eens iets dat loopt zoals gepland. Was heel leuk om even weer ‘thuis’ te komen, vrienden terug te zien, een stampvol strand te zien... Eerder heb ik gesschreven van mijn mogelijke internationale televisiecarriere. Die hoop heb ik even van mij afschoven. Ik weet er amper iets meer van als 2 weken geleden. Heb even contact gehad met de eigenaar van de hostel, en die wist mij te zeggen dat het nog wel een maand kon duren eer ze er volledig uit waren wat, wanneer en hoe. Dus heb ik maar besloten om voor het zekere te kiezen en richting Brazilië te trekken voor carnaval. Je weet nooit, als alles nog in orde komt en ze mijn ticket naar Santiago betalen, dat ik toch nog beroemd kan worden in Chili. Ik laat het open. Ik heb nog een ander mooi voorstel gekregen voor een weekje Chili in maart: de docter van mijn antarcticareis, een jonkvrouw uit Santiago, plant opnieuw als docter mee te gaan met een cruise, ditmaal langs de gletsjers in Chili, en ze mag weer een vriend aan halve prijs meenemen. Tot mijn grote verbazing kreeg ik de eer die vriend te zijn. Ondanks deze grote waardering heb ik dit toch ‘laten varen’. De 6 daagse trip op de luxe cruise kost immers nog steeds 950 US$ aan die halve prijs. En bovendien is het gepland voor begin maart en zal ik rond die tijd ergens in Brazilië vertoeven, als alles volgens plan blijft lopen. Had ook nog horen vallen dat er kapitein uit Italië zou overkomen die zonder werk zat... (grapje).

Zo, morgen kom ik aan in Buenos Aires, na een nachtje of 2 wil ik even in Uruguay passeren, om dan weer even Argentinië aan te tikken voor een doorsteek naar een stadje in Paraguay. Ben de naam even kwijt (Nacimiento of zo iets), maar daar zou volgens mijn reisgids Lonely Planet elk weekend van Februari een leuk carnavalsfeest gehouden worden. Plan is dus om daar het eerste weekend van februari toe te komen. Een leuke opwarmer voor het echte werk in Brazilië 2 weken later. Er zou mij dus nog genoeg tijd moeten resten om langs de watervallen van Iguazu te passeren en van daaruit Brazilië binnen te trekken. Een redelijk goed uitgestippelde route, zoals ik ze nog nooit bedacht heb. Afwachten of er andere zaken op mijn weg komen die mij doen afwijken van deze route. Na carnaval zal ik dan even zien hoe het zit met die tv show in Chili, en mijn definitieve plan richting ons Belgenlandje beginnen maken. Moet immers nog altijd mijn ticket huiswaarts kopen. Indien die tv show op niets uitdraait en ik niet de onweerstaanbare drang krijg om voor een laatste maal terug te keren naar Pucón, zal ik verder Brazilië proberen te veroveren, met zijn mooie Portugese taal. In elk geval, de laatste 3 maanden zijn ingegaan, snik.

 Groetjes vanuit de woestijn in het midden van Argentinië. Telkens wanneer ik naar buiten kijk, vraag ik mij af of de Dakar hier ergens in de buurt gepaseerd is. Het landschap ziet er in elk geval hetzelfde uit. Heb trouwens net een foto gezien van 2 belgische meisje die ik in Pucón ontmoet heb, waar ze samen met Koen Wouters poseren ergens in Zuid-Amerka. Niet dat ik daar zo jaloers op ben (misschien eerder op Koen Wouters), maar had toch graag de Dakar eens live zien passeren...

26-01-2012 om 21:20 geschreven door Tommy Latino  

17-01-2012 om 02:45 geschreven door Tommy Latino  

Hallo allemaal. Ik heb de Eindejaarsfeesten op een leuke manier doorgebracht met Argentijnse families. Eerst was ik van plan Kerstmis in het kleine Tilcara te vieren, maar ik ben vervroegd teruggekeerd naar Salta. Dus dacht ik in Salta Kerstmis te vieren. Maar toen kwam ik een vriend tegen van de vorige keer in Salta, die in een disco een meisje uit Tartagal ontmoet had. Tartagal is stadje in het noorden van Argentinië, op enkele tientallen kilometers van Bolivië. Het ligt helemaal niet op de toeristische route, en er komen dus ook bijna geen toeristen. Na het even overwogen te hebben, besloten we dan toch maar om met zijn drieën (2 Australiërs en ik) naar Tartagal af te reizen voor Kerstmis, om zo dit feest op een zuivere Argentijnse manier te vieren. Uiteindelijk zijn we daar zo goed ontvangen, dat ik er niet meer weg wilde. Ik ben er nog gebleven tot de 5^e januari. Dus ook nieuwjaar heb ik met hen doorgebracht. In Tartagal valt niet veel te beleven. De meeste jongeren studeren in een andere grotere stad in Argentinië en komen slechts voor de feestdagen even terug naar huis. Het kan daar makkelijk oplopen tot 45 graden en volop zon, zodat buitenkomen niet altijd een optie is. Bijgevolg leven de jongeren hier vooral ’s nachts (met het goede nachtleven als gevolg). De plaza is overdag leeg en de fonteinen werken niet. Eenmaal de avond valt stroomt de plaza vol en komt alles op gang. In die 2 weken werden we enorm goed beziggehouden door onze Argentijnse vrienden. Er was bijna geen uurtje waarop we niet werden opgehaald of niet sliepen. En dat was ook voor hen heel fijn, want normaal gezien doen ze zelf niet veel in de zomervakantie in Tartagal, en nu waren ze verplicht om telkens met ons toeristische dingen te doen en uit te gaan. Iedereen tevreden, en een tijd beleefd om nooit te vergeten, met een hele hoop mooie herinneringen.

En toen moest de beslissing genomen worden om door te reizen naar Paraguay, maar mijn Chileense vriendin heeft mij toch nog in extremis kunnen overhalen om voor een laatste keer naar Pucón af te zakken. Een reis van 2600 km in 4 bussen, waarvan ik nu op de 3^e bus zit richting Santiago. De bedoeling is om daar zo’n dag of 10 te blijven en dan voorgoed de deur dicht te trekken en naar Buenos Aires te gaan, om nog voor carnaval in Brazilië te kunnen toekomen (midden februari). Maar... Nu moet het toch niet lukken zeker dat de eigenaar van een hostel in Santiago met een speciaal voorstel afkwam gisteren: Er zal een reality show / docu gemaakt worden in zijn hostel voor de nationale Chileense televisie, en hij vroeg me of ik daar niet aan wil deelnemen. Ze zouden er nog voor betalen ook naar ’t schijnt. Enigste probleem, ’t is voor in februari, dus daar gaat carnaval in Brazilië dan... Maar misschien wel mijn kans om eeuwige roem en bekendheid in Chili te verwerven. Ik ken nog niks van de details, maar heb straks een uur of 5 in Santiago voor ik mijn laatste bus naar Pucón neem. Ik hoop dan iets meer informatie te kunnen verschaffen hierover. Wie weet is dit wel de stap naar een profesionele internationale televisie carriere, hehe. Dromen mag toch nog altijd he? Moet alleen nog afwegen of dit nu opweegt tegen carnaval in Brazilië. Wie weet gaat het maar gewoon om één of ander klein bijrolletje in de achtergrond of zo... Met Kerst heb ik wel mijn intro kunnen maken live op de Argentijnse Radio. De gastheer zit in de politiek van Tartagal en had zo zijn connecties bij de radio. Het duurde even vooraleer ik doorhad dat hij met zijn gsm naar dezelfde radio aan het bellen was, die in de achtergrond speelde. En zo heb ik ook mijn zegje mogen doen en een fijne Kerst mogen wensen aan heel Argentinië via de radio. ’t Is een begin he!

Zo dus zo doende zijn we wel weer terug op weg naar Pucón voor god weet hoe lang! En waarom ook niet. Er zullen nog genoeg mogelijkheden komen om de rest van Zuid-Amerika te bezoeken als de tijd daar rijp voor is.

Groetjes vanop de grensovergang in de Andes tussen Argentinië en Chili (moment van schrijven, niet moment van online zetten)!

09-01-2012 om 03:05 geschreven door Tommy Latino