Welkom op onze blog ! Op deze web-log willen we jullie op de hoogte houden van alles wat wij meemaken. Maar natuurlijk hopen we ook, dat jullie ons op de hoogte houden van wat jullie meemaken.
Dat is het leuke van een web-log. Iedereen kan actief meedoen.
Woensdagavond zijn we nog maar eens naar de kermis geweest, met Ron, Astrid, Nick en Demi. De kinderen hadden geen school donderdag en vrijdag dus dat was de ideale tijd ervoor. Conclusie : ik heb in tijden meer zó gelachen als toen !!! Astrid heeft het hele verhaal op haar blog gezet, je moet het daar maar eens lezen... echt de moeite ! Je kan haar blog terugvinden bij 'Mijn favorieten' en dan 'blog van Ron, Astrid, Nick en Demi'
Het begin van een feestweek in Santa Eulalia dus staat de kermis er weer. 'Grote' kermis deze keer... Er stond toch redelijk wat hoor, de Kangaroo, een roetsjbaan(tje), botsauto, een heel leuk ding voor de ouderen dat heel snel en heel hoog gaat, een draaiend ding voor de jeugd, en nog meer van die toestanden. Wat ik zeker niet mag vergeten is het spookhuis ! Je kent dat wel, zo'n spookhuis in 3 verdiepingen waar je met een karretje in moet gaan. We hadden Emma zo ver gekregen dat ze mee erin wou gaan samen met ons. Dus wij in zo'n karretje gaan zitten, Tom en Emma vooraan, ik het rijtje er vlak achter. In het karretje achter mij gingen nog 2 jongens gaan zitten, zo ongeveer 12 jaar waren ze. We stonden daar nog een minuutje of 5 te wachten vooraleer ons karretje vertrok. Intussen was ik de hele tijd Emma aan het geruststellen : ''niet vergeten Emmatje, alles wat je daar gaat zien is nep hé, het zijn gewoon poppen, enge geluiden en tekeningen op de muren. Als je bang bent, doe dan gewoon je oogjes toe en kruip maar lekker dicht tegen papa aan. En dan straks als we eruit komen zullen we gelijk op de roetsjbaan gaan (dan vergeet je je angsten een beetje :wink ) Eindelijk was het dan tijd om te vertrekken... aangezien ik redelijk goed ben in Emma geruststellen maar niet echt goed in mijzelf geruststellen vond ik het een goed idee om al gelijk mijn ogen dicht te doen. De deurtjes gaan open... de deurtjes gaan terug dicht... pikkedonker en enge geluiden. Ik voel iets over mijn hoofd wrijven en schrik daar al van, gelijk tieren dus ! Mijn eerste gedacht was dat het zo'n neparmpje was die over de hoofden komt wrijven... plots voelt het heel raar aan want dat ding wrijft nu echt overal ! Nog luider roepen was de volgende stap bij mij... omdat dat ding blijft wrijven over mijn hoofd en gezicht beslis ik toch mijn ogen open te doen en achter mij te kijken om die jongens achter mij eens goed de waarheid te zeggen : 'stop er nu maar mee !' Dus dat deed ik, ik draaide mij nogal fel om, toen kwam ik tot de conclusie dat die jongens helemaal niet achter mij zaten, het was blijkbaar alleen ons karretje dat doorgegaan was. Het was daar ondertussen nog altijd pikkedonker en plots ging er zo'n fel wit licht aan dat heel snel knipperde... toen gebeurde het !!! Dat ding dat de hele tijd bij mij was, dat was een man verkleed in één of ander gruwelijk monster ! Ik zag dus alleen maar flitsen van dat ding en bij elke flits bevond het zich ergens anders... het roepen en tieren werd nu een oorverdovend geschreeuw... Dat was dus de hele weg door dat spookhuis zo bij mij, ondertussen gaf Emma geen krimp en Tom heeft de hele tijd met de slappe lach gezeten omdat ik zo aan het roepen was... Bij het buitenrijden van het spookhuis kwam dat 'monster' ook nog mee naar buiten, die man stond daar maar te lachen en te zwaaien naar mij ! Ik denk dat ik zijn avond gemaakt had hoor ! Conclusie : goed geschrokken (ik dan toch, Emma vond het helemaal niet zo erg) en blij dat ik uit dat ding was...
Daarna dan maar op de beloofde roetsjbaan, om 'Emma' haar angst te laten vergeten... Dat was heel leuk maar dat ding bleef maar gaan zeg, ik denk dat we minstens 15 ronden gedaan hebben. Kleine ronden weliswaar maar het was toch best pittig in sommige bochten. Leuk !