|
Hey ! Welkom op mijn blog.
Hier ga ik, als ik veel goesting en tijd heb, berichten posten over mijn "nieuwe" leven in Ankara.
Op 30 augustus is het zo ver ! Dan vertrek ik voor onbepaalde tijd naar Ankara, om er te gaan (over)leven en hopelijk ook werken. Geen idee wat er me allemaal te wachten gaat staan....
Feit is, dat ik er wel enorm naar uitkijk. Ach ja, ik heb altijd al beweerd, dat ik naar het buitenland zou vertrekken : "Op een dag....blablabla...."
Dat het nu gaat gebeuren, had ik 6 maanden geleden nooit gedacht. Sommige dingen weet je niet op voorhand, natuurlijk. Vooral niet dat je door domweg op het internet te surfen, een Turkse schone tegen het lijf kunt lopen. Als je dan beide nog gek genoeg bent, om in Antalya een soort blind-date te gaan doen, met het risico een serieus blauwtje te lopen....tja....
Dat 'blauwtje' is gelukkig niet gebeurd. Het klikte meteen tussen Rukiye en mij. Al spraken we toen zeker niet over een gezamelijke toekomst, laat staan, een vertrek van mij naar Ankara.
Maar, toegegeven, ik wil wel eens wat anders, dan het leven in België. En ja, ik hoor het verscheidene onder jullie al denken : "Daar ga je nog wel anders over denken ...."
Dat het leven in Turkije en vooral in steden als Ankara, nog lastiger is, dan in ons 'beschermende' Vlaanderen, heb ik nu reeds door. Niks is zeker in Ankara : sociale zekerheid, werk, het alledaagse leven, het is allemaal een pak minder gestructureerd dan in het Westen.
Ja, het alledaagse leven is goedkoper : eten, openbaar vervoer, klopt ! Maar waag je niet aan de aanschaf van bvb een deftige auto of een laptop : op luxegoederen is er een mega-tax.
Het wordt leven in Ankara, zoals de gemiddelde inwoner daar, niet als rijke westerling. Dus metro en geen auto. Afwachten, hoe lang ik dat ga volhouden (zonder auto) ;-)
En ik ga vele dingen missen : mijn vrienden, mijn familie, Quasi ! De vrijdagavonden in "Den Bata" !
Quasi ga ik enorm missen, van de dag dat hij bij ons was, was hij mijn beste vriendje. En ook al weet ik, dat hij in goede handen is, hem missen wordt nog het zwaarste van alles.
Soit, we gaan mijn eerste post, nu niet triest afsluiten, we zien mekaar nog wel terug ! :-)
Nu terug aan de slag met het inorde brengen van mijn administratie, want het is niet zo eenvoudig om "zomaar" te vertrekken uit België....
Tot de volgende !
|
