|
Zaterdagmorgen rond 11u vertrokken richting Amsterdam, samen met Evy, Elisabeth en Wendy. Aangekomen in ons hotel kwamen we direct Pascal en zijn vrouw Karine tegen. Even alles geregeld qua avondeten en ontbijt, onze zakken in de kamers gaan zetten en dan vertrokken richting de beurs om onze startnummers op te halen en een kijkje te nemen op de beurs zelf uiteraard.
M-day zelf dan:
Na een zeer goede nachtrust een eerste keer wakker geworden omstreeks 5u30, dit terwijl ik mn wekker gezet had om 6u15. We hadden om 7u afgesproken aan de ontbijttafel. Na het eten van een pistolet, 2 sneetjes brood en 1 koffie richting stadion vertrokken. Ondertussen begonnen de eerste zenuwen op te komen, but so far so good. Aangekomen aan de tram, waar een massa volk stond, liep het een eerste keer fout
Een massa volk op de tram, maar Wendy en Elisabeth besloten toch om zich erbij te wurmen. Geen plaats meer voor Pascal, Karine, Evy en mij. Dan maar gewacht op de volgende tram, Wendy en Elisabeth zouden we wel zien aan het stadion zelf, werd snel afgesproken via sms. Aangekomen aan het stadion, een eerste kippenvelmoment, en later in het startvak, geen Elisabeth meer te zien, nog iemand anders van KOR
De marathon zelf:
De zenuwen verdwenen vanaf dat ik in het startvak stond. Nog even aan het twijfelen of ik zou starten met de pacer van 4u, waar we, Pascal en ik, vlak naast stonden, of toch opnieuw proberen om richting 3u45 te lopen, en dus te starten met de pacer van 3u45
Last minute change of plans, ik zou starten met de pacer van 4u en halfweg evt versnellen.
9u30, daar ging het startschot, en een kleine 10 minuten later vertrok ons vak. Nog rap even een kleine sanitaire stop en weg was ik. Eens ik het stadion buiten was besloot ik toch maar een poging te doen om richting 3u45 te lopen, lukte het niet, spijtig, niet geschoten is altijd mis. Juist hé Elisabeth  ;) 3u45 was niet mn hoofddoel. Hoofddoel was om sub 4 te lopen, met alles onder 4u zou ik heel tevreden zijn.
Op km 7 een eerste maal het KOR supporters legioen voorbij gelopen, man man man
Niet normaal die bende  :D Roland, ik ben benieuwd naar uw fotos :D
Het gevoel zat goed, en met de eerste helft op een constant tempo zat ik mooi op schema, zelfs er net iets onder, richting 3u45. Op de Amstel trouwens nog een KOR lid tegengekomen, was ergens tussen km 17 en km 18. Hij liep links op het zandpaadje op de heenweg op de Amstel. Zag hem lopen, ben er naartoe gelopen, aangesproken met Keep On Running waarop ik antwoord kreeg ik heb nog tijd Vroeg hem wat zijn doeltijd was, en dat was 4u. Nog gezegd dat hij dan zeer mooi op schema zat, en ben dan doorgelopen.
Wie herkent zich in dit kleine gesprek? Ben je naam vergeten te vragen
Iets voorbij km 26 stond de supportersbende er weer, nog steeds even vurig aan het supporteren. In 1 woord; GEWELDIG !!
Toen kwam km 28, de kilometer waarbij mn bovenbenen volledig blokkeerden tijdens mn eerste marathon. Met nog steeds een zeer goed gevoel, maar toch even een klein hartje, die km aangevat. Km 30 dan, waar zoveel lopers hun klop krijgen, of de man met de hamer tegen komen, nog zon km waar ik een beetje schrik voor had
Maar heeeeeeeey, niemand met een hamer zien staan, en mn benen bleven fris aanvoelen. Tot daar zelfs nog net op schema voor 3u45. Zou het dan toch lukken??
De vermoeidheid begon toch toe te slaan vanaf km 32, en met nog 10 km te gaan moest ik toch het tempo een beetje loslaten. Tot daar dus mn schema voor 3u45, maar wist wel dat ik sub 4u vlot zou halen indien vanaf nu alles nog vlot zou verlopen.
Km 37 dan, de kilometer met de befaamde tunnel
Elisabeth en Jimmy hadden mij hiervoor gewaarschuwd dat er daar veel mensen de man met de hamer tegen kwamen, en dat wou ik niet meemaken. Tijdig mn voorlaatste gelletje ingenomen, en luidop gezegd dat de man met de hamer mij hier niet zou klein krijgen. En mn woorden werden waarheid, nog steeds geen hamer gezien, geen krampen en nog altijd een zeer fris gevoel in mn hoofd. Eens de tunnel uit wist ik dat de sub 4u binnen was. Nog even proberen te versnellen, maar dat lukte niet meer. Was nog net iets te vroeg daarvoor denk ik.
2e maal door het Vondelpark dan, en eens daar terug uit hoorde ik alleen maar de woorden je bent er bijna, goed gelopen en proficiat. Kreeg er al een beetje kippenvel van. Dan loop je het zinnetje I Amsterdam voorbij, waar ik nog tegen gezegd heb I kicked your ass  :p Vlak daarna het kleine tunneltje door om het stadion binnen te lopen. Wat een fantastisch moment om daar door te lopen. De lopers die al aangekomen waren en ondertussen in het tunneltje stonden, stonden allemaal te applaudisseren, was echt top !!
Eens op de piste, beide armen in de lucht en volop genoten van de sfeer die er in het stadion hing. Enige minpunt
In de laatste rechte lijn op de piste viel mn hartslagmeter op de grond, daar dus enkele seconden nog verloren, maar daar kan ik me echt niet druk om maken. Ik heb 42,195 km genoten, en met veel plezier gelopen. Uiteindelijk gefinished in 3u52:28, met een overall plaats van 5069 van de 12181 deelnemers en 1384e van 2765 deelnemers in mijn categorie, een tijd waar ik alleen maar meer dan tevreden mee kan zijn.
Deze marathon doe ik ooit nog eens, daar ben ik zeker van !
Als laatste van dit lange (veel langer dan dat ik zelf dacht dat het zou worden) verslag, wil ik nog heel graag iedereen (ik noem geen namen, wil absoluut niemand vergeten te noemen) die mij langs eender welke weg succes gewenst heeft voor de marathon, gevolgd heeft tijdens de marathon, en gefeliciteerd heeft achteraf. Het doet deugd te weten dat er zoveel mensen mij gesteund hebben, ook mensen die ik eigenlijk totaal niet ken. Echt allemaal super hard bedankt !!
19-10-2016, 10:19 geschreven door Tom 
|
