|
Het nieuws dat we een tweeling krijgen is ondertussen een beetje doorgedrongen. Al zijn er nog ochtenden waarop ik naar de echo moet kijken om er zeker van te zijn dat het er wel degelijk twee zijn. De misselijkheid hangt nu af van dag tot dag. Ik kreeg wel medicatie voorgeschreven, maar ik probeer me zonder medicatie te redden. Als ik na 12 weken nog misselijk ben, zal ik het wel innemen. We hebben het al aan onze ouders en broers en zussen verteld. Voor de rest van de familie en vrienden willen we nog even wachten tot de 12-weken echo. Daarom gebruik ik ook nog geen namen op deze blog, kwestie van nog een beetje anoniem te blijven. Ze waren allemaal heel blij maar ook een beetje ongerust. Ik heb niet zozeer zorgen over de zwangerschap. Ik heb echt het gevoel dat ik dit wel aankan. Ik maak me wel zorgen over daarna. Zorgen voor twee baby'tjes en dan ook nog eens kijken dat we ons oudste zoontje niet uit het oog verliezen, daar vrees ik vooral voor.
Maar hier een vergelijking van de twee zwangerschappen op dit punt (10 maanden):
Ik ben zeker misselijker dan bij mijn eerste. Dit wilt niet zeggen dat dit voor iedereen zo gaat zijn. Ik ken vrouwen die veel misselijker waren als ik nu ben, en die verwachtten maar 1 kind. Ik heb twee dagen geleden voor het eerst moeten overgeven in een zwangerschap. Ik heb me nog nooit zo belabberd gevoeld.
Mijn buik is meer aanwezig dan bij de vorige. Oke, het is mijn tweede zwangerschap en dat kan zeker ook meespelen. Toch heb ik op 10 weken een buik die ik bij mijn eerste pas op 12 weken of zelfs iets later had. Mijn gewone jeans passen niet meer. Voorlopig draag ik vooral joggings.
Ergens ben ik blij dat ik nu moet thuiswerken, dan kan ik zelf mijn uren wat regelen naar mijn misselijkheid en ziet er niemand dat ik al een buikje krijg.
Mijn vriend is vooral bezorgd of alles wel goedkomt, hij kan niet wachten tot de volgende echo om bevestiging te krijgen dat het nog goed gaat met allebei de kindjes. Hij vraagt me vaak of ik het zou voelen, moest er iets mislopen. Ik denk van wel maar ben niet zeker, dus ik kan hem ook niet geruststellen.
We zijn stilletjesaan de derde slaapkamer in orde aan het maken. Dit is de kleinste slaapkamer en als de tweeling er is, gaat ons mannetje daar slapen. Dan kunnen we de kinderkamer die er al is, blijven gebruiken om 's nachts luiers te wisselen of in de zetel te zitten om borstvoeding te geven.
18 mei heb ik mijn volgende echo, dan ben ik 11+6. Dan zal ik weer een update geven.
|
