Verslag reis Thailand

Sawat Dee,

Vroeg vertrokken om ons reisprogramma te kunnen afwerken met enkele rustpunten.Op de AHA 1 autostrade die Thailand doorkruist van Noord naar zuid,was ik mijn tel kwijt in watjes ( tempels ).Elk gehucht heeft zijn wat en wordt door de lokale bevolking gesponsord.Een Wat is veel meer dan een vieringsplaats van Boedha en vooral in de dorpen met mensjes van maximum 1,65 m.Als jongeheer wordt er geacht een korte periode als monnik door het leven te gaan.Meestal is dat tussen school of universiteit en een carrière of trouwen.Het duurt 3 maanden normaal gezien.Maar de meeste doen het 2 weken.Het is een religieuze dienstplicht om de kennis van de leer van Boedha te versterken.De meeste ouders vinden dit een heel belangrijk deel van het leven van hun zoon.Waar ik ook verbaasd van opkeek was dat er even veel vrouwen als mannen op een bouwwerf werken,een vrouw die beton draait ,stenen versleurt en op een stelling staat is hier geen uitzondering.Daarom begrijp ik waarom de meeste multinationals hier hun vestigingen plaatsen.Ze hebben bij de geboorte het gen meegekregen dat staat voor "werken".Een Thai is niet voor niets de kleine broer vande Chinees waar zij van afstammen.Ze werken keihard,nemen geen siësta's bij hoge temperaturen en klagen nooit.Ze leven ook vrij sober,ze hebben geen huizen zoals wij kennen van inrichting omdat ze rijkelijk eten en buiten leven belangrijker vinden.In de winter is het in Thailand 20 graden en kunnen ze daardoor het hele jaar buiten doorbrengen.Na een dik uur gereden te hebben kwamen we eindelijk aan op de treinmarkt van Am Pa Wa.Een markt op de spoorweg.Als ze in de verte het gefluit van de trein horen,doen ze hun luifeltjes toe en rijd de trein er zachtjes door.Ongeloofelijk om te zien en uniek,Ilias wist niet wat hij zag.Na deze show zijn we doorgereden naar Damoen Saduak bekend als de Floating Market.Voor oemie en moeke terug de uitdaging aangaan om in een longtailboot te gaan zitten dat je kan vergelijken als een kano met achteraan een motor van auto.De zware opdracht werd met succes vervult omdat we een nieuwe techniek hadden gevonden,de brandstofbak werd gedoopt tot zitplaatsen voor de oma's.De geur op de drijvende markt was alleszins minder doordringend dan op de treinmarkt waar Rudi zijn ontbijt regelmatig voelde naar boven komen.Spijtig dat je geuren niet op papier of beeld kunt zetten want dan begrijp je deze reactie.De gebakken banaantjes zijn een succes samen met de poffertjes op z'n Thais dan.Verder hebben we enkele foto's geshoot met onze jongens die een wurgslang in hun nek lieten plaatsen en ocharme Ilias want die slang woog evenveel als hem.Na deze leuke markt hebben we onze rit verder gezet naar Rose Garden.Een heel mooi plekje met prachtige tuinen en een theaterzaal waar ze een demonstratie gaven over de cultuur van Thailand.Dit is zeker een aanrader,olifantentemmers,de muziek,het dansen,de gevechtsporten,een huwelijk enz alles kwam aan bod en werd mooi voorgesteld.De tijd vloog voorbij met gevolg dat we onze rit snel moesten verder zetten richting Kanchanaburi.Niemand zag het zitten om in de pikkedonker aan te komen op de jungle rafts ,en temeer omdat deze keer de bagages ook mee moesten in die kano's.We waren net op tijd om de overtocht te maken, en kwamen aan op de rafts in de overgang van dag naar avond om 18 h s'avonds .De olielampjes die bijna geen licht gaven maar wel veel stank was onze enige verlichting samen met het minilampje aan onze sleutelhanger.En dan besef je wat voor luxebeestjes wij zijn,de confrontatie om te handelen met bijna geen zicht is niet gemakkelijk,valiezen uitpakken,medicijnen zoeken,lenzen uit doen,je wassen,enz was geen gemakkelijke opdracht.Het koud water was voor de meesten van ons tijdens het wassen een schokeffect en zeker op die verhitte tropische lichamen.Ons diner met veel vliegende insecten die mee wilden feesten was voor de meeste onder ons geen succes omdat je bij elke hap uw eten moest ontleden of je er geen bewegende pootjes zag,het is echt verstand op nul zetten en back to THE NATURE gaan.Het slapen met een half gevuld buikje op een rivier met het geluid van snel stromend water heeft ook iets appart,gelukkig met muskietennet want ge wilt niet weten wat voor insecten er in de jungle leven en dan spreek ik over spinnen en grote spinnen die eten wel al de vliegjes in je kamer op maar ik zorgde toch wel dat er geen enkel spleetje open was in dat net.Lissa plakte tegen mij in het bedje,en wat was ik blij dat er natuurlijke verkoeling kwam rond middernacht,ondanks die verkoeling heb ik geen oog toegedaan en heb ik de vogeltjes horen zingen rond 5 uur en werd het dag rond 6 uur.Benieuwd wat de nieuwe dag ons gaat brengen.xxxx

Sawat Dee,

Na onze eerste nacht in de jungle en Rudi met een draaiend hoofd van het slapen op water,hebben we genoten van een super gezond ontbijt.Onze zwemgerief ingepakt om in de namiddag de watervallen te gaan bezoeken en in de voormiddag hebben we het museum Hellfire pass bezocht,Tijdens de 2 de WO hebben krijgsgevangenen uit diverse landen een spoorbrug gebouwd die Thailand met Birma moest verbinden.Vele soldaten hebben hierbij het leven gelaten en als herdenking dit museum met vele  beelden van jonge mannen die op dat moment zekers zullen gedacht hebben waarom ze in de steek zijn gelaten door god.De oorlogsfilm THE Bridge from River Kwai een klassieker geeft daar een perfect beeld van.En ik denk mensen zijn mensen en oorlogen met wreedheden zijn van alle tijden.Alleszins dit was voor ons het eerste museum dat we bezocht hebben op blote voeten,het zachte mooie redwood of teak onder onze voeten gaf een aangenaam gevoel.Na ons bezoekje binnen,hebben we de weg al wandelend verder gezet naar de Hellfire pass als eindpunt.Vermoeid en uitgedroogd waren we blij om in de airco auto te zitten richting de Erawan Waterfalls.Het Nationaal park Erawan is 500 vierkante km groot,de naam betekent driekoppige olifant uit de hindoes mythologie.Toen we eraan kwamen zag het zwart van het volk en heel veel bussen met toeristen een domper voor mij.Ik hoopte van er rustig te zitten en dacht bij mezelf ik klim tot aan de top en daar zal ik de rust wel vinden,het park heeft een waterval met zeven verdiepingen,dus wij gingen voor de top want de meeste Thaise mensen blijven op het eerste verdiep omdat ze met veel kinderen moeten sjouwen en niet in staat zijn om de klim te doen.Wijzelf zijn tot op het 5 de verdiep geraakt en vonden het niet de moeite om nog verder te klimmen omdat we hier al de rust konden vinden totdat de kids in het water gingen en in een korte tijd er terug uitsprongen al gillend en brullend ,ja je moest die grote vissen hun geknabbel kunnen verdragen want dat is inderdaad een eng gevoel,ik was al slimmer en bewoog heel de tijd dat er maar enkele kwamen bijten.De jongens waren elkaar aan het ophitsen en het ego groeide met de minuut,In ieder geval we kwamen er netjes uit want al ons doodvlees was weggegeten door die visjes. Oemie en moeke hebben er nog varanen in zien zwemmen en al goed dat wij dat niet wisten.Ze zwommen gewoon tussen die kleine kinderen op het eerste verdiep.Een varaan kan je vergelijken van grote als een kleine krokodil en de Thaise bevolking aanschouwt deze dieren als huisdieren.Onze lunch was overheerlijk aan het kraampje en veel beter dan in de hotels,alleen moet ge uw verstand op nul zetten en hopen dat je niet ziek wordt.Op de terugweg naar onze raft  viel de motor uit van ons bootje en kregen we histerische Lissa niet tot bedaren,iedereen werd er zenuwachtig van.Na veel geluk kwam een ander bootje langs en heeft ons dan gered en hebben we onze boot met 11 koffers veilig kunnen overladen op het water met ons inclusief.Omdat we dicht bij de oever waren tijdens de panne had Rudi een reuze python opgemerkt die lag te luieren op een tak en genoot van de verkoeling van het water.Toen ik dat zag stond mijn besluit vast om niet te gaan zwemmen in het water zelfs niet met reddingsvest die je kunt krijgen op het pantone van hotel.Slangen,reuze vissen,olifantedrollen dat was de cocktail van River Kwai.Blij dat we op onze raft waren aangekomen.Na ons diner hebben we een voorstelling gekregen van de mons een birmaneese volk,heel gereserveerd,en je hebt er weinig kontakt mee,geen glimlach,zelfs geen groet.En wat waren we blij dat deze voorstelling gedaan was de muziek en zang was er teveel aan.Na ons goei koud doucheke en toilet dat in de rivier verdwijnt met extra mineralen voor de vissen ben ik dan toch uiteindelijk in slaap gevallen zelfs met het geluid van rivier.xxxx

Sawat Dee,

Na ons gezond ontbijt,vroeg vertrokken naar het Death Yet museum met bijhorende oorlogskerkhof.Was leuk maar geen must.De treinrit genomen op de historische"Death railway"die ons door het mooie binnenland bracht.Aan het einde van de rit hebben we geluncht met zicht op de bridge een raar gegeven om ergens te gaan lunchen waar zoveel mensen hun leven hebben gelaten,in een concentratiekamp gaat je toch ook niet lunchen,maar ja alles voor de commerce en als toerist weet je soms niet beter.Met vol buikje zijn we dan vertrokken naar het olifantenkamp die gerund werd door de Karenni Tribe.Eerst maakten we een tocht van 40 minuten en eerlijk gezegd niemand voelde zich veilig in dat bakje zo hoog in de lucht en zeker niet als we berg op en af gingen.De zon brandde in onze huid en het zweet van ongemak en warmte stroomde uit onze huidporiën.Ik dacht heel de tijd aan het olifantenbad op het einde van de rit want dan kan je met hen zwemmen en wassen.Eindelijk kwam het hoogtepunt en dat was reuze fun ,de olifanten hadden het daar in dat water erg naar hun zin,ze spoten met hun slurf en als je met dat borsteltje schrobde met zeep over hun hoofd,dan merkte je dat ze gelukkig waren.Alhoewel ik heb gezien dat ze heel hard werrden aangepakt als ze niet goed luisterden .Het spreekwoord "ik trek aan je oren als je niet luistert ",heb ik met eigen ogen gezien,de temmers hebben een stok met haak en als die beestjes niet luisteren werd die haak over die grote flappers geschoven en trekken ze daar heel hard aan.Die mensen zijn heel hard,en als je ziet hoe ze leven dan begrijp je dat maar ik keur het niet goed.De verfrissing van rivierwater die ons verhitte lichamen had afgekoeld kwam voor mij net op tijd.Na ons barbecue op olifantenkamp zijn we terug naar raft gegaan om onze koffers in te pakken en te verhuizen naar het resotel aan de overkant.Een plek met allemaal kleine hutjes in de jungletuin met prachtige wilde bloemen met felle kleuren en mooi gekleurde reptielen en insecten.Moe in ons bedje getrokken en morgen nemen we afscheid van onze toffe gids ommetje die ons fantastisch heeft begeleidt en veel tijd heeft doen uitsparen,want als je dit op eigen houtje wilt doen moet je alles maal 3 doen in tijd want Thailand is chaotisch en de schrijfstijl met 44 letters in het alfabet daar gaan we niet wijzer van worden.Slaapwel en tot morgen xxx

Sawat Dee,

Onze laatste morgend in de jungle ,na ons ontbijt ben ik met Ilias en Lissa de buurt gaan verkennen rond ons resort.Als je alles in detail bekijkt dan ziet je hoe mooi de natuur is ,en wat was ik gelukkig dat we een morgend adempauze kregen tot 12 h.Alles was heel relaxed ,en zeker na die minder goed geslapen nachten.Onze lunch hebben we ergens aan de brug genomen,en dan zijn we verder gereden tot in Bangkok met een tussenstop in een atelier waar smaragden,robijnen en diamanten werden geslepen voor juwelen,ik vermoed dat de gids deze stop had ingelast omdat we nog iets te vroeg waren voor de trein en zo kon de tijd wat gerokken worden.Aangekomen op het station en afscheid genomen van onze supergids ommetje,hebben we dan plaatsgenomen in de trein waar we een nachtje gaan slapen met een misselijkmakende geur van pipi of toilet,ik hoop dat deze geur verdwijnt tijdens het rijden.xxxx

สวัสดี wilt zeggen Sawat Dee,

Nadat die feestvarkens een paar plaatsen verder op ,door de strenge treinchef berispt werden kon ik eindelijk de slaap vatten.Na ons mager ontbijtje maar toch niet zo erg omdat de toiletgeur die er heel de reis aanwezig was ons hongergevoel zeker niet had opgewekt,zijn we eindelijk aangekomen.In de treinhal hebben we kennisgemaakt met onze nieuwe gids Ikke,een zachtaardige jongeman van 43 j ,getrouwd en 2 kinderen,door zijn zachtheid en vrouwelijke trekken zou je hem een andere geaardheid hebben gegeven,ik voelde meteen dat het goed zat en was er gerust in,want je weet maar nooit.Op weg naar het hotel,werd het al heel duidelijk dat Chiang Mai niet te vergelijken valt met Bangkok ,veel rustiger op de wegen,meer groen en veel vriendelijkere mensen.We hadden geluk dat de kamers vrij waren en daardoor ons hebben kunnen verfrissen.Na een uurtje hotel hadden we afgesproken met gids om ons dagprogramma aftewerken.We zijn eerst gaan lunchen en hebben mogen proeven van de lokale speciale soep,dat zeer lekker was koriander,bamboe,kokos waren daar enkele ingrediënten van.Na mijn eerste super maaltijd van die dag zijn we een atelier gaan bezoeken waar ze papieren parasols vervaardigen.Prachtig hoe deze dames kunnen schilderen.Ze maken er ongeveer 30 per dag.Heel interessant om te zien hoe ze het papier maken van de moerbeiboom.De gids vertelde dat  olifantenpoep ook wel wordt gebruikt om papier te maken en ik kan dat goed begrijpen want als je zo een poep ontleedt dan zie je er veel vezels in.Thaise mensen recycleren veel.Nadien hebben we een atelier van zijde bezocht.Ongeloofelijk om het proces te zien van zijdevlinder tot zijde.Heel interessant ,ik sta er nogmaals versteld van. Ook het wormpje dat dood in de cocon achterblijft,frituren ze en eten deze op.Alles wordt gebruikt en er bestaat geen afval.Dan hebben we onze weg verder gezet  naar de Wat Doi Suthep.De belangrijkste tempel van de stad,deze ligt boven op een berg en we moesten 309 treden betreden alvorens we de tempel bereikten.Eenmaal boven geraakt werden we beloond met een aangenaam briesje en normaal een prachtig zicht,dat laatste hadden we niet omdat er veel mist hing.Moe terug naar het hotel,WiFi gekocht ,en alles op blog gezet,want in Thailand is de kwaliteit van internet niet zo evident.Ons diner in hotel zal ik ook niet snel vergeten omdat dit een omgekeerde wereld was,we hadden meer kadootjes gekregen dan we hadden gegeten.Bloemen,handgemaakt papierendoosje met sleutelhanger,bloemen,wisky voor de mannen.Het was een mooie verwelkoming in chiang Mai.Op tijd in bed om op tijd optestaan en dan spreek ik over 6 uur dat in onze vakantie geen uitzondering is.Slaapwel xxxx

Sawat Dee,

Heel lekker ontbeten,en vertrokken met veel moed en dat hadden we echt wel nodig omdat we wisten dat de rit lang zou duren ongeveer een hele dag en temeer omdat we bergen zullen beklimmen en de 1864 bijhorende bochten moeten trotseren.Onze eerste stop zijn de warmwaterbronnen van Ban Papae.We begonnen aan een wandeltocht met poeltjes van 36 graden en zijn geëindigd aan bronnen met een temperatuur van 85 graden,de rotte eieren geur en de warmte hebben ons snel verjaagd.Onderweg de Kapokboom tegen gekomen,hij geeft een soort katoen en is bezitter van een verhaal in het boeddhistisch geloof ,als je overspel pleegt moet je eerst deze boom beklimmen alvorens je naar de hel gaat.Verder hebben we restanten gevonden van orchideeën en bomen met verschrikkelijk veel spinnen,jason dacht eerst dat er haren groeiden op deze bomen maar het waren spinnenpoten,heel jonge spinnen die verkoeling zochten,een beetje eng toch ,want als we er onder liepen voelde iedereen door zijn haar om te checken of er geen gevallen was.De overblijfselen van de vruchten van boom Xeria heb ik dan meegenomen als souvenir.Daarna zijn we twee bergvolkeren gaan bezoeken,dat een echte tegenvaller was.Het Lisudorp dat aan ons een beeld moest geven hoe een etnische minderheid moest overleven,was gewoonweg belachelijk,die mensen hadden tv's ,auto's ,ijskasten,brommers.Het was er vuil en niks speciaals.Voor mij tijdverlies.De grotten van Tam Lod  met een ondergrondse rivier en waarin het water gevuld is met 100 derde karpers was voor de kinderen leuk.We hebben de dikke vissen eten gegeven en zijn dan rustig verder gereden naar ons resort in Mae Hong Song.Een klein stadje.Om 17 h aangekomen en uitgeput naar onze kamer om ons te verfrissen,eten en slapen.xxx

Sawat Dee,

Met een goed gevoel opgestaan omdat we voor de eerste keer mochten uitslapen,we vertrokken pas om 9.30 h.Rustig ontbeten met onze beste vrienden ,de gekko's die grappige geluiden maken.Ons programma werd gestart in de morgend met een olifantentocht in de jungle.We keken ernaar uit en dat was reuze fijn,veel beter dan de eerste maal.Dit was niet op een voorgekauwd parcour maar gewoon in de  wilde jungle,boomstammen overstappen,in de rivier,klimmen,dalen dan effe stoppen voor eten.Dit was reuze fijn.Jason heeft onze olifant mogen besturen door in de nek te zitten en met blote voeten aan zijn oren zachtjes te tikken.Als beloning omdat hij het goed had gedaan kreeg hij een douche van de slurf en ik was mee nat,gelukkig had ik mijn camera op de rug.Nadien hebben we in een soort kano de rivier Pai een stuk afgevaren om zo tot in het dorp te komen van de giraffevrouwen.Ze stammen af van de etnische groep Padong,de oudere generatie kunnen niet schrijven,hebben een dialect ,komen van Tibet en zijn katholiek door de missionarissen.Er leven nu nog 120 giraffevrouwen.De mannen dragen deze ringen niet,omdat de ringen die rond nek,polsen en enkels worden gedragen ter bescherming dienden tegen de tijgers,wanneer de mannen gingen jagen .Niet alle vrouwen dragen deze ringen maar enkel diegene die op woensdag geboren werden.Omdat woensdag werd aanzien als ongeluksdag.Vanaf 5 jaar krijgen ze hun eerste bronzen ring die 1 kg weegt en 5 jaar later terug 1 ring ,zo gaan ze tot 6 kg.Hun nek wordt niet langer maar de schouwders worden door het gewicht naar beneden gedrukt.Ze hebben mij effe omgebouwd tot giraffevrouw en ik begrijp niet hoe ge daarmee kunt functioneren.Die groeien daarmee op maar toch is dit een heel zware opgave.Na die vriendelijke mensen te hebben ontmoet die voor hun eigen voorzieningen zorgen door prachtige sjaals te maken en zo kunnen handelen,zijn we teruggekeerd ,hebben we geluncht in een garage.Ik denk telkens ,hopelijk worden we niet ziek omdat je niet goed begrijpt hoe dit allemaal kan.Het smaakt altijd wel goed maar je mag niet teveel rondkijken.Met volle buik richting resort en hebben we een paar uurtjes vrij genomen en er van genoten.S'avonds zijn we gaan dineren in een iets betere restaurant met muziek,en heeft onze gids Ikke een Thaise grap verteld,de gezelligheid was er ,we hebben er goed van kunnen genieten en zijn dan in ons bedje gekropen na eerst  te melden dat er een grote bosbrand te zien was achter onze huisjes.Want Rudi moest eerst weten of dit wel veilig was,maar dat is blijkbaar normaal,omdat de boeren dit doen om hun land vruchtbaar te maken,ge ziet goed dat wij stadsmensen zijn en dat deze daden voor ons uit een ver vervlogen tijd komt.Moe van de warmte ben ik als een blok in slaap gevallen 💤💤💤

Sawat Dee ,

Laatste morgend in de jungle ,op tijd opgestaan en vertrokken naar de vroegmarkt van Hong Son Mae.Onze gids heeft ons heel wat uitleg gegeven over de speciale groente en fruit.De durian vrucht is de koningsvrucht der vruchten,hij stinkt zelfs zo hard dat het in auto en hotel een verboden vrucht is.Je mag het ook niet eten in combinatie met alcohol want dan beland je in het ziekenhuis.We hadden in het begin van onze reis gekocht maar niemand heeft er van durven proeven.Verder hebben we roze eieren gezien die zo werden verkregen doordat ze een paar dagen in paardenpipi geweekt zijn geweest en daarna afgekookt werden.Als je ze pelt zie je het wit als zwart en de eidooier is geel gebleven.Ze gebruiken deze techniek om de potentie optewekken,ik denk dat ze de urine gebruiken van een paard omdat ze het vergelijken met zijn penis.Die Thaise mensen hebben toch wel rare kronkels in hun bovenkamertje.We werden al een klein beetje natgespoten door kleine kinderen,dat voor ons een aangenaam verkoeling was.Het Thaise nieuwjaar Songkran is begonnen vandaag ,en duurt 3 dagen,de betekenis van het water gooien is,je geluk wensen.Water staat in teken van reinheid wat wilt zeggen dat je slechte daden worden weggespoeld en je aan een nieuw gelukkig leven kunt beginnen.We hebben nog 2 Birmaanse tempels bezocht,dat veel soberder is van uitzicht dan de Thaise tempels.MyanMar ,het vroegere Birma ligt hier maar op 6 km en gisteren bij de Padongs 2 km.Er zijn geen grote verschillen,alleen staat Thailand door het toerisme voorop wat betreft de verstedelijkingen.Na dit alles zijn we naar het  piepklein luchthaventje gereden en zullen we daar ons privéjet nemen,want het vliegtuigje heeft maar 12 zitplaatsen.Youness zag dat echt niet zitten,en had ik geweten dat het zo erg ging zijn tijdens de vlucht,dan had ik hem een kalmeringsmiddel gegeven.Hij heeft het overleeft maar was er ocharme echt niet goed van.Hij zat op de eerste rij dus net achter de piloten en dat zijn nu ook niet de beste plaatsen als je vliegangst hebt.Hij heeft letterlijk de grond gekust toen we aankwamen.Het viel mee voor mij maar het blijft toch wel een beetje eng omdat je dan ook alles voelt met zo een klein koekenbakje.Opweg naar het hotel begonnen ze de auto al nat te spuiten en nadien kregen we de één verzopen waterkieken te zien na de andere.Na ons eten zagen we het niet zitten om kletsnat gespoten te worden omdat we moe waren van heel de reis en nog niets deftig hadden gegeten dat we besloten om in hotel te blijven en het morgen meetevieren.Dan zijn we in de stemming en kunnen we mee erop losschieten met onze waterpistolen die we nog ergens op een markt zullen moeten kopen.Tot morgen xxxx