Soms word ik snachts wakker en vraag ik me af, waar ben ik?
Wat doe ik hier? Wie ben ik eigenlijk?
Dan realiseer ik me dat ik in Bangkok ben. Ik ben iemand die
in Bangkok woont en werkt. En dan vraag ik me af waarom ben ik godsnaam hier??
Ik ken hier niemand! Het is een gekke gewaarwording. Ik heb toch zelf die keuze
gemaakt. Ik heb het naar mijn zin hier. Ik heb nergens spijt van. Soms denk ik
er zelfs over om langer te blijven. Op mijn werk is het over het algemeen heel
leuk. Ik ben dol op mijn collegas er zijn er maar weinig waar ik niet zo goed
mee overweg kan.
Soms kan mijn huis heel leeg voelen. Ik kijk naar mijn witte
plafond. Het voelt bijna klinisch. Het is een uniek gevoel en roept veel
levensvragen bij mij op. Wat is het allerbelangrijkste in het leven? Famillie?
Vrienden? Waarom ben ik dan hier? Avontuur? Waarom ga ik er dan zo weinig op
uit in het weekend? Wat vind ik belangrijk? Waarom heb ik deze keuze gemaakt? En
het eindigt altijd met de onbeantwoordbare vraag: Wat zal ik hierna gaan doen?
Er zijn zo veel opties
Vrienden maken gaat sneller dan je denkt soms. Ik hoef hier nooit echt alleen
te zijn. Ik denk dat wat ik mis is iemand om midden in de nacht wakker te
bellen. Even bij je moeder langs gaan om te zien of alles ok is en een kopje
thee met haar te drinken. Of te weten dat je huisgenoten er ook altijd nog zijn
als je het even niet ziet zitten die in elk geval jou taal spreken. In
Nederland had ik altijd veel mensen om mij heen.
Als ik denk aan langer blijven dan knaagt er vooral een
schuldgevoel naar alle mensen die ik beloofd had om in elk geval niet langer
dan een jaar te blijven. Maar hoe krijg ik dan straks mijn leven weer op de
rails in Nederland? Dat lijkt nu een onhaalbare missie.
Ik mis Nederland wel eens. Ik mis vooral de mensen en de
taal. Taal heeft veel invloed op de concepten die je hebt van de wereld. Denk
maar eens aan het feit dat eskimos ik weet niet hoe veel woorden voor sneeuw
hebben. Zij zien dus verschil. Ik mis het gebruiken van uitdrukkingen als: Kort
door de bocht, Gas zit rechts! Dan is het helemaal feest! Harstikke
gezellig! Mafketel. Flapdrol. Dat lijkt
me niet helemaal de bedoeling. Even rustig heh? Ik schiet wortel, waddapatjaaa.
De gemiddelde Nederlander (bestaat niet) is brutaal,
vervelend en soms kortzichtig. Word boos als je probeert voor te dringen en is
tolerant als het hem uitkomt. Maar niet nep, manipulatief of achterbaks.
Afspraak is afspraak! Recht door zee of anders niet. Gezichtsverlies? Als je
daarna maar weer opstaat en doorloopt met swag. Ik denk dat ik gewoon een
medenederlander mis op school.
Ik ga in Thailand
vooral om met Amerikanen. Ik vind het moeilijk om Thaise vrienden te maken dus
ver. Ik heb wel Thaise kennissen maar met geen van allen ben ik echt close dus
ik durf ook niet echt iets over Thai te schrijven. De gemiddelde Amerikaan is
naar mijn idee: Vriendelijk, beleeft en sociaal wenselijk. Prettig in de
omgang. Imago is belangrijk. Integriteit wat minder.
Ik heb het hier wel heel erg naar mijn zin. Soms heb ik
heimwee.
En dan gaat de wekker. Altijd als ik net weer in slaap gevallen ben.
Afgelopen week was een relatief rustige week. Dat kwam ook omdat ik een beetje ziekjes was en met uitgaan een beetje rustig aan moest doen. Een kort blogje deze week dus.
Mijn collega Irene heeft me overgehaald om een yogales te nemen. Haar yogales is in mijn appartementen complex dus vlak bij mijn appartment. De yogaleraar een een typische yogaleraar maar dan thais: Super afgetraind lichaam, mysterieuze tandapasta glimlach, en een blik in zijn ogen of hij direct je aura kan lezen als je binnenkomt. Hij lijkt erg vriendenlijk. Het is een klein klasje en omdat ik de nieuwe leerling ben en buitenlander word ik eerst geinterviewd alvorens de les begint. De yogaleraar kan geen engels dus mijn collega vertaald wat hij zegt. Als de yogales een keer begonnen is blijkt dat hij erg betrokken is bij zijn nieuwe pupil. Hij let goed op mij en bij elke positie die ook maar iets afwijkt van wat hij voor doet staat hij naast me om me te corrigeren. Erg fijn natuurlijk, tot dat we naar de echte rek en strek oefeningen gaan waarbij ik blijkbaar zwaar onder de maat blijk te presteren. Wanneer ik niet in een bepaalde positie die hij heeft voorgedaan kom drukt hij mij er vriendelijk glimlachend in ongeacht mijn kreten van pijn en mijn smeekbedeom genade. Ik denk dat de yogastudio de enige legale plek is waar in het openbaar een man kan proberen je benen wijder te laten spreiden terwijl jij nee auw roept en de omgeving toekijkt. Achteraf vond ik het wel een rustgevende les.
Iets anders wat ik heb meegemaakt deze week was tijdens de lunch opschool. Een paar kinderen begonnen te lachen en toen ik omkeek zag ik een jongetje van drie in zijn blote kont. Ik keek hem vragend aan en hij zei zachtjes met een beschaamd gezichtje: make poo poo. Wij hebben een toilet in ons klaslokaal waar ik naast zat en hij ging er naar binnen maar liet de deur open. Ik besluit dat ik snel nog wat lunch naar binnen moet werken voor de geur te erg word. Ik kijk naar mijn collega en zeg: I think you need to take this one for the team. Waarop zij antwoord: Hes not from my class Im not going. Gelukkig ziet een andere kleuterjuf het ook en zij vind het hopelijk minder erg om tijdens haar lunch iemand anders lunch van gisteren onder ogen te komen.
Ik moest naar Laos voor de visa run. Om dit moment zit ik in een cafeetje aan de mekong. Ik wou dat ik super gave verhalen had over clubs etc. in Laos maar de waarheid is dat ik gister twee gasten tegen was gekomen die ook wel uit wilden gaan maar ik ze zo vreemd vond dat ik maar besloot naar bed te gaan. En om nou te vertellen over de heerlijke koffie, of de warme croissantjes hier is ook zo saai. Dus ik laat het hierbij.
Het is alweer een tijdje terug dat mijn vorige blog de lucht
in ging. En ik was echt van plan om sneller te schrijven. Maar helaas zinc er
in mijn buurt zeer weinig internetcafes te vinden (volgende keer foto's, echt!). En ben ik nu dus stiekem
onder schooltijd (vandaag heb ik toch niks te doen) even aan het bloggen.
Alweer vele nieuwe ervaringen sinds mijn vorige blog rijker
Nu moet ik jullie eerst wat saais vertellen. Daarna word het
leuker. Het opstarten in Thailand viel mij bestwel tegen. Als je reist
kom je op veel toeristische plekken waardoor je met veel lotgenoten in contact
komt. Als je werkt op een school als deze zul je ook veel andere buitenlandse mensen
ontmoeten maar veel besluiten hier te blijven. Zij hebben dus al huisje,
boompje, beestje en vooral geen zin om op zaterdag nog in een of andere
zweterige stampclub te staan met een tien jaar jongere collega. Ook na t werk gaat
het anders dan in Nederland waardoor het erop neer kwam dat ik de eerste
week(en) alleen doorbracht. Daarna heb ik op koh samet wat leuke andere jonge
leraressen ontmoet waardoor het ineens heel snel ging. Ergens geloof je
natuurlijk altijd dat het goedkomt maar het moeilijkste vond ik dat je niet
even kan vluchten en dat je je soms onbegrepen voelt. Toen ik dit met een
collega uit de Filipijnen besprak vertelde ze mij dat ze de eerste maand elke
nacht gehuild had. Ze was ook heel moe want ze kon niet slapen omdat ze in de
Filipijnen altijd met haar moeder en zusje op de kamer sliep. En in je eentje
op een kamer slapen lukte haar niet. Ze was altijd erg bang en deed geen oog
dicht. Inmiddels kon ze wel beter slapen maar wel met het licht aan. Ze was nog
altijd wel bang s nachts. Ik was hier erg van onder de indruk en realiseerde
me ineens dat ik hier voor mijn plezier kwam. En dat ik dus ook als het even
niet zo makkelijk was me moest realiseren dat voor anderen hierkomen noodzaak
was en ik het getroffen had ondanks dat dat niet altijd zo voelde.
Goed nu voor het leuke gedeelte
De eerste week heb ik twee dingen gedaan die voor veel van
mijn leeftijdsgenoten de normaalste zaak van de wereld zijn maar die ik nog
nooit eerder gedaan had. Namelijk overwerken en andermans billen afvegen. Ik
was de enige lerares in de klas terwijl een kindje vanaf de wc FINISHED!! Roept.
Eerst hoop ik nog het te kunnen ontkomen dus besluit te wachten op een andere
leraar die binnenkomt. Maar nadat dat ik dat kind 20 minuten lang op de pot heb
laten zitten vind ik het ook wel zielig worden. Het probleem is dat in Thailand
met een slang gebruikt dat mijn locale vriendinnen de Bum gun noemen. Deze benaming zegt denk ik genoeg over de functie van dit voorwerp. Maarja ik ben een westerse lerares moet ik nu de spuit of de rol gebruiken?
Over verdere details zal ik hier niet uitwijden.
Ik heb een nieuwe vriendin gemaakt onder mijn collegas. Kathy
heet ze en ze komt uit de Filipijnen. We maken fotos voor onze documenten bij
een fotograaf. Zodra mijn foto op het scherm verschijnt begint de fotograaf
eraan te klussen pukkeltje hier weg, mond roder, tanden witter, huidskleur word
aangepast. Haar pluisjes eruitgefilterd alles. Zonder te vragen word mijn halve
foto verbouwd. Ik ben eerlijk gezegd een beetje beledigd dat deze meneer het
nodig vind om zeker bijna tien minuten aan mijn foto te klussen. Maar Kathy
vertelt dat in Thailand dit gratis is bij de foto service en standaard. Ik ben
alweer meer opgelucht dat ze bij haar ook zeker tien minuten nodig hebben. Ik
vertel haar dat in Nederland niemand dat doet en dat je gewoon voor officieele
documenten je eigen brakke kop vast legt en daar geen wijzigingen meer in
aanbrengt. Ze zegt: "Ja misschien willen wij meer op jullie Europeanen lijken."
Tja... Daar ben ik het niet mee eens. In Europa kun je ook lelijk zijn.
De dag daarna besluit ik in mijn kokerrok op de scooter naar
mijn werk te gaan. Dat is lastiger dan je denkt. Vlak voor school val ik met
een snelheid van 3 km p/uom. En probeer
maar eens elegant een scooter weer omhoog te duwen in je kokerrok. Dat gaat
dus niet. Een Thaise man rijdt langs op zijn scooter. Het blijft een interessant
de Thaise cultuur denk ik, terwijl hij mij vriendelijk glimlachend aankijkt en
voorbij rijdt terwijl ik op de grond lig en de scooter van mij af probeer te duwen.
Een ander scooter debacle deze week had ik toen er weer zon
harde regenbui was. Een bewaker bij mij appertement houd mij resoluut staande
als hij ziet dat ik met dit weer op de scooter wil stappen zonder regenjas. Ik
probeer hem met handgebaren duidelijk te maken dat het om ongeveer 500 meter
naar de winkel gaat dus dat het echtwel meevalt. Hij besluit dat het het beste
is voor mij om met een paraplu tussen mijn schouder en gezicht geklemt naar de
winkel te rijden. Dat is natuurlijk het veiligst. Want je zal maar nat worden!
En omdat deze man zo ontzettend attent en vastberaden is (en het maar 500 meter
is) en de taalbariere vrij hoog besluit ik maar te luisteren naar hem. Ik vraag
hem nog of ik niet beter kan lopen met de paraplu, maar hij vindt van niet.
Het laatste opmerkelijke incident is dat ik me voor wil
stellen aan de buurman. Ik bel aan vol goede moed en stel me vriendelijk voor.
Ik vertel dat ik nieuw ben in de wijk. Een uiterst ongemakkelijke man kijkt me
vragend aan. Dus ik vertel dat dat is waar ik voor kwam. De man
reageert met Oh, Thank you, knikt en doet de deur weer dicht, zonder zijn naam te zeggen. Dat ging niet
helemaal hoe ik het verwacht had...
Ik heb er even over nagedacht maar ik ga het toch doen. Voor hoe lang ik het volhoud, dat is de vraag, maar wie niet waagt (komt nooit in zn eentje in Bangkok terecht ten eerste). Bloggen.
Ik ben nu pas vier dagen in Bangkok en nu al vanalles meegemaakt. Het begon allemaal 11 September. Het zal je verbazen hoe veel mensen je nu nog afraden om op 11 september te vliegen. Ik vind zelf het zeer onwaarschijnlijk dat terroristen nog een keer een aanslag plegen op die dag. Het gaat juist erom dat die datum bij mensen direct de gedachte aan de twin towers oproept denk ik. Dus misschien is 11 september wel de veiligste dag van het jaar om met het vliegtuig te reizen.
Na aankomst word ik opgehaald door twee Thaise mensen. Een man en een vrouw staan met een bordje Miss Amanda Tjoa op het vliegveld. Ik ben erg opgelucht om ze direct te vinden. Stel je voor dat die hele baan een grap was en alles wat ik gedacht geregeld te hebben onzin zou zijn. Ik troost mezelf met de gedachte dat ik dan een vakantie zou hebben. Als we elkaar gevonden hebben word mij verteld dat we direct naar de school gaan. Leuk! Heb je net zon 17 uur vliegen erop zitten met twee overstaps, twee nachten niet of beroerd geslapen, laat staan het heerlijke gevoel van vliegtuigzweet en te lang stil in dezelfde kleren zitten en dan mag je je collegas ontmoeten zonder ook maar zicht op een douche of iets dergelijk te krijgen. Ik moet even wennen aan die gedachte. Thai zijn absoluut niet ongemakkelijk in stilte met een vreemde en dat lieten ze blijken onderweg ook. Na een lange stille rit komen we bij NIVA International school aan. Dat is de school waar ik ga werken. En eindelijk ontmoet ik mijn werkgever Mr. Anthony. Hij is een vriendelijke man. Ik mag in zijn logeerkamer verblijven en na een korte rondeleiding brengt hij me naar huis. Eindelijk slaap.
Vrijdag de eerste dag loop ik mee op de kindergarten. Allemaal lieve kindjes en ze vinden het reuze interessant dat er een nieuwe juf is. Mr. Anthony heeft mij belooft dat ik, zo gauw ze iemand voor de elementary 1 hebben wat ik na volgende week ga doen, de counseling en guidance mag doen en daarnaast nog wat extra lessen geven. Dat lijkt me een fantastisch, ik kan niet wachten. Veel regelen op dag 1. (Leuk weetje, voor een Thaise werkvergunning en Non-B Visa moet je een HIV en een Syfilis test doen. De rest maakt ze niet uit denk ik.) Die dag heb ik ook nog even een appartementje gefixt met dank aan Mr. Anthony, die ook nog een brommer heeft staan die ik wel mag gebruiken om naar mijn werk te gaan. (YES!)
Zaterdag gewinkeld in Bangkok en ik blijf het fantastisch vinden hoe veel goedkope rotzooi er te koop is. Allerlei kraampjes in een grote rommelige schuur met i-pads tot nagelstudios tot sm-kleding. Je kijkt je ogen uit. Alvast even een helmpje kopen. S avonds laat ik mij vertellen in het cafeetje tegenover mijn apartement dat uitgaan er niet bij is in mijn buurt. Das dan weer minder.
Zondag besluit ik het zwembad dat bij mijn appartement zit uit te proberen. Ik ben de enige die op dit idee is gekomen vandaag en in mijn eentje plons ik in een leeg zwembad. Heerlijk! Om twaalf uur heb ik afgesproken om de scooter op te halen bij mijn baas. Daar ga ik heen met de taxi. Het is een scooter met versnellingen en daar moet ik een beetje aan wennen. Op de terugweg moet ik over een zesbaans Bangkokse weg en dat is best spannend. Eerst durf ik niet van baan te wisselen omdat het zo druk en chaotisch is, rijden met versnellingen op een scooter nieuw is voorij en owja had ik al vertelt dat je in Bangkok links rijdt? Resultaat ik rij veel te ver rechtdoor en moet dus daarna weer een eind terug rijden. Ook mijn apartement kan ik niet direct vinden op de terugweg. En ik vervloek mijzelf dat ik weer op de zes baans weg terug moet. Met dank aan googlemaps vind ik na een tijd toch mijn appartementje terug. Gered. Laatste vijf minuten voor de deur gaat de regen aan. Een Thaise regenbui is net of je onder de douche stapt: Warm en binnen een minuut ben je tot op je ondergoed nat. Maar wel fijn dat dat pas voor je huis gebeurd.
Ik dacht trouwens dat veel mensen in Thailand wel engels spraken, maar dat is dus alleen zo in de toeristische buurten. Waar ik woon is Yes, No en I dont speak the English het enige wat men kent. Voorbeeld ik zit nu in internet café dargon met een plaatje van een draak erbij en nee dat is geen typfout van mij maar dat staat hier groot op de deur. Tot z over week 1. Ik hoop dat het boeiend genoeg las om je te overtuigen om nog een keer te lezen en dat ik mezelf kan overhalen volgende week weer iets te schrijven.quiest?
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
