Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 32: Gaswagens in de Oekraïne
Corona,
het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering
32: Gaswagens in de Oekraïne
Alle
sporen van de massagraven werden uitgewist door speciale eenheden van
arbeiders die dan op hun beurt werden vergast. De konvooien met
gaswagens verplaatsten zich doorheen de veroverde gebieden en vele
duizenden mensen werden aldus omgebracht. We vervoerden
mannen, vrouwen, ouderlingen en kinderen,
aldus een getuigenis: Ze mochten niets bij zich hebben.
Er gingen telkens 50 mensen in een gaswagen. Die dag werden zowat
duizend mensen vervoerd. (1)
Tijdens een bezoek van Italiaanse fascisten werden hen gaskamers
getoond en in zijn dagboek schrijft een getuige dat de bezoekers
hevig geschokt waren.
Ook
in de Oekraïne opereerden tenminste vijf gaswagens. Ziehier een
getuigenis van een commandolid over een operatie in november 1941 in
Poltava (in het zuiden van Oekraïne): Ik zag zelf hoe
het in zijn werk ging met twee gaswagens. Ze reden de gevangenis
binnen en de joden - mannen, vrouwen en kinderen - moesten vanuit hun
cel direct de gaswagens naar binnen gaan. Ik weet ook hoe het er
vanbinnen in de gaswagens uitzag. De ruimte was bedekt met metalen
platen en had een houten vloer. De uitlaat kwam terecht in de
binnenruimte van de wagens. Ik kan nog steeds het geklop en het
geschreeuw van de joden horen - 'Beste Duitsers, laat ons eruit!' De
joden liepen zonder aarzelen de gaswagens in. Van zodra de deuren
dicht waren, startte de chauffeur de motor, dichte rook werd erin
geblazen, dan was er een wirwar van verfrommelde lichamen. Het was
een angstaanjagend spektakel.
(2)
(Wordt
vervolgd)
(J.B.,
17 februari 2022)
Verwijzingen:
(1)
Nazi Mass Murder. A
Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon,
Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale
University Press, New Haven and London, English-language edition 1993
by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische
Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation,
by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 57-59.
(2)
Ib., pp. 60-61.
18-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 31
Corona,
het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering
31
De
Nederlandse socioloog Abram De Swaan heeft het grondig onderzocht en
beschreven in zijn Compartimenten
van vernietiging; over genocidale regimes en hun daders
(2014) aan
de hand van de goed bewaarde gegevens uit onder meer de volkerenmoord
in Rwanda waar de
strijd tussen vermeend andere rassen in 1994 leidde tot een genocide
met een
miljoen Tutsi-slachtoffers:
stelt men zich de vraag naar hoe het allemaal is kunnen gebeuren, dan
kan het antwoord kort en krachtig luiden dat, eenmaal de waanzin van
het moorden aan de gang is, er twee kampen ontstaan en daar waar de
misdaadgolf passeert, sluiten de mensen zich dan aan bij het
moordende en dus het 'winnende' kamp om niet te gaan behoren tot de
verliezende groep op wie jacht wordt gemaakt. (1)
De
cultuur van geheimhouding vindt in dezelfde realiteit zijn reden van
bestaan: niet de slachtoffers jagen angst aan maar wel het
slachtofferschap en dus de daders en derhalve kiest men de kant van
deze laatsten, hetzij op een actieve manier - door te participeren
aan de misdaden - hetzij passief - door de andere kant op te kijken,
door te zwijgen. Het zwijgen van de getuigen is de schijnbare
onverschilligheid en over de onverschilligheid als zodanig schrijft
Primo Levi in Se
questo è un uomo
uit 1947 (2) dat zij erger nog is dan de misdaden zelf welke zij
verzwijgen. Het zwijgen uit angst is ook verwant met het negationisme
dat - nog lang na de gebeurtenissen - doorwerkt als een gesettelde
angst of een trauma. Achter een façade van totaal misplaatste
stoerdoenerij (zoals bij uitstek bij neonazi's het geval is) schuilen
vrees en lafheid: houdingen welke regelrecht in strijd zijn met de
stelling van Plato dat het verkieslijker is kwaad te ondergaan dan
het te doen. (3)
De
oorlog is het verlengstuk van de economie en derhalve zijn de twee
kampen met enerzijds de misdadigers en anderzijds de slachtoffers ook
reeds in het strijdperk van de economie een realiteit welke vaak heel
anders wordt voorgesteld dan deze in feite is. Men spreekt gemeenzaam
over de werkenden en de werklozen en men beschouwt de eersten als de
'gevers' en de laatsten als de 'krijgers' maar in de huidige
socio-economische constellatie is de identificatie van werken met
geld verdienen of een job hebben geheel onterecht en ware het
rechtvaardiger om het te hebben over enerzijds degenen die het geld
naar zich toetrekken en anderzijds zij die het moeten derven. Per
slot van rekening werkt sowieso iedereen naar best vermogen vanuit de
fundamenteel menselijke drang om een bijdrage te kunnen leveren aan
de gemeenschap, terwijl het bovendien helemaal niet waar is dat de
werkelijke verdiensten overeenkomen met de financiële: hardwerkende
mensen met lage lonen sterven gemiddeld tien jaar eerder dan goed
betaalde burgers met een comfortabele, vaste en stressvrije job.
Slaven die helemaal niets overhouden, werken het hardste en sterven
reeds jong. Gemiddeld moeten in de derde en de vierde wereld
vijfenveertig slaven - en dat zijn per definitie mensen zonder job -
werken om de hoge levensstandaard van één doorsnee westerling - mét
job - te garanderen.
In
de economische realiteit streeft men ernaar om aan de kant van de
grootverdieners te staan om aldus te ontsnappen aan wat het
equivalent is van de moord in de eigenlijke oorlog. Steuntrekkers
zijn maatschappelijk buiten spel gezet en zien hun rechten vaak op de
helling komen te staan; zij moeten zich dikwijls tevreden stellen met
willekeurige, onaangepaste en onderbetaalde opdrachten, zonder
werkzekerheid, zonder status en onder de voortdurende spokerige
dreiging de financiële steun waarop zij recht hebben, te zullen
verliezen; zij situeren zich helemaal onderaan de pikorde en de
frustraties die alle carrièremakers oplopen in de nimmer pauzerende
tredmolen van eindeloze uitbreiding, wendbaarheid en overuren, worden
gelijk kwalijke uitlaatgassen genadeloos in hun richting geblazen.
Armen worden niet vermoord, zij sterven alleen vroeger omdat zij
onvoldoende middelen ter beschikking hebben om hun gezondheid te
handhaven, om vijandschap af te wenden en om het geluk te ervaren dat
heden immers verworden is tot een kwestie van sociale vergelijking.
Er zijn momenteel evenwel geen gaskamers in de buurt maar die zijn
quasi overbodig omdat de lucht in de steden de mensen doet stikken:
alleen de rijken hebben nog groene tuinen en kunnen op tijd en stond
op reis naar plekken met voldoende zuurstof. Plato's hoger geciteerde
stelling welke in feite pleit voor het goede geweten of de geruste
ziel belandt in dezelfde papiermand waarin eerder de idee van het
bestaan van de ziel zelf werd weggeworpen.
Na
Hitlers inval in Rusland groeide het aantal om te brengen vijanden
maar de massa-executies ondermijnden de moraal zodat men besloot over
te gaan op vergassing, meer bepaald middels de uitlaatgassen van de
transportvoertuigen. De gevangenen werden van de barakken in de
voertuigen geloodst. Tegen de tijd dat zij bij de ovens arriveerden,
waren ze dood. Ze werden door gevangenen uit de voertuigen gedragen
en hadden de roze kleur die typisch is voor slachtoffers van
koolstofmonoxidevergiftiging. (1)
Het
Rijk bestelde op een keer dertig gaswagens van twee types: de
kleinere konden 25 à 30 personen bevatten, de grote 50 à 60. Ze
werden verder geperfectioneerd, wat wilde zeggen: kleinere ruimtes
met meer mensen zodat het gas sneller zijn werk deed. Zo waren in
1942 gaswagens als mobiele eenheden in gebruik van Belarus
(Wit-Rusland) tot aan de Krim en het noorden van de Kaukasus. Ze
werden bemand door functionarissen behorende tot verschillende
groepen maar met slechts één taak: de fysieke uitroeiing van joden,
zigeuners en politieke tegenstanders. Het staat allemaal beschreven
in de documenten (correspondentie, bestellingen...) van de betrokken
technici, die ook achteraf verklaarden dat zij op de hoogte waren van
wat er gebeurde en dat zij, zoals bevolen, alles geheim hielden. De
gaswagens werden in december 1941 vanuit Berlijn naar Riga gebracht
en deden hun werk in de Baltische staten, Wit-Rusland, Smolensk. Er
zijn meerdere getuigenissen waaronder deze van 9 december 1944 van de
joodse Mendel Vulfovich uit Riga: "In februari 1942 zag ik met
mijn eigen ogen hoe tweeduizend oudere joden uit Duitsland, mannen en
vrouwen, in speciale gaswagens geladen werden. Die wagens waren
geschilderd in grijsgroene kleur en hadden een grote vracht, gesloten
met hermetische deuren. Iedereen binnenin werd door het gas gedood."
(2)
(Wordt
vervolgd)
(J.B.,
17 februari 2022)
Verwijzingen:
(1)
Nazi Mass Murder. A
Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon,
Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale
University Press, New Haven and London, English-language edition 1993
by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische
Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation,
by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 52-54.
(2)
Ib., pp. 54-57. Het citaat (in eigen vertaling) staat op p. 57.
16-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 29
Corona,
het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering
29
Alle
gevangenen in de kampen die in staat waren om te werken, werden in
leven gehouden, alleen de zieken en de geesteszieken werden in het
kamp zelf omgebracht ofwel naar de gaskamers gebracht. Er waren er
ook die omgebracht werden omwille van hun religieuze overtuigingen.
Het gaat om vele duizenden mensen. Op de rug of de borst van sommigen
werd een kruis geschilderd, wat er op duidde dat zij gouden tanden
hadden.
(Wordt
vervolgd)
(J.B.,
16 februari 2022)
Verwijzingen:
(1)
Nazi Mass Murder. A
Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon,
Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale
University Press, New Haven and London, English-language edition 1993
by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische
Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation,
by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 48-51.
15-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 28: Over de zogenaamde 'vaccinatiedossiers'
Corona,
het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering
28: Over de zogenaamde 'vaccinatiedossiers'
De
Canadese politie heeft twee mensen gearresteerd die erin geslaagd
zijn de vaccinatie-databank te kraken. Het gaat om
regeringsmedewerkers die hun nek uitsteken in een poging om aan het
volk diets te maken hoe er met de privacy van de mensen gespeeld
wordt door diegenen die nu per se iedereen willen inspuiten met
'vaccins'. Men kan zich afvragen wat de informatie in de
vaccinatiedossiers nog te maken heeft met gezondheid en of hier de
wetten op geheimhouding van persoonsgegevens niet flagrant geschonden
worden. Er wordt onder meer bijgehouden hoeveel iemand verdient, of
hij (of zij) leningen heeft aangegaan en voor welk bedrag, wat zijn seksuele oriëntatie is, of hij de booster al dan
niet heeft geweigerd, of hij een strafblad heeft enzoverder
enzovoort. Complottheorie of internazi's? Oordeel zelf:
Oorlog wordt gevoerd met
wapens en dat zijn allang geen knuppels en geen katapulten meer:
hightech heeft gesofisticeerde instrumenten mogelijk gemaakt waarmee
men met precisie alsook massaal kan vernietigen en doden. Maar de
meest intelligente wapens zijn instrumenten die helemaal niet als
wapen zijn bedoeld maar die door sluw gebruik zodanig geperverteerd
worden dat zij in feite bijna zonder moeite en met zeer beperkte
kosten enorme vernielingen kunnen aanrichten. En bovenaan die lijst
van instrumenten staat uiteraard de mens maar dan wel de van zijn
menselijkheid ontdane mens. Mensen zijn geen wapens maar zij kunnen
wel tot wapens worden omgeschoold.
De omscholing van mens
tot wapen gebeurt via indoctrinatie en conditionering. Bij
indoctrinatie worden vooral de hersenen bewerkt; bij conditionering
middels prikkels van pijn en lust spelen andere organen en ook de
zintuigen een grotere rol. In de twee gevallen heersen derden over
mensen die door hen gedegradeerd worden tot hun quasi willoze of
gehoorzame instrumenten. Als gehoorzaamheid hier een deugd is, dan is
het dat voor wie ze opeisen: voor wie gehoorzaamheid bieden, is het
een zwakheid want een teken van onderdanigheid, ondergeschiktheid,
geïndoctrineerd zijn of slavernij.
Indoctrinatie gebeurt
met ideologieën en een ideologie is een ideeëngoed of een geheel
van overtuigingen naar welke geïndoctrineerden gaan handelen,
desnoods - maar in feite in de regel - tegen de eigen belangen in.
Zij handelen volgens een doctrine, een leer, en zij zijn aldus
'geleerden'. Deze geleerden zijn mensen die handelen volgens een leer
en dat wil in feite zeggen: volgens een leer die per definitie niet
de hunne is maar die zij zich wel eigen gemaakt hebben, veelal onder
druk, en dat is dan eigenlijk de betekenis van indoctrinatie.
Zij die de doctrine
uitvinden, zijn uiteraard helemaal niet geïndoctrineerd omdat
niemand zichzelf indoctrineert: hun uitvindsels zijn bedoeld om
anderen in hun greep te krijgen, het zijn retorische stelsels
van argumentaties die sowieso helemaal niet stroken met de eigenlijke
drijfveren van wie indoctrineren want hun uiteindelijk motief is het
verwerven van macht over derden.
Een leermeester wil
leerlingen werven en zijn middel daartoe is zijn leer. Maar voor de
leerlingen is de leer iets heel anders omdat zij leerlingen zijn en
geen meesters: voor hen is de leer de rechtvaardiging van hun
onderwerping aan de meester want zich onderwerpen is wat zij
uiteindelijk doen: zij geven de macht over zichzelf uit handen aan de
leermeester door zijn leer te gaan belijden; zij onderwerpen zich aan
hem en laten zich tot instrument maken; zij geven hun persoonlijke
vrijheid op en vinden hierin het gemak van wie de last der
verantwoordelijkheid van de schouders valt.
Oorlog is onmogelijk
zonder soldaten. Soldaten behoren tot de genoemde categorie van
'geleerden': zij die zich hebben laten indoctrineren, zij die hun
vrijheid uit handen gaven om van hun verantwoordelijkheid verlost te
worden. In de koop die gesloten wordt tussen de bevelhebber en zijn
onderdanen, wordt voor de lust van de onverantwoordelijkheid met de
vrijheid betaald. Maar hoe zit het dan aan de kant van de
machthebber?
Men zou mogen verwachten
dat wie anderen aan zich onderwerpen, hen bevelen en gehoorzaamheid
van hen opeisen, in ruil daarvoor ook zorg voor hen dragen, precies
zoals verantwoordelijke ouders dat voor hun kinderen doen. Maar niets
blijkt minder waar: machthebbers stelen andermans vrijheid,
omdat zij hen in ruil de zorg over hen weliswaar beloven maar
in de praktijk stelt die zorg niet veel meer voor dan in het beste
geval een gedenkteken een gedenkteken waar de gesneuvelden zelf
niets aan hebben omdat zij er dan uiteraard niet meer zijn.
Oorlog is onmogelijk als
er naast indoctrinatie niet ook conditionering is. De druk om bevelen
op te volgen is in dat geval zo groot dat verzet quasi uitgesloten
is. En meestal volstaat sociale druk om te bereiken dat mensen zich
tot wapens laten omscholen. Als iedereen het doet, eist het beginsel
van de gelijkheid, hier toegepast in zijn volle negativiteit, dat wie
zich eraan onttrekken, zullen doorgaan voor lafaards en uit de groep
worden gebannen. En voor kuddedieren is dat de hoogst denkbare straf.
Er bestaat kortom
slechts één middel tegen oorlog en dat is de persoonlijke
ontwikkeling voor iedereen: het verwerven en het kunnen waarderen van
authentieke vrijheid en het aanleren van de waarde van het
verantwoordelijke handelen. Het leren omgaan met de verleiding om
zich te schikken naar de kudde of het opbouwen van een weerstand
tegen de kuddegeest. Dat gaat weliswaar in tegen de natuur van de
mens die hoe dan ook naar de kudde neigt maar dat is ook met de vrede
het geval omdat niet de vrede maar de oorlog natuurlijk is. De
tragiek van de mogelijkheid van een distopie zoals deze van
bijvoorbeeld het Derde Rijk ligt in wezen in het schrikwekkende
onverstand dat de mens 'de natuur' - die immers alleen maar wreed is
- als voorbeeld moest nemen en dat hij aldus de natuur maar beter een
handje kon helpen.
(Wordt
vervolgd)
(J.B.,
14 februari 2022)
13-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 26: Het nieuwe masker:
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 24: Corona en ons DNA
Corona,
het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering
24: Corona en ons DNA
De
reden waarom Vladimir Poetin zijn langste tafel bovenhaalde voor de
conversatie met Emmanuel Macron, zo staat heden eindelijk in alle
kranten te lezen, bestaat erin dat Macron in Moskou weigerde om van
hem een coronatest te laten afnemen. En de reden waarom hij dat
weigerde, aldus de Franse president zelf, is zijn vrees dat men op
die manier zijn DNA had kunnen bemachtigen.
Elke
bioloog zal ons namelijk daarvan verzekeren dat wij als het ware
samenvallen met ons DNA en dat wil zeggen dat wie ons DNA bezitten,
ook alles bezitten wat er over ons te weten valt. Incluis datgene wat
nog niet geweten is: dat vindt men hoe dan ook binnen zeer afzienbare
tijd en DNA kan héél lang worden bewaard.
DNA
bekomt men makkelijk door bijvoorbeeld met een wattenstaafje enkele
slijmvliescellen los te wrijven aan de binnenkant van de wang.
Hetzelfde DNA zit namelijk in alle cellen van hetzelfde lichaam. Er
bestaan databanken waarin het DNA van misdadigers wordt bewaard die
dikwijls uitsluitsel geven bij sporenonderzoek in misdaadzaken. Een
databank met daarin het DNA van àlle wereldburgers zou het in
principe mogelijk maken om iedereen altijd en overal te kunnen
volgen, beter nog dan de reeds ontelbare camera's in de bewoonde
wereld dat doen.
Wie
niks doet wat niet mag, heeft ook niks te vrezen, zo zou men kunnen
argumenteren, maar de psychologie van mensen die op de hielen worden
gezeten door controlefreaks, leert ons heel andere dingen: het
onophoudelijk in de gaten worden gehouden door op de koop toe
onbekenden die echter uiteraard beschikken over heel veel macht, is
even rampzalig voor de geestelijke gezondheid als het verkeren in een
toestand waarin men zich beroofd weet van alle privacy.
Aanvankelijk
worden slachtoffers van controlefreaks of stalkers, die soms ook
'onderzoekers' heten, hetzij medische, hetzij commerciële, hetzij
politici, hetzij maffiosi, alleen maar heel erg gefrustreerd. Maar
als die toestand van frustratie die danig energierovend is, te lang
aanhoudt, begeeft de psychische weerstand het en gaat men zich
gedragen zoals dat van de gecontroleerde ook verwacht wordt.
Niet
alleen gaat men zich dan naar andermans wensen gedragen, men gaat ook
denken zoals die ander dat wil, en 'willen' zoals die ander
dat wil, tenminste als dat dan nog 'willen' mag heten.
Alleen
al de idee dat heden wereldwijd ieders DNA verzameld of gestolen
wordt en verdwijnt in databanken waartoe alleen de machthebbers
toegang hebben, volstaat om het mensdom te herleiden tot een uiterst
gewillige kudde.
Aan
de kampgevangenen werd verteld dat zij het konden rapporteren als zij
zich ziek voelden en dan zouden zij enige tijd in een zogenaamd
'revalidatiekamp' kunnen verblijven om te herstellen. Echter, uit
brieven, getuigenissen en grondig onderzoek blijkt dat allen die zich
daarvoor inschreven ter dood werden gebracht door vergassing. (1)
(Wordt
vervolgd)
(J.B.,
11 februari 2022)
Verwijzingen:
(1)
Nazi
Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited
by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale
University Press, New Haven and London, English-language edition 1993
by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische
Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation,
by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 44-47.
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 22: Nu wordt ook nog eens de dood van de monddoodgemaakte Montagnier doodgezwegen
Corona,
het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering
22: Nu wordt ook nog eens de dood van de monddoodgemaakte Montagnier doodgezwegen:
Kampgevangenen
die geëlimineerd moesten worden kregen specifieke codes: '14f1' voor
natuurlijke dood, '14f2' voor zelfmoord, '14f3' voor neergeschotenen
die trachtten te vluchten, '14fI' voor geëxecuteerden. Door de zeer
slechte leefomstandigheden werden heel wat gevangenen in de kampen
ziek en inspecteur Himmler besloot ook deze categorie te elimineren,
hun code was '14f13'. In de bewaarde brieven van medewerker dr.
Friedrich Mennecke aan zijn vrouw omschrijft deze zijn werk als 'zeer
interessant'. Hij schrijft: "Dankzij dit werk doe ik heel wat
nieuwe ervaringen op." Hij beschrijft wat hij eet in het kamp,
hoe hij zeer veel patiënten af te handelen heeft en ook dat
eigenlijk niemand op de hoogte is van wie de bevelhebbers zijn in
Berlijn. Hij schrijft ook hoe hij het onderzoek van een collega moest
overdoen omdat die zijn formulieren invulde zonder de patiënten
gezien te hebben. Op 12 januari 1942 brieft dr. Mennecke aan zijn
vrouw dat hij die dag 634 patiënten afgehandeld heeft.
Aan
sommige brieven voegde Mennecke ook foto's van gevangenen toe met op
de keerzijde zijn commentaren, onder meer de volgende:
"Schneidhuber
Dorothea Sara, geboren op 3 april 1881 te Lach. Schreef alsmaar
ophitsende anti-Duitse artikels over het beleid m.b.t. de kerken in
Duitsland, en dit op basis van de info die zij kreeg vanwege de
Episcopale Curie in München. 541 Ravensbrück 1819."
"Stross
Otto Israel, geboren 22 september 1900 in Praag, advocaat, 22730
Dachau. Hevig anti-Duits. Agitator."
(Wordt
vervolgd)
(J.B., 10
februari 2022)
Verwijzingen:
(1)
Nazi Mass Murder. A
Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon,
Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale
University Press, New Haven and London, English-language edition 1993
by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische
Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation,
by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 40-44.
09-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? (Aflevering 20: dr. Ray Obomsawin over vaccinatie)
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
(Aflevering 20: dr. Ray Obomsawin over vaccinatie)
Dr.
Ray Obomsawin bestudeerde vaccinatie van verschillende plagen door de
eeuwen heen en constateerde dat vaccinatie omgekeerd werkt. De
onderzoeker stierf plotseling eind vorig jaar.
De
eerste link zegt iets over dr. Obomsawin, de tweede is een video
waarin hij zijn onderzoek uit de doeken doet:
Na
de bezetting van het westen van Polen in de herfst van 1939 ging men
daar op gelijkaardige manier te werk. De SS evacueerde de
asielcentra. Mannen, vrouwen en kinderen (telkens een zeventigtal)
werden in een groot stalen voertuig gedreven dat geen vensters had,
alleen een grote metalen deur achteraan, en waarop de misleidende
tekst: Kaiser's
Kaffee Geschäft en
zij werden onmiddellijk vergast met koolstofmonoxide uit een tank
onder het voertuig. Nadien werden nieuwe voertuigen gebouwd waarvan
de uitlaatgassen via buizen direct in de passagiersruimte werd
geloosd. De patiënten kregen vooraf kalmeermiddelen ingespoten
(morfine en scopolamine), sommigen trachtten alsnog te ontkomen en
werden dan in dwangbuizen verpakt, anderen smeekten het personeel om
hun familie op de hoogte te brengen. De voertuigen brachten de
lijken naar een bos waar zij werden verbrand. Gelijkaardige moorden
vonden plaats in Pommeren en in Oost-Pruisen. (1)
(Wordt
vervolgd)
(J.B., 7
februari 2022)
Verwijzingen:
(1)
Nazi Mass
Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by
Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale
University Press, New Haven and London, English-language edition 1993
by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische
Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation,
by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 37-40.
08-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? (Aflevering 18: moorden om te besparen!)
Corona,
het nieuwe Zyklon-B?
(Aflevering
18: moorden om te besparen!)
De
voorzieningen voor euthanasie rapporteerden wekelijks aan het centrum
in Berlijn hoeveel patiënten gedood werden maar die gegevens werden
vernietigd voor het einde van de oorlog. Toch kwam men er later
achter dat in Grafeneck in 1940 meer dan 10.000 patiënten gedood
werden. Eenzelfde aantal in Hadamar. In totaal waren dat van januari
1940 tot augustus 1941, 70.273
[in
feite uiteindelijk: 71.088]patiënten.
Een werkgever aldaar beschrijft een viering onder werknemers als
volgt: "Onder
de lunch ( ) verklaarde dr. Berner dat er die dag 10.000 lijken
zouden verbrand worden, een gebeuren dat zou bijgewoond worden door
het voltallige personeel. 's Avond in de hall kreeg iedereen een fles
bier en daarna zakten we af naar de kelder. Op een brancard lag het
naakte lichaam van een man met een waterhoofd. ( ) De 'cremators'
legden het lichaam in een soort trog en duwden het in de oven. De
heer M., verkleed als pastoor, sprak een lijkrede uit. (...)" Dan
volgt een macabere berekening: "In de veronderstelling dat de [71.088]
patiënten nog gemiddeld tien jaar te leven hadden en wetende dat zij
3,5 Reichsmark per dag kostten, berekende men dat in de genoemde
periode de massamoorden een besparing hadden opgeleverd van
885.439.800 Reichsmark. De besparing aan voedsel bedroeg
141.775.573,8 Reichsmark." (1)
(Wordt
vervolgd)
(J.B., 7
februari 2022)
Verwijzingen:
(1)
Nazi Mass
Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by
Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale
University Press, New Haven and London, English-language edition 1993
by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische
Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation,
by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 36-37.
Strijders voor eerlijke landbouw worden gecriminaliseerd terwijl aan het licht komt dat genetisch gemanipuleerde gewassen een gevaarlijk virus bevatten - zie: