Ik zie het jullie al allemaal denken wanneer jullie toevallig langs dit ene paginaatje passeren op dit grote doolhof van miljoenen bladzijden :
"Waarom maakt dit meisje in godsnaam een literatuurblog aan?" & "Heet ze echt Tirza, wat een rare naam?!"
Wel, laat me beginnen bij het begin.
Tirza is mijn echte naam niet, toch heb ik niet lang moeten nadenken om dit als mijn schuilnaam hier te nemen.
We kregen van onze leerkracht Nederlands de opdracht een jaar lang een literatuurblog bij te houden om toch wat met de mode mee te gaan.
Hij begon allerlei boeken aan te moedigen om te lezen & toen hij aan het boek 'Tirza' van de befaamde Arnon Grunberg (ik had met mijn magere literatuurverleden nog niet van hem gehoord) begon, was ik meteen verkocht. Ik kruisde het aan in mijn notities & ging die avond nog naar de bibliotheek (een plaats waar ik voorheen nog nooit zo enthousiast was binnengewandeld). Tirza ging mijn schuilnaam worden, daar was ik zeker van. Ja, een schuilnaam ging ik sowiezo nemen, uit angst om mezelf hier op deze grote internetplaats helemaal bloot te geven. Maar mezelf een beetje blootgeven, aan jullie, volgers van de hedendaagse communicatie, kan geen kwaad, ofwel? Ik ben een meisje dat eerst helemaal niet het nut zag in dit 'literatuuravontuur', maar na een aantal minuten nadenken, was ik toch verkocht. Ik ben geen literair talent, verre van, maar ik kan toch proberen een beetje van mijn wijsheid aan jullie over te dragen? & ik ben geen boekenwurm, maar voor alles is een begin, toch? Alle Tirza's in de wereld mogen zich dus wel heel trots prijzen, want ik heb Tirza als mijn begin gekozen. Ik laat jullie in de loop van de tijd nog wel weten of dit boek echt mijn verwachtigen heeft volbracht en of het me echt heeft aangezet wat meer 'boekenwurm' te worden. Want als ik kijk naar mijn goede vriendin CHARLOTTE LEWYLLIE, kan het zeker geen kwaad af en toe eens een boek onder handen te nemen. (Ja charlotte, jij hebt er misschien wel mede voor gezorgd dat er mij een nieuwe wereld opengaat, de wereld van de literatuur, aangezien die vroeger niet verder reikte dan strips, de joepie en boeken waar geen enkele boodschap in steekt, behalve 'de liefde is bijna altijd mooi')
Wens me veel succes & als jullie mij wat aanraders kunnen geven, gelieve dan zeker niet te twijfelen!
Na al dat hoofdgebreek, na al de onnodige stress voor het rapport, (Karentje, wat deed jij dat goed seg!), na het sleeën door de stad Halen, (tot de slee ervoor koos om de start van het nieuwe jaar dit keer niet meer mee te maken), na het maken van een iglo, na de oneindig veel sneeuwbalfights, (je zou kunnen denken dat WOIII van start is gegaan), na al het eten van de komende dagen verwerkt te hebben, na een dagje werken, (want dat moeten kinderen doen tijdens de vakantie, werken!), heb ik eindelijk nog eens tijd voor jouw, mijn liefste blogje!
& Ik heb nieuws !
'De Engelenmaker' van Stefan Brijs is uit! (Stiekem al bijna een maand!)
Waarschijnlijk denken jullie allemaal dat ik niet meer weet over wat de boek ging, 'MIS POES' heb ik daarop te zeggen!
Het was een fantastisch boek waarin ik op elk moment van de dag wou beginnen lezen en waarvan ik nu nog steeds rillingen kreeg als ik eraan denk!
In oktober 1984 keert Dokter Victor Hoppe, na een afwezigheid van bijna 20 jaar, terug naar zijn geboortedorp Wolfheim. De dorpelingen reageren argwanend op zijn komst, zeker wanneer blijkt dat hij 3 kinderen van een paar weken oud bij zich heeft : een identieke drieling met een schrikwekkende afwijking. Na enkele bijzondere genezingen wordt de dokter toch aanvaard in het dorp en stilletjes aan groeit zijn populariteit. Maar zijn kinderen zijn zelden te zien en dat zorgt voor geruchten. Langzaam groeit het besef dat de kinderen ernstig ziek zijn. Maar er blijkt meer aan de hand, niet alleen met de kinderen, ook met de dokter zelf. Die neemt een beslissing, bevangen door zijn verleden, waarmee hij zichzelf onsterfelijkheid wilt bezorgen.
Een verhaal vol geruchten, geroddel en gefluister. Een verhaal vol geloof en wetenschap. Een verhaal vol goed en kwaad. Een verhaal vol werkelijkheid en verbeelding. Een verhaal vol macht en onmacht. Een verhaal waarin iedereen zijn waarheid zoekt, maar uiteindelijk alleen zijn eigen waarheid vindt en gelooft. Een verhaal dat zeer moeilijk te omschrijven valt. Misschien dat de woorden 'Fascinerend, beklemmend en angstaanjagend' dit verhaal wel mooi samenvatten.
De Engelenmaker is zeker en vast een aanrader voor mensen die houden van een stevig boek vol verassingen! Het is een intrigerend verhaal rond de dokter Victor Hoppe. Victor hoppe, een emotioneel beperkt mens, maar briljant student, begint met klonen en heeft als voornaamste drijfveer 'God het nakijken geven'. Aanvankelijk het klonen van dieren, MAAR ...
'Soms is wat onmogelijk lijkt, alleen maar moeilijk'
Mijn verjaardag is gepasseerd, de millenium top 1000 is voorbij & we zitten ongeveer op schema met de honderden taakjes en toetsjes die we moeten maken voor school. Tijd om hier nog eens iets op tijd zetten, tijd om nog eens wat verder te lezen in 'de engelenmaker', een geslaagd boek tot nu toe en het beste moet nog komen, vertelt iedereen me. Ik ben nu al een week lang een leuk krantenartikel voor Duits aan het zoeken en ik zit nog geen stap verder (Duitsland moet echt wel een saai land zijn precies). Uit wanhoop ben ik dan maar eens een kijkje gaan nemen op de site van 'Het belang van Limburg', misschien dat daar wat over het 'interessante' Duitsland wordt verteld. Ik ben niet veel meer teweten gekomen, maar toch ben ik op 2 leuke artikeltjes gevallen over de boekenbeurs, wat hier toch wel thuis hoort.
Ik heb er zelf ontzettend veel spijt van dat ik geen tijd heb gemaakt om eens een kijkje te gaan nemen, want ik had het mezelf voorgenomen. Er waren precies veel mensen die mijn mening deelden, maar die wel de tijd hebben gemaakt. 'Record voor 74ste boekenbeurs', dat zegt wel genoeg denk ik. Ook Filip en Mathilde namen er een kijkje, dat leverde de titel 'Filip en Mathilde op boekenbeurs' op. & dat leverde zoals altijd weer veel commotie. Op het nieuws vertelden ze dat de organisatoren een heel deel strips hebben moeten weghalen omdat er daar 'gespot' werd met de Koninklijke Familie.
Waar moet het toch naartoe met onze wereld vraag ik me dan ook vaak af.
Ik ga nu nog eventjes verder lezen in mijn boek & ga daarna nog eens supporteren voor ons volleybalploeg.
