4 augustus Sutherland

Gisteravond landden we in Sutherland en sliepen aan ons eerste mooie roze strand, met speciale buren. Een Duitse vrouw met haar border collie (13 jaar en doof), een Frans koppel in hun stationwagen, en ja hoor 's avonds gaan er stippen onder de wielen. In Inverkirkairg stappen we naar een grote waterval, steil, modderig, maar dat kennen we onderhand. De natuur in Sutherland is mooi minder bomen en dus meer verre uitzichten, het minst bevolkte deel van Europa.

5 augustus Stoer

't Is droog en we zien zelfs de zon een beetje en stappen langs de cliffs naar de 'The Old Man of Stoer'. Een alleenstaande rots in zee, een geliefde plek voor muurklimmers. Prachtig om af te zien, hoe de kleine mensjes zich omhoog werken tot de top. De walvisspotters vertellen ons dat je hier regelmatig walvissen, dolfijnen en soms orka's ziet. Wij zien alleen zeehondjes en dolfijnen en zijn weeral heel blij.

6 augustus Drumbeg

De parking waar we gisteravond landen is wondermooi we hebben een uitzicht op 29 eilandjes. De weg door dit bijna onbewoond gebied is schitterend, wel smal en steil; één passage van 25 %.

7 augustus Tarbet

Gisteravond zochten we een beschut plekje. De walvisspotters hadden ons gewaarschuwd. Het kleine haventje van Tarbet ligt achter hoge rotsen, maar de boot naar Handa eiland vaart helaas 2 dagen niet uit, jammer dit stond op ons verlanglijstje: het eiland is onbewoond en is een groot vogelreservaat. Dus gaan we lekker eten in het havenrestaurantje.

's Nachts wakkert de wind aan. Onze Tipi staat de hele nacht de dansen, we beleven een slapeloze nacht. Ik ben bang dat ons beestje zal omwaaien. Jos zet hem met zijn neus in de wind, meer kunnen we niet doen.

We trekken een stukje het binnenland in. De storm van deze nacht heeft heel wat ravage aangericht er is zelfs een boorplatform op zijn kant gegaan. Op sommige bergtoppen is er een wind kracht van 117 mph gemeten (187 km/h).

8 augustus Falls of Shin

Toevallig vinden we een plekje voor de nacht aan de Shin rivier, op wandelafstand naar de waterval. Maar deze is wel een heel bijzondere. Hier springen zalmen 2 a 3 meter omhoog tot ze boven de waterval hun weg vervolgen. Ongelooflijk dit heb ik nog nooit van zo dichtbij gezien. We blijven er 2 uur kijken met grote ogen, zien zeker 200 zalmen een poging wagen. Een 30 tal halen de bovenkant waar ze snel hun weg stroomopwaarts verderzetten. De toeschouwers geven een applaus als er weer een zalm de waterval met succes trotseert. Plezant. In het Museum iets verder leren we veel over de zalmen en hun oerinstinct om weer naar hun paaiplaats terug te keren. Na veel documentatie en filmmateriaal zegt de gids dat er meer vragen zullen blijven dat antwoorden over het gedrag van de zalm.

's Avonds, in de buurt van Loch Stack aan een riviertje, in North West Sutherland stappen er 8 herten langs de camper. Ze blijven een tijdje staan grazen; we kunnen onze ogen niet geloven zo vlak bij, zo mooi! We blijven in het donker door de ramen turen en voelen ons als kinderen zo blij.

Het is koud, op de toppen boven de 1000 meter viel er deze nacht sneeuw! De wind blaast nog fel, maar is toch afgezwakt tot 60 km per uur. Gelukkig hebben we een warm huisje!

10 augustus Balchrick

De kustweg naar het noordwesten is fabelachtig mooi; een klein wit weggetje (op de kaart) is het enige wat hier in het hele gebied te vinden is, de rest is een ruige brute kust.

In Balchrik houdt de weg op. Sandwood Beach ligt zo'n 8 km verder. We stappen langs een rivier , over turfvelden, passeren hoge duinen en eindelijk zien we een machtig mooie brute zee, met zeker 5 schuim brekers van golven na elkaar. Speciaal gevoel, dit schouwspel dat alleen te voet bereikbaar is!

12 augustus Tongue

We volgen een stukje de 500 Miles route en dat merken we: druk. Maar we hebben diesel nodig en geloof me, de tankstations zijn hier dun bezaaid.

We hebben geluk: in Tongue is er juist brandstof geleverd en het is file aan het éne pompke dat 1 uur geleden nog droog stond..We draaien terug de bergen in Kyle of Tongue. De enige weg naar, Altnahara de charme van de eenvoud, ver weg van het tourisme en de drukte. Het piepkleine dorpje bestaat uit houten huisjes en een oud schoolgebouwtje! We slapen op de parking van de Ben Hope. Tegen de avond slenteren er weer herten rond ons huisje. Prachtig en nee het went nooit, 't is telkens een gevoel van euforie!