Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Tinne in Nieuw Zeeland
15-06-2010
laatste keer
Hallo iedereen
het is bijna zover..ik ben bijna terug thuis.. hier is ondertussen niet zo heel veel meer gebeurd.. ik heb een verjaardagsfeestje gehad bij mij thuis en het was heel plezant. Iedereen begint hier naar huis te gaan.
Waar was ik gebleven?... Na het kajakkamp werd ik ziek, geen wonder na al dat koude weer. Amandelontsteking (is het denk ik in nederlands).. Een hele week niet naar school gaan.. Joepie.. en daarna twee weken vakantie. De eerste week van de vakantie ben ik met NZIIU op kamp geweest naar Hamilton in het noorder eiland. We waren op een boerderij in "the middle of nowhere".. We hadden een kampvuur, we gingen kajakken, springen in een moderpoel, paardrijden, boogschieten, dieren eten geven, klimmen op de klimmuur, een concert en natuurlijk ook onze hele leuke gesprekken met NZIIU.. Het hele kamp was eigenlijk gebaseerd op de japanners en thais die juist twee maanden geleden aangekomen hadden in NZ. Omdat wij hier al langer waren, konden wij ze advies geven over hoe met je gastgezin om te gaan en hoe vrienden te maken enzo.. Voor de japaners en thais is het veel moeilijker om te integreren omdat die meestal heel verlegen zijn en de taalbarriere is veel groter dan voor europeanen. Om dankuwel te zeggen had NZIIU lastertag georganiseerd (alleen voor de europeanen) het is een soort van paintball, maar dan met lasers. Het was zo plezant! Het was ook goed om alle europeanen terug te zien en we hebben zoveel gelachen. De week daarna ben ik terug naar het YMCA geweest om vakantieprogrammas met kinderen van 9 tot 12 jaar te doen. Helemaal zot doen enzo.. Zoveel plezier..De vakantie was dus heel snel over voor mij. Daarna terug naar school. Met outdoor ed zijn we nu aan het rockklimmen.. Eerst was het wel raar want soms sta je niet stevig vast of heb je het gevoel dat je niet veilig bent, en dan moet je naar boven geraken, maar als je je beveiliger vertrouwd komt het allemaal wel goed. Ik ben zelfs helemaal tot de top van de rots geraakt. Het geeft wel een bevredigend gevoel.. Voor de rest gebeurd er hier niet veel, ik ben begonnen met souveniertjes te kopen enzo.. En ik heb een grote vlag gekocht zodat al mijn vrienden die kunnen tekenen... Nog ongeveer 9 weken te gaan.. Het begint te korten.. We hebben juist de eerste hoop van internationals naar huis gestuurd..En de volgende zullen heel snel volgen..
Dingen die je niet mag vergeten!!
Mijn verjaardag!!! cadeautjes zijn altijd welkom (grapje!!)
het is weer eventjes geleden, maar gelukkig heb ik nu toch wel een beetje te vertellen.
Ondertussen ben ik op kajakkamp geweest voor vier dagen en het was heel plezant. We vertrokken rond 9 uur smorgends, dus ik moest vroeg opstaan (ooo nee). Na ongeveer twee uur rijden komen we aan op de kampplaats, we instaleren ons in de kamers, worden verdeeld in groepen en we gaan onze kajaks aanpassen. Dan zijn we allemaal klaar om op het water te gaan. We trekken onze kleren aan (bikini, twee lagen thermals, shorts, een fleece, een sprayjacket (een soort van waterproove vest), een spraydeck (zodat er geen water in je kajak komt), een helm en een lifejacket). Helemaal opgewonden vertrekken we naar een meer waar we gaan oefenen om te paddelen. Na ongeveer twee of drie uur in het water, zijn we niet zo opgewonden meer. Iedereen is moe, je armen doen pijn, je bent koud en je hebt honger. Na de boten op de remork te hebben vastgebonden, trekken we snel onze droge kleren aan en dan kunnen we terug naar de kampplaats gaan. Dan kunnen we ons eten maken (pasta met gehaktballetjes en championnetjes, jammie!!) en wat praten met iedereen en vroeg naar bed, want we moeten vroeg opstaan.
De volgende dag gaan we eerst naar een zwembad zodat we onze eskimorol kunnen leren. Na wat oefenen is mijn rol toch wel goed en denk ik wel dat ik het in de rivier kan doen. Terug naar de kampplaats en dan onze lunch eten. Dan trekken we onze natte kleren terug aan en gaan we terug naar het meer. Na wat spelletjes gespeeld te hebben en nog wat geoefend te hebben gaan we terug naar de kampplaats voor avondmaal en slapen. De volgende dag begint het te regenen (oo neee).. we ruimen onze kampplaats op en gaan zien ofdat de rivier goed genoeg is om op te kajakken. Yeej het is goed genoeg.. De eerste keer op de rivier en iedereen is terug opgewonden, na al dat oefenen kunnen we zien ofdat het iets opgeleverd heeft. We vertrekken en leren nog wat dingen. Na eventjes op de rivier te zijn rol ik over.. ik probeer mij terug op te rollen met mijn eskimorol, maar mijn instructor is al naast mij om mij te komen redden, dus ik had niet genoeg plaats om het te doen =(, maar ik ben er zeker van dat het gelukt zou zijn. Na veel te snel moeten we terug uit het water, de kajaks opladen. Later hebben we gehoord dat we heel veel geluk gehad hebben want terwijl wij op de rivier waren was er ongeveer veertig kubieke meter water per seconde en twintig minuten later was er tweehonderd kubieke meter water per seconde. Waren wij op de rivier geweest op dat moment.. dan was het niet zo goed afgelopen. Vervolgens kunnen we doorrijden naar onze volgende kampplaats. Hier moeten we de tenten opzetten. Daarna besluiten de instructors om te gaan zwemmen in de rivier. Iedereen put zijn natte kleren terug aan en hier gaan we.. De rivier is veel te sterk voor mij en ik kan niet naar de kant geraken.. Dus de instroctors komen mij redden met een kajak. Ik op de achterkant van een kajak en hup naar de kant. Na eventjes uit te rusten spring ik terug in de rivier en weer is de rivier te sterk voor mij, maar niet zo sterk als eerst.. en nu kan ik met een helpend handje van mijn instructor toch naar de kant zwemmen. Snel droge kleren aandoen, want het is heel koud.. Ons eten maken en snel onze tent in want het wordt al donker, en nog kouder. In mijn slaapzak heb ik mijn pyjama aan, skisokken, twee truien, mijn beanie en mijn sjaal. En het is nog koud.
De volgende morgen ruimen we onze tent op en trekken we onze natte kleren terug aan. Ondertussen is het heel koud.. De rivier is ook heel wild (veel water). Bijna helemaal in het begin ga ik overkop, dus ik ben helemaal nat. Ik begin helemaal te beven en ik kan mijn bovenlichaam bijna niet meer bewegen. Dit zijn verschijnslenen van onderkoeld zijn. Na een tijdje stopte het beven en mijn instructors begonnen zich zorgen te maken. (dat is niet goed!! als je stopt met beven betekend het dat je onderkoeling net een graadje erger is geworden) Ondertussen hadden ze mij al aan de kajak van een instructor gebonden omdat ik geen kracht meer had in mijn armen. Snel uit de rivier en droge kleren aan doen.. Dan kunnen we terug naar huis gaan.. Enkele dingen die ik geleerd heb op kajakkamp is... speel heel veel stomme spelletjes om warm te houden want onderkoeling is niet plezant.. en altijd natte kleren aandoen betekend dat je heel koud bent...
Dat was dus kajakkamp, mijn klas is gedaan dus ik ga dit al posten en de rest volgt in de rest van de week
Hallo iedereen het is ondertussen toch al wel weer een tijdje geleden. Dus ik dacht ik zal nog maar eens iets op mijn blog zetten. Het is niet dat er ondertussen veel gebeurd is.. gewoon naar het school gaan zoals iedereen. Ondertussen heb ik mijn kajak leren rollen, wat echt wel nodig is als je op kajak camp gaat. http://www.youtube.com/watch?v=jGMn6h_o9eI&feature=related dit is een filmpje van wat kajak rollen is. Zoiets zijn wij nu dus aan het leren in outdoor education en mijn rol is gelukt in de eerste les :D ik was het enige meisje dat het toen kon en ik was heel trots op mezelf want het is niet zo heel gemakkelijk om te leren. Ik heb kajakkamp van 22 tot 25 maart. Dan gaan we riviertjes afgaan...4 dagen aan een stuk. Er was ook een tsunami waarschuwing enkele dagen geleden in nz.. ten gevolge van de aardbeving in chili. We mochten niet naar de beach gaan voor de hele dag. Er werden golven verwacht van 50 cm tot 3 m hoog. We hadden heel veel geluk dat het een extreem laag tij was en we hebben er dus niets van gemerkt. Moest dat niet het geval geweest zijn, dan zou de zee tot aan ons huisje gekomen zijn... of toch dichtbij Ondertussen zijn we allemaal aan het afwachten voor nieuws van een internationale student die hier vorig jaar was en die uit chili komt.. Hij leeft in de stad die de aardbeving heeft getroffen.. iedereen in onze school is nu aan het wachten voor zijn antwoord.. Ondertussen ben ik ook op een natcoll course.. ik doe dit via school... het is een photoshop en illustrator course.. dus als dit geeindigt is dan kan ik de basis van photoshop en kan ik mijn buikje een beetje dunner maken hahaha De school betaalt dit, gelukkig want het is heel duur. Het duurt 3 volle dagen, dus kan ik niet naar school gaan. Het is wel plezant.. nog 1 dag te gaan oke ik hoop dat ik nu genoeg gezegt heb daag xx
Ondertussen is de vakantie hier voor mij ook gedaan. Ik ben terug met het school begonnen (al 2 dagen). Ik heb nog geen les gehad, maar ze hebben 2 dagen aan het uitleggen geweest dat nu we laatste jaars zijn, we een leiding gevende functie in school hebben en dat we een rolmodel zijn voor de jongere leerlingen. In nz hebben ze duidelijk nog niet van kort en krachtig gehoord. Ik hoop dat iedereen het nu wel door heeft. Morgen beginnen de lessen terug.. fun fun fun Mijn vakken voor dit jaar zijn: calculus, muziek, leadership, outdoor ed, fotografie en studie. Niet echt studie vakken dus ik ga volgend jaar doodgaan als ik examens heb aan de hogeschool hahaha :D maarja niet dat nz een hoog school level heeft. Ik heb mij ook opgegeven om touch-rugby te spelen in het schoolteam. Ook ga ik misschien surfen, maar dat moet ik nog eens te goei bezien :) onze school ga misschien ook een meisjes rugby team oprichten en daar heb ik mij ook voor opgegeven. Ook ga ik proberen om bij het rugby team van kaiapoi te gaan. Verder ga ik ook voor house captain gaan. Dat houdt eigenlijk in dat je meedoet in de housechallenges dus meedoet met sporten en quizes tijdens de lunchpauze en je krijgt een hoody. Verder ga ik ook voor school captain gaan. Degene voor cultuur. Dat is het organizeren van culturele activiteiten zoals een internationale dag, kapa haka meer op de voorgrond brengen, muziek en drama optredens... Het laatse dat ik ga doen is dat ik bij de kapa haka groep ga gaan. Dat is de traditionele dansen en liedjes van de maori. Mijn laatste half jaar ga dus vrij vol zijn :D plezant he Ook mijn vakantie was heel vol. Eerst ben ik op tour geweest, zoals jullie allemaal wel hebben gelezen. Daarna hebben we kerstmis gevierd en met nieuwjaar ben ik naar Hamner geweest met mijn vrienden. Ik heb de hele maand januari gewerkt met YMCA. Het was vrijwilligerswerk. Ik was een monitor voor kinderen van 8 tot 12 jaar. We moesten met de kindjes spelen en deden er vele activiteiten mee. Zo zijn we naar de zoo geweest (en heb ik echte kiwi's gezien), hebben we sumo worstelen gedaan, zijn we gaan zwemmen, naar de cinema geweest en nog zo veel meer...
Zoals de meeste van jullie wel weten, ben ik op een tour door nieuw zeeland geweest. Toen ik terug thuiskwam, was de computer gemaakt en het huis helemaal gedecoreerd met kerstmannen en alle andere kerstdecoratie...haha
dag 1 Kaiteriteri
Op dag 1 was het vooral reizen. Om 7.15 am stonden we klaar ophet perron in Rangiora, voor een treinreis van 5 uur. (en in nieuw zeeland noemen ze da niet ver) Het geluk was niet echt met ons, het regende pijpenstelen. Toen we rond de middag in Picton aankwamen.. warden we op de bus gezet met de rest van de groep die van het noord eiland kwamen. Toen waren we terug onderweg voor 2 en een half uur bussen. Onderweg zijn we in Nelson gestopt, waar de zon scheen. Toen we in onze slaapplaats aankwamen, kregen we onze kamers en konden we gaan eten. Aan de tafels warden we gemixt met de japanesen. Want anders zouden de japanesen en de europeanen niet mixen. Na het eten hebben we op ons eigen spelletjes gespeeld en zijn we vroeg naar bed gegaan.
Dag 2 Kaiteriteri
Na ons ontbijt stonden we allemaal klaar om te gaan wandelen in het Abel Tasman National Park. Na een heel mooie wandeling van 3 uur kwamen we uit op een strandje, waar we onze lunch aten. En dan konden we terug naar de bus vertrekken. Voordat we in de bus sprongen zijn we nog naar een kunstenaar gaan kijken die maori uitsnijdingen uit hout maakt. Toen zijn we terug naar het centrum van Kaiteriteri gereden, waar we gingen zeekajakken. Ik en Eliska waren samen in een kajak, hoewel ze na kajakkamp gezworen had nooit meer in een kajak te gaan, en dat ging heel goed. Toen we onze kajak moesten doorgeven aan de volgende mensen, zijn we in de zee gaan zwemmen en hebben we eventjes op het strand gezeten. Toen zijn we terug gereden naar onze verblijfplaats waar we eten kregen. Daarna waren we vrij. De Hollandse meisjes en eliska en ik besloten om naar de zonsondergang te gaan kijken op het strand. Natuurlijk hadden wij niet echt nagedacht want de zon gaat onder achter de Bergen daar. Na eventjes op het strand te hebben gezeten. Toen kregen we honger/goesting in fish en chips, dus wij op zoek naar een fish en ships shop. Natuurlijk niet gevonden, maar terwijl we aan een restaurant aan het kijken waren, kwam er een vrouw naar ons toe met de vraag ofdat we niet naar haar year 10 groep wilden komen zien, zij gingen de haka dansen in het restaurant. Zo een aanbod slaan wij natuurlijk niet af. De jongens gingen zo hard op in hun haka, en hadden al zo hard geoefend, dat hun borstkast aan het bloeden was van het krabben. Toen zijn we terug gewandeld naar onze slaapplaats en zijn we maar naar bed gegaan.
Dag 3 Greymouth
Vandaag was het een hele dag bussen. We vertrokken om 8 uur smorgends en kwamen aan in Greymouth rond 6 uur. Natuurlijk hadden we ook enkele stops onderweg. We zijn gestopt aan de Pancack rocks, en die vielen tegen. Het waren gewoon rotsen die gelaagd waren. Na een lekkere BBQ en een douche zijn we het strand opgegaan en zijn we hout gaan zoeken voor ons kampvuur savonds. Hier hadden we ook eindelijk onze zonsondergang. Na heel veel fotos was het donker, dus staken we het kampvuur aan. Natuurlijk moesten er groepfotos getrokken worden. Dus Rowan (een van de begeleiders) vond een tak waar alle cameras aan hingen en ze hebben wel zeker 40 fotos van ons getrokken. Na een tijdje te babbelen en rond het kampvuur te zitten, zijn we dan toch gaan slapen.
Dag 4 Fox Glacier
De volgende morgend waren we weer op weg. We gingen naar de fox glacier en gingen daar ook een wandeling op doen. Dus iedereen warme kleren aan en zeker geen jeans!! Onderweg stopten we in een dorpje waar je een greenstone bedrijfje had en een glasblazer. Wij waren er juist op het verkeerde moment want niemand was greenstones aan het bewerken en niemand was glas aan het blazen. Greenstone is een een groene jade, die je vooral aan de westkust van NZ vindt. Volgens de maori cultuur brengt het ongeluk als je het voor jezelf koopt, maar geluk als je het aan iemand cadeau geeft. Meestal worden er maori symbolen uitgegraveerd zoals de Koru, Hei Matau en twists. Maar wij hadden niet genoeg tijd om alles te bekijken, dus kon ik er ook geen kopen. Toen we bij Fox Glacier aankwamen, kregen we allemaal crampons, een waterproove jas en leren wandelschoenen. Na een lange walk van ongeveer 2 uur door het regenwoud, al de trappen op (waren al op voorhand gemaakt) kwamen we bij de gletsjer. Onze crampons aan en dan een uurtje op het ijs wandelen. En dan een uurtje terug. Dan zijn we terug naar onze slaapplaats gegaan, snel omgekleed om naar een restaurantje te gaan. Ondertussen was Eliska ziek geworden dus wij zijn vroeger terug naar onze slaapplaats gegaan, zodat zij in haar bed kon kruipen. Bleek dat ze tonsilitis had en moest ze heel veel slapen en antibiotica nemen.
Dag 5 Queenstown
Na vroeg op te staan zijn we terug in de bus gekropen. Iedereen is ondertussen zo moe, dat iedereen slaapt in de bus. In de namiddag kwamen we aan bij puzzelworld. Daar hebben ze een groot labyrint buiten, hologram kamers en een kamer waar de vloer schuin is. Er zijn spiegels in die kamer en het geeft je een heel raar gevoel. Heel grappig ook omdat iedereen problemen had met recht op je benen te blijven staan. Je kon er ook puzzels spelen. Sommige bijna onmogelijk om te maken. Toen zijn we doorgereden naar Queenstown. Waar we 15 dollar kregen en zelf ons eten moesten zoeken. Ik had butter chicken met rijst jammie!! Michelle heeft mij leren eten met stokjes, echt heel grappig, alles wat ik kon oppakken en naar mijn mond kon brengen mocht ik opeten. Dat was niet veel. Daarna gingen we terug en gingen we sinterklaas vieren. Iedereen kreeg een cadeautje in zijn schoen ( die bij de tv stonden) en de hollanders en belgen moesten sinterklaasliedjes zingen. We konden het natuurlijk niet alleen bij ons laten. Dus moest de rest ook maar een liedje zingen. Sommige mensen hadden kleine waterpistooltjes gekregen en natuurlijk begonnen Rowan en Michelle (onze begeleiders) een heus watergevecht. Toen ze zelf heel nat waren, en wij niet zo heel nat, was het watergevecht over. Daarna ben ik met Rebecca (een hollands meisje) en Kohei (een japanse jongen) op het rugby veld gaan liggen onder de dekens om naar de sterren te kijken. Ik heb 2 vallende sterren gezien. Na een tijdje werd het toch te koud en zijn we maar gaan slapen.
Dag 6 Queenstown
S morgends vertrokken we met de gondel naar boven op een berg. Van daar had je een heel mooi uitzicht over Queenstown. Daar had je ook Ludjes, wat een karretje is dat je kan besturen en daarmee moet je een parkour afleggen. Heel plezant. Toen hadden we de namiddag vrij. Sommigen gingen bungee jumpen, sommige jetboaten, paardrijden,.. ik ben met enkele meisjes gaan kijken in de winkels en dan in het park gaan liggen. S avonds kregen we een Hangi wat traditioneel maori eten is. Je doet al je eten onder de grond en laat het daar zitten voor een dag. Heel veel vlees en alleen zoete aardappelen en gewone aardappelen. Maar toch lekker. Daarna hebben we met zen allen buiten gezeten. Na heel wat praten ben ik dan naar bed gegaan.
Dag 7 Christchurch
Iedereen zag tegen deze dag op omdat we een 10-uur busrid voor de deur hadden. Onderweg stopten we aan lake Tekapo, waar een kerkje was en we Mount Cook konden zien. Dat is de hoogste berg van NZ. Toen we dan eindelijk aankwamen in chch, kregen we eten en konden we naar een japanse film gaan kijken. Bijna alle europeanen gingen en dan enkele tais en japanesen. Het was in een kleine theaterzaal. We hadden bijna alle stoelen voor ons, buiten 1, waar een man zat. Het was een heel verdrietige film. Iedereen was aan het wenen, buiten de europese jongens. Toen zijn we met zijn allen terug gewandeld naar onze verblijfplaats en zijn we in ons bed gekropen.
Dag 8 Kaikoura
In de voormiddag hadden we vrije tijd in chch. Niet echt heel interesant voor mij, omdat ik chch al ken. Dus ben ik maar cadeautjes gaan kopen voor eliska, omdat die de volgende dag zou vertrekken. Rond de middag zijn we terug vertrokken naar Kaikoura. Onderweg zijn we gestopt aan een strand waar we wilde zeehonden konden zien. Die beesten zijn heel agressief. Als je te dichtbij komt dan maken ze vieze geluiden naar je. Maar toch zijn ze heel schattig. Toen we in Kaikoura aankwamen was iedereen heel blij. De zon scheen, er was een zwembad en een gratis sauna en spa pool. Wij natuurlijk met zijn allen daarin. We hebben volleybal gespeeld tot het tijd was om te gaan eten. We kregen ons eten bij het zwembad en dat is natuurlijk om problemen vragen. Na onze hoofdgerecht lagen de eerste japanesen al in het water (met hun kleren aan). Toen kon onze begeleiding er natuurlijk aan geloven. Michelle ging er eerst in, maar Rowan kon snel genoeg ontsnappen en is de hele avond niet meer in de buurt van het zwembad geweest. Na wat te lezen zijn we dan allemaal vroeg naar bed gegaan.
Dag 9 Wellington
De zee was heel wild in de morgend, heel veel golven. Dus iedereen een pilletje tegen zeeziekheid, want we gingen naar de dolfijnen kijken en ermee zwemmen. Na onze wetsuit aangetrokken te hebben, konden we de boot op. Na ongeveer 45 minuten varen, door de wilde zee, kwamen we een school dolfijnen tegen. Snel onze zwemvliezen en snorkel aangetrokken, wachten voor de bel die aanduid dat we in het water mogen. En daar gaan we. Eerst voelde het water heel koud en moesten we een beetje zoeken naar de dolfijnen. Maar na enkele keren te duiken in het water en na wat rare geluidjes te maken door je snorkel, was je al snel omringd door dolfijnen. We mochten de dolfijnen niet aanraken omdat het wilde dolfijnen waren. De dolfijnen kwamen heel dicht bij je en hadden absoluut geen schrik van ons. Na een tijdje te spelen en in cirkels te zwemmen, moesten we terug naar de boot. Na eventjes te varen, gingen we voor een 2e keer in het water. Deze keer waren er veel meer dolfijnen. We zagen ook mama-dolfijnen met kleine babys ernaast. Toen we terug moesten naar de boot, konden we ons afspoelen met warm water, ons omkleden in onze warme kleren en kregen we een koekje en warme chocolademelk. Daarna gingen we kijken naar de dolfijnen en kregen we de kans om fotos te nemen. Toen zagen we pas hoeveel dolfijnen er eigenlijk waren. Er waren ongeveer 200. Ze zwommen voor de boot en maakten van die gekke sprongen in het water. Toen we terug gingen, zagen we ook een albatros op het water zitten. Dit is de vogel met de grootste afstand tussen de 2 einden van zijn vleugels. Heel groot dus. We hadden geluk en zagen de albatros even later opstijgen. Toen we dan terug waren bij de bus, was het tijd om afscheid te nemen van Eliska, want zij ging terug naar huis. Daarna zijn we terug naar Picton gereden, waar we eventjes vrije tijd hadden en dan gingen we de ferry op. Het is heel mooi om de haven uit te varen. Na wat lezen en slapen komen we s avonds aan in Wellington. Om half 10 krijgen we dan eindelijk eten en gaan we naar bed.
Dag 10 Roturoa
Na extra vroeg op te staan, krijgen we te horen dat het museum nog niet open is en het regent zo hard dat we niet kunnen rondlopen in Wellington. Dus besluiten we om direct door te rijden naar Roturoa. In de avond gingen we naar een maori dorpje: Mitai. We gingen naar hun optreden kijken. Ze legden uit welke wapens ze vroeger gebruikten, zongen wat liedjes, kwamen de rivier opgevaren in hun wakas (kanos) en toen konden we gaan eten. Het werd tijd want iedereen had honger. Het eten was weer een Hangi, met veel groenten, pasta en lekkere desserten. Toen we terug waren, hebben we nog wat gepraat en zijn dan naar bed gegaan.
Dag 11 Hamilton
Eerst gingen we naar de zorb. Dat is een plastieke bal, met een kleinere bal in en in die kleine bal kan je gaan zitten en rol je een heuvel af. Wij deden het met water en met 2 in een zorb. Het was heel plezant, na heel wat gillen en gieren, moesten we terug in de bus. We gingen naar de gloeiworm grotten. Toen we aan het wachten waren om in de grotten te gaan, waren we palingen aan het lokken met vervallen vlees. De palingen waren echt heel groot, snel en sterk. De japanesen probeerden ze te pakken, maar dat lukte niet echt, ze waren te glibberig. Daarna gingen we de grot in. Eerst moesten we eventjes wandelen en dan werden we in een bootje gezet en moesten alle lichten uitgaan. Heel het plafond van de grot lichtte op. Het was precies dat je buiten naar de sterren zat te kijken. Daarna kregen we worsten van de BBQ en konden we terug in de bus, op weg naar Hamilton. s Avonds moesten we optreden en iets koken. Quentin en ik hadden chocolade mousse gemaakt. Na heel wat lachen met de optredens was het onze beurt. We hadden een klein overzichtje gemaakt van alle grappige dingen die op kamp gebeurd waren. Na de optredens kregen we cake en konden we doen wat we wilden. Dus we bleven nog eventjes babbelen en zijn toen maar in bed gekropen.
Dag 12 Woodend
Na eventjes te rijden, kwamen we aan in Auckland, waar we in de skytower gingen en daarna vrije tijd hadden. We zijn eventjes naar de haven gaan zien en hebben wat rondgelopen in de winkelstraat. Toen we terug bij de bus waren, hebben we nog wat rondgereden in Auckland, we zijn naar enkele vulkanen gaan zien en hebben enkele gebouwen gezien. Daarna was het tijd om naar het vliegveld te gaan. We waren juist op tijd om onze vlucht te nemen. Na anderhalf uur vliegen waren we dan eindelijk terug in Chch en konden we naar huis gaan, om te ontdekken dat de computer gemaakt is en alles te vertellen aan Joanne en David. Daarna ben ik vroeg in mijn bed gerkopen want ik was verschirkkelijk moe. THE END
- een echte kiwi eet een kiwi met de schil - omrollen in een kajak moeilijker is dan het lijkt - het hier grote vakantie is tot 2 februari - dat ik volgend schooljaar andere vakken heb namelijk muziek, calculus (een gedeelte van wiskunde), leadership (zoiets als monitor zijn), outdoor education en fotografie - iedereen "once were warriors" moet zien! een kei goede film over hoe het leven hier aan toegaat...voor sommigen dan toch en vooral in Auckland - de jongens hier op elk feestje hun T-shirt uitdoen en de haka dansen - ik beb gaan kajakken op de zee - ik een nieuwe kei mooie bikini heb gekocht (mijn andere was kapot) - ik hier heeeeel veel lees - we hier een zwembad in de tuin hebben - dat ik op mijn schouders verbrand was en dus helemaal vervelt ben - ik op mijn tour vertrek op 2 dec en terugkom op de 14e - ik volgens de kiwi's al een echte kiwi ben (alleen eet ik geen kiwi's met de schil) - ik met nieuwjaar naar hamnerspring ga op camping met mijn vrienden (voor 4 dagen) (hamnerspring zijn hot pools en spa enzo) - er niet echt iets meer te vertellen is
school is juist terug begonnen hier, na 2 weken vakantie, waarin ik eigenlijk niet veel meer gedaan heb dan in mijn zetel zitten en en films gezien...dus eigelijk valt er niet veel te vertellen, ik ben met de duiters gaan winkelen, gaan zwemmen en ik ben enkele keren uitgeweest dusja daag
Toen we eindelijk opstonden, het was ondertussen al zeker 8 uur, hadden we ons ontbijt (enkele mueslibars) en deden we enkele tests. De eerste was het maken van trappen met een ice axe (wat we de eerste dag geleerd hadden) en de volgende test was met crampons wandelen. Na dit hadden we onze lunch, wraps met pesto salami en kaas. Toen kon onze klim naar Mount Cockayne beginnen. Het eerste deel was heel steil, dus moesten we onze crampons aanhouden en omhoog klauteren. Toen stonden we op de top, waar ook de skilift stopt. Vervolgens wandelden we naar de top van Mount cockayne. We wandelden via de kam, dus de toch was niet zo zwaar, het duurde ongeveer een kwartiertje. Iedereen was heel uitgelaten omdat iedereen op de top geraakt was. Toen kon onze klim naar beneden beginnen, we moesten nog steeds zeer voorzichtig zijn want iedereen had zijn crampons nog aan. Toen kwamen we aan op een minder steil stuk en daar deden we onze volgende test. Het jezelf redden ding. Eerst nog wat oefenen en dan volgde de test. Vervolgens deden we ons laatste stuk naar beneden en konden we eindelijk onze rugzak van onze rug nemen. In de busjes terug naar de bungalow en lekker vroeg gaan slapen.
dag 4
Na goed geslapen te hebben in een bed, hadden we onze laatste test. We moesten een navigatie doen in groepjes van 3. Ze hadden ons vertelt dat het het gemakkelijkste is als je bevoorbeeld een weg of een rivier kan volgen, dus dat deden wij dan ook. Alles ging goed tot we op een punt kwamen waar de rotsen over de rivier hingen. Wat nu?? gelukkig kwam er juist een leerkracht aan en die controleerde voor ons of het mogelijk was om een stuk door de rivier te gaan of dat we moesten terugkeren. Gelukkig mochten we door de rivier gaan. Ik stond in de rivier en het water kwam tot aan mijn knieen. Het was gesmolten ijs en sneeuw, dus verschrikkelijk koud, maar toch ook wel heel plezant (een beetje zoals canyoning). Toen we de man gevonden hadden bij wie we moesten zijn konden we terugkeren. Aangekomen in de bungalow moesten we onze rugzakken terug inpakken en opkuisen en konden we terug naar huis gaan. Thuis aangekomen ben ik lekker vroeg naar bed gegaan want de volgende dag had ik terug school.
Snowcamp was echt een ervaring die ik nooit zal vergeten en echt geweldig da ik da kon doen hier...Nu donderdag ga ik skieen met alle internationals van onze school, buiten de japanese students. en dan zaterdag begint de vakantie van 2 weken. Dan terug 4 weken school en dan zijn het voor de kiwi studenten examens en de internationals hebben een extra 2 weken vakantie. dus mijn zomervakantie duurt 2 en een halve maand! Joepi, bijna zomer!!
