Voormiddag heb ik nog wat op mijn laptop gewerkt voor school op zoek naar activiteiten voor volgende week. Nog even naar de winkel geweest en goed gegeten.
Namiddag zijn we naar t vat geweest. Het plan was om er de hele namiddag door te brengen en vandaar uit door te gaan naar de Pizzahut. Yes, weer eens even op het gemak de tijd om mijn blog bij te vullen. Helaas waren er ook een paar Hollandse meisjes daar en ze begonnen te skypen. Lap ! daar ging het internet. Skypen neemt zoveel energie van de internetbron dat andere niet genoeg hebben om verbinding te verkrijgen. 3uur heb ik erover gedaan om gewoon een paar dagen van mijn blog te knippen en te plakken. Frustrerend.
Tegen 19u zijn we in de Pizzahut beland. Joke en Tine zijn nog nagekomen en we hebben lekkere pizza gedeeld. Inne en ik hadden samen een grote pizza Hawaï met chees in dips er rond. We hebben het niet opgekregen maar wel in een doos mee naar huis genomen. Ook hebben we hier geluk gehad met betalen. Voor 6 man hadden we 3 grote pizzas gevraagd en drinken. Hiervoor hebben we 80 SRD betaald, dit is 20. Ze hebben maar 1 pizza aangerekend ipv 3.
Snel betalen en vertrekken was dus het plan.
Thuis aangekomen hebben Sanne, inne, jonathan, Tine, Joke en ik ons omgekleed want we waren van plan om ook eens een avondje op stap te gaan omdat we toch een keertje nog eens konden uitslapen allemaal. Eerst naar t vat om in te drinken en de andere bende te ontmoeten. Bij jonathan op school zitten nog studenten uit België (van Brussel en Gent). Hierna zijn we door gegaan naar La caff een cafeetje vergelijkbaar met de Ambi in Hasselt, vind ik toch. alleen iets kleiner. Leuke muziek, niets speciaals, gewoon een fijn feestje, veel dansen en veel lachen. Tegen 4u in de morgen zijn we thuis gekomen en onmiddellijk bedje in gekropen.
Uitslapen was de bedoeling voor vandaag. Gisteren avond zijn we tot 4uur op stap geweest.
Om 9u s morgens werd ik wakker gebeld. De mevrouw van Digicel (waar ik mijn gsmnummer gekocht heb) belde om nog een aantal gegevens te noteren. Mijn naam, of ik al eerder een Digicel nummer had. Waarom ik juist voor Digicel gekozen had, . Na dit gesprek heb ik mij toch nog maar eens omgedraaid. Ik was echt nog niet klaar om voor school te werken. Tegen 13u zijn Sanne, jonathan en ik naar de supermarkt gegaan. Het was onze beurt om inkopen te doen. wij hebben echt goed ons best gedaan. Voor minder dan 400 SRD hebben we alles gekocht. En veel.
Na het winkelen ben ik met inne en jonathan naar de chinees gegaan om op internet op te zoeken voor stage. Pffff dat viel tegen. Ik ben van computer moeten veranderen omdat het virus gewoon mijn hele computer had uitgeschakeld. Man man, echt rommel daar. En op internet iets zoeken over thema picknick . Dat was ook geen succes. Ja met de kleuters echt gaan picknicken, dat wist ik ook al wel. Maar goed. na het terugkomen ben ik mij gaan douchen en gaan klaarmaken voor het feestje.
Een Javaans verjaardagsfeestje van iemand die 1jaar wordt, en we vertrekken om 20u terwijl we nog een tijdje onderweg zijn. Bij ons zou een feestje voor zo een klein kindje gewoon in de namiddag doorgaan. Nooit s avonds laat.
Aangekomen op een zanderig grote omgeving overdekt met tenten. Een wit geschminkte clown die de kinderen entertainde, ballonnen, suikerspinnen, popcorn, alles erop en eraan. Echt een kinderfeestje.
We kregen stoelen en mochten ons plaatsen heel vooraan waar het feestje door ging. De kinderen moesten allerlei spelletjes doen en kregen als beloning een cadeautje.
Stoelendans, reactiespelletjes (bewegen op muziek, muziek stopt = niet bewegen anders lig je eruit),
Catwalk-lopen, liedjes zingen voor iedereen, leuke spelletjes op zich, maar ten eerste de muziek was helemaal niet voor de kinderen bedoelt, de manier waarop ze moesten bewegen dus hoe de clown zich gedroeg en voordeed was er een beetje over, sexymanieren enzo, niet geschikt voor kinderen. Ook de opmerkingen die de clown gaf, waren heel neerbuigend en afbrekend naar de kinderen toe. Het was denk ik eerder om de volwassenen te entertainen. Moeilijk te beschrijven, je had er bij moeten zijn. Maar goed. af en toe had de clown ook commentaar op ons, maar hij had het steeds over Nederlanders. We hebben hem dan verteld dat we van België kwamen.
Bij de liedjes-zingen-ronde kwam hij mij uit de groep halen, ik zou voor een hele boel vreemde mensen een liedje moeten gaan zingen met een grote camera recht op mij ingezoomd. Mooi niet hoor. Ik heb gezegd, ofwel iedereen van de groep, ofwel niemand. Uiteindelijk zijn we dan allemaal naar voor gegaan en hebben we voor de jarige, die ondertussen wel sliep, lang zal ze leven gezongen. En omdat het zooooo mooi was, volgens de clown, mochten we nog een liedje zingen. Dan hebben we maar gezongen van ik heb de zon zien zakken in de zee . Om er maar weer vlug vanaf te zijn. Snel weer op de stoel zitten en oef, ik dacht er vanaf te zijn. Maar nee hoor, de clown volgde ons, of mij dan toch en vroeg hoe oud ik was. 23 antwoordde ik terug. Zijn commentaar hier op, om dan weer onnozel te doen voor het publiek: 23 jaar en ze draagt een rokje van 5jaar. Ja mijn jeansrokje is inderdaad niet eentje dat tot over mijn knieën kwam maar seg . Achja, zolang hij dan maar weer verder ging met zijn show was het voor mij allemaal goed.
Na dit alles begonnen de spelletjes voor de volwassen mensen. Dus de clown ging gewoon verder.
Meisjes op een stoel, en de jongens kregen de opdracht om het meisje te versieren. Doe dat maar eens als je gedwongen wordt van voor te staan voor al dat volk, tegenover een meisje dat je totaal niet kent, met een camera in je gezicht en een clown die al klaarstaat om je belachelijk te maken. Amai, niks voor mij. Ondertussen hebben we ook weer heerlijk gegeten, rijst, groenten, kip, nog wat speciale dingen, Even later worden er snacks gebracht, kroketjes, loempiaatjes, ook chips, taart,
Jaja, goed dat we s avonds niets gegeten hadden, anders was het weer allemaal te veel geweest.
Na de show van de clown zou er ook nog een goochelaar komen. Maar we hebben beslist om naar huis te gaan. Ook voor Dennis en Sharida. Ze moeten ons nog helemaal terug brengen en zijn zelf nog een tijdje onderweg. In de auto vertelde Sharida nog over de verschillende feesten wat we eigenlijk zouden moeten meemaken. Pagewa-feest, maandag 1 maart, een Hindoestaan feest met een verbranding om het vieren dat het goede het kwade overwint. Ook een Hindoestaan trouwfeest zouden we een keertje moeten en willen meemaken. Dit zijn echt leerrijke cultuurmomenten, dus heel fijn als we dit mogen volgen. Tegen 24u zijn we thuis aangekomen en gaan slapen.
Ook al was het toch wel een beetje laat geweest gisterenavond, konden we niet uitslapen want we hadden namelijk met ons leerkrachten uit Hasselt afgesproken in t vat. Ze zijn deze week ook in Suriname voor één of ander project dat ze zelf moeten geven. Op een regenachtige zaten we daar dus te wachten met ons laptop en een papiertje met al de vraagjes en zorgen waar we mee zaten. Plots hoorden we in de verte: boeken toe, het is examen, eerste vraag . J jaja daar waren ze, ons leerkrachten. We hebben al onze verhalen van de stage verteld en al onze frustraties eens kunnen delen. Dat deed deugd.Hierna zijn we terug naar ons huisje gegaan, maar er was niemand thuis en we hadden geen sleutel. Ai.
Dan maar naar het internetcafé want buiten wachten ging niet o.w.v. de regen. Eventjes de mailtjes checken en toen konden we wel naar ons huisje. Snel nog iets eten want Dennis en Sharida waren er ook al om ons mee te nemen naar colakreek. In de regen? zwemmen? Ik had er eigenlijk niet zo veel zin in, maar goed. iedereen ging mee, dus ja.Na een lange rit van een uurtje en heel veel hoebel de boebel van al de kuilen in de weg zijn we aangekomen. Het regende nog steeds, maar al iets minder hard. De groep van Brussel en Gent die we al eens zijn tegen gekomen waren ook allemaal daar en zij hadden een hutje gehuurd. Wij mochten erbij zitten want nergens anders was er eentje vrij. Er was dus toch wel wat volk aanwezig ook viel het weer een beetje tegen.
Heel gezellig zo een hutje. Van de moment dat het niet meer regende zijn we gaan zwemmen in de kreek. Het is een beek dat afgezet is om te zwemmen, want het loopt de jungle in. Het water zag er pekzwart uit en eenmaal in het water zag je er helemaal oranje uit maar het was niet vies. Wij zij zo de hele kreek afgezwommen en terug. Hierna heeft Sean, de zoon van Dennis en Sharida, ons een spelletje geleerd. Een soort overloopspel. Fijn, ideaal voor op kamp te gebruiken. Later ben ik met een paar mensen nog mee gaan wandelen en een beetje de buurt verkennen en bezichtigen.
Tegen 18u moesten we vertrekken want dan sluit de kreek. Na het thuiskomen zijn we met zijn allen gaan uit eten. Pizza in bij de Pizzaboy. Ik had samen met Annabelle een grote pizza Hawaï gegeten. maar het heeft mij absoluut niet gesmaakt. De ham die erop lag was precies geraspt of zoiets en niet goed gaar denk ik.
Thuis gekomen zette jonathan de tv aan en White Chicks was erop. Helaas begon deze film pas en het was al 22u. Morgen een schooldag dus ik heb een klein stukje gezien en ben dan maar, samen met nog anderen, op tijd gaan slapen.
Vandaag terug voor het eerst naar school. Buiten regende super hard. Ohjee, en ik met de fiets
Hoelang is dat geleden? Zeker 4 jaar. En als je het verkeer hier in Suriname gezien hebt zou je voor minder schrik hebben. Links verkeer, weinig verkeersregels, gewoon kijken of iemand zin heeft om je voorrang te geven of om voorrang te nemen. Hoho, dat werd een hele opdracht om op school te geraken. Door de regen, dat al ietsjes geminderd was sprong ik op de fiets en reed ik achter Sanne aan. Zij was het al gewoon om naar school te fietsen en reed dus goed door. Het eerste stukje ging goed, het was niet zo druk. Maar vanaf ik de bocht om was stond de file aan te schuiven. Aan de linkerkant langs de autos door moest ik Sanne proberen bij te houden. Niet te doen en super gevaarlijk. Ik ben 2 keer bijna gevallen, autos die rakelings langs u voorbij rijden, de weg die helemaal niet afgewerkt is langs de zijkant,stoppen vertrekken stoppen vertrekken, . Een wonder dat ik op school ben aangekomen. Na een blij weerzien van de kinderen, die mij toch precies een beetje gemist hebben, en een opnieuw welkom heten door de leerkrachten en de directrice, mocht ik terug in mijn klasje komen. Ik heb terug een dagje geobserveerd en een beetje actief meegedaan met het programma van mijn juf. Het thema, dat ik voor morgen toch al een beetje had voorbereid, was veranderd. Omdat mijn klas op 12 maart naar de grote centrale markt van suriname op uitstap gaat, werken ze nu 3 weken rond het thema De markt. Vandaag hebben de kleuters de benaming geleerd van bepaalde Surinaamse groenten zoals; antroewa, boullanger (= courgette) tajarblad,
Via een leergesprek kwamen deze woorden aanbod. Wij zouden dit in België doen via een waarneming met zien, ruiken, proeven, een leuk idee voor mij om dit dus morgen te tonen. Lesvoorbereiding AF J. De hele voormiddag heeft het geregend, soms tot echte stortbuien. En ik moest weer met de fiets door dit weer. Bij het vertrek kwam ik gelukkig Annabelle en Sara tegen die ook naar huis fietsten. Zij staan in een kleuterschooltje ietsjes verder dan mijn schooltje. Achter hun aan, door de regen zijn we niet nat, maar ZEIKnat thuisgekomen. Na het eten was het terug iets gebeterd met het weer, de regen was voor even gestopt. Ik ben dan even bij de chinees naar het cybercafé gegaan om mailtjes te checken maar ben er niet lang gebleven want ik moest nog naar de markt. Aan gezien de kinderen van mijn klas het vandaag hadden over verschillende groenten en eigenlijk niet echt de benaming van de groenten kenden, ben ik dus van plan om morgen een klassikale waarneming te gaan geven. Hier kunnen ze dan zien, ruiken, proeven en benoemen. Dat is toch veel leuker dan gewoon de juf nazeggen en zo de woordjes leren onthouden.
Bij het thuiskomen heb ik nog even wat uitgekeerd want het is echt vies en vuil in ons huisje. Iedereen loopt zomaar met vuile schoenen binnen of laten die rondslingeren in de leefruimte. Bah. Eens weer in een iets of wat proper huisje ben ik begonnen aan mijn lessen voorbereiden voor stage morgen. Het eten was klaar dus tijd voor pauze. Na het eten nog de laatste afwerkingen en klaar is de les voor morgen. Ondertussen was op tv de film what happens in vegas begonnen, helaas heb ik maar een klein stukje kunnen zien want ik ben op tijd gaan slapen om morgen fit te zijn voor mijn eerste lesje in mijn klasje.
Weer een regenachtige dag om naar school te fietsen. Gelukkig hield het even op en zijn we droog aangekomen op school. Nadat de kinderen het ochtendlied gezongen hadden mocht ik beginnen met mijn lesje. Ik had de kinderen in een kring laten zitten rond een klein rond tafeltje. Dit was al een vreemde opdracht want ze zijn nog nooit zo veranderd van plaats.
We hebben één voor één groenten besproken, geroken en geproefd. Ook als moet je soms een groente pas eten als je ze klaargemaakt had. Heel grappig om te zien was dat als ik de groente in stukjes had gesneden en rond ging bij de kinderen dat ze ALTIJDhet grootste stukje namen om te proeven. Wat ze niet wisten was dat sommige groenten echt niet lekker zijn. De gezichtjes die sommige kinderen trokken wanneer ze zo een groot, bitter stukje in hun mond staken was echt hilarisch om te zien. Nu weten ze dus ook dat het niet altijd goed is om het grootste stukje te nemen. Mevr. Vlijter is toch op school geweest maar is niet in mijn klasje komen kijken hoe ik mijn activiteit gaf. Ze is even aan het raampje komen piepen maar heeft mij gewoon laten verder doen. Ik ben dus niet beoordeeld geweest op deze les. Jammer, want ik vond het echt leuk om de kinderen zo betrokken bezig te zien.
Na de school het ik het huisje nog eens proper gemaakt want in de namiddag kwamen Lieven en Reinhoud op bezoek. 2 leerkrachten uit België die hier in Suriname zelf een project bezig zijn. Ze komen eens kijken hoe we wonen en hoe het met ons gesteld is.
Nog even mijn kleren wassen en iets anders aantrekken en dan ben ik klaar voor het bezoek. Daar zijn ze dan, onze 2 leerkrachten. We hebben ze onmiddellijk overrompeld met verhalen over wat we hier meemaakten enz. Hierna hebben we even samen gezeten om te bespreken wat er nog geregeld moet worden om onze stage beter af te ronden. Lieven en Reinhoud namen ons mee om gezellig te gaan eten en bij te praten op kosten van hun. We zijn met de taxi naar Zus&Zo geweest. Heel lekker gegeten, heel gezellig gezeten, goed gelachen en even tussendoor ook wel serieuze dingen uitgewisseld. Na het eten zijn ook Chris en Michiel langsgekomen. Zij zijn ook 2 studenten van de KHLim maar niet van de lerarenopleiding. Ze volgen orthopedagogie, dacht ik. Ook zij mochten met vragen en zorgen nog afkomen. Na deze gezellige avond zijn we thuis gekomen en ons bedje in gekropen, want het was toch al wel laat.
Op mijn stage school heb ik vandaag 2 activiteiten gegeven. Als eerste een verhaaltje. Dat was nogal een opdracht om voor te bereiden. Geen boeken aanwezig in de klas, geen boeken over groenten of markt te vinden in de mediatheek van de school, geen boeken te vinden in de grote bibliotheek van Paramaribo. Amai, alleen maar een nogal stom verhaaltje zonder prenten uit het speelwerkplan van de juf. Ik heb dan maar prentjes gemaakt die iets of wat bij hoorden. En ja, mijn verhaaltje was toch een beetje geslaagd. Ze hebben rustig geluisterd en sommige kinderen konden vraagjes beantwoorden of iets vertellen over de inhoud van het verhaal. Natuurlijk ligt het niveau veel lager dan in België en kunt ge niet verwachten wat je normaal zou verwachten na zo een verhaal, maar ik was toch tevreden over hoe ik mijn verhaaltje had gebracht.
Na deze activiteit heb ik de kinderen van 1 tafeltje laten experimenteren met zoutdeeg. Iets wat zij en zelfs mijn juf niet kenden. Zij vond het zeker een goed idee omdat ze vaak zonder klei op school zitten en het is materiaal dat de kinderen graag hebben. Ze hebben geëxperimenteerd tot het niet meer op kon. Kloppen, slaan, plat duwen, afdrukken maken, bolletjes rollen, uit elkaar trekken, heel leuk om te zien dat deze kinderen er zo in kunnen opgaan. Weer een geslaagde les vond ik.
Na deze leuke, maar toch vermoeiende dag ben ik even een dutje gaan doen. Het is misschien raar om in te beelden, maar een halve dag les (van 8 tot 12) is 10 keer meer vermoeiender dan een lange dag (half 9 tot half 4) in België. Dit heeft zeker ook wel te maken met het klimaat dat u volledig uitput en je moet ook een heel andere aanpak hebben naar deze kleuters toe. Ze zijn heel veel dingen niet gewoon, andere dingen daarentegen doen ze dan omdat ze thuis geen grenzen of regels kennen, de opvoeding verschilt van kind tot kind,
Opeens kreeg ik telefoon van thuis, gewoon om eens te horen hoe het met mij ging en om te testen of mijn Surinaams nummer goed werkte. Leuk om kort even iets van thuis te horen.
Morgen en overmorgen ben ik vrijgesteld van school samen met Inne. Op donderdag is het Training (=bijscholing) voor de leerkrachten op onze stageschool en vrijdag heeft het CPI een Training. Omdat het geen meerwaarde heeft naar onze ervaringen of stage toe mogen we dus thuis blijven. Heel leuk nieuws natuurlijk om te horen. Toch heb ik geprobeerd nog een beetje te werken voor school want in het weekend is er geen tijd voor, we gaan dan naar brownsberg. Ik heb een paar punten proberen op te schrijven voor mijn portfolio. Een werk dat we moeten bijhouden voor in België. Na het eten heb ik nog een beetje tv gekeken en gebabbeld en ben toen maar op tijd gaan slapen ook al moet ik morgen niet naar school.
