Vandaag rijden we los door het Pajottenland. Na een reuze ontbijt van tante Dominique, zijn we met de opkomende zon, aan de laatste kilometers begonnen.
Onmiddellijk duiken we zandwegen tussen de graanvelden in. De Garry doet wéér lastig. Uiteindelijk beslissen we, deels door de hitte, om langs de verharde wegen verder te rijden. De muur in Geraardsbergen, laten we voor wat hij is. Maar de Bosberg vinken we af.
De hellingen komen volgen elkaar sneller op. Iets voor de middag, hebben we er wéér 60 kilometer op zitten.
Gelukkig mogen we in onze pod (een moderne Iglo). Zie foto !
Morgen vroeg rijden we naar Lierde en nemen de trein huiswaarts.
Té warm om onze tocht af verder af te werken.
Hier eindigt ons reisverhaal....
Aan onze slaapplaats, krijgen we nog een plots bezoek van meneer de egel !
We hadden ons verwacht aan een gevaarlijke tocht door Brussel op een maandag in de ochtendspits maar het leek wel of iedereen nog aan het slapen was na de Nationale feestdag, zalig voor ons. Wel stiekem, een kleine omweg gemaakt om manneke pis te begroeten.
In een mum van tijd zijn we uit Brussel, we passeren even langs nonkel Herman en tante Dominique om onze fietszakken af te zetten om dan weer naar een hoogtepunt te fietsen, het hellend vlak van Ronquières.
We fietsen langs het kanaal Brussel- Charleroi, een mooi kanaal met veel groen en bloemetjes er rond en industriële archeologie. Restanten van de Forge de Clabecq. In het water ligt een kerkhof van schepen, wat grillig maar ook mooi.
We komen aan het hellend vlak, wat vlakker lijkt dan ik dacht. We kunnen niet mee naar boven want het is gesloten en er zijn herstellingswerken bezig, ook het naar verluid hilarische museum is gesloten. Een klein beetje teleurgesteld, snif snif maar we komen terug, zeker weten.
We eten lekker aan de voet van het vlak en fietsen dan terug naar Halle, gaan wat winkeltjes binnen want daar is het lekker fris.
Later op de avond worden we door Herman en Dominique getrakteerd in de Alsput. Neef Louis is er ook bij, kei gezellig.
We slapen bij hen en krijgen B&B service, inclusief ontbijt. Dank je wel
Vertrokken in Rixensart richting de Leeuw van Waterloo, we rijden door de prachtigste graanvelden, echt super mooi en onverwacht, we zitten nog geen 25 km van Brussel.
Het museum aan de Leeuw is echt super, 1x per jaar nemen we ergens een audioguide en dit deden we vandaag, soms hilarisch.
Offie maakt een vriend, een soldaat ( Zie foto )
We beseffen ineens dat we aan nonkel Herman hebben laten weten dat we de 22ste komen, oeps. 'Seg mor als we nu eens naar Brussel rijden, er zal daar vandaag wel iets te zien zijn'. We kunnen nog een kamer reserveren in het Bloom hotel.
Een deel van de rit gaat door het Zoniėnwoud en we krijgen weer een paar stevige stijgers, gelukkig ook lange dalingen.
We komen aan de Wetstraat waar we niet doormogen en waar een massa mensen staan te wachten aan nadarhekken, op wie zouden die aan het wachten zijn.? Een beetje later komt onze Filip voorbij, fier rechtopstaand als een houten klaas in een tank. Vive le roi en dat allemaal op ons kosten ))))
We spreken nog af met de Gosie en Eva, gewezen medescoutinnekes van Hertals die nu in onze hoofdstad wonen, gezellig gaan eten aan de lift van de Marollen, met op de achtergrond onze Jan zijn werk.
We rijden terug naar het hotel met een elektrische step, kei plezant en snel en je krijgt een instant gevoel dat je in de Gamma bent voor een hamertjeuuuuu en een beiteltjeuuu.
Nu lekker gaan slapen want morgen gaan we weer voor een hoogtepunt, het hellend vlak van Roquières.
9 dagen fietsen
))))
