|
6/04/2013 1ste Prov. Heren : Stalvoc -
Kivola Riemst 3 - 0
Kampioen zijn ... Ja, dat is plezant !
We zeggen en schrijven : zaterdag 6 april 2013. De ene
al wat zenuwachtiger dan de andere. Je kon het al merken bij de
reservenwedstrijd. Die van Riemst waren daar precies met 36 spelers, veel volk
op die bank ... En het was op voorhand geweten, het zou niet bij deze match
gebeuren. Riemst gaat dat niet toelaten, de motivatie van de Kivoliaanse
strijders, was groot, heel groot.
Bij onze heren lag de motivatie om te winnen, om
kampioen te spelen, heel hoog, echt wel heel hoog. Jan die regelmatig rondkeek
om te zien of we nog met zes op het plein stonden. Willy die zijn blad opnam,
het terug neerlegde om het dan terug op te nemen. Zenuwen ? maar nee gij !
Het zal wel aan de Paasvakantie gelegen hebben, maar
de opkomst van onze supporters was gering. Maar 250 kijklustigen ... terwijl we
met "gewone" thuiswedstrijden gemakkelijk de kaap van 200
overschrijden. (ik weet het dees is erover, maar ik vermeld het voor de lezer
van "die andere" volleyclub)
Een afgeladen zaal en cafetaria was getuige van één
van de spannendste wedstrijden uit 1ste provinciale. Achteraf kunnen we spreken
over een Hitchcock-suspense, een echte streling voor het oog, maar op het
moment zelf was het dikwijls nagelbijten, trommelstokken kapot slaan. Respect
voor de supporter die tijdens de wedstrijd gekwetst raakte maar toch bleef
doorspelen. De trommel zal weerklinken, we zullen blijven slaan, tot we
kampioen zijn, en dan is het gedaan ...
In augustus, vorig jaar, genoten onze herenteams van
Stalvoc, een onvergetelijke teambuilding in de Nekker te Mechelen. De basis
leggen voor een kampioenensoep. Toen de organisatie van de teambuilding vernam
dat we dit seizoen voor de titel gingen, beloofde Jan (van JLP Teambuilding)
dat hij samen met zijn vrouwtje de kampioenen match zou komen volgen. En
belofte maakt schuld ... ondanks zijn drukke agenda kwam hij samen met zijn
Tine, onze heren een hart onder de riem steken. Hij toonde spontaan hoe het
moest bij het geven van de eerste opslag van de wedstrijd. Bedankt Jan en Tine.
En dan begon de strijd der gladiatoren. In een eerste
set gelijk opgaan tot 20 - 20 en pas dan een beetje afstand kunnen nemen om af
te ronden, daar krijgt ne mens zweetpollekes van. De tweede set gelijk opgaan
tot 21 - 21 en pas dan afstand nemen, oksels werden vijvers. De derde set, ge
weet wel, de moeilijkste, tot 20 - 20 gelijk opgaan en dan afstand nemen, we
staan gewoon in 't nat ! De ontlading was groot, het besef dat we kampioen zijn
komt stilletjesaan naar boven ...
Bedankt Willy, Jan, Koen, Neal, Wouter, Stef, David,
Jelle, Frederik, Tom, Kevin, Cedric, Nick en de supporters die het
allemaal mochten smaken !
En vanuit het verre Turkije, waar Vital Heynen (in een
ver verleden trainer van Maaseik), de eersteklasser Ankara traint, naast zijn
job als hoofdtrainer van het Duitse Nationale Herenteam, stuurt Vital ons
een smsje met een dikke proficiat aan de trainer en de spelers van Stalvoc
en wenst ze veel geluk in Divisie !
Wat kan het leven toch mooi zijn ...
Setstanden : (25-22) (25-21) (25-21)
 
06-04-2013 om 00:00
geschreven door d'Ander 
|
