Over de bekerwedstrijd, waar we met opgeheven hoofd
ten onder gingen, werd niet veel geschreven ...
De verplaatsing naar Tongerlo, zonder en met GPS,
eindigde op een jaagpad langs de Zuid Willemsvaart. Dit was de voorbode van het
bekerverlies.
Dus alle ogen en hoofden gericht naar het
competitiebeest Ophoven-Geistingen, de leider in 1ste.
De eerste set winnen is geen geschenk voor onze
Herenploeg, dat mochten we al eerder ervaren. De supporters reisden mee voor de
nodige steun en in het achterhoofd zagen we de 3 - 1 verlies al op het
ongelooflijk groot en overzichtelijk scorebord verschijnen.
Maar wat toen gebeurde had niemand voor mogelijk
geacht. Ik vermoed dat Jan een pak Duracellekes bij de spelers had opgestoken.
Niet te geloven die tweede set winst en een triller van formaat in de derde en
laatste set.
Wat me opgevallen is, met alle lof naar iedere speler,
is dat een verkouden Neal, een alerte Neal is.
Zoals het oude spreekwoord zegt : "als het snot
van de plank is, schuiven de smashkes als een zakdoek ..."
En de tegenpartij richtte iedere opslag naar Nick, da
jong manneke, zullen ze gedacht hebben. Vandaag vragen ze zich terecht af :
"Who the fuck is die Nick ?" Grote verdienste Nick, goeie recepties,
dat belooft voor de toekomst.
En zoals in een vorig artikel op deze site al werd
aangehaald, moeten ook wij eindigen met die ene saaie zin : Stalvoc, wie had
dat gedacht, we staan ongeslagen aan de leiding ...
Boggeter, Boggeter ... de bank, de supporters, ze
bleven maar roepen, 't heeft niet mogen helpen, we zijn gewoon beter. Geef toe,
een ploeg als Bocholt, 33 wedstrijden ongeslagen en dan komen die naar Stal,
naar de hel van Stalvoc, moet het nog gezegd worden ?
De 200 aanwezige supporters, kregen waar voor hun
gratis geld. De tribune overvol en de kijklustigen in het café achter het
glasraam keken gespannen, zwetend, heen en weer lopend, het deed me
denken aan een prostitutienetwerk, alleen de rode lampjes ontbraken ... ik ben
aan het afdwalen, terug naar de wedstrijd !
De setstanden liegen er niet om, kan het nog
spannender ?
Een ploeg die er staat, dat is Stalvoc ! Een pluim
voor onze jonge spelers die er telkens stonden op de cruciale momenten maar ook
onze anciens die weeral technisch sterk voor de dag kwamen.
Bocholt zag de bui al hangen en de supporters in Stal
weten weeral waarover ze deze week kunnen meepraten. Het liedje blijft duren,
ongeslagen met de gedachte : niks moet, alles mag ...
En in Touché weerklonk ons ploeglied als nooit tevoren
:
Maak ze vooral niet boos ! En dat is nu juist wat
Sparvoc Lanaken wel heeft gedaan Jammer !
De eerste set verliezen we, de tweede set komen we
gelijk Een supporter van de tegenpartij die naar onze Stalvocploeg roept :
Mannekes ge moet nog veel leren, dees setje mocht ge winnen Een
vernietigende blik van Neal in de richting van de man, die later liever zijn
woorden had ingeslikt.
Derde set, alsof Lanaken les kreeg in volleybal.
Sparvocspelers die roepen, uitlokken en protesteren bij de scheids, niet doen
geel. En Stalvoc ? we spelen gewoon verder, knokken, vechten, karakter, zweet,
doorgaan, toveren met die bal. Wouter die zijn vuisten balt, Raf die nerveus
heen en weer loopt en geduldig wacht op zijn comeback, Tom die langs het veld
blijft dirigeren en Jan ? Jan speelt gewoon zijn spel en geniet nog even van
zijn wapperende haren
En toen werd het stil in de Sparvoc tribune. Bij de
Stalvoc supporters daarentegen, bonken de harten, de pillekes worden op
voorschrift ingenomen, Gerry blijft ongeloofwaardig knikken alsof hij een goeie
imitatie van Koning Albert wou neerzetten. Vrouwelijke gilletjes, we horen dat
graag en de Stalvoc fans die in koor de tribune op stelten zetten. Het was weer
feest, maar toch ge moogt ze niet boos maken, onze Heren van
Stal.
Na de match, twee pintjes, een tomatensoepke of ne
koffie, blije (Stalvoc)gezichten en één gespannen gezicht, van een vrouw, die
geduldig wacht op haar man, bij wie ze met haar vingers, na de match, telkens
door zijn wapperende haardos mocht strelen Tis nie erg Jan, dat
millimeterkopke, het heeft wel iets
Furosemide, Atenolol, Celiprolol, Captopril ... dit
zijn maar enkele medicijnen uit een gamma van bloeddruk pillen, die binnenkort
aan den toog van Touché te verkrijgen zijn. Wanneer onze herenploeg blijft
zorgen voor spannende suspense wedstrijden is dit een gevaar voor onze
gezondheid.
Een oogstrelende wedstrijd waarbij de coach van
Maaseik in het begin had gedacht : "inpakken en wegwezen", ware het
niet dat hij zich niet bewust was van het feit dat hij in de hel van Stalvoc
was terechtgekomen.
Een schitterende match en een pluim voor elke speler,
we moeten er voor knokken, maar die winstpunten pakken ze ons niet meer af.
Het is gewoon genieten, bedankt voor die mooie
momenten !
