Vandaag, 19 mei 2010, was een dag die Tim en Lenne nooit meer zullen vergeten! Vandaag was namelijk de dag dat wij een dag "stage" hadden bij het Rescue team van het Noorse leger! Een dag met de piloten, medics en paramedics van de Noorse reddingsbrigade. Zalig! In de voormiddag hebben we een rondleiding gehad en uitleg over wat deze tak van het leger eigenlijk doet. De operaties die ze uitvoeren om mensen te redden gaan van missies in de bergen tot missies op zee. Heel verschillend en heel erg boeiend! In de namiddag was het de beurt aan ons, we mochten met de Sea King mee voor een trainingsvlucht van ongeveer 2 uur! Deze helikopter had eerder het formaat van een bus dan van een helikopter. Het zou een saaie vlucht worden werd ons verteld. Daar gingen wij niet mee akkoord. Dit zou de meest spannende vlucht worden die we ooit hebben gehad. We kregen nog wat veiligheidinstructies voor we mochten vertrekken en daarna gingen we de lucht in. We hebben een rondleiding gehad van 2 piloten in de lucht boven Stavanger! Zo zalig dat het was. Onze eigen Windkracht 10! Daarna zijn we weer geland en voorlopig zijn we nog aan het nagenieten! Dit was met stip de beste dag "stage" in Noorwegen!
Vandaag is onze laatste week ingegaan. We moeten nog 2 dagen op stage en hebben dus nog wat tijd om te reizen en dingen te gaan bekijken. Jammer dat het er bijna opzit maar ook een goed gevoel voor iedereen die we weer terug gaan zien! Erasmus was de beste keuze die wij in deze 3 jaar verpleegkunde hebben gemaakt!
hey, het is weer even geleden! ondertussen heb ik mijn stage gedaan op spoed! deze was meer dan meegevallen! deze week ben ik begonnen op mio, wat weer veel rustiger is, aangezien ze meestal maar 1 patiënt hebben tijdens een dagshift! shock: Dit weekend is mijn zus ook hier geweest en hebben we noorwegen weer verkend, de preekstoel moest er weer aan geloven en we zijn ook naar kjerag geweest! dit was zeer mooi! bedankt voor het leuke weekend zus! nu is het nog een goede 2 weken en we zijn weeral terug thuis! Het gaat hier echt zo snel! Helaas is er nog werk voor het eindwerk waar we onze tijd voor nodig hebben! Hier ga ik het bij laten voor deze keer! groetjes, lenne
Voor één keer mag ik (mammie van Lenne) de blog aanvullen. Gewoon om de simpele redenen, eindelijk na 8 weken afwezigheid van ons kind 2, mogen wij naar Stavanger vertrekken. Na een hele langzame werkweek achter de rug te hebben, staan we vrijdagavond gepakt en gezakt klaar. Eerst richting Hirtshals (Denemarken). GPS geeft aan 9 u 35 min. Hmm, als alles naar wens verloopt, zijn we, zoals gewoonlijk, veel te vroeg aan de boot!! Richting Nederland, Duitsland, Denemarken, alles verloopt prima. Half 10 staan we als 12e in de rij. Kwart voor 12 vertrekt de boot. Dan maar wat fotos nemen en een beetje slapen. Eens we op de boot zijn gaan we eerst een hapje eten om daarna onze ogen de kost te geven, toch wel indrukwekkend. Dan efkes een plek zoeken om zachtjes in te doezelen. Kwart na 3 gewekt door een stem dat we ons naar de auto moeten begeven. Snel naar de auto, joepie, Noorwegen! Nog 240 km. Duren die lang Er lijkt geen einde aan te komen. Ligt dit nu omdat we maar een snelheid van max. 80 km/u mogen rijden of word ik wat nerveus om onze dochter terug te zien 19 uur. Plaats van bestemming, Sandnes. Vlug Birte bellen (vrouwke van ons huurhuis!). We zien elkaar op de afgesproken plaats. Birte!!! Hu, een vrouw met aan haar lijf! Vriendelijk, dat wel maar, vlug, want ik wil Lenne zo snel mogelijk zien. Maar .. waar ze ons mee naartoe neemt, amai. Na veel wauws en oohs zaten we temidden in een landschap ongelofelijk mooi. Heuvels met tussen de rotsblokken schapen, zo rustgevend, zo vredevol Ik ben meteen verliefd op deze plaats. Uiteindelijk kwamen we aan aan ons meer met een roeiboot, want jawel, we hebben een eiland gehuurd. Trots en fier en vol ongeduld sta ikdaar na een rit van 22 uur. Maar Birte laat ons niet zo snel gaan. Ze vindt ons so nice dat ze nog zoveel verhaaltjes te vertellen heeft.. Vlug al de bagage in de roeiboot en hup Hilariteit alom, de roeiboot alle kanten uit behalve naar het eiland. Maar ventje, ge hebt dat zeer goed gedaan hoor! De warmte van ons huis kwam ons tegemoet. Wegens te laat, reed onze papa dan maar alleen os Lenne en Bie halen (Bie is hier voor 2 dagen). Bedden opmaken, alles een plaatsje geven en plots staat os Lenne voor de deur. Eindelijk Zondag 25 april Opstaan. Naar buiten kijken, dank u zon! Spek bakken, picknick klaarmaken en roeien naar de auto. Onze eerste uitstap gaat richting Byrkjedal. Aangekomen gaan Lenne en papa meteen het avontuur opzoeken en springen over stenen naar de andere kant van de rivier. Enkele nieuwsgierigen beginnen dit spontaan te filmen of maken fotos van dit duo. Bie en ik houden het wat rustiger en zetten de flinstone-tafel klaar. Nadat iedereen zijn plasje heeft gedaan op de metalen buis WC beginnen we aan onze tocht. Meteen pittig. Tussen rotssteentjes naar boven. Na 20 minuten klimmen en klauteren bereiken we de top. Wat de natuur ons daar heeft laten zien is zo onbeschrijfelijk mooi. Een waterval guist meters naar beneden. Nog een beetje omringd door de sneeuw. Iedereen zoekt zijn plaatske op om te kunnen genieten van dit mooi natuurmonument. Terug naar beneden komen we onze filmman tegen, blijkt een Zweed te zijn. Hij zegt tegen Lenne dat hij het filmpke wil laten zien aan de rivier. Na een few minuts wachten krijgen we enkel te zien hoe onze papa en ons Lenne efkes in de camera zwaaien. Grappig, maar wel vriendelijk van onze Zweed! Dan rijden we richting Gloppedalsura Scree. 10.000 jaar geleden zijn kolossale rotsblokken naar beneden gevallen. Deze rotsblokken hebben gewoon een meer in 2 gescheiden. Indrukwekkend! Terug huiswaarts. Onderwegen komen we een winkel tegen waar we gewoonweg moeten stoppen. Ik kan deze winkel zeer moeilijk omschrijven. Eigenlijk draait de winkel om kaarsen, je kan deze ook zelf maken, maar je vindt er ook kunst, een kerstmarkt, edelstenen, gelei, pff, rare winkel maar de moeite waard om te stoppen. Weer buiten nemen we tijd om onze appel op te eten. Dan komt ons Lenne op de proppen met een sprookje dat uitgebeeld staat op de parking. Het gaat om 3 geiten en een trol. De trol wil de eerste geit opeten, maar deze heeft nog een grotere broer waardoor de trol schrokkerig wordt. Uiteindelijk komt het erop neer dat de grootste geit, euh ja, Lenne, wat gebeurt daarmee? Lenne is het einde vergeten! (De grootste geit wint het gevecht met de trol, die in het water valt en verdrinkt!). Gek, hier staan huizen met gras op hun dak! (Zal wel met isoleren te maken hebben zeker!) s Avonds spelen we met zn vieren rummikub. Half 11, slaaptijd. Maandag 26 april. Opstaan, regen! Bie vertrekt en moet rond half 4 aan de luchthaven zijn. Door het mindere weer veranderen onze plannen. Winkelen in Ikea! Na wat rondslenteren en een x-aantal rendiertjes rijker, rijden we richting eiland. Spaghetti eten. Omdat het nog steeds een beetje regent, rijden we niet naar de toren maar naar de zee. Daar steken 3 mega grote zwaarden in de grond. Hmm, goesting om te ijsberen We rijden naar de luchthaven. Nog efkes met Bie iets dronken om daarna afscheid te nemen. Bie, ik hoop dat je je geamuseerd hebt. Ik miste je in ieder geval al direct. Je bent toch even een deel van ons gezinnetje geweest! Half 6 waren we uitgenodigd (samen met de ouders van Tim) bij Nina, Noorse mentor van Lenne geweest ( is nu mentor van Tim). Nog een vlugge kennismaking met Patricia en Rob (Tims ouders) op de parking bij Nina. Ik voel dat er direct een klik is met deze sympathieke mensen. Weer eens had ik het wauw-gevoel bij Nina thuis. Echt een beach-house. Hier zie je duidelijk dat Noorwegen geen arm land is. De rust die hier uitstraald is weer met geen woorden te omschrijven. Aanbellen bij Nina. Nina, wat een uitstraling, wat een verwelkoming, je voelt de warmte in haar! Bij een tas koffie en Noors gebak, blijft ze vertellen, over haar 80-jarige moeder, haar zoon die piloot is, haar andere 14-jarige zoon die bijna 2 meter groot is.. Over ons Lenne en Tim hoe geweldig zij hun vindt.. Wat zitten wij daar als fiere ouders! We kunnen ons geluk niet op! Prachtige vrouw! Ze gaat Lenne zelfs een recept meegeven hoe je rendier klaarmaakt, inclusief ingrediënten. Half 9, de tijd gaat zo snel, tijd om naar huis te gaan. Had Nina bij aankomst Belgische chocolade gegeven. Bij het doorgaan zegt ze trots dat ze in één ruk al die chocolade gaat opeten. Ze vertelt me ook nog, als ze in België komt, ze zichzelf uitnodigt om bij ons te komen logeren. Nina, je bent van harte welkom en ik hoop dat dit ooit werkelijkheid mag worden! Zo zie je maar, hoe een regenachtige dag, zo mooi kan eindigen Dinsdag 27 april. Mist!! Toch maar opgestaan want we krijgen bezoek. Gisteravond bij Nina had ik iedereen een beetje jaloers gemaakt met ons eilandje. Rob en Patricia heb ik dan ook meteen uitgenodigd om een kijkje te komen nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Vol bewondering staan ze rond half 11 op ons eiland. Als klap op de vuurpijl springen Jan en ik in het koude water. Had je Patricia haar gezicht moeten zien! Binnen voor een tas koffie en nog een gezellige babbel. 12 u, tijd om afscheid te nemen. Hun vlucht wacht niet, hopelijk duurt het deze keer geen 29 uur. Eten en Lenne naar het sjukkehus brengen. Zij heeft een late en blijft vandaag op haar kot slapen. Voor ons is het sightseeing time. Stavanger, here we come! Onze auto op een parking achter laten en wat blijkt, al de mist is opengetrokken en we hebben een stralende zon. Eerst passeren we de jachthaven om vervolgens de smalle, gekleurde, gezellige steegjes in te slenteren. Rond 17 uur rijden we naar de toren. Door de Botanische tuin en het bos komen we aan de toren. Door het prachtige weer, hebben we een mooi panorama. Enkele fotos nemen, nog wat hout smokkelen en we rijden richting Sandnes, onze thuishaven. Na het avondeten roeien we naar het efgoed waar we nog een stevige wandeling maken. Prachtig, in de bergen, temidden tussen de schapen met hun lammetjes Weer een reden om te schrijven hoe mooi Noorwegen is! Terug op weg naar de roeiboot, stelt Jan voor dat ik het roeien op mij neem. Gretig, neem ik dit voorstel aan. Het water lag er nog nooit zo rustig bij als deze avond. Maar, problemen dat ik had! Meer dan 20 minuten heb ik erover gedaan over een stuk van pakweg 100 meter! Ach, kon Jan ook eens lachen.. Half 1, hoogste tijd om te gaan slapen. Mis os Lenne toch.. Woensdag 28 april Regen, regen, regen, Toch besluiten we om naar Dalsnuten te rijden. Lenne had gisteren nog laten weten dat voor vandaag haar shift verandert is naar een vroege. Gelukkig maar, deze namiddag was het weer helemaal barslecht. Eenmaal aangekomen, staan we met zn vijven en 2 honden op de parking. Zat het weer hier voor iets tussen? Jassen en handschoenen aan, muts op en vertrekken maar. Met de slagregen in onze rug waren we na 100 meter al kletsnat. Maar we volharden want we krijgen al snel door dat we hier weer een zeer mooi stukje natuur te zien gaan krijgen. Na een uur bereiken we de top. Gelukkig valt het zicht nog mee. We staan op een hoogte van 324 meter. Raar, hier staat een brievenbus, open maken. Blijkt er een gastenboek in te liggen. Snel iets schrijven en dan aan de afdaling beginnen. We zijn nog maar net begonnen of daar staat een Noor ons vierkantig uit te lachen door de kleding die we aan hebben. En gelijk heeft die man. Kom nooit naar Noorwegen zonder goeie regenkledij. En dan heb ik het niet over een goei regenpak van bij Eddy Slegers! Toch maar niet picknicken. Als verzopen kiekens komen we thuis. Maar het was weeral zeer de moeite waard! Snel een warme douche, eten en naar het sjukkehus om Lenne op te halen. Rondleiding in het ziekenhuis. We gaan kennismaken met Susannah, haar huidige stagebegeleidster. Ze staat op OBA, observatieafdeling. Toen we daar aankwamen schrok ik toch wel even, zoveel verpleging! Susannah was zeer vriendelijk, iedereen trouwens. Dan naar spoed, waar ze zich moet gaan voorstellen. Maandag begint ze op deze afdeling. Zelfde tafereel, zeer vriendelijke verpleging en we krijgen van Kristina al direct te horen dat ze van ons Lenne gehoord heeft dat ze een goeie studente is. Weer ben ik fier op haar! Dan gaan we naar Nina. De vrouw waar we maandagavond op bezoek geweest zijn. Zij heeft Lenne 6 weken onder haar hoede gehad! Met een big hug verlaten we haar afdeling. Nog een foto maken van Tim en Lenne in hun Noorse uniform. Spulletjes ophalen op Lenne haar kot en dan huiswaarts. File Onderweg krijgt Lenne van Jelle een sms dat het in Retie 25 graden is.. Roeien en binnenblijven voor de rest van de dag. Dan maar een uitgebreide maaltijd maken. Na het eten maak ik al chocomousse klaar voor morgen. Morgen komen er een paar studenten van os Lenne haar kot frietjes eten. Nog wat rummikub spelen en den blog aanvullen. Blij dat ons Lenne weer hier zit! Slaapwel. Donderdag 29 april Gewekt door de schapenbellen. Bewolkt! Broodjes afbakken en ontbijten. Lenne slaapt uit tot 10 uur. Om half 11 rijden we naar haar kot zodat ze kan verder werken aan haar eindwerk. Jan en ik rijden terug naar Sandnes. Wij willen de andere kant van de baan de berg opwandelen in de hoop mooie fotos van ons eiland te maken. Wij zijn amper 1km van Lenne haar kot en zien smalle huisjes. Uitstappen en kijken. Blijken deze van de Vikings te zijn geweest. Leuk! Dan rijden we verder naar de berg die we willen beklimmen. Een smal bruggetje met daaronder een kabbelende rivier brengt ons naar een schietstand waar we de auto achterlaten. Weide door en klimmen, klimmen, klimmen. Dan staan we aan de rots. Lijkt moeilijk te beklimmen, maar we proberen. Geen pad of weg, maar ineens staan we boven op de top. Zalig! Geeft een zeer goed gevoel, zolang ik maar naar voor kijk en niet naar beneden. Je ziet duidelijk dat dit door bergbeklimmers al is beklommen, overal steken hier op de top ogen uit, en wij doen dit allemaal zonder hulpmiddelen! Weer grenzen verlegd! Fotos maken want we hebben een zeer goed zicht op ons eiland! Naar beneden, voetje voor voetje de rots af, door de wei. Toevallig komen we naast een overdekt stalletje met een picknick bank. Eten. Dan rijden we terug naar de rivier. Uitstappen en over stalen roosters van steen naar steen stappen. Daarna maken we nog een wandeling in Brastein zelf (is de naam van het domein waar we verblijven). Even op het plan kijken en wandelen naar Melsheinuten. Na een hele tijd wandelen staat er een bord Melsheinuten links inslaan. Weer geen pad of weg te zien. Proberen maar. Raar, maar we komen weer een bord tegen met Melsheinuten. (Melsheinuten is een megagrote rots op een rots!) Volgen, weer klimmen en halsbrekende toeren uithalen. Dan staan we weer op te top van de berg. Maar, waar is de steen? In de verste verte geen rots te zien die wij op de foto hadden bestudeerd. Dan maar terug naar beneden, maar dat was vlugger gezegd dan gedaan. Terug op de gewone wandelweg hebben we nog enkele km goed doorgestapt. We moesten op tijd thuis zijn, want we kregen bezoek. Zes uur en onze studenten stappen uit de roeiboot. Lenne, Tim (ons Lenne hare medestudent), Tom uit Zwitserland en studeert voor leraar en Sofia afkomstig uit Finland en studeert sociaal werk. Gezellige bende! Kennismaken met het eiland en dan naar binnen. De hapjes gingen er vlotjes in en de fietjes nog beter. Ze werden nog smakelijker gemaakt met joppiesaus! Als dessert had ik nog een zelfgemaakte chocomousse. Alles viel duidelijk in de smaak. Na een koffietje en nog wat heen en weer gelach, rijdt onze vrolijke bende terug naar Stavanger. Hier ga ik nog van nagenieten! Na de afwas is onze papa nog niet moe. 2 minuten later is zijn kaars helemaal uit. Zit de wijn misschien hier voor iets tussen? Bed in dan maar. Lenne en ik spelen rummikub. Os Lenne wint. Lenne leest nog een tijdschrift terwijl ik de blog aanvul. 12 uur, hoog tijd om te gaan slapen, slaapwel. Vrijdag 30 april 7 uur, eerste maal dat ik de klok laat aflopen. Het is dan ook een hele bijzondere dag. Vandaag gaan we de beruchte preikestolen beklimmen. Gordijn open en wat zie ik, mist!! Niet goed, maar ik houd me voor dat deze wel open zal trekken. Half 9 vertrekken we richting Lauvvik waar we de ferry nemen naar Oanes. Daar aangekomen rijden we nog een 20-tal km richting Preekstoel. 10 uur en vol goeie moed beginnen we eraan. Dit moet de kers op de taart worden! De mist blijft me parten spelen. Stel, je komt boven aan en je kan geen 604 meter naar beneden kijken Het begint al onmiddellijk steil omhoog. Gelukkig zijn we zo goed als alleen aan de beklimming begonnen. Sommige stukken kan je gewoon elkaar niet passeren. Al snel belanden we bij de eerste sneeuw. Toch proberen om enkele fotos te maken maar het blijft mistig. Onderweg komen we 2 Chinezen tegen, zij zijn al aan hun afdaling begonnen. Om kwart na 12 staan we op de Preikestolen. Maar, sh.., die verdomde mist. Iets wat me een kick moet geven, slaat bij mij om in een zware ontgoocheling. Smoske opeten, nog wat treuzelen en dan toch maar naar beneden. Tijdens die afdaling komen we die 2 Chinezen weer tegen. Zij gaan terug naar de top. Want, inderdaad, geloof het of niet, de mist trekt voorzichtig open. Jan had me al gezegd dat hij terug wilde. En we gaan terug, Lenne gaat alleen naar beneden. Mijn hoofd draait meteen weer positief, stel, dat we naar beneden kunnen kijken! Na 20 minuten staan we terug op de top, samen met de Chinezen. En ja hoor, na een 5-tal minuutjes trekt het zeer langzaam open. Voorzichtig neem ik een keepernagel vast en waag ik het om zeer voorzichtig naar beneden te kijken. Had ook nog het geluk om een boot voorbij te zien varen. Nog eens een keer op mijn buik liggen, zalig! Apetrots was ik! I did it! Dan beginnen we aan de afdaling. Heb nog enkele fotos kunnen maken. Halverwege onze berg komt de mist en regen weer snel op. Maar het deerde me niet. Het geeft zon geweldig gevoel, zelfs met mijn uitgelekte modderschoenen aan (was onderweg in een serieuze modderpoel geschoven). Om kwart voor 4 stonden we terug aan de auto. Waarschijnlijk bij beter weer is de Preekstoel nog spectaculairder, maar het weer kan je nu éénmaal niet veranderen. Ik ben zeer blij dat we een 2de keer terug zijn gestapt, ben supercontent! Moe reden we richting Stavanger, moest nog wat inkopen doen voor morgen, want inderdaad, morgen zit het avontuur Noorwegen erop. Ik kan onmogelijk deze uitstap van vandaag op papier zetten. Ik kan alleen iedereen aanraden mochten jullie in deze regio van Noorwegen zijn, beklim deze fjord Preikestolen! Begin er niet aan in een sportschoen, maar voorzie je van een degelijke wandelschoen! Ziezo, dit was mijn weekje op bezoek bij ons Lenne. Het gaat zeer moeilijk zijn om volgende week weer met 2 voetjes op de grond te komen. Ach, we zien wel.. Voor mijn verpleegstertje in spé, Veel liefs, je mammie x
hey, het is weeral even geleden en na wat aandringen van mijn mama zal ik nog maar snel even iets schrijven! Ondertussen is mijn stage op 2K gedaan en heb ik er ook al 2 weken op OBA opzitten. Dit is een observatiedienst. Hier heb ik me wel bezig kunnen houden. Op mijn vorige dienst had ik gewoon de pech dat ik in een rustige periode was gekomen. Maar ja, niets aan te doen. Nu maandag start ik op spoed. Ben eens benieuwd. Ben er al eens een kijkje gaan nemen en het ziet er allemaal in orde uit! Ondertussen zijn de mama en papa hier ook! die zijn zaterdagavond gearriveerd. Zaterdagmorgen is ons Bie hier ook geweest voor een weekend. Was wel plezant! weer wat verkend! en gelogeerd op een eilandje! maak je ook niet elke dag mee (nu momenteel wel:p) We hebben noorwegen ook weer wat verkend (meeste plaatsen had ik al gezien, maar ja!) Het gaat hier bij blijven denk ik, want we moeten weer gaan roeien naar het eiland! de mama en papa gaan voor mij en enkele kotvrienden belgische frietjes bakken!:) woehoew! gaat me smaken! Tot binnekort! Lenne
(ahja, NOORwegen en kanTINE, bedankt voor het leuke rijmpje!:) en de rest ook natuurlijk voor hun reacties! het is altijd leuk om iets van het thuisfront te horen:))
Het is ondertussen al weer
een hele tijd geleden dat ik nog iets heb geschreven dus het wordt nog eens
tijd voor een paar straffe verhalen.
Ik heb eigenlijk niet veel gedaan de laatste weken en bij gevolg ook geen straffe verhalen.. Ik heb bezoek gehad en ben
er dan op uit getrokken met mijn ouders en mijn zus. Dit was wel leuk!
We hebben verschillende keren de Preikestolen beklommen om mijn bezoek te tonen
hoe geweldig mooi Noorwegen wel niet is.
Voor de rest is het zalig vertoeven in Noorwegen. Het Erasmusleven kan mij wel
bekoren!
Onze Belgische collega's/vrienden zijn ondertussen wel naar huis vertrokken.
Hetzij met enige Volcano-vertraging. Dit vonden wij geen probleem
Ik zie al op tegen het moment dat ik weer naar huis moet!
Er is een ding wel heel erg duidelijk, ik heb zalige vrienden overgehouden aan
Stavanger!
Bedankt Ria Bruijn voor deze zalige stageplaats!
Het is lazy sunday en dus heb ik geen zin om meer te vertellen!
Hei hei, het is weeral even geleden aangezien er de afgelopen week weinig tijd was om iets neer te pennen. Vorige week heb ik slechts 3 dagen stage gehad en toen was er tijd voor 11 dagen vakantie:)! Dat zag ik zeer goed zitten. Op vrijdag kwam de zus van Tim tegen de middag aan in Stavanger. En tegen de avond was er voor mij ook bezoek. Jelle was gekomen met zijn mama en papa en waren hier gearriveerd tegen een uur of 8. Slechts 26 uur onderweg geweest! En dan konden ze me nog niet meteen vinden! Dus ben ik ze maar gaan halen aan de andere kant van de campus. Ze hebben dan de mobilhome hier opgesteld voor een nacht, de pan buiten gezet en gekookt! Dit trok toch wel de aandacht hier. Zaterdag zijn Jelle en ik naar het strand geweest en naar de uitkijktoren, een rustige maar aangename dag. Zondag zijn we samen met Tim en Jill naar Dalsnuten geweest. Ook maandag zijn we weer met hen op stap gegaan, deze keer naar manafossen. Een waterval. Na een stevige klim heb je toch een mooi uitzicht en was dat zweten toch wel de moeite waard. Op dinsdag zijn Jelle en ik naar Stavanger zelf getrokken, waar niet zo heel veel te zien was. Maar we moesten er toch zijn om informatie te vragen over hoe we de preekstoel konden bereiken. Na deze uitleg, hebben we dan gewoon nog wat gewandelt daar en zijn we maar terug naar mijn kot gegaan. En op woensdag zijn we samen met de mama en de papa naar de preekstoel geweest. Tim was hier zaterdag al geweest en zei dat er nog veel wind was en dat de meesten er toch wel met de nodige schrik op stonden. Bij ons was alle sneeuw op de preekstoel zelf verdwenen en de wind was goed te doen. We hebben ons dan ook, de ene al wat geruster als de andere, kunnen neerleggen om over de rand te kunnen kijken. Op donderdag was het een rustdag met popcorn en een filmpje, en wat gaan reclameren omdat mijn contract van mijn kot weer niet klopte. Tegen 20 uur zijn ze terug richting België gereden! De rust (en ruimte op mijn kot) is terug wederkeert! Els, Dirk en Jelle (en ook Jill), bedankt voor de afgelopen week! ik heb er zeer van genoten en jullie zijn altijd terug welkom! Takk! Nu kan ik terug beginnen met werken voor school! en op maandag heb ik mijn laatste week stage op deze dienst. dan ga ik wisselen met de diensten die Tim al gedaan heeft. Ik ben eens benieuwd! Tot de volgende! Lenne
Weeral een verslag! Ik zou bij het Nieuwsblad moeten solliciteren!
Maar ik denk toch maar van niet want ik schrijf niet zo graag!
Ik ben de afgelopen week
naar Bergen en Kristiansand geweest.
Het weekend in Bergen was zalig! We zijn hier geweest met Jolien, Marieke,
Lenne en Melissa. Vier Belgen en een Zwitsers meisje!
Een uur nadat we aangekomen waren in Bergen had ik mijn eerste parkeerbon al te
pakken! Slechts 500 NOK. Dit is ongeveer 60 Euro! Gelukkig had os moeder een
goede raad, namelijk kapotscheuren dat ding! Dit heb ik dan ook maar gedaan..
We zijn in Bergen naar de beroemde Bryggen geweest. Dit was heel erg mooi! We
zijn er ook nog naar boven geweest met de tandradbaan voor het uitzicht. Toen
we boven waren hadden we best goed weer, wat uitzonderlijk is in Bergen met
gemiddeld 270 dagen met regen per jaar!
De volgende dag zijn we nog naar een saai museum geweest met als leukste attractie
de kinderkamer waar we riddertje hebben gespeeld!
De dag erna zijn we naar huis gereden.. Dit was trouwens een heel mooi ritje!
Ik ben 2 dagen op kot
geweest om op stage te gaan in het ziekenhuis op de cardio-intensieve a.k.a. mediumcare..
Dit was wel leuk!
Dinsdag zijn we naar Kristiansand
geweest met Astrid, Thomas, Sara en Christophe. Drie Belgen en twee Zwitsers!
Leutige bende zoals de West-Vlamingen zeggen!
Toen we aankwamen in Kristiansand was het verschrikkelijk weer! De stad was
niet lelijk door het weer! Allemaal miserie! De eerste echte slechte dag tot
hier en we waren aant zagen!
We zijn s avonds naar de cinema geweest en zijn in de verkeerde zaal gaan
zitten.. We zijn op tijd gewaarschuwd geweest en zijn naar de juiste zaal
gegaan. We hebben als excuus gebruikt dat we toeristen zijn! Goeike!
De dag erna zijn we naar het meest zuidelijke punt van Noorwegen geweest. Dit
was heel erg mooi! De Noordkaap was slecht 2518 km. in vogelvlucht. Dit is een
bestemming op mijn lang verlanglijstje.
De volgende dag zijn we naar huis gereden en onderweg zijn we gestopt bij een mooie
waterval.. Mijn Erasmus-vrienden vonden mij vrij tot zeer belachelijk toen ik
mijn bergschoenen in de auto gooide voordat we vertokken. Ik was echter zeer
gelukkig met mijn bergkloefers! Dit kon van de rest niet gezegd worden!
Ondertussen ben ik dus weer thuis! Morgen komt os zus en gaan we naar de
Preikestolen enzo!
hallo, Deze week heb ik een vrij goede stageweek achter de rug. Ik heb twee late's gedaan die hier leuker zijn dan vroeges, aangezien er dan minder verpleegkundigen zijn en er dus meer te doen is voor ons. Mijn vroege's waren zoals anders, hoewel ik op donderdag naar een noorse informatienamiddag ben geweest over MIO en intensive care. Dan zijn we de diensten gaan bezoeken. De intensive care heb ik gemist omdat ik werd opgehouden op MIO. Dit vind ik wel jammer, want op MIO ga ik nog stage doen waardoor ik die dienst nog wel genoeg zal zien. Nog 2 weken te gaan op deze dienst en tim en ik wisselen van diensten. Op vrijdag zijn we om 6.30 uur met 2 gentse, marieke en jolien, en een zwitsers meisje, melissa, naar Bergen geweest. Na een tripje van 4 uur zijn we goed en wel aangekomen en hebben we nog goed moeten zoeken naar het hostel waar we verbleven (wat typisch dan weer recht voor je neus is!). We zijn de stad ingetrokken en hebben wat afgezien. s'Avonds zijn tim, marieke en ik nog iets gaan drinken en rond een uur of 12 lag iedereen in zijn bed. Zaterdag hebben we niet veel meer gedaan. We zijn nog naar het universiteitsmuseum geweest, waar we ons vooral goed in de speelruimte voor de kindjes hebben geamuseerd. Dan zijn we vertrokken terug naar Stavanger. We hebben dan ook maar 4 uur gefeest in de auto tijdens de rit! Zaterdagavond hebben we dan nog een preparty gehouden in onze boxen en zijn dan nog naar Stavanger getrokken. vandaag zal er weer een dagje werken voor school inzitten. Morgen gaan tim en ik naar Safer. Dit is een centrum waar studenten en verpleegkundigen hun technieken kunnen komen inoefenen. Het moet blijkbaar iets heel mooi zijn. Het wordt ook 'uitgebaad' door Laerdal, het bedrijf dat voor ons ook vooral bekend is door de reanimatiepoppen. Maar ik zal eens beginnen! groetjes lenne
Het is alweer even geleden dat ik nog geschreven heb, dus het wordt dan nog
maar eens tijd!
Ik heb de afgelopen week op de spoedgevallen gestaan
De eerste dag ben ik opgevangen door een verpleegster, Sigrunn. Ze heeft mij
meegenomen en alles wat uitgelegd. Het was maandag en dat is blijkbaar een
drukke dag, dat was dus mooi meegenomen omdat ik me nog niet in het zweet heb
moeten werken hier! De Volgende dag moest ik met een andere verpleegster mee,
Silje. Ze was al even goed als Sigrun. Het was erg rustig die dag en ze was met
mij op zoek naar actie. Zoals zij zich zorgen maakte om het feit dat ik mij zou
vervelen, zalig gevoel! Gedurende de week op spoed heb ik dan toch nog wat
actie gehad met de Sea King helicopter en andere spannende spoedgevallen.
Dit was veruit de tofste stageweek ooit!
Het weekend zijn we op stap geweest met Lenne haar
stagebegeleidster, Nina. Ik was vrijdag uitgeweest met de andere Erasmus-studenten
en heb mij die zaterdag voor de eerste keer in m'n leven overslapen! Lenne
stond om 08.30u op de deur te bonken! Ik was nog net op tijd. Nina kon er
gelukkig mee lachen. Ze heeft me regelmatig een Dafalgan aangeboden, gelukkig
was ik ze al voor geweest door mezelf te verwennen met een dubbele portie
paracetamol! Brykedal, dat was de plek die we gingen bezoeken. Het was er
echt heel erg mooi. Het leek wel alsof het er een hagelbui had huisgehouden van
giga-stenen. Daarna zijn we naar een heel leuk oud winkeltje geweest waar we
onze eigen kaars hebben mogen maken van Nina. Die mooie kaars heeft Thomas
Camenzind uit Zwitserland ondertussen al naar de sjaak geholpen door ze in
brand te steken! Toffe gast! Later die dag zijn we nog gaan schieten
met een vriend van Nina. Dat was ook wel leuk, schieten met pistolen, geweren
en shotguns! Ik kan nu het bos in en elanden schieten! Dolle pret
Als afsluiter hebben we thuis bij Nina rendier gegeten, ik denk dat Rudolf erin
zat! Voor de kindjes dus geen cadeautjes met Kerst!
Vandaag ben ik op stage geweest op de dienst intensieve zorgen. Dit was voor de
eerste dag nog wat onwennig omdat ik er iets anders van had verwacht. Dit zal
waarschijnlijk nog beter worden!
hey, het is weer al even geleden dat ik nog eens iets deftig heb geschreven, dus zal me er nog eens aanzetten. Op stage is het nog steeds vrij rustig. Gisteren was het zelfs zo dat we met 4 verpleegkundigen waren voor 6 patiënten. Het is eigelijk dus echt vechten voor werk te hebben. Gelukkig ben ik al zo slim geworde om mijn cursusmateriaal mee te nemen om wat te studeren. Vandaag ben ik zelf ook even patiënt geweest. Haha! Had mijn vinger gestoten tegen het bed, waardoor deze, mede door de schraalheid van mijn handen, begon te bloeden. Heeft mijn mentor daar een mooi verbandje rond gedaan en al het nodige materiaal ook meegegeven zodat ik mezelf op kot ook kan verzorgen. Waardoor het nu wa lijkt da ik wa gestolen heb op de afdeling. Gelukkig had ik mijn boekentas daar staan dat ik alles meteen hierin kon steken dat het niet zo hard op viel! Normaal hadden we zondag een afspraak met onze leerkracht uit België, maar door een klein communicatieprobleempje is dit niet doorgegaan. Hierdoor had ik maandag een afspraak met haar. Dus, ik naar onze school, had al hallo gezegd tegen een dame die buiten op de bank zat, ik binnen in de school, niemand te zien, terug naar buiten, was de vrouw op de bank toch wel niet mijn leerkracht zeker?! hebben we wat in de school gezeten en toen we naar de computerkamer gingen, zijn we daar na 5 minuten buiten gezet, omdat we blijkbaar in de stille ruimte zaten. En wij waren aan het fluisteren. We hadden het dan nog niet meteen door dat het tegen ons was dat de dame plots begon uit te vliegen, aangezien het in het Noors was en dit nog niet onze sterkste taal is. Dan maar verder werken op mijn kot. Dinsdag is ze dan samen met de persoon die de stage hier regelt op bezoek geweest en woensdagavond zijn we samen met haar in Stavanger iets gaan eten. Het was een gezellige avond. Dit weekend gaan we met mijn stagementor en nog enkele andere buitenlandse studenten de bergen in en naar de stranden. Hier zal nog wel een verslag van volgen. Ze was ook al aan het denken wat ze zou gaan maken s'avonds, aangezien ze vorige keer rendier had voorgeschoteld aan de studenten en die haar maar triestig aan keken, omdat ze Rudolph toch niet konden eten? Waarschijnlijk tot zondag of dergelijke! groetjes lenne
shock:
