Ze werd ermee geconfronteerd. Met haar geschiedenis, haar toekomst, haar lichaam, haar vriend... Simpelweg heel haar persoon.
Ze besluit het een vriendin te vertellen. Neen, dat had ze al geprobeerd, maar haar grapjes haalden het altijd van haar problemen. Ze besluit een hulplijn te bellen. Maar wat als iemand haar stem zou herkennen? Of erger, haar papa het aan de rekening zou zien. Ze besluit naar ene psychologe te gaan. Ten eerste: ze heeft het geld niet. Ten tweede: ze kan zelfs haar vrienden en familie niet vertrouwen. Een vreemde wel?
Als kind had ze leren spreken, maar praten kon ze niet. Vorige plannen waren nutteloos. Ze besluit een brief te schrijven. Naar wie? Ze besluit een blog te maken. On)bekenden zullen het kunnen het lezen, maar zijzelf zal anoniem blijven. Ze besluit het een paar maanden te proberen, als het haar zou helpen goed. Zo niet... Plan Z. Dus hier zat ze dan. Voor haar laptop. Geconfronteerd met haar inhoud en slechts één wens: alles een plaats te kunnen geven.
12-12-2009, 00:00 geschreven door Onbekend. 
|