Charles Mingus' Mode D (18:39min); The Godfather (3u); Het Verdriet Van België (774blz); De Chinese Muur (6400km); ...

... Stuk voor stuk ongeloofelijke ervaringen die eindeloos blijken te zijn door hun uitzonderlijk lang karakter in hun eigen dimensie ... maar ondanks hun uitgesproken grootte, hebben deze ervaringen toch allemaal een begin en een einde ... Zo ook heeft mijn fantastisch verblijf in Frankrijk, dat misschien wat lang lijkt, maar in wezen veel te kort was, ook een begin en een einde. Maar het was bovenal ook een ongeloofelijke ervaring die voor mij perfect in het bovenstaande lijstje past.

Niet nodig om te herhalen welke ervaring het geweest is, onderstaande berichten zullen hun verhaal wel gedaan hebben en ik zal het jullie binnenkort allemaal in levende lijve kunnen vertellen!

Hoewel het afscheid wat lastig valt, leren de woorden van Jacques Brel in zijn "On n'Oublie Rien" ons:
On n'oublie rien de rien
On n'oublie rien du tout
On n'oublie rien de rien
On s'habitue, c'est tout!
...

Als ik het erasmus-avontuur in 1 uitdrukking zou moeten samenvatten, dan zou het toch wel volgende Franse zegswijze zijn: Erasmus, c'est 'Vivre Comme Dieu En France'!

À la prochaine!

21-12-2008 om 01:41 geschreven door Tijs  

11-12-2008 om 01:41 geschreven door Tijs  

Hoewel het nog geen nieuwjaar is, ben ik toch al volop aan het zondigen tegen mijn nieuwe beloftes. Ik had namelijk mijn episch vermogen beloofd om het niet meer zo ver te laten komen dat ik een verslag moest schrijven over twee weken erasmusleven ver, maar hier zijn we dan … twee weken later J. Mais bon, belofte maakt schuld, dus zal het dit keer geen getuigenis zijn van 14dagen franse avonturen, dan wel een schrijven over de Belgische Delegatie die plots op de zonovergoten Place Bellecour verzeild geraakt was … omstreeks 12.00u … vrijdag 7 november …  om …

Met drie zouden ze komen … met vier zouden ze gedurende 4 dagen de Belgische driekleur in de blauw-wit-rode driekleur te verdedigen … en met drie zouden ze terugkeren … De medebewoners van de éénsterrenresidentie “Le Galion” waren op voorhand op de hoogte gebracht van de komst van de Belgische Delegatie. De bevoegde instanties uiteraard niet, want het is in sé verboden om nationaal afgevaardigden–niet betalend- te laten overnachten in Le Galion. Het ongeloof bij de medebewoners (die meestal hun kameroppervlakte al te klein vinden voor éen persoon) toen ze vernamen dat we met vier (!) in dezelfde kamer zouden slapen, was dan ook haast even groot als toen Guillaume aan een française (die weliswaar totalement bourré was) moest uitleggen dat hij écht wel boven de 18 jaar was. Nu goed, we lopen op de feiten vooruit … laat ons – misschien wat tegenstrijdig -  beginnen met den arrivé!

Vrijdag 7/11

Sommigen onder ons hebben vijf uur les per week en af en toe dan nog eens 14 dagen geen les, anderen hebben les tot het bittere einde van de week, vrijdagavond 17h. Guillaum, Jan en Ruben bevinden zich in het eerste geval, ik in het … Ondanks alle stakingen bij de SNCF, Thalys en TGV de dag voordien, is de delegatie toch stipt aangekomen in de stad aan de Rhône. Om meteen van de haute-cuisine te genieten waar Lyon bekend voor staat, beslisten ze om even een MakDo aan te doen, de franse zegswijze die het Amerikaanse Gezondheidsinstituut aangeeft met de gele M op een rode achtergrond (hoewel die achtergrond tegenwoordig ook groen durft te worden, dit volledig ter zijde!).  Na mijn knip en plak les ben ik afgedaald naar Lyon Centre om de afgevaardigden te ontvangen. Guillaume was ondertussen al unaniem verkozen als rasechte stadsgids, mede dankzij zijn Michelinvriend in de achterzak uiteraard.  Deze gids wist nog ergens een kleine supermarkt zijn waar we ons avondmaal konden inkopen voor in Le Galion, ware het niet dat ze daar haast niets hadden van wat we wilden (lees: niets).  Bon, dan maar met zijn allen naar die mastodont in Ecully geweest (de Carrefour uiteraard) om daar ons te bevoorraden voor het komende weekend …

Ondertussen voelde Ruben zich een beetje misnoegd door de verantwoordelijkheden die Guillaume verworven had als stadsgids, waarop hij zich spontaan als chef-kok van de avond uitriep. Geen porbleem voor ons alvast! (Misschien in andere gevallen wel voor Joke, daar zijn we nog niet uit…) Maar, ook al was het na lang aandringen, uiteindelijk kregen we zelfs van Guillaume gezegd dat de maaltijd dik in orde was! Bovendien was dit al eerder bevestigd door Eva, de vriendin van Dries (andere Belg/Limburger op Le Galion), die vrijuit aan Dries toegaf dat onze schotels er aantrekkelijker uitzagen dan die van hem. Natuurlijk! Zijn pasta had veeel meer tijd nodig om te koooookkkeeeen heeee! J ‘s Avond was er een soort van welkomstparty in Le Galion, want naast de Belgische delegatie, was ook de Zwitserse, Noorse, Amerikaanse en Russische uitgenodigd dit weekend! Le Galion dreigde zowaar te kapsijzen door de extra ballast, hoewel 'ballast' de zaken misschien iets te negatief laat uitschijnen ;-)

Zaterdag 8/11

Bij het opstaan werd het ochtendritueel vastgelegd dat zich de komende drie dagen telkens opnieuw zou herhalen: Eerst Tijs, dan Ruben, Guillaume …. Ontbijt … ontbijt … Jan (die blijft beweren dat hij maar doet alsof hij slaapt, maar wel alles hoort) … Afwas. Tijdens de dag Fourvière bezocht, namen ge-smst, amfitheaters gezien, een uur gewacht op de opening van een mysterieus toilet, en … jawel … Saussicons chauds gegeten (althans, de drie bezoekers ;-) ).  Vervolgens beslisten we om even terug te gaan naar Le Galion voor de gepaste préchauffé, met dank aan de pistachenootjes en een glas om een (leffe)spelletje te ontwikkelen! Terwijl Ruben de master was, maar zich toch nog altijd onterecht bestraft voelde door Guillaume, besloten de Jean en ik elkaar dan maar te straffen, geen probleem ;-).  Maar, zoals we ondertussen echt wel al door hebben, bij onze opeenvolgende pogingen om ergens in een boot binnen te geraken, zijn we met vier jongens blijkbaar niet zo gewenst. Dan maar in een Bar Dansant geprobeerd, waar de vuisten van de buitenwipper plots wel enorm aangetrokken werden door het gezicht van het wachtend gezelschap om binnen te komen … niet veel zin meer om daar binnen te gaan, dus op naar een Bar Bavarder! Die blijken echter geen klanten meer te bedienen vanaf 1u, want dan moet je naar clubs … bon, een vicieuze cirkel zo leek het ons, waar we enkel uit konden ontsnappen door het pistachespel in Le Galion!

Een snelle busrit naar Ecully dus! Althans, dat gevoel hadden we na de eerst drie afgesneden bochten, de veel te hoge snelheid en het genegeerde rode licht door de busschauffeur! Bovendien zat een niet zo fris ogende jongeman in de middengang naast Guillaume, die het klaarblijkelijk ook niet zo gevonden had voor de wilde manoeuvers van de busschauffeur, aangezien plots een verdachte geur van vodka redbull het luchtruim en de grond in werd gekatapulteerd…open die raampjes dus! Ondertussen waren twee dappere zielen naar de buschauffeur gaan klagen over zijn rijgedrag, waarop de buschauffeur niet mis te verstaan duidelijk maakte dat hij betaald werd om te zitten en rijden, en dat wij betaalden om te zitten en zwijgen. Bovendien weigerde hij verder te rijden zolang de twee aan boord bleven! Lap, daar ging al zijn tijdswinst door de snelle rit! Na 10 minuten beslisten de twee dan toch maar om af te stappen, wat de helse rit deed vervolgen. Ondertussen had de busverantwoordelijke het onaangename geurtje al opgemerkt, kwam vragen van wie de smurrie was, maar de zwaar beschonken jongeman gaf, met wat restanten aan zijn onderlip, het ‘nuchtere’ antwoord: “Le gars vient de sortir déjà”!  Mooi gevonden J Hopla, een emmer water door de bus en kuisen maar! Ondertussen was er alweer een opstootje tussen de busverantwoordelijke en enkele onschuldige afgestapte zielen, waarop een politiewagen met 7securité mannen kwamen opdagen … De buschauffeur koos dan maar het hazenpad (snelweg in zijn geval) en uiteindelijk arriveerden we toch nog op Le Galion. Zo toch nog een avontuurlijke avond beleefd! Met dank aan de TCL!

Zondag 9/11

Ochtendritueel: idem. Nadien wat muurschilderijen gaan bekijken (levensecht! Van op 1 meter pas zichtbaar wat echt/vals is), kermissen bezocht, psychisch gestoorde studenten rare bewegingen zien doen in een kelder wegens projectie op groot scherm in de café boven de kelder, dankzij techniques de négotiations na een eerste mislukte poging van Gie en Ruben alsnog gratis binnen geraakt in musée des beaux arts, dit keer zonder dat Ruben omver gelopen werd door een plaatselijke stadsgek! Die avond maar beslist om de préchauffé in Croix-Rousse te houden, in ‘tstad zelf! Een gezellig cafeetje, met lekkere Ricard … je moet de franse cultuur toch eens ‘geproefd’ als je op bezoek komt ;-). Nadien nog wat Turkse cultuur naar binnen gespeeld, om te eindigen in een bar die hoopte om vroeg of laat op de Rhône te kunnen varen denk ik! De matrosen lieten de Jean en ik met rust, terwijl Gui niet boven de 18 werd geschat en Ruben zowaar als ‘mignon’ bestempeld werd! Duidelijk bourré, die matrosen dus ;-)

Maandag 10/11

Aan alle afgevaardigde bezoekjes komt een einde, alsook aan dit dus! Merci voor het meesmokkelen van de nieuwe Taurus van Jupiler, langs alle douanes en bagagecontroles heen! Nog even voorbij de kamer en de bureau van de conscièrge sluipen met de valiezen, en dan départ!

C’a été! Merci!

18-11-2008 om 17:11 geschreven door Tijs  

lap, juist een uur zitten typen aan het verslag van het bezoek van de belgische delegatie en dan valt internet uit...
sorry, het komt er volgende week wel op, maar nu heb ik er eventjes geen tijd meer voor!

18-11-2008 om 01:30 geschreven door Tijs  

04-11-2008 om 02:57 geschreven door Tijs  

De voorspellingen zijn uitgekomen ... niet alleen die van het slechte weer (zie "overstromingen in de omgeving van Lyon"), maar ook die van het onderhouden van een blog ... Maaaaaar, niet getreurd, ik heb zopas de moed samengeraapt om op algemene aanvraag en met Miles Davis en John Coltrane door mijn koptelefoon een woordje te plaatsen over de afgelopen twee weken! Hopelijk zullen deze twee improvisatie-jazz-zwaargewichten mij inspireren om even vindingrijk om te springen met woorden als met hun noten ... Hoe lang dat woordje zal worden en in hoeveel berichten het zal staan, is voor mij voorlopig nog een raadsel, maar tegen de tijd dat jullie dit zullen lezen (waarschijnlijk op een treffelijker uur dan het mijne), zal het voor jullie alvast een weetje zijn! Eén ding staat echter vast, wanneer ik even lang schrijf als een gemiddeld nummer van beide heren jazzmuzikanten, dan wordt het een drie-uur-durende voorstelling, waarin twee nummers gespeeld worden ...

Allons-y!

Maandag 20 oktober ... une journée d'eau! Op deze dag stond elke gebeurtenis rechtstreeks of minder rechtstreeks in verband met water, of op zijn minst toch met 'vocht'. Na al een aantal verschillende sporten uitgeprobeerd te hebben hier in Lyon, besloten we om een internationale zwemwedstrijd te houden tussen België, Duitsland en Engeland (Daar hebben we al het eerste water-element). Het lijkt zowaar op het begin van een grap, en jawel hoor, uiteindelijk bleek het ook wel wat uit te draaien op een mop! Zeker toen de receptionniste ons vriendelijk vroeg of we wel zeker onze 'zwemslip' meehadden ... niet dus. Na wat heen en weergeloop tussen de zwemslipwinkel en het zwembad om te onderhandelen, hebben we uiteindelijk (uit prijsoverwegingen - economisten/onderhandelaars die we zijn) ons in een 'verloren-voorwerp-zwemslip' moeten heissen ... hilariteit alom natuurlijk! Nogal een geluk dat er geen onderwatercamera's aanwezig waren om jullie het fraaie resultaat te laten zien ;-).
Vermits na een verwenbeurt van de spieren door het zwemmen ook de maagspieren op hun wenken bediend willen worden, gingen we shoppen en een gezonde schotel koken, vergezeld van de nodige water(!)-achtige substanties van typisch franse makelarij, in rood/wit of een kleur ertussen te verkrijgen in elke betere supermarktketen. Nadat onze magen gevuld waren, besloten we een stapje te zetten OP de Rhône (water...). Hier hebben we namelijk het enorme voordeel dat we langs de Rhône heuse party-bateaux hebben, waarbij je een gezellig terrasje kan doen op het dek van het schip of binnen. Wie echter een danspasje wil wagen, kan terecht op het benedendek waar de disco zich afspeelt! Hoewel het allemaal wat exclusief lijkt, vallen de prijzen (in termen van Lyon) al bij al nog heel schappelijk uit! De naam van de boot was 'Le Sérieux'...maar goed dat de naam al een serieus tintje meegaf aan de avond, want van ons zou het in elk geval niet komen ;-).
En dan, het laatste elementje vocht van de avond: beseffen dat je laatste metro over 3 minuten vertrekt, maar dat je gemiddeld 7 minuten wandelt naar de halte ... in looppas en zweetplas richting metro, en hem nog gehaald! Dat zal niet de laatste keer zijn dat ik heb moeten lopen voor de metro! Maar we leren eruit ;-)

Dinsdag, opnieuw een dag in het nat! Maar waar het maandag niet zozeer door de weersomstandigheden was, was het vandaag wel heel duidelijk daardoor! Een uitgeregende voetbaltraining met de EM-Lyon ploeg, gevolgd door een 40 minuten wachtende houding aan een bushalte zonder bushokje, dreigden de avond in het water te laten vallen; ware het niet van het cocktailfeestje bij Lisa in het centrum van Lyon! Hier werden opnieuw twee zaken bevestigd: Fransen kunnen (avec tout le respect) niet zo goed tegen drank (of toch minder dan Belgen :p); en het frans dat wij als belgen spreken, wordt altijd vloeiender en grappiger naarmate het alcoholpercentage in ons bloed stijgt. Wat je allemaal niet moet doen om je frans te verbeteren!!!

Donderdag 23okt, dé clash der tenoren stond vandaag op het programma, dé derby van het jaar, ... we speelden in de competitie met EMLyon tegen de geburen (en klaarblijkelijk ook aartsvijanden hier) van Ecole Centrale, de échte ingenieurs :p. Het werd echter duidelijk dat de wetten van Newton het voetbal meer ondersteunden dan Le Chiffre d'affaires, want Ecole Centrale nam al snel de bovenhand in de match. Jammer van de nederlaag, maar gelukkig werden we geïnviteerd bij hen op de halloweenparty (jawel, de 23ste.. reden: de échte ingenieurs hebben nood aan een weekje vakantie, thah! ).

Zaterdag 24 oktober, eindelijk was het zover, na iets meer dan een maand in onrust leven, met gevoelens gaande van ongewennigheid, eenzaamheid en verlatenheid tot intens verdriet en verlangen naar het thuisfront, kwamen mes parents me eindelijk wat opvrolijken! Om volledig fris te zijn, had ik me voorgenomen om goed uit te slapen (misschien mede veroorzaakt door het Deense verjaardagsfeestje voor Jakob de avond ervoor..). Het terugzien was vertederend, mede door alle welkomstslingers en spandoeken die ik speciaal opgehangen had! Maar het moet gezegd, het eerste wat moest gebeuren was van praktische aard: een bezoekje met de wagen aan de carrefour om 2m² van mijn al niet te grote kamer om te vormen in een voorraadplaats voor de komende week(en). Nadien even Vieux Lyon gaan verkennen, met een grote zin om een typisch Lyons gerecht te eten, om uiteindelijk in een grill-restaurantje aan te meren! Wel heel top in orde!
Nadien gingen we samen terug naar part-dieu, waar het hotel lag. Nu de énen onder ons gingen daar om een dutje doen in hun hotel, terwijl de andere naar die coté gingen om ...nog niet meteen een dutje te doen ;-)

Zondagochtend, plots, een onverwachte telefoon! Ongeloof bij de ouders, want Tijs zou zowaar 2u vroeger dan afgesproken terug in het centrum zijn van Lyon! Hij zal waarschijnlijk toch niet meer weggeweest zijn op zaterdag ... Wie weet ... ! Bleek dat de bushalte te ver wandelen geweest was, en dat er in part-dieu wel meerdere slaapgelegenheden zijn, naast hotels ;-). Maar, zo hadden we alvast een Prachtige dag, heel mooi weer, heel veel tijd om alle toeristische plaatsjes te bezoeken, zowel te voet als met de fiets! Ik mag het eerlijk zeggen: we waren trots op de kilometers en hoogteverschillen die we die dag afgelegd hebben! We hadden dan ook het volste recht om lange tijd te genieten van de warme zon in een rustig amfitheater in Vieux Lyon ... en een geluk dat mama het nemen van foto's nog niet volledig onder de knie heeft, want zo konden we nog een half uurtje langer van de zon genieten ;-)! En als afsluiter van de avond werd duidelijk dat niet alleen ik gebeten ben door de verschillende culturen hier in Lyon...Geleid door onze goed Petit-Paumé-gids zijn we iets gaan eten in Minanée, een japans restaurant waar je met andere families rond een tafel zit, met een kok die wat trukjes doet met het eten, terwijl ze het toch ook effectief aan het bereiden is aan je tafel! Zeker de moeite, Saké!

Maandag heb ik mijn ouders dan wat de vrijheid gehund die ze wel verdienden, na reeds 2 dagen met mij opgescheept te zitten, wat een schok moet zijn na een maand zonder mij! Blijkbaar zijn er nog plaatsjes van Lyon die ik zelf nog moet ontdekken, dus ik weet alvast nog wat gedaan! 's Avonds alvast geïndigd in een restaurantje die meer dan eens verwees naar 'Den Boerenstiel', ware het alleen al niet door de gigantische proporties die we kregen. Zo was er ene Hoogleeds die zei: "It was bien, but un peu beaucoup", waarop de garçon: "Comme à la campangne"!

Het vertrek op dinsdag was zwaar, de zakdoekken onvoldoende en de waterafvoer overbelast, maar het zijn 4 toffe dagen geweest! Miles Davis en John Coltrane hebben mij alvast warm gehouden, hopelijk dit verslag(je) jullie ook!

Op naar het volgende!!!

04-11-2008 om 02:05 geschreven door Tijs  

Onvoorstelbaar, het is nu al een maand dat ik hier in Lyon vertoef, hoewel ik het gevoel heb dat ik hier slechts vorige week ben aangekomen. De tijd vliegt voorbij zonder dat ik hem kan nemen om echt stil te staan bij mijn erasmus! De ene gebeurtenis volgt de andere op, zodat het werkelijk een kwestie van kiezen wordt wat je een bepaalde dag gaat doen. En daar komt natuurlijk het schoolwerk bij, wat we zo goed als mogelijk proberen te plannen tussen de rest!

Dinsdag was het een "Buddy Night" ofte "Nuit de parrainage" voor alle buitenlandse studenten aan de EM Lyon. Concreet had de studentenvereniging die zich bezig houdt met de buitenlandse studenten, een franse student gezocht  op school die als "Buddy" wilde fungeren voor een buitenlandse student. Nu, iedereen had hier reeds een mail gekregen op voorhand van zijn buddy, maar ik niet, wat natuurlijk al het nodige gelach en de beste grappen naar boven had gebracht tegenover mij ;-). Hoewel ik dacht dat mijn buddy waarschijnlijk niets zag in een Belg (andere nationaliteiten klinken ongetwijfeld interessanter), besloot ik toch maar om de anderen te vergezellen naar de buddy night, om daar dan zelf een buddy te zoeken. Uiteindelijk bleek dit geen slechte zet te zijn, want na mijn 'buddy ad interim', kwam mijn oorspronkelijke buddy toch opdagen, en vervolgens kwam er nog iemand die hetzelfde nummer had als ik en dus ook mijn buddy was. Zo heb ik nu drie Franse buddies, terwijl de anderen er slechts 1 hebben . Wie laatst lacht ... (heeft de grap te laat door).

Vrijdagavond was er de befaamde "Nuit Blanche" in Lyon, een feest waarbij iedereen volledig wit gekleed door de stad en op de party loopt. Dit wordt georganiseerd door "Le petit Paumé", een studentenvereniging van onze school die elk jaar een gids maakt over alle culturele, sportieve, restaurant- en barmogelijkheden in Lyon. Daar delen ze maar liefst 300.000 exemplaren van uit in heel Lyon (dus niet enkel voor onze school). Dat is een heel handige gids, waar je altijd wel een bar of club kan terugvinden die je op een gegeven avond zal bevallen!

Zaterdag ... de hele dag keken we naar de avond uit, want we hadden 3 van de 8 abonnementen op de kop kunnen tikken op school om naar Olympique Lyon te gaan kijken. Ze speelden thuis tegen de 5e in het klassemet: Lille. We besloten goed op tijd te gaan, om de opwarming, sfeermakers en supportergezangen voor de match niet te missen... en ze waren ook niet te missen! Reeds van in de metro werd l'OL aangemoedigd door uitbundige supporters die dan al zelfverzekerd waren dat ze hun team naar de winst zouden schreeuwen.Van de metro naar het stadium werd de ambiance nog wat aangewakkerd door de pitta en draktenten rondom de voetbaltempel. We vonden onze plaatsen, door de abonnementen stonden we in de spionkoppen van Lyon ... Op het ritme van de grosse caisse zongen 32.997 supporters hun team lofliederen toe. Na enige tijd konden we de franse leuzes ook meezingen, wat het aantal zingende supporters op 33.000 bracht. Uiteindelijk deelde Lille de punten met Lyon, die dit seizoen als leider in het klassement op zoek gaat naar de 8ste landstitel OP RIJ!
 
Nadat ik de champagnestreek in Frankrijk al een tweetal keer bezocht had, kan ik daar sinds vandaag - zondag- de wijnstreek "Beaujolais" aan toevoegen. Een streek waar ze rode wijn produceren, op een uurtje buiten Lyon. Hoewel deze wijn - die we op voorhand al eens hadden getest op Le Galion- niet onze grootste favoriet was voor ons bezoek, hebben we na een grondige "Dégustation" toch de Beaujolais leren appreciëren.

On voit la vie en rouge!

19-10-2008 om 23:57 geschreven door Tijs  

De eerste week waarin we les kregen zit erop ... en ik moet zeggen dat ze me wel goed bevallen is! Voorlopig heb ik 3 van de 5 vakken in het Frans, maar ik ben wat aan het lobbyen om alsnog 2 vakken te laten veranderen, om zo toch nog wat meer vakken te verkrijgen die ik echt wel wilde doen. Dat zou mij dan wel 5 vakken in het Frans - en een pak meer werk :p - opleveren, maar ze lijken mij bijzonder interessant!

De manier van lesgeven is hier enorm verschillend dan aan de KUL. We zitten met een 20tal studenten in een klaslokaal, met een prof die telkens enorm veel praktijkervaring heeft over wat hij ons komt doceren. We krijgen dus heel veel praktijkvoorbeelden, maar ook onderbouwd door de theoriëen die erachter schuilgaan. Je kan je haast niet inbeelden met welk een enthousiasme, gedrevenheid en vraag naar interactie die mensen voor ons "Future entrepreneurs for the world" staan les te geven ... een groot verschil met Leuven. Bovendien schrikt niemand ervan terug om tijdens de les de prof te onderbreken en wat vragen te stellen, of om tegen elkaar in te gaan. Zo hebben we al volledig spontaan enkele leuke discussies gehad onder de studenten, terwijl de prof in de rol van 'moderator' verviel. Leuk dat iedereen zijn mening kwijt wil!

Wat we ondertussen wel al meer dan eens gemerkt hebben, is het chauvinisme van de franse studenten... Wanneer ze in de les nog maar eens beginnen over hun vorige job die ze hadden en waar ze zo goed gepresteerd hadden; of over het feit dat Frankrijk toch wel het prachtigste land ter wereld is; enz. Je houdt het niet voor mogelijk hoeveel ze zo'n zaken zeggen, wij zijn als Belgen toch veel te bescheiden over onszelf zou je denken!

Dit weekend dan nog eens Lyon gaan verkennen. Ze hebben hier een prachtig fiets-netwerk, waarbij je een fiets kan "huren" voor 1 week of 1 jaar. Dan vind je om de 300 meter enkele fietsenstallingen waar je een fiets kan nemen of wegplaatsen. Je betaalt slechts 1euro voor een week, en telkens je de fiets neemt, fiets je het eerste half uur gratis en het volgende uur voor slechts 1 euro. Maar aangezien er zoveel fietsenstallingen zijn, plaats je hem na een half uur weg en neem je snel een andere, waardoor je continu gratis rijdt . Maar dit is wel een veel leukere manier om je te verplaatsen dan via de metro! Fietsen langs de Rhône, door het Parc de tête d'or, langs de zoo in het parc, ... en dat allemaal in short en t-shirt onder een zonnetje van 24°C... we konden het minder goed getroffen hebben :D

En dan, na hoge verwachtingen, de was en de strijk gedaan. Het was even spannend, maar alles is in zijn oorspronkelijke kleur, grootte en vorm terug de kast in geraakt! Een succes zou ik zo zeggen ;-).

Op naar de volgende week!!!

13-10-2008 om 01:31 geschreven door Tijs  

Vermits het ons de laatste kans leek om met een grote groep erasmussers (12) samen naar dezelfde plaats te trekken (vanwege overlappende uurroosters), zijn we dit weekend er opnieuw op uitgetrokken: 4 dagen Zuid-Frankrijk!

Donderdag 02/10
Na wat problemen met onze huurwagen, zijn we (zonder gps of kaart) al bij al behoorlijk vlot uit Lyon weggeraakt, met als bestemming: Nice. Na een reis van zo'n 5 a  6 uurtjes kwamen we aan in Nice en vonde we al snel een goedkoop hotelletjes vlak in het centrum, wat als uitvalbasis zou dienen om de komende dagen de andere steden te bezoeken. Een parkingplaats vindend daarentegen was een grotere opgave ;-)

Het valt ons toch meer en meer op dat de prijzen hier in Frankrijk toch wel wat hoger liggen dan in België (ongeveer het dubbele), terwijl die prijzen voor de scandinavische medereisgenoten heel goedkoop zijn, wat ook wel weerspiegeld werd in hun uitgaansgedrag :p

Vrijdag03/10
Vandaag stond Monaco op het programma. Lang het kronkelende kustweggetje dat Nice met Monaco verbindt, reden we de alsmaar duurder ogende villa's en auto's tegemoet. We waren uiteindelijk aangenaam verrast dat Monaco naast de grandeur van rijkdom die ze uitstraalt, ook nog een bezichtenswaardig historisch centrum heeft: het paleis van de huidige prins van Monaco! Zeker de moeite waard.

Zaterdag 04/10
Na de vele kilometers die we gisteren aflegden, deden we er op zaterdag nog een schepje bovenop, door Nice vanuit alle stadsuitersten te bezichtigen. Nadien hadden we met 'Les Mecs' wel een pauze aan het strand verdiend, terwijl 'Les Filles' ervoor kozen om de winkelketens te verkennen. 's Avonds eindigden we met een bijzonder goede vismenu, met gratis champagne om ons binnen te lokken, opnieuw de moiete waard!

Zondag 05/10
Na het uitchecken uit ons hotel, stonden nog Antibes en Cannes op het programma. Blijkbaar moet je in Frankrijk altijd een heuvel opwandelen om iets te zien te krijgen van het historische centrum van de stad, dus na de zoveelste heuvel die we beklommen hadden, konden we wel een pauze gebruiken in de zee / aan strand. Zo waren we uitgerust om terug te keren naar Lyon. Rondrijden in Lyon op zondagavond blijkt toch wat moeilijker dan verwacht (misschien ook omdat we geen gedetailleerde kaart/gps hadden), maar uiteindelijk geraakten we allemaal zonder kleerscheuren terug op onze residentie!

Vanaf vandaag (maandag) zijn dan de lessen begonnen. Hoogstwaarschijnlijk zullen de komende berichten wat korter zijn, want de groepswerken en permanente evaluaties schijnen hier nogal wat tijd in beslag te nemen. Hierbij loopt mijn vakantie dan toch op zijn einde ;-) Eens benieuwd wat de lessen zullen geven! Ik hou jullie - in de mate van het mogelijke- op de hoogte!

06-10-2008 om 16:04 geschreven door Tijs  

Nog maar twee weken ver en de voorspellingen zijn reeds uitgekomen: een blog up-to-date houden is onmogelijk ... reeds 1 week achterstand... laat me die week even (kort?) samenvatten.

Dinsag 30/09

Dit zou de belangrijkste (eigenlijk de énige belangrijke) dag worden van onze 2weken durende voorbereiding vooraleer de lessen starten. De overige dagen was het wat over-en-weer gezeul met papieren, studentenkaarten en verblijfsovereenkomsten; maar op dinsdag zouden we ons eindelijk kunnen inschrijven voor onze vakken, extreem belangrijk dus.

Zoals reeds eerder gezegd, had ik reeds 5 "Intentions" moeten selecteren, zijnde de vakken die ik overeengekomen was met mijn erasmuscoördinator in Leuven om de Leuvense vakken te vervangen. Daar was al een probleem opgetreden met volboekte cursussen, waardoor ik slechts 3 van mijn oorspronkelijke 5 intentions meer kon krijgen, en reeds 2 nieuwe had moeten zoeken (en bovendien 2 cursussen op andere tijdstippen nemen dan gepland). Wat dinsdag moest gebeuren, was een on-line inschrijving voor de vakken. Hierbij kwam om 12.30u een link beschikbaar bij je 'intentions'  waarbij je op 'Inscrire' moest klikken, en dan was je ingeschreven. Eenvoudig, supersnel en gebruiksvriendelijk ... zo lijkt het althans.

De werkelijkheid was wel wat anders. Vooreerst hadden we een website gevonden, waar je bij elk vak kon zien hoeveel vrije plaatsen er nog waren (die dus nog niet door franse studenten ingevuld waren) en hoeveel uitwisselingsstudenten dit vak als 'intention' hadden aangevraagd. Daar bleek al dat ik onmogelijk al mijn intentions kon krijgen: de combinaties 'vrije plaatsen - aantal aangevraagde plaatsen' was: 1 - 30; 2 - 45; 2-50; 3-38 en 4-65 ... Vermits iedereen op hetzelfde moment toegang krijgt om zich in te schrijven, had ik een strategie uitgedokterd om zoveel mogelijk vakken te hebben, maar ook al voor elk vak een reservevak uitgezocht om zo snel mogelijk dit vak toe te voegen aan mijn intentions en dan mij in te schrijven. Behoorlijk wat stress dus!

Uiteindelijk heb ik 3 van de 5 intentions kunnen verzilveren in definitieve vakken, waarbij uiteindelijk 1 van de oorspronkelijke 5 vakken die ik wilde toch nog behouden werd. Een succes, maar toch niet zo bijster goed ... Het systeem 'first-come-first-serve' wordt hier werkelijk bij alles toegepast, waardoor je je maar al te vaak in een beursomgeving voelt, waar je moet speculeren naar de vraag van de andere spelers, om zo een optimale koopstrategie te bepalen... Alvast een eerste test op ons economisch inzicht!

06-10-2008 om 15:30 geschreven door Tijs