t Brantyser... zo noemde het restaurant waar ik donderdag met Papa en co ben gaan eten. Echt een aanrader om eens te doen. Je kan er ook een romantisch tafeltje helemaal boven in het restaurant bestellen.Daar zit je lekker rustig met kaarslicht en romantische muziek. De kaart is qua prijs ook zeer aangenaam. Dit is nog een betaalbaar en goed restaurantje. Voor de visliefhebbers, neem zeker het kabeljauwhaasje met garnalensaus! Overheerlijk!!
Genieten jullie ook zo van dit zonnig weertje? Echt zalig toch!! Wie kan hier nu niet van genieten? Ik zit nu op men klein terrasje aan deze blog te schrijven. Ik heb men rond tafeltje ingeruild voor een klein rechthoekig tafeltje. Veel beter! Nu kan ik tenminste van de ene kant van het terras naar de andere kant in 1 keer door wandelen. Niet dat het terras zo groot is. Binnen een uurtje ofzo, ga ik mij terug verdiepen in een boek. Uiteraard volgt er dan binnen enkele dagen/weken een omschrijving van het boek op mijn blog. Ik ga beginnen lezen in een boek van Kate Cann: Vol gas. Het 3de deel van een triologie.
Maar wat heeft er nu de afgelopen dagen nog in mijn leventje afgespeeld?
Woensdag heb ik het rustig gehouden. Mama is even op bezoek geweest, en ik heb men terrasje eens grondig onder handen genomen. Nog niet grondig genoeg naar mijn mening. Maar dat is dan maar voor een volgende keer. En verder gewoon genoten van men vakantie, boekje gelezen, laptopke bezig geweest, tv gezien...men was gedaan niet te vergeten en savonds nog een beetje gestreken
Donderdag: babysitdag vandaag! Voor het eerst gaan babysitten op Tristan en Veerle. 2 kindjes van een oude kennis. Wonen hier vlak achter de hoek, dus heel gemakkelijk. Waarschijnlijk mag ik nog meerdere keren komen babysitten. Nog beter uiteraard. Veerle is bijna 6, echt een schattig lief meisje. Zeer mondig, maar ooh zo lief! Tristan, is wat heviger, maar ook een schattig bazeke. Het was een leuke eerste keer babysitten op die 2. Veerle wilde zelfs met mij mee naar huis.
Voor het babysitten nog telefoon gekregen van papa. Zat onverwacht met men stiefmoeder, haar moeder en broer in Antwerpen... Of ik niet mee iets wilde gaan eten. Mmmh paste niet bepaald in men planning. Maar met een beetje geschuif, toch maar beslist om mee iets te gaan eten. Zo kwamen we elkaar tegemoet om 19u op de grote markt om dan zo naar het Hendrick Concienceplein te vertrekken en daar iets te gaan eten. Het was er zeer lekker! Ik nam kabeljauwhaasje met garnalensaus en frietjes. Overheerlijk! Het was duidelijk, hier kom ik nog eens eten! Zeer vriendelijke bediening ook en gewoon gezellig om te zitten met zicht op de stadsbibliotheek en het pleintje. Daarna nog een milkshake gaan drinken op de grote markt. Een afsluiter van een toffe dag!
Vrijdag (gisteren): Bezoekje gebracht aan Yoni in Hoevenen. Leuk gepraat, gaan wandelen, aan cadeautje voor Sara gewerkt en bezien. En... beetje vroeg, maar men verjaardag besproken! :D Als alles goed verloopt, zit ik met men verjaardag en dus ook met nieuwjaar, met nog 5 andere in Egypte... Maar niet te vroeg vicotorie kraaien... even wachten uiteraard hoe het allemaal loopt.
Na yoni, bezoekje aan bomma en daar blijven eten. Ook gezellig gepraat, lange wandeling gaan maken met de hond en nog wat tv gezien. Om 21u vertrokken richting cinema, waar ik Birgit, Jeffrey en Tiffany opwachtte. Samen naar de film Hallpass gaan zien. Toffe, aangename grappige film. Weer een perfecte afsluiter van een leuke dag!
Vandaag heb ik om 18u dan weer met Yoni afgesproken en haar vriend Bart om samen een frietje te gaan eten. Daarna is het vertrekken richting Brasschaat om men ex schoolgenootje en ook goede vriendin Sabrina haar huisje eens te bewonderen en dan zo met haar richting Metropolis vertrekken om terug een cinématje te doen en misschien achteraf nog iets gaan drinken
De leeskriebels zijn weer toegeslagen. Een tijdje geleden gaf men buurvrouw Ann dit boek om eens te lezen. Na eerst men vorig boek uitgelezen te hebben,ben ik er nu aan begonnen. En ik moet zeggen, het is een echte aanrader om eens te lezen. Zeer pakkend! Je staat er absoluut niet bij stil, dat Kanker je op jonge leeftijd ook kan overkomen, tot je dit boek leest. Ik raad het aan, aan al degene die ook zeer graag lezen. Of misschien ook wel aan de mensen die niet graag lezen en eens een poging willen wagen. Het boek is geschreven door Valerie. Valerie is de persoon die als kind kanker heeft gehad. ZE was toen 7 en ondertussen is ze 27. Hieronder nog een kleine omschrijving van het boek.
Valerie is zeven jaar oud als wordt ontdekt dat ze nierkanker (een Wilms tumor) heeft. Met spoed wordt ze opgenomen in het ziekenhuis. Eén van haar nieren wordt weggehaald en ze wordt bestraald. Tien maanden lang krijgt ze chemotherapie.
In Een kikker in mijn buik lezen we wat Valerie meemaakt als kind met kanker. Door de ogen van het kind zien we de ondraaglijke taak van haar moeder om de haren van haar toch al kalende hoofd te knippen. De onmacht van haar vader. De ontelbare, pijnlijke prikken in haar hand. Hoe Valerie vecht tegen de chemoprikken, omdat ze niet begrijpt dat die haar juist beter maken ze wordt er immers alleen maar ziek van. De misselijkheid. De afgedragen petjes. Het pesten op het schoolplein. Maar het boek gaat ook over de jaren daarna, over de angst voor terugkeer van kanker, de mogelijke nawerkingen van de chemo en bestraling, over de psychische weerslag waar Valerie in haar puberteit tegenaan loopt. Een kikker in mijn buik is het aangrijpende, verrassend geestige en altijd hoopvolle relaas van een kind met kanker.
Vervolg Dag 3: Vandaag kwamen Yoni's broertje Yann en bompa toe. Yoni is die samen met haar mama en stiefpapa van het station gaan halen en zo nog enkele boodschappen gaan doen. Ik ben thuisgebleven met Sara en de bomma. Samen met Sara heb ik een spelletje trivial Pursuit gespeeld. Toen iedereen terug thuis was ben ik met Yoni, Carina, Cois, Yann en Wixi (de hond) een grote wandeling gaan doen van meer dan 2uur. We waren echt bekaf toen we terug thuis kwamen. Yoni is op haar bed gaan liggen, want die voelde zich helemaal niet meer goed. Heeft al sinds vrijdag last van lopende neus, maar het word steeds erger en erger. Waarschijnlijk allergie. Die avond aten we lekker stoofvlees en heb ik samen met Sara en Yann nog een spelletje Yahtzee gespeeld. Vroeg in ons bedje gaan liggen want Yoni was echt niet goed. Zo kon ik het niet langer aanzien. Dus stelde ik voor dat ze maar moest kiezen om wat vroeger naar huis te gaan, desnoods morgen al. Ze zou er over nadenken. Na nog wat heen en weer getokkel op de laptop deden we ons oogjes rond half elf toe.
Dag 4: Yoni voelt zich nog steeds niet lekker. Na even wikken en wegen, beslisten we samen om vandaag al naar huis te vertrekken. Ik zou dan met haar naar mijn huisarts gaan, vermits de hare in verlof is. We hebben eerst nog ontbeten en heel de bende mee gaan afzetten in Barvaux waar ze zouden gaan kajakken. Nog afscheid genomen van iedereen. En dan terug richting het huisje gereden om zo onze koffers en spullen in te pakken. Rond 13u zijn we dan richting huiswaarts vertrokken.
Iemand zien lijden, dat kan niemand niet. Vandaar een verstandige beslissing om vroeger naar huis te vertrekken. Ik heb men rust gehad en ik heb genoten. Ook goed kunnen nadenken over bepaalde zaken. Dus het tripje was zeker voor mij al voldaan. Om nog even te laten weten hoe het bij de dokter was... Ze bevestigde, dat we er goed aan hadden gehad om naar huis te komen. Yoni heeft medicatie gekregen en ondertussen een dagje later is het al een stuk beter met haar. Nog niet genezen, maar de medicatie slaagt goed aan.
De komende dagen geniet ik hier in Borsbeek en waarschijnlijk nog op andere plaatsen van men verlof. Komende dagen wordt het hier poetsen, wassen en strijken. En ook de auto krijgt een fikse poetsbeurt.
Het is nu paasvakantie. De 2de week van de paasvakantie heb ik vakantie genomen en die breng ik niet thuis door. Maar namelijk in de Ardennen in het dorpje Erezée. 14 à 16 km van Durbuy. Ik ben hier van 16 april tot 21 April. Ik ben hier dus nu mijn 3de dagje. En het bevalt me hier enorm! Super rustig, mooie natuur, je komt hier gewoon tot rust en ook eens de tijd om rustig na te denken over alles! Ik ben hier samen met 1 vn men beste vriendinnen Yoni, haar mama Carina, stiefpapa Bart, Bomma Angelina. Vandaag komen ook haar bompa en broertje Yann nog aan. Zaterdag is haar vriend Bart hier ook blijven logeren en gisteren zijn de schoonouders op bezoek geweest. Het zijn al toffe dagen geweest.
DAG 1: Aankomst in ons huisje. Een oude school dat heropgebouwd is tot vakantiehuis. Beneden de living, eetruimte, keuken, wasplaats en toilet. Boven: 3 slaapkamers, 1 badkamer met bad en douche. Plaats voor 8 mensen om te slapen. Durbuy gaan verkennen en heerlijk terrasje gedaan. 's Avonds in Barvaux gaan eten voor de stiefpapa zijn verjaardag. Ik nam gegrilde scampi's met frietjes. Me niet zo goed bekomen, maar het was een gezellige avond
DAG 2: wandeling gemaakt met Yoni en Bart in Erezée en daarbij leuke foto's genomen. na de wandeling iets gedronken en wat gerust en gelezen in de living en daarna in de slaapkamer. plots rare toestanden hier aan de overkant. Kind verkleed als heks en heel raar deed. Daarna niet meer verkleed als heks, maar liep dan rond met een speelgoedjachtgeweer en richtte naar ons. Toen we waaide ging ze haar buurjongen halen en staarde ons heel de tijd aan. Mmmh rare mensen hier in de Ardennen. Geen leven? In de late namiddag kwamen de schoonouders toe, daarme samen Durbuy nog eens gaan verkennen. Winkeltje in en uit en als afsluiter een terrasje gaan doen. 's Avonds in het huisje lekkere pitta gegeten met verse koude groentjes. Nog wat nagepraat en gelachen en dan om half elf de oogjes toe!
DAG 3: Een anderhalfuurtje wakker nu. Dadelijk douchen en aankleden en dan lekker ontbijten. Dagverloop...nog geen idee.
Dit waren tot hier toe al de belevenissen in de ardennen. Zoals jullie zien, beleef ik hier een zalig tijd Verdere belevinissen komen later!
Zoals jullie zien, is het wel ettelijke maanden geleden dat ik hier nog iets op men blogje heb geschreven. Waarom? geen idee... beetje uit het oog verloren denk ik. Maar hier zijn we dan weer helemaal terug. voor ik weer nieuwe berichten post van belevenissen, even uitleggen wat er de komende maanden nog in men leventje is gebeurd.
Uiteraard woon ik nog steeds alleen in Borsbeek. Ook nog steeds Single. Maar niet meer zo blij om Single te zijn.. Ik geniet off course nog wel van men leventje, maar er mag wel stilletjes aan een man in men leven komen. Maar... geduld wordt beloond he :D Dus misschien nog eventjes wachten. Er zijn wel jongens geweest die ik beter leerde kennen...maar dat draaide toch op niets uit(voor hun dan toch , want ik was steeds enthousiast)
Eigenlijk woon ik niet meer zo helemaal alleen...ik heb namelijk een nieuwe huisgenoot. Genoemd... Jules! Een britse korthaar. Echt een schatje! hij woont sinds vrijdag 8 april bij mij. Het was een dure aankoop, maar heb er nog geen moment spijt van.
Op werkvlak gaat ook alles goed. Ik ben ondertussen van leefgroep veranderd. Nu sta ik in het leefgroepje met de leeftijd van 12 tot 18 maanden. Ook super leuk! Maar men peuters mis ik nog wel enorm.
Zo dat is wel zo het belangrijkste dat jullie hoeven te weten
Binnen een uurtje ofzo, ga ik mij terug verdiepen in een boek. Uiteraard volgt er dan binnen enkele dagen/weken een omschrijving van het boek op mijn blog. Ik ga beginnen lezen in een boek van Kate Cann: Vol gas. Het 3de deel van een triologie. 
