Dus u herinnert zich van vorige schrijfsels wellicht dat ik een beetje in de knoop lag met de schoolkeuze voor maren. Mijn allereerste gedacht, met steun van de thuisbegeleiding, het COS, de downpoli... was inclusief onderwijs. (ik negeer het lager onderwijs efkens in mijn redenering, het gaat dus puur over kleuter) Maar toen begon ik te twijfelen.... want nu kunnen wij het therapiespook nog eventjes voor ons uit duwen maar dat zal niet zo blijven, eens Maren naar school gaat zal ze wat extra ondersteuning hier en daar goed kunnen gebruiken, nièt om mee te kunnen benen met de rest van de klas, want dat is dus niet de bedoeling dat ze gewoon meedoet met de andere kindjes, maar om haar eigen vaardigheden verder te kunnen blijven ontwikkelen op hààr tempo. Oe en waarom dan wel gewoon onderwijs als ze toch niet moet meedoen met de rest van de klas? Awel, omdat een downkind heel veel leert door imitatie, zeker naar gedrag toe. maren zal in haar eentje bv nooit in haar tv zeteltje gaan zitten maar als ze ziet dat grote broer in zijn zeteltje zit gaat ze dus ook in het hare zitten. Het is de bedoeling dat Maren op school vooral leert meedoen met de ander kindjes, braaf in de kring blijven zitten, op een stoel aan een tafeltje blijven zitten, werkhouding, attitudes dààr gaat het 'm vooral om. maren zal niet de kleuren moeten kennen op het einde vh instapklasje of kunnen tellen tot 3 of puzzels leggen met 6 stukjes... Maar ik dwaal af, dus ik twijfelde plots omdat mij begon te dagen dat én ganse dagen naar school gaan én dan erna nog therapie volgen wel eens heel belastend voor haar en bij uitbreiding voor ons ganse gezin zou kunnen worden... ik zie het niet zitten dat wij onze avonden moeten slijten in wachtzalen van kiné of logo. Dus leek bijzonder onderwijs mij plots aantrekkelijker want daar is de therapie gewoon onderdeel van het schoolleven, terwijl de kindjes in de klas zitten worden ze of in de klas bijgewerkt of uit de klas gehaald om therapie te krijgen. Veel minder vermoeiend dacht ik zo. Voor iedereen. Toen had ik een goed gesprek met de thuisbegeleidster hierover én met de verantwoordelijke van de crèche.. ze vonden het beiden jammer dat ik de piste van inclusie onderwijs naast me zou neerleggen en de thuisbegeleidster gaf me toch wat extra info over mogelijkheden naar het inpassen van therapie tijdens de schooluren. En ik polste eens bij de andere downmama's naar hun ervaringen. Ik ging bij de directeur op Tiemen zijn school langs, eens polsen hoe zij ertegenover stonden. En ik werd zeer aangenaam verrast. op voorhand dacht ik eigenlijk vrij direct het deksel op m'n neus te krijgen maar tijdens dat gesprek kreeg ik onmiddellijk een heel positief gevoel. De directeur wou graag meer info verzamelen voor hij een beslissing nam en natuurlijk ook op school eens polsen bij het betrokken personeel wat hun gevoel was. De thuisbegeleidster maakte direct een afpsraak met de directeur en ook zij had na het gesprek een positief gevoel. Toen verklapte de directeur al dat de kleuterjuffen er positief tegenover stonden... En mijn positief gevoel vergrootte... Ondertussen was er ook al een afspraak bij een BO school in Gent. ik ging ernaartoe met een open mind. Mijn eerste indruk was eigenlijk vrij positief... hele kleine klasjes met maximale begeleiding (6 kindjes - 2 juffen - luxe!), een 'thuis'gevoel door de kleinschaligheid, zeer grote betrokkenheid van het personeel, veel leuke activiteiten voor de kindjes, extra therapie ondersteuning in de klas... Er waren ook minpunten: heel erg verouderde gebouwen maar met een nieuwbouw op de planning voor binnen 2 jaar verwaarloosbaar én voor mij toch een veel moeilijker punt: bijna geen ouderbetrokkenheid op school.... je geeft je kind af aan de deur of aan de coordinator, je komt zelf nooit in de klas... allen interactie met de juf mogelijk op officiele momenten als teamvergadering of oudercontact...je mag als ouder zelfs gewoon de school niet binnen. Raar. Het gaf een beetje het gevoel van 'moei u niet!'. Een andere downmama die de school ook bezocht had, had net hetzelfde gevoel. Hm. enfin, ik onthoud de school om verschillende redenen maar als het ooit nodig is zal ik er toch nog teruggaan voor een deftig gesprek hierover want dat is voor mij toch wel een breekpunt. Bij tiemen op school is er maximale ouderbetrokkenheid, er zijn àltijd ouders aanwezig op school om te helpen met vanalles en nog wat..
In het voorjaar ga ik de andere BO scholen in het gentse bezoeken, eens kijken of die geslotenheid een algemeenheid is in het Bo of niet en eens kijken bij welke school we ons dan het beste voelen, alles in acht genomen.
En dan, dan kreeg ik eindelijk het verlossende antwoord van tiemen zijn school... Maren is er heel erg welkom. De reactie van de interimdirecteur en het secretariaat is hartverwarmend en ik ben dan ook deze ochtend mijn kleine poppemie gaan inschrijven.... september 2013 is de schoolstart voor Maren voorzien, als inclusiekindje op een gewone school. En de mama is supertrots op haar kleine meid en heel erg blij met de kans die we krijgen....
Reacties op bericht (1)
22-11-2011
schoolkeuze
Je had gezegd dat Tiemen omwille van zijn hooggevoeligheid misschien beter zou passen in een gewone school vanaf het lager onderwijs. Dat is toch ook vanaf september 2013 hé.
Wat ga je dan doen?
twee verschillende scholen?
groetjes,
Hilde
22-11-2011 om 13:08
geschreven door Hilde Demarré
Ik ben...
mama van Piet Piraatje (2007) en zonnemeisje (2010) BAM Administratieve duizendpoot Boekengek Chocoholic Netwerkbeest Kwisser Blogger en nog veel meer....
