Vandaag werd ik schreeuwend wakker van een nachtmerrie, ik droomde telkens over een rivier. Aan de overkant stond een vrouw. Ze fluisterde de woorden:" zoekt en gij zult vinden.". Nadat ik terug wat kalmeerde, observeerde ik de ruimte rondom mij. Het was alsof mijn hersens vertraagd werkten. Ik probeerde uit het bed te stappen maar viel onmiddellijk terug neer, ik had het gevoel dat mijn hoofd ging exploderen. Toen kwam een man binnen in operatiekleding, gevolgd door een vrouw. Ik was helemaal in de war. De man stelde zich voor als dokter Marconi en zijn assistent Sienna Brooks. Ik vroeg waar ik was en ze vertelden me dat ik gisteren was binnengebracht in de spoedafdeling met een ernstige hoofdwonde. Ik begreep nog minder van de situatie maar het verklaarde wel waarom mijn hoofd ongelofelijk veel pijn deed. Ze vroegen op hun beurt of ik nog iets herinnerde van gisterenavond. Ik groef diep in mijn gedachten maar het leverde niet op behalve nog meer hoofdpijn en een paar bezorgde blikken van de dokters. Later vertelden ze me dat ik in het hoofd was geschoten. Ik stond met mijn mond vol tanden. Wie zou mij nu willen neerschieten vroeg ik mezelf af terwijl de dokter en zijn assistent de kamer verlieten.
