Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Op stap met een thuiswerker
Thuiswerk opbouwen Op stap met een thuiswerker
11-04-2010
Shame on me
Tja,
Ik ben zo enthoesiast bezig geweest met de homeparty's, dat ik de blog helemaal uit het oog ben verloren. Tot vandaag. Ik kreeg een reaktie per e-mail en toen viel mijn (oude Belgische) frank.
Het leven is te mooi om het hoofd te laten hangen. Sinds ik regelmatig op stap ben met onze mooie collectie heb ik heel toffe mensen ontmoet.
Eén les heb ik geleerd : veel mensen zijn blij dat men ze aanspreekt. Eens ik me dat realiseerde is mijn streefdoel meer : "weer iemand blijmaken met een vriendelijk woord" . En zo leer ik mensen kennen die dikwijls een heel interessant leven hebben. En andersom : veel mensen schijnen te vinden dat ik een ineressant leven heb. .... Zelf heb ik daar nooit zo over nagedacht.
Blijkbaar is er heel veel misverstand over "bijverdienen". Wanneer mensen antwoorden "dat is helemaal niets voor mij", dan zie ik mezelf terug een hele tijd geleden. "Bijverdienen" thuis was ook helemaal niets voor mij. Ondertussen vind ik het ontzettend leuk en besef ik dat eigenlijk maar heel weinig mensen de durf hebben om zelfs nog maar een inlichting in te winnen. Eigenlijk heeft men niets te verliezen. De schrik zit erin om met een agressieve verkoper in contact te komen en dat wil niemand.
Raar eigenlijk. Maar goed. Iedereen maakt keuzes in zijn leven. Ik ben blij dat ik de stap gemaakt heb. Weet jij eigenlijk wel dat je keuzes hebt ? En elk argument is een uitvlucht. Wat je ECHT wil, dat kan je.
Deze week hadden we onze maandelijkse unitvergadering. Dan komen consulentes uit de provincie Antwerpen samen om er de laatste nieuwsjes uit te wisselen.
De nieuwe collectie was deze keer de hoofdmoot van de avond. We kregen een productvoorstelling. Marie-Thérèse heeft ons de productkennis meegedeeld die we nodig hebben op een presentatie. We hebben goede kwaliteit, dus is het het wel waard om op de hoogte te zijn van wat dit juist inhoudt.
Massief zilver, Mallorica parels, zirconium, onyx, .... allemaal begrippen die we ons eigen moeten maken. Dat lukt me ondertussen beter en beter.
Bovendien werden ook de nieuwe cijfers bekend gemaakt en dat was echt spectaculair nieuws ! ! ! Crisis ??? No way. Mensen geven nog geld uit. En mensen verdienen nog geld (bij Excellence).
Ik kijk weeral uit naar de volgende afspraak die ik kan vastleggen.
Hoewel ik tot hier toe uitsluitend over het opstarten van mijn homeparty - business heb geschreven, zijn deze juweeltjes niet de enige bron van mijn inkomsten.
Enige tijd geleden heb ik me kandidaat gesteld om face-to-face enquêtes af te nemen. Bij mensen thuis. Dat voelt wel aan als werken. Bij elke deur waar ik aanbel, moet ik mezelf even opladen en beschermen. Het is ongelooflijk hoeveel mensen negatief zijn ingesteld. Door de negatieve mediaberichten zijn de meesten ook heel argwanend. Gelukkig is niet iedereen zo.
Eigenlijk is dit een spijtige evolutie. Dat we hier in het westen sowieso al minder "warm" zijn dat zal ook wel met onze geschiedenis te maken hebben. Ik begrijp alleen niet dat ik bedreigend zou kunnen overkomen. Als vrouw ben ik toch veel kwetsbaarder om ergens alleen binnen te gaan in een onbekend huis ?
"geen interesse" is ook een veelgehoord excuus. Dat is te gek om los te lopen. Mensen geven al te graag hun commentaar, te pas en te onpas. Als er dan officieel naar hun mening gevraagd wordt, dan sluiten ze zich af.
Het is natuurlijk ook "geen praatje maken" over een bepaald onderwerp. Er worden specifieke vragen gesteld. Maar er bestaat geen fout antwoord. Alles wordt anoniem verwerkt. En aan de hand van de resultaten worden er beslissingen genomen.
Aan de andere kant moet ik toegeven dat, wanneer ik toegelaten wordt om een vragenlijst te overlopen, er dikwijls heel verwarmende reacties volgen. Dan denk ik "er is nog hoop". Hoop op menselijke en maatschappelijke warmte.
Ja, ik verdien hier mee. Maar het aantal uren en negatieve reacties in acht genomen, vraag ik me af : doe ik dit voor het geld ? De mensen die positief reageren geven me hoop. De hoop dat er sowieso nog een maatschappij is, een gemeenschappelijk positief gevoel.
Mijn eerste conclusie is dat er heel veel eenlingen leven in hun "beschermende burcht". Angstige, achterdochtige, non-sociale, gesloten of negatieve gevoelens uitstralende individuen.
Mensen die weten wat "gelukkig zijn" is, die heb ik tot hier toe in de andere categorie gevonden.
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik nog iets heb geschreven. Excuses genoeg, maar ik focus me liever op de positieve gebeurtenissen.
De homeparty's zijn een schot in de roos. Voor mij persoonlijk omdat het niet aanvoelt als werken. Mensen reageren ook altijd positief. Dikwijls zitten ze bij de gastvrouw omdat ze zicht verplicht voelen. Maar naar het einde van de avond toe, komen ze losser en ondervinden dat er helemaal geen verplichting aan vast hangt.
Wat wil men nu meer ? * Even uit huis en toch niet ver weg. * Gezellig samen zijn. * Mensen ontmoeten en een babbeltje doen. * Naar mooie spullen kijken. * Passen, kijken, passen, vergelijken, ... naar hartelust. * Gewoon even tijd voor zichzelf. * Eens alleen aan zichzelf denken.
Kortom : op zo'n avond vliegen die 2 uurtjes voorbij.
Ook voor mij is het aangenaam "werken". Op voorhand controleer ik de collectie thuis en zie of elk juweeltje wel proper is en op zijn plaats zit. Terwijl ik dat doe, word ik al enthousiast want de collectie is écht wel mooi. Bij de gastvrouw geeft het me voldoening om alles mooi op de tafel uit te stallen. In de loop van de avond geniet ik van de sfeer en de spontaniteit van de gasten. Natuurlijk ben ik blij bij elke verkoop, hoe klein of hoe groot ook. Nadat iedereen genoeg "geshopt" heeft, ruim ik alles met heel veel zorg op en dikwijls volgt er nog een praatje met de gastvrouw. Men mag niet uit het oog verliezen dat zij ook blij is met haar bonus. Ze kan al snel voor 50 juweeltjes kiezen en soms nog veel meer ook.
Thuisgekomen doe ik nogmaals een controle van de collectie en kijk of alles wel verzorgd en mooi ligt voor de volgende afspraak. Daarna doe ik nog de administratie. Dat is het doorgeven van de bestellingen en dan moet ik enkel nog de collectie naar het centraal adres brengen. Een week later ga ik daar alles ophalen en kan ik gaan leveren.
Het doet me denken aan mijn kinderjaren. Toen speelden we winkeltje. Het was meer dan aan- en verkopen. De voorbereidingen, pakjes maken, etaleren, .... daar was het meer om te doen. En dat doe ik nu ook. Ik ben dus een gelukkige consulente. Bij Excellence weet men dat ondertussen al. En ik ben niet de enige.
Ik heb nog heel veel meer te vertellen. Morgen lees je daar dan over.
Vorige zaterdag was het dan zover. Alles was klaar om de gasten te ontvangen en de collectie stond mooi uitgestald op de tafel. Na een korte introductie van een tiental minuten, konden de gasten kiezen en passen.
De meeste mensen konden met moeite een keuze maken tussen de vele mooie juweeltjes. Eerlijk gezegd : ik begrijp dit 100 %, want ik zou ook wel meer dan de helft van de collectie willen hebben.
De reacties waren ook heel positief. Mensen die eigenlijk alleen wilden komen kijken, kochten toch een setje oorstekertjes en een ring. Ze waren heel enthoesiast en vertelden zelfs heel overtuigend dat ze reclame gaan maken. Iemand anders heeft onmiddellijk een datum laten vastleggen waarop ik bij haar een demonstratie mag komen geven. Mensen die vragen of ze later uit de catalogus mogen bestellen. enz ....
Dat is dus plezierig om zulke feedback te krijgen. Het geeft me motivatie om verder te gaan.
Ik heb 10 mensen die bevestigd hebben. Morgen ga ik nog even checken bij enkele twijfelaars en ik hoop op die manier toch nog 2 extra mensen te kunnen verwelkomen.
Het is bijna zo goed als zeker dat ik zaterdag 2 nieuwe afspraken zal kunnen boeken om ergens zelf een homeparty te geven. Dat zou een goede start zijn.
Nu dat bijna rond is, begint een andere onzekerheid de kop op te steken. Help, ik moet toch dringend nog veeeeel poetsen. Wat gaan ze wel niet zeggen wanneer hun oog op enkele stofnetten valt. Of stel dat ze zien dat de ramen al meer dan een maand geleden een beurt hebben gehad. En .... en ....
Daar ga ik nu aan beginnen. Het prospecteren is me vrij goed afgegaan. Ik zal eens laten zien dat ik de rest ook wel aan kan.
Ik ben gestart met de uitnodigingen rond te delen voor mijn eerste homeparty.
Om te beginnen heb ik gekozen voor een persoonlijke aanpak. D.w.z. ik ga bij de mensen die ik wil uitnodigen persoonlijk bellen, een babbeltje doen en vragen of ze 8 augustus willen komen. Het resultaat is dat ik al 4 bevestigingen heb. Drie van deze mensen brengen ook nog eens iemand mee. Als ze al zo enthoesiast zijn in het begin, dan mag ik daar wel zeker van zijn, denk ik. Twee andere konden nog niet met zekerheid zeggen of het wel zou lukken om tot bij mij te geraken. Op hun aanwezigheid reken ik niet, zodat het alleen maar kan meevallen als ze toch komen.
Het lijkt heel simpel, maar ik moet toegeven dat ik voor elk gesprek wel een beetje schrik heb op een tegenvaller. Het is nu echter dat het even doorbijten is. Een kwestie van zelfvertrouwen op te bouwen. Ik kan ook niet inschatten hoeveel er verkocht wordt op een homeparty. Ik probeer me voor te stellen wie voor hoeveel zou kopen, maar ik durf nog niet goed doorrekenen. Tot hier toe hoop ik op een omzet van 160 gebaseerd op de mensen die al zeker komen. Het streefcijfer is minimum 300 op de avond te verkopen en natuurlijk nog liever het dubbele.
Conclusie : ik zou nog 4 vrouwen moeten vinden die zeker aanwezig zullen zijn. Indien ik het gedaan krijg, wil ik er liever 10.
Hoor me nu : als en indien .... Neen ! ! ! Ik ga ervoor. Tegen 8 augustus heb ik 10 mensen bij mij thuis. En ik wil daarnaast ook nog 3 mensen die bij hen thuis een homeparty willen organiseren. Al dat getwijfel is voor niets nodig. En ik ga voor een opzet van 600 die avond. Voilà.
We zijn bijna vertrokken. Op 8 augustus het startschot.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:homeparty, thuiswerk, thuisonderneming, werk van thuis, work from home,
21-07-2009
Het kriebelt
Het kriebelt om zo snel mogelijk te beginnen met thuiswerk. Hoewel : thuiswerk is het niet echt, vandaar dat ik deze blog ook thuisonderneming heb genoemd.
Mijn man is aan de webshop begonnen waar om te beginnen enkel parfums verkocht zullen worden. De planning is om dan later ook andere items toe te voegen.
Op 8 augustus is de eerste homeparty met juwelen hier bij mij thuis. Met de opbrengst die ik dan als gastvrouw heb (20 % !) kan ik voor mezelf de eerste juweeltjes kopen, die ik zeker zal dragen op de homeparty's die ik geef. Nu ben ik er al zeker van dat ik een goede klant van mezelf zal zijn, want de collectie is ronduit prachtig. Waarschijnlijk zal ik wel een vaste klantenkring opbouwen, zodat ik door prospectie het klantenbestand steeds groter kan maken.
Dat doet me denken aan het feit dat ik doelen zou moeten stellen. Aangezien ik op 8 augustus zal starten, heb ik in augustus nog drie volle weken te gaan. Ik ga ervoor om ..... even denken. 1 per week moet haalbaar zijn. 2 per week is een uitdaging. Even moedig zijn en gemotiveerd in mezelf geloven : ik wil in augustus 6 homeparty's geven. Neen, niet willen. Ik zal in augustus 6 homeparty's geven.
Wie duimt er mee ? Wie moedigt aan ? Wie helpt me daadwerkelijk en neemt nu contact met me op om een homeparty te reserveren ???? Elke avond en dag is nog vrij !
Ik ga er in ieder geval voor onder het motto : laat je dromen niet stelen !
De crisis heeft zo zijn voordelen voor sommige branches.
Dat internetaankopen steeds meer en meer aan populariteit winnen, dat wist ik al enige tijd. Nu blijkt dat ook homeparty's steeds meer succes hebben. De voorwaarde is natuurlijk : een goede prijs voor een goed product.
Dat is weer goed nieuws voor mij. Ondertussen begint het idee om een webshop op te zetten meer en meer in mijn gedachten te spoken. Misschien wordt dat een volgend project.
Eerst mijn basis leggen om de excellence juwelen aan de vrouw te brengen. Deze mogen niet via internet verkocht worden, dus dat blijft een piste appart.
Daarvoor heb ik nu een lijst aangelegd van mensen die ik wil uitnodigen op een eerste homeparty bij mij thuis. Rekening houdend met de vakantieperiode heb ik een twintigtal namen op papier staan. Als de helft ervan komen, dan zou dat al fantastisch zijn. Ik ben nieuwsgierig en hoopvol naar het resultaat. Nu eerst een datum vastprikken in overleg met huisgenoten.
Vandaag heb ik de hele financiële planning nog eens overlopen. Hier en daar een kleine aanpassing doorvoeren, was wel nodig. Uiteindelijk verandert er niet zo heel veel.
Waar ik hoofdzakelijk rekening met hou, zijn de vaste kosten. In mijn geval : de financiële verplichtingen. Aangezien ik geen doorslaggevende grote investering doe, is het risiko vrij beperkt.
Het slechtste scenario is : geen omzet hebben of geen opdrachten krijgen. Tegen ziekte ben ik goed verzekerd, hoewel ik hoop nooit daarop te moeten terugvallen. De vraag is meer : welke inpakt heeft het op mijn gezinsinkomen, mocht heel mijn onderneming mislukken. Meer nog : de komende 6 maanden willen we voor ons huishouding alleen mijn man zijn inkomen gebruiken.
Voor "de zaak" zet ik op voorhand geld opzij om gedurende een jaar aan de sociale verplichtingen te kunnen doen. Daarnaast zet ik een startkapitaal op een rekening en dit zal meteen ook de werkingskosten moeten dekken. Wat binnenkomt, wordt daar ook op gestort. In het rood gaan is taboe.
Zoals gisteren geschreven : een goede planning is een noodzaak. Anderzijds mag het ook niet aan een doelstelling ontbreken. Dat is natuurlijk moeilijker in te schatten, omdat ik momenteel nog helemaal niets verdien in mijn zaak. Desalnieteming wil ik voor mezelf binnen het jaar evenveel NETTO overhouden dan dat ik nu heb (op jaarbasis gezien). Dat is niet overdreven veel maar het zal toch hard werken worden. En nog belangrijker : regelmaat is het fundament van succes. Ik mag niet uit het oog verliezen dat de concurrentie overal aanwezig is.
