Wonderbaar, het dromend stijgen
van de schuchtere avondstond:
zwijgen en mysterie zijgen,
waar de luide dag verzwond.
Fluisterstil bewegen de aren
onder het luwen van de stilt,
wijl het duister om de blaren
der geveerde peppels rilt.
Ik hoor de nacht. Langzaam zwellend
als van ver een diepe vloed,
worden zwijgen en mysterie
melodie in mijn gemoed.
16-08-2016, 00:00
Geschreven door André 
|