Kusjes.1838

Laat mij, Lieve! van de tipjes

Uwer balsemvolle lipjes,

In dit wellustaêmend uur,

Thans het tweetal kusjes smaken,

Laat ge er langer mij naar haken,

't Foltrend uitstel slaat u duur.

Gistren woudt ge er geen mij geven,

Laat dan nu me aan 't mondje kleven,

Dat de kleur der roos beschaamt,

Die ge om 't blonde haar te sieren,

Dat uw schoudren langs mag zwieren,

Gunstig uit mijn vingren naamt!

Schertsend met mijn teêr verlangen,

Boodt ge gistren mij de wangen,

'k Roofde een kusjen van uw' mond;

Fiere, juich! ge zijt gewroken,

't Heeft me in dubblen lust ontstoken,

'k Ben door dubblen pijl gewond!

Ach! had de opslag uwer oogen

Toen mijn harte niet bewogen,

Noch mijn arm u toen geslaakt!

Smeekend baadt gij ze u te borgen,

‘Wacht,’ dus spraakt ge, ‘wacht tot morgen!’

'k Heb gewacht, neen, 'k heb geblaakt.

Schenk ze nu - nog blijft ge weig'ren,

Doe mijn drift niet hooger steig'ren,

[p. 200]

Wees niet, schijn niet marmerkoud;

Of gij hebt het uur te schromen,

Dat met woeker wordt genomen,

Wat gij tegen regt onthoudt!

S.

Lied.1837

Waarom dekt het heldre azuur

De uitgestrekte hemelbogen?

Om aan 't blaauw gelijk te zijn

Van uw lieflijk tintlende oogen.

Waarom siert het gloeijend rood

't Puikje van de rozelaren?

Om van uw bekoorbre wang

't Schittrend blosjen te evenaren.

Op bevel des Liefdegods,

Is, mijne éénige Uitgelezen'!

Al dat schoon alléén gewrocht,

Om aan u gelijk te wezen.

[p. 80]

Waarom is de sneeuw zoo wit,

Als zij neêrdaalt op de dreven,

Dan om van uw borst-albast

Ons een flaauwe schets te geven?

Waarom is de glans zoo schoon

Van de gouden zonnestralen?

Om gelijk te zijn aan 't hair,

Dat we uw schoudren langs zien dwalen.

Op bevel des Liefdegods,

Is, mijne éénige Uitgelezen'!

Al die pracht alléén gewrocht,

Om aan u gelijk te wezen.

Waarom doet Natuur ons steeds

Door heur schoon de borst ontgloeijen?

O! in haar zien wij het schoon,

Waardoor gij ons pleegt te boeijen.

Waarom kan Muzijk ons 't hart

Door heur toongeruisch veroveren?

O! omdat zij als de klank

Van uw zilvren stem mag tooveren.

Op bevel des Liefdegods,

Is, mijne éénige Uitgelezen'!

Al dat zoet alléén gewrocht,

Om aan u gelijk te wezen.

H.