Overtone-singing Bij boventoon zang geeft de zanger een grondtoon met z'n stem, door de tong te bewegen selecteert en versterkt deze de harmonischen van de grondtoon, en creëren een melodie. De luisteraar wordt verrast door de kristalheldere klanken die de wonder in het oor veroorzaakt, wat hoor ik nu? Ook klinkers geven al boventoon klanken! En is het misschien zo oud als de taal is...
Tot voor kort werd boventoon zingen bijna uitsluitend beoefend in de Himalaya regio. De beste voorbeelden komen nog steeds uit Mongolië (Hosoo, Tserendavaa) en de Republiek Tuva (Huun Huur Tu, Yat Kha). Het boventoon zingen in het Westen is veel geassocieerd met meditatieve en geestelijke liederen (David Hykes, de stem boventoon). Het is vandaag beschikbaar met jazz en hedendaagse muziek (Stimm Horn Sainkho). Het wordt steeds meer gebruikt in combinatie met de didgeridoo en mondharp.
Boventoon zang heeft voor mij iets ruimtelijks, het trekt alles open en brengt er helderheid in. Bv.: Gedachten; krijgen meer ruimte en worden helder. Horen; je hoort veel meer dan voorheen. Spraak; artikuleren gaat veel beter. Adem; je krijgt een langere adem. Doordat je stem geluid maakt, gaat je lichaam trillen. Door de boventonen te maken krijgt jou lichaam een nog hogere trilling.
