Ken je dat gevoel dat je soms gewoon echt niet meer kunt? Je kunt dit natuurlijk van allerlei verschillende kanten bekijken. Vanavond had ik het nog bij de sportschool. Ik deed mee aan een les maar ik kon gewoon echt niet meer. Trillende spieren geen kracht meer. Dat is natuurlijk de simpele manier waarop je het kunt bekijken. Op dat moment kun je niet meer, maar na een half uurtje denk je er eigenlijk al niet meer aan.
Maar je hebt ook de moeilijke manier. Echt niet meer kunnen, niet meer willen. Ik denk dat iedereen dit gevoel wel eens gehad heeft. En dit duurt wel langer dan een half uurtje. Je kunt er dagen, weken of zelfs maanden in vast zitten. Niks lijkt meer nut te hebben. Waar doe je het eigenlijk allemaal voor?
Bij mij zit ik op zon moment in tweestrijd met mezelf. Niet opgeven! Waarom zou ik doorgaan? Kom op, je komt er wel uit! Dit gaat me nooit lukken. Enzovoorts. Gelukkig kom je er vaak weer uit.
Op die momenten kom je erachter wie de belangrijke mensen in je leven zijn. Er zijn mensen die je op het begin helpen. Maar op een gegeven moment hebben ze ook hun eigen probleempjes en hebben ze geen tijd meer voor jou.
En je hebt die geweldige, lieve mensen die er voor zorgen dat jij er weer boven op komt. Die voor je klaar staan. Je kunt ze s nachts nog opbellen en ook al is het 03:00 ze luisteren alsnog naar je.
Ik hou van muziek. Dit zijn een aantal zinnen uit liedjes die ik erg mooi vind. Ik vind ook dat wanneer de zin op zichzelf staat, hij nog veel mooier klinkt.
The worst things in life come free to us. Ed Sheeran - The A team
I'm hearing what you say but I just can't make a sound. One Republic - Apologize
You rip out all I have. Just to say that you've won Mumford & Sons - I gave you all
The truth is you're a liar the Script - If you ever come back
It's not always rainbows and butterflies Maroon 5 - She will be loved
It's easier not to be wise Live - Alone
But tell me now where was my fault in loving you with my whole live? Mumford & Sons - White blank page
Dit is een kleine greep uit mijn collectie. Ik schrijf de mooiste zinnen altijd op in een schriftje. Als je de zinnen los leest, dan kunnen ze zoveel meer betekenen dan met het hele liedje er omheen.
Er was eens een meisje. Een meisje met krullend bruin haar. Een lach sierde haar gezicht en haar ogen sprankelden. Alleen ze was niet altijd zo blij. Er waren nachten dat ze zichzelf in slaap huilde. Klinkt als een cliché zou je zeggen. Maar op de een of andere manier lukt het haar maar niet om helemaal gelukkig te worden. Als ze met de jongen van haar dromen is twijfelt ze, maar dan gaat het weer over en denkt ze dat het goed komt. Maar juist op dat moment wordt ze bedrogen. Keer op keer. Ze snapt niet dat hij het niet doorheeft wat hij haar aan doet. Maar ze is gelukkig goed in haar gevoelens verbergen. Daarvoor gebruikt ze die glimlach. En als je haar zou vragen hoe het met haar gaat zal ze altijd zeggen: Tuurlijk, het gaat toch altijd goed met mij. Een leugen. Maar ze doet het goed, niemand heeft haar door. Toen die jongen het uitmaakte moest ze maar net alsof doen of het niet zo erg was, want ja hij had haar pijn gedaan. Ze moest blij zijn dat ze er van af was. Dus hield ze haar tranen binnen en zei dat het niet zo erg was. Weer een leugen. Zodra ze thuis was kon ze niet meer stoppen met huilen. Ze snapte het niet. Waarom zou hij niet van haar houden? Was ze niet goed genoeg? En elke keer als ze hem ziet probeert ze zijn aandacht te trekken. Ze hoopt dat hij aan haar denkt voordat hij gaat slapen en wanneer hij wakker wordt, het liefst de hele dag eigenlijk. Dat doet zij namelijk ook. Ook al zou ze hem willen vergeten. Ze kan het niet. Rare dromen waar hij in voorkomt en stiekem hoopt ze toch elke dag weer dat die droom zal uitkomen. Ook al weet ze donders goed dat als ze al bij elkaar zouden komen, hij weer precies hetzelfde zou doen. Maar ze heeft het er voor over geloof ik. Stom. En nu denkt ze waarom zou ik dit typen. Wat heeft dit voor nut maar toch gaat ze door. Misschien begrijpt ze zichzelf dan eindelijk.
Iedereen zal wel zeggen dat ik me niet aan moet stellen. Er zijn wel ergere dingen hoor. En dat snap ik natuurlijk ook wel. Zo dom ben ik niet. Maar waarom ik? Zoek lekker iemand anders uit als je iets wil verpesten. Ik heb er geen zin meer in. Waarom kan ik niet gewoon 1 keer krijgen wat ik wil. Misschien klinkt dit egoïstisch, maar ik wil gewoon iemand die van me houdt. Die voor mij klaar staat. Altijd.Ja, ik weet het. Het klinkt waarschijnlijk toch wel weer egoïstisch. Maar sorry ik kan er niks aan doen. Als ik verliefde stelletjes zie denk ik: dat wil ik ook. En dan lopen er zoveel mensen rond. En ik kan niet een iemand vinden die ik zal vertrouwen. Want zo gaat het altijd. Je moet voorzichtig met mij doen. En ik zal me nooit zomaar bloot geven. Behalve bij hem dan. Tja ik snap het ook niet. Waarom zou ik voor hem alles over hebben? Hij doet niks anders dan mij pijn doen. Net als ik denk dat ik over hem heen ben komt hij weer om de hoek kijken en heeft hij spijt van alles wat hij heeft gedaan. En ik trap er weer in. Zoals altijd. En dan komt het hele proces van je afvragen waarom je er weer in bent getrapt, boos op je zelf zijn, boos op hem zijn, enz. Je raakt eraan gewend. En laat ik dan niet beginnen over alle nachten dat ik wakker schrik en weer eens over hem gedroomd heb. Maar ja ik heb toch niks te klagen?Ik moet maar blij zijn. Okee jongens, zal ik doen. Maak je maar geen zorgen over mij. Met mij gaat het toch altijd goed.
