Vrijdagavond 24 november 2006: Afspraak bij ons, Manuel en Tomás, thuis para la Fiesta de Casa. Niet dat er daaromtrent een gedoogbeleid heerst in Calle Prosperidad, zeker niet met de huisbazin tegenover ons; maar we achtten de tijd er rijp voor, zelfs na het op de hoogte stellen van de buren. Jonny was de hele week thuis in Cadiz en zag een deelname niet echt zitten. Jacobo zit nog steeds in zijn schelp en, gezien zijn leeftijd, hield hij zich liever afzijdig. Geen nood, Manuel en ik zetten onze schouders gezamenlijk onder het project en smeedden plannen over de herinrichting van ons huis. Zijn kamer werd El Cuarto del Dj, de patio la Zona de Baile, het salon kreeg een chill-out-inrichting en, last but not least, de fontein deed dienst als Cocktailbar. Zo gepland, zo uitgevoerd. Rond de middag stroopten we de mouwen op en smeetten we een hoop brol, dat hier al jaren ligt, in de vuilbak. We haalden de borstel er ook even door en de final tuning kon beginnen. Na een bezoek aan de plaatselijke LIDL kon de Fuente gevuld worden en richtten we de DiscJockeystand in. Niet dat het veel voorstelde, maar fier waren we er wel op. Menig SoundChecks later gingen de deuren open. De genodigden druppelden langzaam maar zeker binnen. Eerst een bende semi-hippies, die de chill-out-room natuurlijk inpalmden, gevolgd door een bende Erasmussers en Spanjaarden. Deze stonden nog op de officiële guestlist. Op de officieuze hadden we niet echt gerekend, maar hier in Sevilla weet je nooit.
Op een bepaald moment ging de bel weer. Matthias, een sympathieke Gentenaar, met een klein gevolg in zijn spoor. Drie, vier man denk je dan. Hupla, luttele seconden later had ik 20 X 2 kussen of een handshake uitgedeeld aan on- en bekenden. Een overvol huis tot gevolg, zeker 50 man. Manuel en ik moesten de eerste verdieping openstellen om iedereen wat ruimte te geven. Ondertussen had Mariano, een klasgenoot, het Dj-roer overgenomen. De beats knalden door de boxen en om het feest compleet te maken, begon Manuel van op de eerste verdieping met confetti te gooien. Lang zou dit niet kunnen blijven duren. Binnen de kortste keren stond de zoon van de huisbazin een vurige monoloog tegen mijn casacompañero af te steken. Manuel was de PR-man van la fiesta en handelde de zaak keurig af. Iedereen richting Calle Betis alwaar we de avond in crescendo afrondden!