Zoals beloofd: mugcake geprobeerd en deze keer gelukt!

Mugcake receptje : 3 el havermout, 1 ei of enkel het eiwit (wat je verkiest), beetje vanillepudding 0% van Albert Heyn, vanille canderell en in het midden een stukje chocolade…. 3 minuutjes in microgolfoven et voilà… Eindeloos variëren met banaan, kankao, witte chocolade…. Just try and see what happens!

Onlangs gaan eten met een groepje naar Hechi World kitchen in Antwerpen: all you can eat buffet voor rond de 28 euro voor 2 uur met frisdrank-water bij. Wil je alcohol erbij, moet je apart betalen (je zou zo zeggen dat ik gesponsord word..). In ieder geval: zeker de moeite waard! Geen puntjes geteld maar heb mini porties gepakt en de 2^e gang heb ik groentjes genomen met een beetje vis … vult natuurlijk ook. En heel veel water. But my deathly sin: the desserts! Ik keek werkelijk mijn ogen uit: chocolade fontein (en dan nog in melk EN wit), fruit (heb ik links laten liggen buiten 1 stukje miezerig ananasje), mini crème bruleekes, mini chocomousse, mini donutjes, koekjes, cheesecake, andere taarten…OH MY GOD… kon het niet laten, ben 2 keer terug geweest en toen was ik echt vol… het was de moeite mij eens te laten gaan (en dat noem ik dan nog niet overdrijven: heb geen frietjes gepakt en geen vettige dingen)… het was helaas wel merkbaar op de weegschaal maar het viel al bij al nog niet. Ik heb mij niet opgesloten in mijn slaapkamer of ben niet al kotsend naar de WC gelopen. I can live with it. Conclusie: voor herhaling vatbaar.

Wat zijn mijn standaard week eet hebbedingetjes: gebakken appelstukjes met zoetstof en kaneel (voor veel inzetbaar: met magere platte kaas, in mug cake, met pudding…), rode vruchten coulis (idem), soepjes (in allerlei vormen: mijn favoriet is butternut maar die wordt helaas duurder en duurder nu het seizoen gedaan is), gebakken aardappeltjes met kipfiletje en veel groentjes, een croque’je met light philadelphia look en fijne kruiden + gerookte zalm, … dat zijn zo mijn go to gerechtjes in de week en dat wissel ik af met WW gerechtjes of ideetjes van het ventje.

Wat staat er mij te wachten? Deze avond een etentje (en ik kies resoluut voor steak met frietjes: al zo lang geleden), morgen hubby’s topvidee en ik ga zondag een soort Mexicaanse wrapschotel proberen. En volgende week gaan eten bij “vrollega” Lien wiens man ook Mexicaans gaat maken voor ons: ik ben benieuwd!

Als uitsmijter een van mijn succesgerechten in een jasje van WW gegoten: mijn beroemde ovenschotel. Is een aardappelschotel met laagjes bolognaise saus, hesp, bechamelsaus en kaas. Hoe maak je ze EN lekker EN WW proof?

De bolognaise saus maak je met americain natuur en veel groentjes (en passata zijn geen punten), de bechamel gewoon niet zo veel (ik heb 30 becel light en 30 bloem + een 400 magere melk), light kaas (mijn favoriet is de Stylesse van Carrefour) en magere hesp. Je proeft het verschil niet en de punten vallen goed mee per portie. Ik maak een grote kom, tel de punten uit voor gans de hoeveelheid en dan gedeeld door het aantal porties…Easy peasy

So, hopelijk inspiratie gekregen nu

To be continued

Xoxo Fie

03-04-2015 om 13:10 geschreven door Fie  

Voetbal, mug cake en McDonalds

Na een tijdje niets gepost te hebben en de toenemende vraag hiernaar (zo lief) ben ik er terug. Misschien beter idee voor mij om het via FB te doen: dat gaat vlugger en ik kan gemakkelijker foto’s posten en andere dingen. Iets om over na te denken….  J

Mijn laatste weken kan ik omschrijven met ups and downs.

Let’s start with the ups: een aantal heerlijke dingen ontdekt op gebied van eten en “activiteiten” (met het ventje, op werk…)

Ik werk als groepscoach en een van mijn groepen in Mechelen was afgelopen. De lieverds, ik kreeg van hen een leuke bongo bon van wereldkeuken. Die kon ik nu eindelijk gebruiken op een vrij momentje. We hadden geboekt in een Caraibisch restaurantje in Antwerpen. 1 woord: zalig!! Het beste wat ik ooit gegeten heb (en geloof me: i eat a lot en kom op veel plaatsen). Ik had Jerk Chicken (is het waard met een hoofdletter geschreven te worden) en een soort gemarineerde biefstuk: zo heerlijk mals en vol smaak. Met rijst erbij, gebakken banaan, zoete aardappel…nom nom, ben nog aan het nagenieten. Ook de sfeer was zoals het moest: op de achtergrond Bob Marley en alles geserveerd door echte negerinnekes J Een aanrader en zeker niet de laatste keer dat ik er geweest was!

Let’s see, what else? Nieuw receptje ontdekt: 0% vanillepudding van Albert Heyn (100 gr=1 pp) met een zelfgemaakte rode vruchten coulis (rode vruchten uit diepvries, warm maken met zoetstof en beetje sinaasappelsap) en een mini meringueske erover gecrumbled… mmm, very nice yes! Smaakt naar pudding met warm kriekskes….

Ben eens helemaal uit mijn comfortzone gestapt en naar de voetbal geweest!! Ja mensen, eerste sportwedstrijd ooit in mijn leven gezien! One of my Besties Severine (eervolle vermelding J ) haar vriend is niemand minder dan… Kevin Huysmans, sterspeler bij Groen Rood Katelijne. Is bezig aan een topseizoen en als goede vriendin zijnde (ahum) moet ik ze steunen natuurlijk.  Dus afgelopen zondag gaan kijken in de bibberkou maar het was zeker de moeite! En hij scoorde nog ook, beter zelfs: ze hebben gewonnen met 2-1! Mij zien ze daar nog dit seizoen! Gezellig sfeer, leuk gezelschap, beetje roepen, wat moet ne mens nog meer??

Maar daarna: een van mijn downs (of ups, tis gelijk ge het bekijkt): ik had dus eten gemaakt voor zondag, moest alleen nog opgewarmd worden (voor de geïnteresseerden: pasta met hespblokjes, champignons en een sausje van philadelphia light, mascarpone en peper) maar je kent hoe dat gaat e. Er werd daar op de voetbal gepraat over spaghetti, friet, stoofvlees en alle twee de kiekens hadden geen zin meer in pasta. Wat is het geworden? McDonalds… in our defence: het was zeker drie maanden geleden! Daarvoor om de 2 weken J Dus we zijn er naartoe gereden, ik heb wel een McChicken genomen, medium frietje en cola light (i know) en netjes de punten geteld. Ik had weliswaar nog weekpunten over en heb er van genoten maar toch was er niets af deze week. Niets bij ook niet, dus al bij al ça va nog. Wetende dat we vrijdag nog Chinees gaan halen zijn, valt het verdict nog mee. Dat is net het leuke aan WW: je mag eten wat je wil, moet niet inboeten, enkel de goede keuzes maken en als je “geblunderd” hebt, volgende dag gewoon terug beginnen. En dat doe ik ook!

Nu het verhaal van de mugcake nog. Op alle WW groepen van FB zie ik de ene mugcake na de andere verschijnen (een soort cake die je maakt in de microgolfoven op 4 minuutjes). Ik had deze geprobeerd: 30 havermout, 60 magere melk, eiwit, canderel en 2 oreo koekjes erin verwerkt, alles mixen, in een beker doen (diegene waar je koffie uit drinkt dus) en 4 minuten, “full wack” (in het Kempens: volle charge) in de microgolf. Et voila, your mugcake is born. Maarre…het was geen goed receptje denk ik: ik proefde de oreo’s niet en het was zo dense (kan niet op het NL woord komen) dat het niet te eten was L gelukkig heb ik nog talloze andere receptjes (met ananas, kokos….) om uit te proberen. Keep you posted!!

En aan de “fans” (merci lieve vriendinnekes J ): laat maar weten wat jullie gemakkelijkst vinden: fb of dit??

En nu vol spanning wachten op het 2^e dochtertje van vriendin Liesbeth….   En zaterdag gaan eten met een hoop vrouwen ( we kiezen wijselijk voor een slaatje) en daarna naar: 50 shades… Ben benieuwd!

To be continued

Xoxo, Fie

17-03-2015 om 13:53 geschreven door Fie  

Dagen zonder vlees? Ik dacht het niet…

Dat is het mooie van WW… je mag eten wat je wil. Ik heb ook wel dagen dat ik eens geen vlees eet… nee ik lieg, er zit altijd wel eens hesp tussen of gerookte zalm maar eigenlijk bijna nooit zonder vlees. Waarom zou ik het doen? Dan spaar ik wel punten uit maar aan wat eet je ze dan op? Sweet chocolate my dear, en dat is niet de bedoeling uiteraard… Ik voel me even gezond alsof ik geen vlees zou eten.

Wat ik wel mis? Een broodje op zaterdagmiddag, ons vaste ritueel… lekker sappig wit broodje met weet ik veel wat ertussen. De vulling is op zich niet zo erg, maar het broodje op zich. Je wil niet weten hoeveel punten dat zijn.

Door een werkwissel kan ik maandag aanstaande niet gaan werken, wat onrechtstreeks ook wil zeggen dat ik niet naar de cursus op maandagmorgen kan! Geen ramp, want je kan je thuis wegen maar ik wordt altijd zo gemotiveerd van een cursus en ik krijg daar energie van. Volgende week zal ik het zonder moeten doen. Ik hoor de meesten die hard WW’ers zeggen: ga dan ’s avonds naar een andere? Oke, maar dan moet ik mij weer uit de zetel hijsen. Het hele punt van 4/5 te werken en op maandag thuis te zijn is precies omdat ik 4 jaar geleden al zoveel kilo’s kwijt ben geraakt door de cursus op maandag te volgen! Enfin ja, we zullen het wel overleven zeker? J

Wat ik bijna niet overleefd heb is het trauma met Yvetje…  vorige vrijdag is UPS haar komen halen en ik wist al dat het zeker een week tot 10 dagen ging duren! Oh lieve heer, wat was ik blij toen ik de mail al na 3 werkdagen kreeg dat hij onderweg was! Superservice Apple!! Het moment was daar dat ik hem terug in mijn handen kon nemen, kon opzetten en halleluja, zelfs ge-updated en al! Zucht… crisis averted.
En nogmaals ne dikke merci aan Kevin en Severine om mij te depanneren met eentje dat ze nog hadden liggen!!

Gisteren gaan shoppen sinds lange tijd (lees: januari) en praise the lord: al maanden op zoek naar het perfecte jeansjasje en eindelijk hong hij daar dan! De dees zo blij als een klein kind EN dan nog eens een rok  gevonden ook.. Dag kon niet meer stuk! Ondertussen 6 kilo er af is toch maar mooi een kledingmaat!

Menuutje van de dag: vandaag is het een kalkoenbrochette met gebakken aardappeltjes en een currysausje met groentjes… Jammie, kijk er naar uit!

Cheerio

To be continued

xoxo, Fie

19-02-2015 om 13:05 geschreven door Fie  

Hallo beste volgers van de WWereld van Fie, het is een voorrecht als eerste gast blogger mijn ervaringen te mogen vertellen.

Mijn wereld bestond voornamelijk uit suiker, ooh lieve suiker. Mijn beste vriend, dit in de vorm van snoep, zoet/zuur, alles ging vlot binnen en dan nog niet gesproken over de liters frisdrank die per week mijn lichaam in verdween.

Mijn tweede grote zonde is chips! Dit is mijn überzonde. Zakje op de schoot = zakje op! Klein of groot, niets was me te veel.

Maar toen kwam het besef: regelmatig buiten adem, bukken gaat wat slechter, ik ga mezelf eens wegen en BAM! Kwam dat ff aan. En zo is mijn avontuur met WW gestart en ik moet zeggen: dat valt enorm goed mee. Ben nu 3 weken ver en de eerste 5.5 kg is er af. Het grote voordeel is dat je nooit honger moet hebben want daar heb ik persoonlijk een fobie voor. Samen met mijn Fie ben ik zeer gemotiveerd om binnen een half jaar aan mijn streefgewicht te zitten en samen halen we at wel.

Wat wel zeer belangrijk is dat je iemand hebt die je bijstaat en steunt, anders is het verdomd moeilijk.
Zo dit was mijn startverhaal, ik hoop dat ik mijn verloop nogmaals mag toelichten na de volgende 5 à 10 kg tot de nodige 25 kg verdwenen is.

Veel geluk en succes iedereen.

19-02-2015 om 12:32 geschreven door Fie  

My new best friends name is... klop klop (who's there?).

Voor zij die het niet kenden net als ik: een zakje dat je bij melk moet doen en je hebt..taraaa: slagroom! Zooo lekker en toepasbaar voor vele dingen: met chocomelk, met koffie, op icy light mocca of vanille, op WW chocomousse, met aardbeitjes.. de mogelijkheden zijn legio! Wat heb ik toch heel mij leven gedaan zonder Klop Klop! En dat voor amper 3 punten per zakje met magere melk en zo een gans zakje eet je normaal niet in 1 keer op dus laat ons zeggen 1 punt per portie... Zalig, decadent, gewoonweg overheerlijk ...

Ontbijten deed ik vroeger nooit maar na een aantal morgenden waarin je in elke collega een oreo ziet, heb ik het mijzelf toch aangeleerd. Het begon met een gewone banaan en is uitgegroeid naar een aantal vaste waarden waarin ik terug grijp. Ofwel magere platte kaas met banaan en cruesli, magere platte kaas met kankao en cruesli, magere platte kaas met aardbeitjes en kleine stukjes gebakken appel (met een beetje zoetstof en kaneel), oftewel een smoothie met zo een beetje alle fruit dat je hebt liggen. Gooi er nog een potje magere platte kaas bij of yoghurt et voila.... vooral met de cruesli erbij maakt dat je een iets voller gevoel hebt dan pakweg een bakje troost met 2 klontjes suiker en een lekker speculaasje erbij of een madeleintje... (na 10 minuten) oh sorry, was even aan het dromen.

Voor de lunch en het avondeten heb ik meer ideetjes dan magere platte kaas, maar mijn ontbijt is nooit echt belangrijk en meestal sleep ik mij daarmee wel naar de middag.

Deze week was het de babyshower van een goede vriendin van me die eind maart moet bevallen. Ik stond in het voor het eten (lees: ik heb het mij toegeëigend, hé lieve collega's) maar dat vind ik helemaal niet erg: ik haal er veel energie uit. Het thema was "high tea party" gecombineerd met de kleur roze

Wat was er allemaal voor lekkers: pompoensoep, knolseldersoep, een waaier van verse groentjes met een huisgemaakte dressing (zure room, magere platte kaas, mayo light en bieslook-dille-look + citroen), de WW brownies van 1 punt het stuk, roze aardbei pudding, lekkere cake en een waaier van fingersandwiches: bagel met philadelphia light kruiden en look met zalm, wit brood met eiersla en hesp of zalm, rosbief met augurk en philadelphia light met bieslook en mosterd, pesto-mozarella-gandaham en dan nog een warm hapje: bladerdeeg met pesto en kaas en hesp... njom njom.

En de mocktail van het huis: pink lemonade (is poeder uit het Amerikaans winkeltje) met iced frambozen thee en een beetje sprite zero. Ik kan ook ingehuurd worden als traiteur voor al uw feestjes en evenementen

16-02-2015 om 16:37 geschreven door Fie  

Welcome back to my blog! Deze week mijn eerste doel van –5 kilo bereikt! Jihaa en proficiat ... Ik heb mezelf na elke 5 kilo een beloning beloofd en de eerste was een boek dus daar zullen we in de week eens werk van maken.

Ik heb lekkere dingen gegeten deze week en een trauma moeten verwerken.
Maar laat ons beginnen met wat we gegeten hebben.

Allereerst een mooie WW vervanger voor een lekkere vettige pizza van meestal over de 20 punten: de wrap-pizza.

Men neme een grote wrap, elke spagetti saus die je graag eet (zelfgemaakt of uit een pot: bij mij komt die van suggocasa nl. traditionale= 1 pp voor 100 gr), hesp, kaas (ik neem Stylesse van Carrefour: 2 pp voor 30 gr), ananas (verse of uit blik) en WW smeerkaas (die van 1 pp voor 2 driehoekjes: echt een aanrader).

Heel simpel: je belegt de wrap met alle ingrediënten en een tiental minuten, kwartier in de oven op 180 graden. Et voila, lekker en weinig punten. Je kan er en slaatje bij eten, soep op voorhand en het beleg kies je zelf.

Even kijken, wat heb ik nog gefabriceerd?

Een lekker lunchgerechtje misschien?

2 volkoren boterhammetjes, wat kippewit, een peer, brie light, mayo light en wat tuinkers. Ik toast mijn brood  maar je kan het evengoed zo doen. Ook heel lekker en te variëren met bijvoorbeeld een mosterd-honing dressing of een tomaatje, sla, ander beleg... zo lekker!

Mijn bewegingsdoelen zijn ook weer easy peasy bereikt: om de dag gaan wandelen en telkens een beetje langer. En nu komen we aan mijn weektrauma... Zaterdag ging ik met Elvis wandelen (voor de niet-insiders: mijn Cavallier King Charles, NIET mijn ventje natuurlijk) en wilde ik een kijkje nemen (lees, een nieuwsgierig aagje zijn) aan het raam van mijn ouders hun toekomstig huis. Er lag wat zand (ik ben er zeker van dat het er express gelegd is) wat nog gladdig was en ja, je raadt het al, die Fie lag op de grond, knal boem patat met mijn rechtse kant op de grond. Fietje direct terug recht hopende dat niemand het gezien had.. Al chance dat het maar 500 meter van mijn deur was want ik zag zwart van het zand. Enfin, ik voelde niets en begon mijn wandeling na frisse kleren verder. Maar na een uur en de volgende dag vooral: ik bespaar het u... ik voelde mij precies overreden door een trein. En het ergste van al? Ik heb geen oorlogswonden, amper een blauw plekje maar het voelt wel aan alsof heel mijn been vol staat!

En de moment dat ik dit typ komt mijn allerliefste ventje mij de mocktail van het huis brengen... wat een schatje is het toch! Versgeperste bloedappelsientjes, framboosjes en beetje sprite (en mij dan nog durven wijsmaken dat het sprite zero is but you can't fool Fie!): heerlijk WW aperitiefje!! Merci hun

De mislukking van de week kan ook niet ontbreken natuurlijk: de WW tonijnballetjes met een slaatje. Voor de kenners:staat in het nieuwe boekje. Gemaakt met havermout voor de binding, een eitje en natuurlijk tonijn. Fie dacht: ik wil niet zo veel havermout gebruiken (zijn puntjes bespaard) maar dat was geen goed idee. Het raakte nog maar de warme pan en het lag al uiteen. We hebben er maar een tonijnwrap van gemaakt ipv balletjes. Ahum, dus mijn liefste Carolien, geen aanrader Hoewel het van smaak wel oke was.

En van diezelfde Carolien een tip gekregen voor een lekker hapje: pompoen (of butternut) met bacon (ik heb het met filet de saxe gedaan: weinig puntjes) er rond en ff opwarmen in de oven. Mmm overheerlijk! Merci lieve vriendin voor de tip.

Zo, dat was het voor deze week...

To be continued,

09-02-2015 om 16:27 geschreven door Fie  

I’ve got to fight, the fight to don’t eat McDonalds!

De meesten weten wat ik doe van werk en weet je het niet: shame on you! In ieder geval: samen met mijn één van mijn groepen die ik momenteel begeleid doen we regelmatig bedrijfsbezoekjes. Nu wil het lukken dat deze week McDonalds op het “menu” stond.

Oh McDonalds, my great love. Voor wie mij al lang kent, weet dat ik in het middelbaar echt bezeten was door McDo. Bij elke schooluitstap of middagje vrij gingen mijn klasgenoten (vooral op vraag van mij) en ik naar de plaatselijke McDo…. En telkens een momentje van vreugde voor mij, nu nog steeds… ik ademde McDo. Dus je kan het je voorstellen dat het voor mij een pure kwelling was om daar op bedrijfsbezoek te gaan.

De setting: een druilerige woensdagvoormiddag, geen al te volle maag, de geur van McDo en ineens vraagt de dame die ons rondleidde: oke, jullie mogen kiezen uit de Big Mac, McFish en de (nog iets maar ik was niet meer aan het luisteren)

Oh oh dacht ik… Mijn gedachten die al volop het aantal punten aan het tellen was met in gedachten dat het die dag een telvrije dag was (voor de mede WW’ers duidelijk, voor de anderen: een dag dat je niet moet tellen maar enkel groene logo’s mag eten) wist ik al op voorhand dat het een zeer moeilijke beslissing zou zijn. Maar, wonder boven wonder, deze grote mond heeft “neen” kunnen zeggen. Dat het één van de moeilijkste beslissingen in mijn leven was moet ik jullie niet zeggen… ter bewijs: een foto van mijn groep al smullend van een lekkere…oh sorry, even het kwijl van mijn toetsenbord afvegen. Ahum

Terug naar de orde van de dag. Zoals beloofd elke week een receptje… meestal kook ik iets uitgebreider in het weekend en deze keer besloot ik een recentelijk ontdekt tussendoortje nog eens te maken maar dan met zoetstof.

Het is een WW cakeje maar extra luchtig.

Wat heb je nodig voor een cake (of 12 cakejes zoals ik het deed): 65 g maiszetmeel, suiker of zoetstof (dit is met zoetstof gemaakt: proeven is de boodschap want het is vlug overzoet), 3 eieren, 2 citroenen en wat cacao.

Je scheidt de eitjes waarna je het eiwit opklopt. Je klopt vervolgens de eidooiers op met de suiker of de zoetstof. Dan doe je het maiszetmeel erbij en voeg je het eiwit doe.

Je verdeelt het beslag in 2: bij het ene doe je citroenzeste en wat sap bij en bij het andere een koffielepel cacaopoeder (of kankao).

Voila, in de oven op 200 graden gedurende 10 minuutjes en dan eens prikken met een tandenstokertje om te voelen of ze al klaar zijn.

Ik heb er voor de variatie mini appelstukjes gebakken met kaneel en zoetstof erbij gedaan. Maar je kan er zoveel mogelijk mee combineren als je wil.

Slechts 1 puntje per cakeje en als je er suiker bij doet zijn het er 2, omdat ze zo klein zijn.

Smullen maar!

To be continued…

        Xoxo, Fie

02-02-2015 om 16:04 geschreven door Fie  

Hallo, ik ben Sofie uit Westerlo…..ho stop! Zo gaan we dit niet beginnen e…Dit is geen cliché blog waarin ik jullie ga vervelen

met saaie verhalen over hoe mijn week was (mijn leven IS niet saai ten eerste) maar om jullie mee te nemen in mijn reis naar een gezonder (en bijhorend slanker) leven. Maar ook is dit in de 2^e plaats een foodblog. Food is mijn passie geworden, of toch één van mijn passies, naast film, 80’s movies en Amerika. Hoe heb ik die passie ontdekt?

Vroeger (in de dagen dat de dieren nog konden spreken) had ik babyvet.. dat is er dan afgegaan is in het middelbaar door het vele, vele, vele fietsen naar school (ik had een hekel aan de bus) en was ik een mager springerke. Je kent dat wel, je leert dan de liefde van je leven kennen, wil zo snel mogelijk gaan samenwonen en een hele nieuwe wereld gaat open. De wereld van de frietketel. Iets wat bij ons thuis vroeger enkel op woensdagmiddag bovengehaald werd bij Samson (maar die tijd was ook al lang voorbij). Mijn eten toen ik nog op school zat bestond uit mmm, patatjes met groentjes en een vleesje. Heel ouderwets maar na al die jaren was ik dat zo beu als kou pap.

Terug naar de frietketel… de combinatie van: vrijheid, niet kunnen koken (laat ons het nog proper zeggen: ik mocht amper afwassen van mijn moeder, de huisvrouw dus ik was een huishoud-keukenmaagd), diepvries+frietketel en het werken bij Croissy (DE worstenbrood-grootheid in Herentals) maakte dat de kilo’s er in een aantal jaren aankwamen en door gebrek aan sport er ook niet meer afgingen.

Ik was het zo beu dat ik nog geen ei kon koken ( het was zo erg dat ik bechamelsaus uit een pakje liet aanbranden) dat ik avondschool huishoudelijk koken ging volgen. Iets dat ik heel graag deed en ook veel uit geleerd heb. En zo is Foodie-Fie ontstaan…

Waarom de naam Wwereld van Fie?

Wel, weer een stukje belangrijke wereldgeschiedenis…4 jaar geleden was ik al 20 kilo afgeslankt met Weight Watchers, maar eenmaal je geen punten meer telt, komt het er geleidelijk aan weer bij. Slecht voor de fysiek want die kilo’s meesleuren zorgde ervoor dat ik de eervolle titel van coachpotato kreeg. Maar ik weet wel dat het werkt, je mag alles eten, je houdt je alleen aan het aantal dagpunten en per week krijg je ook wat extra zodat je jezelf eens kunt laten gaan.

Ik wil mij fysiek ook terug beter voelen en ik voelde mij lichamelijk top toen ik slanker was. Vandaar dat ik begin dit jaar besloten heb dat dit het jaar van de goede keuzes wordt: back to WW! Sinds de eerste week, nu 3 weken geleden toch al iets meer dan 4 kilo eraf!

En ik wil jullie met deze blog laten zien dat, ook al let je op je eten, je nog altijd plezier kunt hebben in koken. Bonusje: je moet niet inboeten aan smaak. Dat en een vleugje zelf relativatie, mijn omfloerse humor EN een kijkje in mijn succesrecepten. Hopelijk is dat de formule om jullie wekelijks te laten terugkomen. En alsjeblieft, geen opmerkingen over de zinsconstructie, spellingsfouten en whatever… J het gaat hem om de inhoud, niet?

Ik ga ook elke maand een gastblogger uitnodigen iets te vertellen over zijn relatie met food…. Dat mag zo kort en zo lang zijn als je wil, als het maar over food gaat.

Zo… to be continued…

        Xoxo, Fie

02-02-2015 om 16:01 geschreven door Fie