Dag 127: maandag 10 maart 2008

Zoals reeds vermeld als de zon scheen gingen we de eerste beachdag lanceren. Om 10u15 Kassandrou verlaten en om 10u30 de bus op zitten aan Kamara. Dit was de vooropgestelde doelstelling. En het klinkt misschien ongelofelijk maar iedereen slaagde er in dit te doen. Iedereen was op tijd paraat en op post aan Kamara. Ook al had dit gepaard gegaan met opstaan om 9u. Ik was stomverbaasd. We namen eerst de bus naar Ikea en stapten daarna over op bus nummer 72 die ons dezelfde richting uitvoerde als die waar ik juist voor mijn vertrek naartoe was gevoerd. We beslisten samen wanneer we van de bus gingen stappen en kwamen uiteindelijk uit op een mooi stukje strand waar er tevens tegelijkertijd op de zeedijk ook nog beweging was. We zochten ons een plaatsje op het volledig … lege strand en zetten ons in bijbehorende strandkledij waaronder kan verstaan worden zwembroek en handoek. De Grieken bekeken ons nog maar eens als hoe die niet bevriezen, ze waren namelijk nog steeds aan het wandelen met hun wintervesten en wij lagen daar te zonnebaden. We kregen zelfs een paar positieve reacties zoals, tof dat die jonge mensen nog boeken lezen op het strand en wanneer gaan jullie zwemmen. In het begin hadden wij mannen er niet zoveel zin in om in het water te gaan maar na verloop van tijd waagde ik me met Voiteck (Pool) toch in het water weliswaar niet volledig want daarvoor was het te koud maar toch tot boven de knieën dus niet slecht al. Genietend van de zon maar toch hongerig worden raapten we onze spullen bijeen en gingen we tegen 14u30 op zoek naar iets om te eten. Als we de prijzen consulteerden van de taverna’s op de dijk gesitueerd was het om achterover te slaan van verstomming. Ongeloofelijk duur, dus we moesten naar een pittakraam uitkijken maar ook dit was niet zo makkelijk te vinden als in het stadscentrum. Uiteindelijk belandden we aan in een shop om alvast iets te drinken te kopen. De voeding kwam later aan de beurt. Ik vroeg de uitbater of hij dichtbij een pittakraam wist zijn en jawel juist om de hoek. We bestelden allen iets van fastfood en vulden bijgevolg onze maagjes. Na de maaltijd wilden alle Polen al terugkeren naar het stadscentrum. Aar daar het nog maar slechts 16u was vond ik dit nogal vroeg. Ook Verena (Duitse) deelde mijn mening. Dus wij 2 bleven nog iets langer en de andere namen de bus terug naar huis. Verena en ik bleven nog tot 18u aan het strand daarna begon het snel af te koelen en gingen we op zoek naar de bus na eerst nog een deel van de dijk terplaatse te hebben afgewandeld met een ijscreme in de hand. Om 20u waren we terug in het centrum, door het immens drukke verkeer en alle verkeerslichten die prefereerden op rood te springen alvorens we voorbij waren was het dus een lange rit terug. Ik maakte snel hamburger met frietjes en daarna gingen we nog een wandeling maken doorheen de stad om te zien of er op de dag van verlof, want vandaag was alles gesloten zoals op zondag omwille van carnaval, nog iets te beleven viel. We liepen naar Alexander de Grote eerst, daar viel alvast niets te bespeuren van enige avondactiviteit. Daarna begaven we ons naar Aristotle square, maar ook daar vangden we bot. Het enige wat we dus konden doen was iets kopen in een periptero kiosk en ergens op een bankje dit gaan opdrinken. De Katakomben van Agios … waren open dus allen met een niet-alcoholisch drankje naar beneden om buiten in de katakomben het blikje te legen. Na een bepaald verloop van tijd kwam er een Griekse vrouw in pyama outfit ons uitschelden voor al wat niet mooi was en we dachten maar, die bedoelt waarschijnlijk ophoepelen dus trokken we er maar van onder. Bij gebrek aan activiteit in de stad dus naar huis. Ik schreef nog mijn blog en ging nog even op de chat. Uiteindelijk tegen dat ik klaar was met dit alles was het al voorbij 2u30. Tijd om te gaan slapen dus.