U15 Sint-Joris

Dinsdag & donderdag

van 18u15 tot 19u30

Franky Van Daele

Tom Vandenberghe

Voetbal is een simpel spel,

hou het daarom ook simpel !

Op een loodzwaar terrein vatten we deze wedstrijd aan tegen een tegenstander uit niveau 2/3(goeie test voor ons) en het was meteen duidelijk wat het systeem was van de thuisploeg nl. verre ballen naar voor pompen om hun snelle linkerflank in positie te brengen en het was na één minuut al meteen raak met de 1-0. Wij probeerden daar ons vast spelsysteem, zijnde combinatievoetbal, tegenover te stellen maar op de hoge druk en de agressie van de thuisploeg hadden we niet meteen een antwoord.

Tot aan de 13de minuut toen de bal in drie tijden bij Mathis kwam en die met een prachtige rush en heerlijke schuiver de bordjes weer in evenwicht bracht(1-1). Jammer genoeg lag een slechte uittrap van Sebe aan de 17de minuut aan de basis van de 2-1 al noem ik dit eerder een "lucky goal". Wij probeerden het altijd op een voetballende manier terwijl de thuisploeg de verre ballen maar bleef naar voren trappen en op slag van rust van de éérste periode hadden ze weer de voetbalgoden aan hun kant en ging de 3-1 binnen. De tweede spelperiode was er weinig te beleven zodat we de kleedkamer op zochten bij een 3-1 tussenstand. In die kleedkamer pepte ik mijn team op door vooral te benadrukken dat er maar één voetballend team op het terrein stond en dat we daar zeker nog gingen voor beloond worden. Met de nodige vervangingen en positiewissels hoopte ik het tij te doen keren en zo geschiedde ook want al na twee minuten hadden we succes met de 3-2 via Akim. We bleven verder strijden als leeuwen en het werd een ware fysische slag die we stilaan aan het winnen waren want kort voor het einde van de derde periode zorgde alweer Akim voor de 3-3. De thuisploeg kwam nog nauwelijks in de buurt van Sebe en als dat al eens het geval was gaf mijn defensie geen krimp. Ik nam nog meer aanvallende risico's omdat ik voelde dat er nog meer in zat en dat werd dan ook beloond aan de 70ste minuut toen Akim met zijn hattrick voor de 3-4 voorsprong zorgde. Heel even leek het dat de thuisploeg toch nog langszij ging komen met een open doelkans maar met een super voetreflex redde goalie Sebe de meubelen. Kort voor affluiten leek Akim op weg naar zijn vierde van de avond doch de paal stond in de weg. Toen het eindsignaal weer klonk werd deze hard bevochten zege dan ook uitbundig gevierd door het ganse team. Bepaalde supporters van Veurne konden dit verlies blijkbaar moeilijk "verteren" en een paar volgden de spelers tot in onze kleedkamer om daar één van mijn spelers te beschuldigen van onvriendelijke woorden die er totaal niemand van mijn team in de mond heeft genomen. Je kan nu, als supporter, éénmaal fanatiek zijn maar van mijn "special ones" blijven ze af !! Misschien had ik nog meer het recht om mij kwaad te maken tegenover hen want de racistische verwijten die Akim tijdens en na de match naar zijn hoofd kreeg getuigt ook niet van veel verstand. Doch, als trainer heb ik een voorbeeldfunctie en laat mij niet "vangen" door dergelijke mensen. Misschien moeten zij ook eens beseffen dat je als ouder OOK een voorbeeldfunctie hebt.

Het belooft dus op 18 december, in de return bij ons thuis, nog een pittig avondje te worden. Maar wij gaan het alleszins op een sportieve manier proberen om nog een ronde verder te bekeren en lukt het ons niet dan gaan wij ons waardige verliezers tonen. Ons seizoen is nu al meer dan geslaagd door de kampioenstitel te behalen en al wat er nog bij komt is extra.

We hebben vanavond bewezen dat we ook, na nieuwjaar, ons mannetje zullen staan in een hoger niveau.

Ik ben heel trots op jullie "special ones".

De selectie voor de match van zaterdag komt morgen op de blog.