- 19 april 2009: Run Oostende - 43min10s - 10 mei 2009: Dwars door Brugge - 1u04min13s - 31 mei 2009: 20km van Brussel - 1u38m42 - 20 september 2009: Marathon van Berlijn
Zoeken in blog
Moondog loopt de marathon van Berlijn
29-04-2009
Het intervalkuchje
Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst sinds jaren nog eens een intervaltraining gedaan. Na een opwarming van een tweeënhalve kilometer, stond er 2x 2000m (rust: wandelen-lopen-wandelen) op het programma.
Aangezien één ronde in het Jubelpark net iets meer is dan 2km, leek mij dit de ideale plek om mijn training af te werken. Hierbij was ik wel vergeten dat het tweede deel van de rond toch tamelijk lang stijgt (een soort hardnekkig vals plat) dat bovendien eindigt met een zeer vervelende trap van een 15-tal treden. Al met al toch een stuk lastiger dan de rondjes die ik vroeger op de piste liep.
Ik was de avond voordien met een paar collega's van mijn vorig kantoor iets gaan drinken en hoewel ik het beschaafd had gehouden, voelde ik 's morgens toch het effect van een vijftal pintjes. Bovendien had ik voor het eerst sinds lang niet kunnen weerstaan aan mijn gewoonte om een sigaretje op te steken als ik op café ga (shame on me!).
Ik had dus al vlug door dat ik niet echt fris was, en had dan ook niet echt hoge verwachtingen. Als ik erin zou slagen om mijn 2 kilometer in 8min af te haspelen zou ik al zeer tevreden zijn.
De eerste 2.000 m verliep al met al nog vrij goed. Na 1.000 m had ik een tussentijd van 3min48 en uiteindelijk finishte ik in 7min47. Een goede tijd, maar ik was er toch wel al serieus diep voor moeten gaan.
Toen ik na een paar minuten rust klaar stond voor mijn tweede 2.000 m voelde ik onmiddellijk dat het echt zwaar afzien zou worden. Mijn hartslag was wel mooi gezakt, maar ik voelde dat mijn benen al serieus vermoeid waren.
Dat bleek ook al vanaf de start: er zat maar weinig jus meer in de benen en ik zat bijna onmiddellijk in zuurstofnood. Ik was dan ook al blij met een tussentijd van 4 min na na 1.000 m.
De tweede 1.000 m was echt afzien zoals ik al lang niet meer had afgezien: tanden bijten en alles eruit persen, mijn middenrif en longen wisten echt niet wat hen op deze zonnige zaterdagvoormiddag overkwam. Uiteindelijk deed ik 8min08 over mijn tweede 2.000m. Beduidelijk trager dus dan de eerste, maar al bij al zo slecht nog niet.
Toen ik na nog 3 km loslopen thuis kwam, was ik echt kapot. Bovendien begon er iets verschrikkelijk te kriebelen in mijn luchtpijp. Hoeveel ik ook hoeste, of wat ik ook dronk, het beterde niet.
Ik dacht aan mijn intervaltrainingen uit de periode dat ik nog competitie liep. Ook toen had ik vaak dergelijke ongemakjes na de training: van pijn/kriebels aan de longen tot het overgeven van gal...
Nu ik blijkbaar opnieuw deze kwaaltjes begon te ervaren, voelde ik mij op slag meer 'atleet' dan te voren. Tot ik plotseling moest terugdenken aan de sigaretten die ik de avond voordien had gerookt, en het feit dat dit wel eens de echte oorzaak zou kunnen zijn van mijn intervalkuchje...
