The project: transform in to a much different, better version in yourself.

Waarover gaat ie? De reden waarom ik deze blog schrijf is een schrijnend harteloos verleden...maar het doel is positief en uitkijken naar een nieuwe toekomst en die negativiteit omzetten in positieve dingen.

Positief zijn na een depressie voelt raar aan. Het is alsof het niet meer bestaat, dat mooie leven. Of meer nog, dat je denkt dat je eigenlijk nooit blij bent geweest. Je zal het wel mooier voorstellen. Alles is rot. We hebben het allemaal wel eens meegemaakt....depressie. Donkere wolken op een zomerse dag. De bescherming van een geïsoleerd leven. Gezond eten is niet belangrijk. Nog eens een sigaret. Snachts ronddwalen omdat je eindelijk eens alleen bent. Geen zin in helemaal niks. Alles smaakt vies. Veel porno.

Veel van mijn depressie is gestoeld op gevaarlijke zelfhaat. Ik haat mijn kop. Mijn stem. Mijn manier van praten. Ik haat mijn manier van doen. Ik schaam mij om wie ik ben. Dat molentje, dat blijft maar gaan.

Maar niet langer, sinds ik heb besloten dat de keuze voor de hand ligt: ofwel ga ik hieraan kapot, ofwel doe ik iets . Maar dat "iets" moest dan wel iets héél ingrijpend en interessant zijn. Gezien alle therapie en psychiaters en medicatie (bah) niet kunnen helpen (maar wel lieve mensen zijn waar ik veel steun van heb gekregen) met een genezing, moet ik het zelf doen. Genezing kan ook met pillen? Dat kan, maar voor mij werkte het niet...Ieders het zijne.

Ik ga daarom een zeer ingrijpend project beginnen, om mij uit de depressie te halen, hopelijk veel lachen want dat wil ik terug, en eindelijk tevreden zijn met wie ik ben. Ik zal het in zeer vage termen uitleggen, want ik moet zelf nog de parameters afstellen voor deze boeiende reis.

Het project (ik heb het zo maar genoemd om mij wat op te naaien) heeft als doel mijzelf te transformeren zover dat mogelijk is om een versie van mijzelf te verkrijgen waar ik trots op ben. Nee, niet "ok", TROTS. Ik wil, en ik zal, ijzeren discipline hanteren, heel erg ver gaan (een persoonlijkheidsfout op veel gebieden, maar hier wel mooi meegenomen) om indien nodig de meest vergezochte en obscure middelen te hanteren om elke dag op minstens een gebied mijzelf te verbeteren. Elke dag is er zo een opdracht die moet en zal vervolledigd worden. Ik maak er het spel van. Ik mag dan wel een volwassen man zijn, maar dat maakt het interessant genoeg om te ontsnappen aan de lok van de energiezuigende depressie. Elke avond wordt het resultaat geblogd en het probleem van de volgende dag gekozen dat de dag erna moet worden opgelost. Ik heb een eigen toogfilosofie bedacht hoe ik mijzelf kan genezen , en die zal ik snel uit de doeken doen

Deze opdrachten kunnen vanalles zijn, ik ben gestopt met werken zodat ik aan mezelf kan werken. ik wil tegelijk werken aan mijn droom om een professionele muzikant te worden, maar door depressie heb ik er niets meer aan gedaan....deze zever stopt nu. want ik heb tijd om eindelijk mijn persoonlijke donkere gedachten te verdrijven. Voorgoed. Depressie, ik ga u op uwe bek vegen. Ik ga gewoon beginnen met de opdrachten van morgen,de eerste zijn zeer licht, maar zeer streng op muzikaal gebied. Maar ik ga ervoor. Voor de top van de berg. Ik ben het beu om te moeten aanhoren dat ik "rustig aan moet doen", of "niet alles tegelijk" Er komt zo geen einde aan.

-morgen zal ik stoppen met mijn medicatie,Cold Turkey. is me nog gelukt en nu lukt t zeker. Ze zijn allemaal op. Net de laatste weggespoeld int toilet. Salut. Dit word het belangrijkste van mijn hele reis. Ik ga er niet veel over praten, dat doe ik al met genoeg mensen. Zij hebben me gezegd dat ik wanneer ik in het positieve deel van mijn leven stap, ik niks negatief mag meenemen. En ze hebben gelijk, ik denk zo al even en het helpt.

Als afleiding ga ik een lange wandeling maken in een natuurreservaat, met muziek van mijn favoriete jazzmuzikanten. Ik moet immers een moeilijke solo vanbuiten leren en ik wil dit al lang maar ik dacht altijd dat ik toch maar slecht was en ik niks voorstel. Niet meer dus.