Ik ben Theo en ik ben net mijn eigen webblog begonnen. Die ben je namelijk aan het lezen :). Ik ben leerkracht Nederlands op het Westfries College. Vandaag had ik een vermoeiende werkdag. Tijdens de pauze waren mijn collega Iris, leerkracht gymnastiek, en ik lekker aan het bijkletsen. Ze vertelde me over haar werkdag. Hoe ze tijdens het omkleden van de brugklassers hoorde dat ze over me bezig waren. Ze vinden dat ik een enorme neus heb. Daarom heet ik vanaf nu ‘de Neus’. Wat een bijnaam. Deze kinderen beseffen niet wat ze doen. Ja, ik weet het, het zijn maar kinderen, maar toch heeft het me gekwetst. Het spookt al de hele dag door mijn hoofd. Misschien vind je wel dat ik me aanstel, maar dit doet echt wat met mij hoor. Ik probeer altijd mijn best te doen. Maar ik heb duidelijk geen goede indruk gemaakt op hen. Dat is jammer. Iris zei ook al dat het niets voorstelde en dat ik het me niet moet aantrekken. Toch doe ik dit wel. Is mijn neus dan zo groot? Dit heb ik nooit opgemerkt. Ze hebben toch wel voor een onzekerheid gezorgd. Hoe kan ik het goed maken met deze leerlingen? Zijn mijn lessen niet leuk genoeg? Ik kan misschien wat vaker spelletjes met hen spelen. Nou ja, wel op een volwassen manier dan. Wat als ik ze trakteer met wat lekkers? Nee, ik moet niet gaan overdrijven. Volgens mij ligt het gewoon aan de leerlingen zelf. Ik vind dat ik prima les geef hoor. Ik zou wel les willen krijgen van mezelf. Ze zullen het wel beu worden. Het waait allemaal wel weer over.