
Hardnekkige gewoontes. Ze zijn moeilijk uit te roeien.
Drinken! Roken! Vettig eten! Laat uitgaan! Een combinatie van de vorige 4! Ik zou mijn biecht voor 2018 nu al grotendeels kunnen proclameren. Mocht ik dan wel biechten. En mocht een haan eieren leggen.
En toch... Ik ben fier op mezelf. Al jaren ging ik met de auto werken. Negen kilometer vrijheid die me zeer dierbaar waren.
15 minuten langer slapen was mijn excuus. Ik rij ook graag met de wagen in Brussel. Nu nog.
Maar nu stap ik elke morgen naar mijn metrohalte. Stap ik over op de bus. Of op de tram. Lees mijn boek. Begluur ik iedereen.
We moeten daar eerlijk in zijn. Het openbare vervoer is de mobiele variant van terrassen. Wat heeft die aan? Wat kraamt dat takkewijf uit?
Vanavond zat ik bijna alleen in mijn wagon. Ik miste mijn levende "Leven zoals het is: metro". Maar toen gebeurde er iets magisch. Een zigeuner, denk ik toch, stapte op en zong een lied. Een warme gloed schoot door mijn lijf en leden.
Ik volgde mijn motto: aimé, c'est payé! 2 euro. Voor een balade die door merg en been ging. Mocht ik de kerel kunnen downloaden, zou ie al op mijn harde schijf staan.
2 euro's die ik uitgespaard heb aan benzine. 2 euro's die ik kon gebruiken om te roken, om te drinken, vettig te eten en daarna laat uit te gaan.
26-10-2006 om 00:00
geschreven door Maarten 
|