
Laat ik eerst stellen dat het niet mijn intentie is om van de deze blog een handleiding voor de moderne gay te maken. Maar het volgende wou ik toch effe kwijt.
Een platte band vervangen is heterowerk.
Toen ik zondagochtend met zijn wagentje wou vertrekken voelde ik me behoorlijk scheef. Als vanzelfsprekend zocht ik de reden in mijn iets overmatig drankgebruik op zaterdagavond. Mijn evenwichtsgevoel durft daar wel eens onder te lijden. Ook de morning after. Na een rondje rond mijn Duitse vriendin ( Volswagen rules) zag ik de platte band. Voor de detailfreaks: de linkse achterband.
Bij inbraak of verkrachting bel je de politie, voor snijwonden en hartaanvallen de ambulance, bij liefdesverdriet één van de vriendinnen, voor modeadvies of interieurtips een nicht.
Nu moesten echter de grove middelen ingezet worden: de Hetero-hulplijn.
Er zelf aan beginnen is geen optie. De gedachte alleen al doet een visoen opdoemen van diezelfde linkse achterband die naast mij voorbijrolt op de Brusselse ring. Nee, opkrikken doen we niet met een auto.
Een hetero doet dit in een handomdraai. K. dus. Natuurlijk ging ik wel assisteren, vanop afstand. Ik trok mijn enige marcelleke aan, omdat dit me de enige geschikte outfit leek om toe te kijken terwijl K het vuile werk opknapte.
Bon, ik heb iets bijgeleerd. Blijkbaar zetten autofabrikanten kleine kruisjes op de onderkant van het koetswerk waar je een krik kan plaatsen.
Waar leert een mens zoiets? Is er ergens een geheime vergadering waarin alle rechtgeaarde mannen verzamelen om deze informatie uit te wisselen. Waar plaats je de krik? Hoe mets ik een muurtje? Hoe haal je de meeste slagen bij het wiezen? Waar bevindt zich de clitoris?
Voor mij een vraag, voor de hetero-man een weet.
K., als je dit leest, bedankt. En pak dan meteen je agenda. Want mijn fotokaders moeten nog opgehangen worden, een vriendin heeft dringend sex nodig en den Duvel in mijn frigo moet op.
Wat zou ik toch zonder jou doen?
26-09-2006 om 23:51
geschreven door Maarten 
|