10-09-2006 om 13:59 geschreven door Maarten  

10-09-2006 om 13:49 geschreven door Maarten  

Ik ben een gewoontedier.
Toch op zondag.

De onregelmatigheid van mijn leven geniet van zijn zondagsrust.
Zelfs al gaat ie niet naar de kerk. Hij ziet Kortjakje wel ergens anders.

Mijn zondag.
10.55. ontwaken
10.57. slaap uit de ogen wrijven
10.59. toiletbezoek
11.00. in zetel nestelen voor de Zevende Dag
12.00. sport begint in de Zevende Dag dus naar badkamer
12.15. terug naar zetel voor Zevende dag
13.00. naar de bakker voor een stokbrood
13.05. gehaktballen opwarmen en samen met stokbrood opeten
13.40. zondagse outfit uitkiezen en haartjes goed leggen
14.00. start zondagse activiteit
18.00. terugkeer zondagse activiteit + dutje
19.00. nieuws
19.45. zondagavondse outfit uitkiezen en haartjes goed leggen
20.00. op stap in Brussel

Zo gaat het al jaren.
Behalve in de zomer.
Want dat is er geen Zevende dag.
Mijn rustdag wordt dan aangepast.
Dan slaap ik tot één uur.


Vanf vandaag zitten we terug op schema.
De Zevende Dag is terug.
Met weer een andere vrouw.
Een slecht karakter zou stellen dat alle vrouwen onderling vervangbaar zijn.
Dat zou ik niet durven stellen.

Ik mis Frieda Van Wijck.
Ik mis haar venijnige pruilmondje net voor ze iemand te zeik zet.
Ik mis haar flirterige interviewstijl.
Ik mis die Basic Instinct-stijl. Versieren en dan de ijspriem bovenhalen.
Ik mis grappige vrouwen op TV.

Ik mis ook iemand om samen gehaktballen te eten. Met stokbrood.
Elke zondag. Van 13.05. tot 13.40..
De saus mag hij zelf kiezen.

10-09-2006 om 13:09 geschreven door Maarten  

Ok.
Hier komt een afrader.
Wat een akelig boek.

Bij boeken heb ik hetzelfde probleem als bij films.
Een goed boek eindigt zoals ik het voor ogen had.
De toegestane vrijheid die ik gun aan de fantasie van de auteur is gelimiteerd.
Een uitgesponnen zijlijn in het verhaal mag me nog verrassen, de ontknoping moet zich binnen mijn grenzen houden.

Zeg nu zelf.
Weesmeisje Annie moest toch bij een rijke familie eindigen met liefde in overvloed.
Merlina moest de zaak uiteindelijk toch oplossen.
Zou jij willen dat Rocky geen wereldkampioen werd op het einde van Rocky VI?

Ik hou niet van verrassingen. Tout court.
Geen surprise-roepende-vrienden met toeters in de mond als ik op de lichtschakelaar duw.
Laat iemand maar een verrassingsmenu nemen in het restaurant, ik hou vast aan "wat ne boer nie kent, ne boer nie fret".

Fulltime-homosexueel Simon begint een relatie met zijn beste vriendin Ruth.
In één zin het verhaal van Ladies' man.
Wat een akelig idee.

Ik was al gewaarschuwd.
Net voor ik aan de laatste vijftig bladzijden begon zei collega K me dat het niet eindigt zoals ik zou willen.
Ik had toen moeten stoppen.

En nu zit ik dus met een kater.
Of een kat, om even in de geest van het boek te blijven.
Katten zijn haarbollen op poten.

Ik heb een kat in een zak gekocht.
Wat een akelig boek.


Ladies' Man van John Ramster, 350p.
Oordeel: horror voor de overtuigde nicht, honing voor een verliefde faghag. Maar wel goed geschreven.

09-09-2006 om 19:56 geschreven door Maarten  

Een dansend aapje met een hoedje op.
Zo voel ik me in een kostuum.

Ik stond net voor de spiegel.
Want morgen ga ik met A. naar een feestje.
Ga je mee vroeg ze en ik zei ja.
Het Pavlov-effect bij een feestneus.
In pak graag.
En toen dook het Cheetah-probleem op.
In diezelfde spiegel.

Ik ben geloofwaardiger in een joggingpak dan in een kostuum.
Dat is een heuse prestatie.
De laatste keer dat ik gejogd heb was in het zesde middelbaar.
Tijdens de turnles, rond de Nete in Herentals. Van brug tot brug en terug.
Afsnijden was onmogelijk, tenzij je het water doorspartelde.
Die vijfhonderd frank voor die zwembroek was een verantwoorde uitgave.

Een kostuum dus.

Ik heb geen ambities om dubieuze tweedehandswagens aan de man te brengen.
Of verzekeringen die niks dekken. Doet me teveel aan mijn sexleven denken.

Op begrafenissen draag ik ook geen pak.
Eén ingepakte mens is al meer dan genoeg.

Bij trouwfeesten voel ik me een slechte versie van de bruidegom.
Zijn pak is altijd het mooist.
En second best is een rol die me niet ligt.

Bij de weinige solliciatiegesprekken die ik ooit gevoerd heb verscheen ik ook niet in pak.
Ik pak ze zonder ook wel in. Dacht ik.
Foutje bedankt.

Nog steeds diezelfde spiegel.
Wie hou ik voor de zot, denk ik dan.
Een deftige mens zal ik nooit worden.
Het lijkt een carnavalskostuum.

Maar soms kan je er niet onderuit.
En laat het nu nog gratis drank opleveren.
Zou een strikje extra glazen champagne opleveren?

08-09-2006 om 01:14 geschreven door Maarten  

08-09-2006 om 00:39 geschreven door Maarten  

Henin laat niets heel van Peer

04-09-2006 om 22:08 geschreven door Maarten  

Vandaag landde ik  pardoes op de webstek van Fritkot Bompa op de Kroonlaan in Elsene.

De website mag dan wel fout zijn, het fritkot staat in Brussel en omstreken gekend als één van de beste van België.
Met recht en rede.

Beschouw dit dus als een culinaire tip.
Menig (ex-)vub-student zal het beamen.

Het is één van de weinige frituren in Brussel waar je een half kieken kan bestellen.
En probeer zeker eens de tartare maison.
Maar niet samen.

04-09-2006 om 00:00 geschreven door Maarten