Ik ben een man van achter de dertig en weet u sommige zaken te vertellen, interessante zaken... Diegene die voor u een totaal andere kijk onthullen op de wereld. Zeg maar de "alternatieve" kijk. Met betrekking tot op vele processen, dewelke op dit eigenste ogenblik in de wijde grote wereld plaatsvinden.
In sommige gevallen zal ik u ook het verleden toelichten, dat kan dus ook. Dat zal vooral gebeuren in geval dat het begrijpen van wat er in het verleden zich afgespeeld had noodzakelijk is om het "vandaag" te kunnen begrijpen.
Ik ga u al deze dingen dan ook persoonlijk vertellen. Alsof ik zelf erbij ben geweest. Met mijn eigen woorden en zonder de neiging om de feiten in een welbepaalde richting te duwen. Want ik geloof er sterk in dat mensen zelf kunnen (na)denken, nagaan en beoordelen wat ze o.a.van mij zullen te horen krijgen en dan pas hun mening erover vormen. Helaas is dit tegenwoordig niet meer de regel. Men wordt door de massa-media (de krant, de tv, de tijdschriften, het Internet, de radio etc.) dusdanig "gevoederd" met het nieuws... Net als de arme ganzen in de "foie gras" fabrieken. Recht in de keel en men moeten maar enkel slikken. En blijven slikken, want dat waterval stopt niet. Je zal het snel te weten te komen hoe je over 't een en 't ander moet denken, wat je over dit en dat moet voelen, wie de vriend is en wie is de vijand... Steeds minder mensen de moed en de moeite vinden om kritisch de wereld bekijken. Ze worden "consumenten". Triestig...
Soms zal ik u de link naar de bron meegeven. Maar meestal niet. De vaste bronnen van mijn vaste bronnen willen ook verder kunnen leven en hun kinderen het liefst zelf zien groot woorden. Evenals ikzelf. Dus wees a.u.b respectvol en stel mij geen ultimatums om alle kaarten meteen op de tafel te gooien. Dat is onmogelijk. Kijk maar naar de Edward Snowden. Bij uitbreiding zou u ook nog dankbaar moet zijn voor het feit dat bij sommige van onze medemensen de roeping om ernstige feiten naar buiten te brengen stuk groter is dan hun angst. Want "...gezegend is degenedie niets weet...".
Pas van zodra je iets weet (en dat dus niet met de universele morele en ethische waarden van de mensheid strookt), dan krijg de keuze... Die fameuze keuze toch! De meeste ervaren deze keuzen eerder als een last, een ongewenst cadeau. Cadeau dat heel je leven weer bij een splitsing brengt: wat doe ik nu er mee?
Ironisch genoeg is het resultaat altijd dezelfde: je gaat er moeten voor boeten, of je het nieuws nu openbaar maakt of je ermee in je graaf ga liggen. In beide gevallen zal je er voor moeten betalen. Dus wees maar gerust: er is dus geen ontkomen van. En ook geen weg terug.
Dus, beste medemensen, lees alles met de nodige aandacht en ervaar zelf "de keuze". En als er zelfs maar één persoon ergens van "wakker" wordt en zich dus niet meer als "een consument" zal beseffen, maar bewust zijn keel vrijmaakt om als een vrije gans met een gezonde en proportionele lever onder zijn verenmantel rond te vliegen... Wel, dan is dit blog toch niet voor niets is opgestart.