|
 |
|
|
| how to survive? |
|
|
| 25-08-2012 |
 25/08/2012 ... nog 6 dagen. |
'To keep alive
a moment at a time
But still inside a whisper to a riot
To sacrifice but
knowing to survive
The first to climb another state of mind
I'm on my
knees, I'm waiting for a sign'
Mijn minnaar, mijn vriend, mijn friend with benefits, ...
Ik voel terug vlinders, vlinders die me doen lachen. Maar vlinders die tegelijkertijd aan mijn hart vreten totdat ik er misselijk van word.
Ik verlang naar je warmte, je geur.
Ik verlang naar jouw verlangen.
Je armen om me heen, je zachte kussen, je aanrakingen die altijd perfect aanvoelen.
van de eerste keer we elkaar aanraakte voelde het aan alsof je mijn lichaam kende, alsof je mijn gedachten kon lezen. Nog nooit las iemand mijn lichaam zo goed, nog nooit wist iemand zo mijn verlangen te stillen.
Maar ik weet niet of ik je opnieuw kan toelaten.
6 maanden leefde ik een dubbel leven, mijn 6jarige relatie met mijn vriend en een avontuur met jou. Ik was verliefd, ik twijfelde aan een leven met jou.
maar wat ik al had kon ik niet zomaar opgeven, wou ik niet zomaar opgeven.
ik zie mijn vriend erg graag en al de vrienden en het hele leven dat erbij hoort.
vaak heb ik me de vraag gesteld waarom ik niet kon weerstaan aan jou, waarom ik liever leefde met een schuldgevoel tegenover mijn vriend, dan jou los te laten. het verscheurde me vanbinnen.
En dan een maand geleden brak je mijn hart, door te liegen, door me te bedriegen.
Ik dacht dat je enkel mij wou, maar je dook in bed met je ex, meermaals.
Toen je het me na enkele weken vertelde, dacht ik me sterk te kunnen houden.
uiteindelijk hield ik er ook 2 levens op na, wie was ik om jouw geluk, jouw leven in de weg te staan. ik probeerde het te relativeren. Maar de gedachte aan jou met haar, brak me, deed me pijn.
Plots viel ik uit mijn sprookjeswereld, ik begreep plots niet meer waarom ik ooit getwijfeld had om voor jou te kiezen. ik vertrouwde je, je gaf me een goed gevoel, ik hield oprecht van je, en je kwetste me.
Karma is a bitch!!
Ik herpakte me, gaf je een brief waarin stond dat ik niet ging treuren om je, dat ik eindelijk besefte dat wat ik had veel meer waard was en dat jij dat nooit voor me zou kunnen zijn.
Ik kwetste je daarmee, ik zag dat het je raakte. en net dat hielp me om terug te gaan naar mijn eigen leventje.
Het lukte me zelfs je te horen, je te zien als 'vrienden'.
Ik was erg trots dat ik eindelijk alles achter me kon laten, ... een nieuwe start voor mij en de vriend waar ik zo van hou!
maar het is niet gedaan, het was nooit gedaan tussen ons.
telkens onze blikken elkaar kruisen, zie ik je verlangen. Ik wou niet toegeven hieraan omdat ik vanbinnen nog ergens kwaad was om hoe je me plots inruilde voor een ander.
maar na een tijdje gaf ik toch toe ... ik hield het bij een kus.
Ik wou mijn trots bewaren, ik wou niet het meisje zijn waarmee gespeeld werd.
uiteindelijk konden we ons niet meer bedwingen, de aantrekkingkracht tussen ons was te groot. Ik probeerde dit niet meer te zien als een romance, maar als een lust.
Een verlangen van ons allebei, een moment van toegave waarna we beiden gwn verder gingen met ons leven. ook hier voelde ik me niet meer slecht bij, ik hoefde geen keuze te maken en deed dit enkel nog als ik er geen grote leugens voor moest maken. Het leek perfect te werken voor ons beiden.
Maar nu is er iets veranderd. Je zag me met mijn vriend, je zei dat het je nog steeds veel deed ons samen te zien en dit terwijl ik er zo goed uitzag. Mijn hart maakte opnieuw een sprong, plots besefte ik dat ik het haatte om slechts een verlangen te zijn.
Ook de dag nadien wou je me zien, je deed terug lief, zoals vroeger.
De manier je naar me keek, herrinerde me aan onze heerlijke tijd samen.
Ik liep op wolkjes, ik had dit gevoel gemist, enorm! Ook al was het enorm fout ik genoot er ten volle van.
Ik zie je morgen, maar heb geen idee wat ik moet doen.
Ik zou je moeten zeggen dat ik dit niet meer wil, je me gekwetst hebt en ik een keuze gemaakt heb.
Maar ik denk elke seconde aan je, elk deeltje in mijn lichaam wil morgen genieten van je aanwezigheid, ik verlang naar je verlangen.
Ik voel me terug verscheuren vanbinnen mijn ene helft wil de rust en het goede eerlijke leven, mijn andere helft kan niet zonder de spanning.
Ik voel dat dit me gaat breken als ik ermee doorga, want je doet nog veel te veel met me, hoe naief ik het ook vind van mezelf, ik kan het gevoel niet wegdenken.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
|
|
|
 |
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
