Druk dit weekend, Wassen en kammen van de kleinsten en wandelen en kammen van de grootste . Net zoals altijd als pa hier toekomt , kent onze Beau niets of niemand meer, alleen pa.
Ons pa heeft er ook het meeste aandacht aan besteed. Mama deed de trainingen op zondag met hem elke week, maar in de week zelf was het pa die er mee ging wandelen enzo, omdat mama met ons 3 bezig was .
Heerlijk zo'n mooie lentedag. Iedereen vroeg op en moederdag vieren. Zelfs onze roedel kwispelt gezellig mee. Na een lange wandeling met ieder van hen zit de dag er al half op. Mooi om zien hoe ze na de middag loom op het terras liggen in de zon, of heerlijk ravotten in de tuin, waar het LETTERLIJK is ;
Als 2 honden " vechten" om één been loopt de 3de er mee heen .
Heel vroeg deze morgen begonnen met hondjes wassen en kammen. 6 Yorkie's wassen en kammen op 1 dag is een hele klus.
Gelukkig laten de meeste het gewillig toe . Anderen zoals ons Yaratje zijn nog met hun pootjes in het water niet of ze doet al een zwembeweging tot groot jolijt van de kids . Toch ben ik blij dat de klus weer geklaart is voor een tijdje .
Kammen gebeurt elke dag bij iedere hond, maar wassen is toch een zware en langdurige klus .
Ondertussen kijken de 3 Goldens telkens ze zo'n nat Yorkje zien nieuwsgierig toe , en lijken te staan blaffen en kwispelen van plezier . Verwonderd dat het nu muisstil is in huis en iedereen slaapt ?
Een heerljke morgen, niet omdat het buiten mooi weer is , maar omdat iedereen hier opstaat met een lach , een kus en een dikke warme knuffel.
Lotte dolgelukkig dat gisteren haar cavia broertjes toegekomen zijn ; 2 sheltie broertjes beide met zwart haar . Dat word als ze wat ouder zijn , kammen lotje !
Ondertussen is Toulouse hier haar 2de dag en ze loopt hier rond of ze nooit ergens anders geweest is .
Om 7h30 word ik wakker , en word begroet door 2 koude natte snuiten van onze Xanthos en Xeno , onze Beau komt er op zijn gemak ook bij . De lieve loebas word dit jaar 12j en doet het steeds kalmer en rustiger aan, wetende wat dat betekend zet dat soms een domper op alle vreugde. Niet aan denken en genieten van de mooie dagen, mens en dier in perfecte harmonie .
Na wat eindeloos wachten leek ......... eindelijk ! TOULOUSE is er !!!
Gisteren was het dan zover. Na eindeloos mailen naar elkaar ( tussen ons en de fokkers van Toulouse ) en na een eindeloos reeks foto's , van pas geboren kitten tot ze de mama mocht verlaten , is Toulouse eindelijk bij ons .
Het geluk van de kids kon niet op toen ze hier toekwam. Voor dat kleine poesje die haar zusjes en broertje één voor één zag verdwijnen, en tenslotte zelf een reis maakte van een uur en zo ook haar mama achter liet, was het echter niet zo prettig.
Het kleine poesje keek angstvallig rond zich heen, eerst een reis van een uur daarna een vreemde omgeveing en vreemde kids om haar heen, ze begreep er niets van .
Na een kwartiertje, ging ze toch op verkenning uit om te eindigen in de kids hun armen en tenslotte in hun bed, waar ze zich heerlijk tussen hen innestelde en toch een paar uur sliep .
Eens op, gretig eten en drinken en terug in de armen van de kids. Het beestje lijkt er al heel vlug vrede mee gevonden te hebben hier te zijn, en liefdevol van hand naar hand te gaan .
Eindelijk zijn we dan weer op onze site beland. Na weken van binnenshuis werken, veel geloop en gecross voor alles en nog wat EN het afzetten van de tuin, eerlijker nog na het ombouwen van de tuin in een versterkte burcht , omdat de Goldens niet meer zouden ontsnappen .
Hebben we weer even tijd voor alle dieren hier in huis . Ondertussen zijn onze 2 jonge Goldens voorbeeldige wandelaars geworden. Luisteren ze heel flink naar elk commando, en is het voor de kids een lieve lust om ermee te spelen en te ravotten.
Doordat de tuin nu volledig afgezet is en ze niet meer kunnen ontsnappen kunnen ze naast hun 3 wandelingen per dag, naar hartelust ravotten in de tuin .
En doordat ze daar hun energie kwijd kunnen , zijn ze ook veel rustiger als ze in huis komen . Uren slapen is een must dan !
Kortom mens en dier leven hier weer in vrede , na een toch stressvolle tijd (ontsnappen en vangen van de honden ).
Vandaag ben ik naar school hegaan en meester Pascal was gekomen om internet aan te sluiten in onze klas en toen ik thuis kwam sprong Xanthos en Xeno op mij ze waren zo blij dat ik thuis was en ik begon derikt aan mijn huiswerk en als mijn huiswerk af was begon ik met de honden tespelen en daarna keek ik naar tv en daarna gingen we naar het stad en daarna is Shari komen spelen en daarna moest ik eten en dan moest Shari naar huis en heb ik nog tv gekeken en nog met de goldens gespeelt en in bad geweest.
Een drukke dag achter de rug. Crossen van hier naar daar .
Op de middag rap naar huis gekomen om de living en keuken een grondige schuurbeurt te geven , op andere dagen gebeurt dat toch een drietal keer . Zelfs geen tijd gehad voor een wandeling met de Goldens.
Deze ochtend was het geen weer om een hond door te jagen , grappig ik ging er zelf door !
Deze middag geen tijd ervoor, dus vanavond ze eens extra verwend met een hele lange wandeling .
Een grappige wandeling, als ze 3keer op een dag wandelen zijn ze een stuk rustiger , maar doordat ze nog niet gaan wandelen waren , konden ze niet vlug genoeg lopen . Xeno op kop ik zie hem alle kanten opvliegen en Annelies vliegt er achteraan .
Ik kom met een veel rustiger Xanthos achter haar aan en zie haar (Annelies) letterlijk hangen aan een lantaarnpaal , ze houd er haar aan vast of haar leven er vanaf hangt .
Als ik haar daar zo zie hangen en Xeno maar zie trekken om verder te gaan , lach ik me een breuk .
Annelies laat los en Xeno schiet als een pijl uit een boog vooruit . Als ik aan de school kom is Annelies al nergens meer te zien . Tot ik de draai neem en Annelies letterlijk aan de afsluitingsdraad van de school zie hangen .
Zich vast klampend op mij aan het wachten, ik bekijk haar zij kijkt naar mij en we schieten in de lach waar we het eerste kwartier niet meer uit komen .
Daarna hollen we alletwee al lachen achter onze grote loebassen aan .
Een geluk voor ons , we zijn net de deur binnen of het begint weer water te gieten . Bij een lekkere tas warme chocomelk praten en lachen we nog even na, met 2 rustige uitgeraasde Goldens aan onze voeten .
Het was een bewogen week , na hun bad en de wandeling zijn de Goldens dus niet meer gaan wandelen , en net alsof ze voelden dat we ons niet lekker in ons vel voelden, waren ze hier allemaal heel rustig .
Onze poes "Choco" genoemd is namelijk gestorven, vergif luid het verdict . Een dag later moet er onze kanarie aan geloven, het beestje is in stilte ook naar de dieren hemel gegaan .
Veel mensen geven hun kids geen huisdier omdat ze er geen tijd voor hebben er geen tijd in willen steken . Of omdat ze het niet proper vinden, haar en dergelijke meer .
En ergens kan ik hen op dagen als deze ( bij een sterven ) geen ongelijk geven . De shock , het afgrijzen en vooral het verdriet die ermee gepaard gaat is niet te overzien bij kids .
Komt er nog naast dat Annelies met de tranen in haar ogen thuis komt van school , haar juf haar papa is onverwacht overleden . Ze vind het ontzettend erg dat ze de juf in haar verdriet niet kan troosten .
Als ik haar zeg dat de juf troost vind bij familie , kan dat haar nog niet gerust stellen . Het enige wat ze doet is Xeno meenemen voor een lange wandeling, huiswerk MOET nu maar even wachten, ze krijgt de tijd om haar gedachten en emoties te plaatsen .
Mensen die hun kids geen huisdier willen geven , krijgen wéér eens ongelijk, na haar wandeling met Xeno komt ze en stuk rustiger thuis . Neemt ze kleine Nina ( Yorkie) op schoot , en begint ze te praten over haar gevoelens tegen mij .
Al knuffelen en strelen van Nina zie ik haar stillekes weer in haar gewone doen geraken .
Het klopt wel wat ze zeggen, kids die huisdieren hebben , worden heel vroeg geconfronteerd met de dood , maar als ik zie hoeveel troost en liefde ze er ook bij vinden, dan vind ik een kind met een ECHT knuffeldier een rijk en gelukkig kind .
ik ging er zelf door ! 
