Ik ben Julie Snauwaert
Ik ben een vrouw en woon in Sellewie (België) en mijn beroep is uitwisselingsstudent met AFS.
Ik ben geboren op 24/10/1994 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: basket, chiro.
Julie in Paraguay!
18-10-2012
3 maand later
Hallo, eerst en vooral, ja het gaat goed met mij! Ik ben hier gelukkig en wil nog niet weg...
Morgen ben ik hier officieel mijn 3de maand! Ik had liever later iets geschreven omdat ik volgende week op mijn verjaardag met school vertrek voor 4 dagen naar Villa Rica, om het intrumentenkoor met de tamboerijn te vervolledigen :p. Het trekt op niets, maar ik ga dus wel gratis op reis!
Het eerste weekend van november ga ik ook naar de Cataratas, zowel de kant van Argentinie als Brazilie. Dit zijn de mooiste watervallen naar het schijnt die we zullen kunnen gaan bekijken, waarschijnlijk wordt dat dan wel nog eens bevestigd!
Intussen is er hier in Pilar ook weer heel wat gebeurt. Tijdens concerten op de alomgekende plaza van allerlei groepjes die ik niet kende, ben ik van mijn stoel gevallen en nog nooit zo snel stonden er 2 mannen klaar om mij met stoel en al terug te zetten. 1 of andere Nele heeft toen wel in haar broek ge....
Die dag erna ben ik dan ook voor het 1st naar de campo van mijn familie geweest en heb ik op een paard een wandelingske gemaakt, heel leuk, maar niet voor alle dagen want die paarden zijn hier zo mager en er ligt daar geen zadel op, dus vallen zit er natuurlijk altijd dik in!
Ik ben hier al een 2 tal keer meegeweest naar de kerk, maar voor mij is dit gewoon 1 grote sekte. Mensen gaan ook helemaal opgekleed naar de kerk, dat was ik wel eventjes vergeten...
Op het concert dat Nele en ik hebben gegeven zijn we trouwens 2e geworden! De eerste plaats was sowieso voor iemand die Spaans zong..maar toch was ik tevreden met onze plek!
Het weer hier is wel heel fijn, heel de dag door zon en 's nachts jammergenoeg redelijk aan de koude kant, plus ik kan ook al veel mider tegen de koude maar veel beter tegen de warmte.
De mensen hier leven echt op straat en ik denk dat ik mij op dat gebied ook wel Paraguayaanse mag noemen, want ik zit elke dag op straat om zoals gewoonlijk te gaan babbelen buren of vrienden, om terere te drinken, muziek te luisteren, te eten, te basketten, ...
Ik ben het wel beu dat die jongens en ook mannen hier BLIJVEN roepen 'Rubia' dus blondje, Mi amor, ...Ik kan echt niet de straat op zonder dat ze iets zeggen. Het is ook niet leuk dat iedereen altijd aan mijn krullen wil komen omdat natuurlijk niemannd dat hier heeft, maar het went wel en zo krijg ik nog eens een massageke.
Mijn overbuurman heeft speciaal Arroz con leche gemaakt, in Belgie zijn dat dingen die niet gebeuren he. Hier kun je in gelijk wie zijn frigo zitten zonder het te moeten vragen, ga je binnen en buiten in de huizen, echt alles is hier HEEL open. Mijn huis, is jouw huis, dat is hier het motto.
Het schooltornooi dat was ook iets immens, ik heb daarvoor ook in de desfile gelopen, zie foto op fb. Hier blijft sport belangrijker dan onderwijs, vandaar dat er hier ook zo weinig toekomst is en zo weinig werk. Je gaat naar school, maar waarom zou je gaan als je toch nooit iets doet? We hebben trouwens de basketmatch verloren.
Heel leuk is om uit te gaan met Gustavo, Enrique en Guille, 3 vrienden waarbij we gewoon aan dat huis buiten zitten, alweer hehe en dat zijn tenminste jongens waarmee je goed kunt babbelen. Daarna doen we nog iets, zoals gaan naar het casino of naar de plaza. Het valt op dat je hier met jongens beter overeen komt met meisjes en vooral omdat de meisjes die een lief hebben, nooit zonder het lief mogen weggaan, hilarisch eigenlijk! Jullie mogen dus op beide oren slapen...
De 31ste trouwdag van mijn gastouders was ook weer een heel feest, afin, eetfestijn! Hotdogs, chorizo, taart, ... altijd dikmakertjes.
Elke avond ga ik wel ergens naartoe en elke middag doe ik ook iets. In de vooravond ga ik nu ook lopen bij zonsondergang aan de rivier, zalig toch! De baskettraining is precies wat vermindert door al die andere avondactiviteiten, zoals een filmpje gaan kijken bij een vriend, aan de rivier gaan zitten, iets gaan eten in de alomgekende 'Mister Kombi', aan Gustavo zijn huis gaan zitten, ...
Ik denk dat ik redelijk algemeen uitverteld ben, er is nog veeeel meer, maar ik hou het een beetje bij de algemene dingen eh! Nog veel plezier ginder, we zien elkaar over een 8 tal maanden en ik heb opgevangen dat ik waarschijnlijk rond 25 juni terugkeer, als jullie dus bijna uit de examens zijn, hoop ik! Tot een volgende blogbericht, na al mijn reisjes.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
