De ietwat pijnlijke nederlaag van vorige week was nog niet volledig verteerd maar toch diende de volgende opdracht zich al aan. Tegen Workout, de voorlaatste in de stand, kregen we de uitgelezen kans op eerherstel. In tegenstelling tot de partij tegen Beautox haakten Aiko en Luc af maar konden we terug rekenen op Matty, Vollie, Matthias, Fred, Bart en eveneens coach Chris.

De wedstrijd kende een aangename start. Na nauwelijks 3’ spelen hadden we reeds evenveel punten gescoord als in het volledig eerste quarter vorige week (10-7). Steven en Matty zorgden voor de eerste driepunters en Dimi leek zijn sterke partij van vorige week te gaan bevestigen. Voor het vervolg bleven we echter op onze honger zitten. Enkele rommelige minuten later was de score amper gewijzigd (10-9). Een kwaliteitsinjectie zorgde ervoor dat de scoremachine terug op gang kwam maar Workout hield alles nog speelbaar (18-13).

Die schijn kon men slechts kort ophouden in het tweede quarter. Er waren amper enkele minuten verstreken of de bezoekers keken al tegen een 26-13 achterstand aan. Een hardwerkende Vollie hield samen met Fred en Matthias continu een 10 puntenkloof op het scorebord. Ondanks een mogelijks gestalteoverwicht onder de borden speelde Workout dit nauwelijks of niet uit. Een gemiste kans, me dunkt. Tegen de rust had Steven met zijn 2^de driepunter een geruststellende voorsprong vastgelegd (38-26). En zeggen dat we daar vorige week bijna 40’ voor nodig hadden…

Lange pauzes staan zelden of nooit garant voor een spetterend vervolg en dat was ook deze keer niet het geval. Inspiratieloos en slordig basket resulteerden in een overweldigende 2-2, na jawel 4’ minuten spelen. We hebben dringend nood aan nieuwe technologieën om in realtime toch te kunnen doorspoelen. Zelfs een vervelende commercial break had niemand verleid om de fast forward toets in te drukken. Over halfweg in het 3^de quarter was de score nauwelijks aangedikt (43-30). De trofee voor moed en zelfopoffering ging voor de zoveelste keer dit seizoen naar onze trouwe supporters. Al was het algemeen spelbeeld vaak pijnlijk om zien toch kreeg Fred, met zijn individuele klasse, de handen enkele keren stevig op elkaar. Met 8 punten op rij was hij hoofdaandeelhouder in de maximale voorsprong van 15 punten (49-34).

De overwinning was zo goed al binnen en dat liet zich duidelijk voelen in de laatste 10 minuten van deze wedstrijd. De veilige marge van 10 punten kwam nooit echt in het gedrang en de score werd gevoelig opgedreven. Beide teams legden elkaar dan ook geen duimbreed in de weg. Scoren en laten scoren was het motto. De thuisploeg kwam enkele malen gevaarlijk dicht bij de 24’ shot clock maar daar wist Fred wel raad mee. Drie driepunters was het kurkdroge antwoord. Ook al nam Workout lichtjes de bovenhand in het laatste quarter toch hielden Vollie en Matthias de tegenstander op respetievelijke afstand. Eindstand: 72 – 61 (C.T.)

Speelden: Matty 9, Sid 5, Vollie 12, Matthias 11, Fred 21, Gert 2, Bart, Dimi 2 en Steven 10.

7 driepunters