Met nederlagen tegen ING, De Maeght en De Plankshotters had de tweede seizoenshelft ons tot op heden nog geen enkele overwinning opgeleverd. Een terugval naar de buik van het klassement voor de vice-kampioen was dan ook het trieste gevolg. Tegen sterkere tegenstanders de duimen moeten leggen kan iedere ploeg overkomen maar het gebrachte spel, op de match tegen ING na, baarde ons des te meer zorgen. Een thuismatch tegen een herboren Old Stars was dan ook niet meteen een geschenk. Met de scalp van De Maeght, Santobas, De Vlaamse Ardennen en Group De Meyer in hun handen konden we maar beter zo snel mogelijk ons beste niveau etaleren. Op Kenneth, Andy, Stanny en Vollie na was onze kern compleet.

Bracke (ex-De Maeght) opende de score voor de bezoekers waarna Aiko, net als vorige week, meteen orde op zaken stelde. Een tweede driepunter volgde al niet veel later toen Matty de Maeght al na 3’ op 8-2 plaatste. Een gevolg kwam er aan beiden kanten niet waardoor de partij eerder in een impasse dreigde terecht te komen.  De inbreng van Van Holme bracht meer scorend vermogen tussen de lijnen bij de bezoekers en dat legde ook zijn collega Haeck geen windeieren (8-8). Beiden stuwden hun ploeg voorbij de Young Ones waar het vooral wachten was op de inbreng van Matthias die steevast voor een offensieve meerwaarde kon zorgen. Meer dan de schade beperken zat er vooralsnog niet in voor Matthias want Haeck was met 9 punten in dit quarter moeilijk af te stoppen (12-19).

Aanvankelijk bleef Matthias de lijn doortrekken in het 2^de quarter maar toch kon hij de thuisploeg niet langszij brengen. Pas toen Bart, Aiko en Matty een 8-0 lieten optekenen werden de rollen eindelijk terug omgedraaid (29-26). De reactie aan de overzijde liet niet lang op zich wachten. Haeck veegde de vloer aan met zijn rechtstreekse opponent waardoor de Maeght nooit echt de rol moest lossen. Een ‘no-look Stanny hook’ van Dimi als afsluiter was misschien wel het teken dat het geluk onze kant had gekozen. Rust: 37-36

Het derde quarter leek als twee druppels water op het eerste. Beide ploegen namen om beurten de leiding maar zonder echt te imponeren. Met een score van 7-7 na 6’ spelen kreeg geen enkele supporter het er erg warm van. Uiteindelijk waren het weer Van Holme en Haeck die het spelletje haasje over nipt in hun voordeel beslechtten (48-50).

Wie dacht dat we in het 3^de quarter het dieptepunt van de wedstrijd hadden bereikt kwam bedrogen uit in het laatste quarter. Na 3’ waren er welgeteld 2 punten gescoord en dan nog door de bezoekers. 5 minuten later veegden 3 vrijworpen van Fred de ‘0’ weg bij de Young Ones. De supporters waren, met nog 2’ te gaan, de wanhoop nabij. De kloof bleef speelbaar maar geen enkele aanval kon succesvol afgerond worden. Voorlopig konden we enkel aan 50% vanop de vrijworplijn scoren. Eentje van Gert, eentje van Aiko en zowaar stond het 53-54. Niemand minder dan Haeck (19p) leek met een ultieme inlegger het pleit te gaan winnen (53-56). Met de moed der wanhoop werd de laatste Young Ones aanval aangevat en met nog enkele seconden op de shotclock nam Fred zijn verantwoordelijk vanachter de driepunterlijn. BAM! De eerste en meteen laatste fieldgoal van de Young Ones was meteen goed voor 5 minuten extra time (56-56).

Beide ploegen begonnen met lood in de schoenen aan de extra periode. Toen wederom Van Holme zijn ploeg op voorsprong bracht vreesde iedereen voor een nieuw doemscenario. Gelukkig bleef het bij een laatste stuiptrekking van hun kant. Via Aiko, Fred en Matthias werden alsnog de broodnodige punten opgetekend om finaal met een driepunter van Fred de eerste overwinning van 2017 te mogen ‘vieren’. Mooi was het allemaal niet maar zelfs een wrange nasmaak werd overvloedig doorgespoeld. Eindstand: 65-60 (C.T.)

Speelden: Matty 11, Sid 2, Matthias 12, Fred 14, Gert 1, Bart 5, Dimi 2, Luc 2, Steven en Aiko 16

8 driepunters