Na 3 weken van Kerstmarkten afschuimen, christmas shopping en het zichzelf vetmesten tijdens de Kerstdiners en Nieuwjaarsfeesten was het zo stilaan tijd om de competitie te hervatten. Uitspelen tegen De Maeght is al geen pretje, laat staan dat de meesten onder ons begonnen te detoxen en laat dat nu net de brandstof bij uitstek zijn voor de Young Ones. Naast de uitschuiver van ‘Endy’ waren Aiko, Kenneth, Stanny en Andy de afhakers van dienst.

De partij startte met een verschroeiend tempo maar beide teams lieten het na om zorgvuldig af te werken. Van Belleghem beukte er, naar gewoonte, van harte op los en samen met Truyens bracht hij de thuisploeg op voorsprong (7-4). Een reactie van de Young Ones liet niet lang op zich wachten. Fred (2 driepunters), Matty (1 driepunter), Sid en de alweer sterk ingevallen Matthias (6 p) trokken het laken naar zich toe. De veelvuldige pogingen van Truyens, Gekiere en Van Herreweghe stierven allen op de ring. Hulpia, what’s in a name, kwam zijn team met 7 opeenvolgende punten, waaronder 1 driepunter, te hulp (14-21).

Zelden hadden we De Maeght zo weggespeeld als nu. Vrij lang zag het ernaar uit dat we dit ook in de 2^de quarter zouden doen. De tegenstander kwam maar niet onder stoom en daar konden we maar best optimaal van profiteren. Met 19-28 na 4’ leek er dan ook geen vuiltje aan de lucht en begon men langzaam achterover te leunen. Ruimte weggeven aan een trio shotters is nooit een goed idee. In een zot moment drukte Van Herreweghe met 2 opeenvolgende driepunters en een fieldgoal ons met de neus op de feiten. Toen dat nog niet genoeg was maakten Abdouckarim en Truyens de remonte compleet. Van 19-28 evolueerde de stand in amper enkele minuten naar 37-36 bij de rust.

Een tevreden gevoel konden we zeker niet overhouden aan het einde van het 2^de quarter. Coach Chris kon enkel hopen dat de aanvangsminuten van de wedstrijd een vervolg zouden krijgen. Hoop doet leven maar veel meer dan aanklampen zat er na de rust niet in. De Maeght kwam stilaan op dreef en dat uitte zich ook in een ‘gezonde’ agressiviteit die balanceerde op het randje van de onsportiviteit. Een strakkere leiding had ons zeker een handje geholpen want de tegenstander won ruim op punten in de scrimmage. Matty opende met een driepunter maar Abdouckarim veegde die meteen van tafel. Luc had zijn dosis pech bij de afwerking waardoor de broodnodige punten rond de bucket bijna uitsluitend van een secuur afwerkende Matthias kwamen. Het fraaie afstandsshot van Gert bracht ons eindelijk terug langszij (48-48) na 7’ spelen. Het laatste woord was voor de thuisploeg die met driepunters van Truyens en Van Herreweghe al toe waren aan 8stuks. (54-50)

Alles was nog speelbaar maar de fut ontbrak bij een groot deel van de ploeg. De Maeght was zeker agressiever maar duidelijk meer begeesterd dan de vice-kampioen. In no time braken Gekiere, Hulpia en Van Herreweghe (20p), ja weer hij, door de laatste verdedigingslinie. We stonden erbij en kijken ernaar … In nauwelijks 2’ doofde De Maeght met 63-50 de lichten helemaal. Beterschap was er allerminst merkbaar bij de bezoekers en via 3 opeenvolgende driepunters van Hulpia, Abdouckarim en Truyens werd er niet alleen een vinger op de wonde gelegd maar werd er nog eens duchtig zout in gestrooid ook (71-52 na 6’). Een uppercut van jewelste. Een vrijworp van Sid en een driepunter van Dimi behoedden ons alsnog van een twintiger. Eindstand: 76-60 (C.T.)

Speelden: Matty 8, Sid 6, Matthias 16, Fred 12, Gert 2, Bart 4, Dimi 3, Luc 2 en Steven 7.

Young Ones: 6 driepunters

De Maeght: 12 driepunters