Na de vrij makkelijke overwinning tegen Santobas stond ons deze week een vrij onaangename verplaatsing naar Lokeren te wachten. Het late aanvangsuur (21u15), het einde van de werkweek in zicht en niet in het minste de tegenstander waren maar enkele bepalende factoren. De wedstrijden tegen Salamander staan dan ook niet in het geheugen gegrift als de meest boeiende. Met de afwezigheid van Andy, Vollie, Dimi, Kenneth en Matthias werd er ook nog eens een pak snelheid en gestalte thuis gelaten.

Op het niet al te brede terrein pakte Salamander andermaal uit met een zonedefense. Net als de voorbije jaren werd het zwoegen in de openingsfase om het systeem te ontgrendelen. Ondanks enkele verdienstelijke pogingen van de bezoekers bleef de teller op ‘0’ staan. Aan de overzijde was het al geen haar beter met enkele onstuimige en overhaaste probeersels die nergens toe leiden. Beide ploegen hielden elkaar zowaar in ‘evenwicht’. De eerste driepunter van Aiko was dan ook het eerste lichtpuntje van de match. De zoneverdediging maakte het vrijwel onmogelijk om gevaarlijk te zijn in en rond de bucket. Luc slaagde er als enigste in om vanuit deze positie 2 punten te scoren. De overige korven kwamen van de hand van Aiko (2x) en Fred vanachter de driepunterlijn. Maar liefst 12 van de 15 punten in het eerste quarter werden gescoord voorbij de rode lijn. (10-15)

Om aan de gijzeling van de zoneverdediging te ontsnappen werd het geweer van schouder veranderd. Het tempo werd gevoelig opgedreven in de hoop om de verdediging uit verband te spelen en ruimte voor onszelf te creëren. Het opzet lukte want zowel in- als outside konden Luc, Aiko, Gert, Fred en Matty meermaals succesvol afronden. Salamander wegspelen was echter een ander paar mouwen. Mede dankzij een duidelijk gestaltevoordeel waren ze bij momenten nadrukkelijker aanwezig onder de borden. Meer dan 6 luttele punten extra weggeven deden ze niet. Ruststand: 27-38

Wat we in het derde quarter te zien kregen moet zowat het saaiste en wanordelijkste geweest zijn uit de KBOV geschiedenis. Turnovers en gemiste doelkansen à volonté. Een mens zou voor minder een pintje bier in zijn drinkbus verstoppen … en verwisselen. Het moet zowat het enige wapenfeit van een armtierige quarter zijn geweest naast het feit dat Luc, bezig aan een sterke partij, de enige was die zijn beide vrijworpen konden verzilveren. O ja, voor wie dacht dat wij al ondermaats presteerden … de tegenstander lukte 4 schamele puntjes. (31-49) 

Ooit zei onze coach dat je minstens 60 punten moet scoren om een wedstrijd winnend af te sluiten. Wel, het werd een drijfveer in het laatste quarter om … het tegengestelde te bewijzen. Salamander was al een tijdje niet meer bij machte om aanvallend iets in elkaar te knutselen en wij, wij moesten zeker niet onderdoen. Stanny had een reden (lees: scoren = lidgeld betalen) maar de rest helaas niet. Het laatste fluitsignaal was dan ook een bevrijding voor iedereen. Gelukkig voor het nageslacht zijn er geen beelden van. Eindstand: 43-58 (C.T.)

Speelden: Matty 8, Stanny nr 3: 1, Sid 2, Fred 13, Gert 4, Bart 2, Luc 14, Steven en Aiko 14.

7 driepunters