Februari kondigde zich, met slechts 2 competitiematchen, als
een relatief kalme maand aan. Tussendoor is er wel nog het treffen met ING in
de ¼ finale van de KBOV beker, niet te verwarren met die andere beker, maar de
aanloop hiernaartoe is omzeggens ideaal te noemen. De eerste opdracht van de
maand was de verplaatsing naar Zwijnaarde voor de wedstrijd tegen BBC Feniks. Onze
opponent kent niet meteen zijn beste seizoen en hangt met slechts 6
overwinningen in 18 wedstrijden net boven de gevarenzone. Hun enige uitschieter
van het seizoen was wel een verrassing van formaat. Een uitoverwinning op ING
is slechts weinig ploegen te beurt gevallen. Op zich mocht dit ons geen zorgen
baren maar de afwezigheid van Aiko, Andy, Vollie, Bart en de onzekerheid
omtrent de fitheid van Kenneth zorgde toch even voor lichte paniek. De
ongerustheid verdween echter als sneeuw voor de zon toen bleek dat Feniks amper
een handvol spelers kon verzamelen.
Al na enkele minuten was duidelijk dat Feniks niet
opgewassen was tegen het lichtblauwe geweld. Met dirigent Fred voorop lag de
snelheid van uitvoering bijzonder hoog. In geen tijd stond er een
10-puntenkloof op het scorebord en die zou alleen maar uitgediept worden in het
verdere verloop van de partij. Zowel met steals, drives en driepunters werd er
geen spaander heel gelaten van de tegenstander. Fred had met 9 punten op rij
het pad geëffend waarna Luc, Steven en Sid maar wat graag in de dans sprongen. Met
2 driepunters van Matty en een score van Gert werd een onwaarschijnlijke 12-30
tussenstand genoteerd.
Ook in het tweede quarter moest de tegenpartij op niet veel
sympathie rekenen. De lijn werd doorgetrokken van het eerste quarter en als een
ware pletwals begon Steven, met 7 punten waaronder een driepunter, samen met
broer Fred over de tegenstander heen te lopen. Feniks kon slechts sporadisch
een aanval succesvol afronden waardoor de wedstrijd al voor de rust gespeeld
was. Na de broertje Van Vooren was nu Sid, Matty, Gert en Luc terug aan de
beurt. Een 13-26 tussensprint resulteerde in een zeer comfortabele 25-56
ruststand.
Na de break kende ons team een kleine terugval. De gedachte
dat de overwinning ons niet meer kon ontsnappen en dat iedereen zo snel
mogelijk de ½ finale vd beker tussen Club en Gent op TV wou volgen zorgde voor
enige nonchalance. Talrijke doelrijpe kansen werden vakkundig de nek
omgewrongen en dat was zonde van de geleverde arbeid. De intercepties en fast
breaks waren ondertussen niet meer bij te houden maar in tegenstelling tot de
eerste helft kenden ze ditmaal weinig succes. Enig lichtpunt in dit quarter was
de trefzekerheid van Matty vanachter de driepunterlijn. Met alweer 2 bommen en
een fieldgoal nam hij de helft van de punten in het 3de quarter voor
zijn rekening. (42-72)
Om de partij enigszins boeiend te houden rees het idee om
volop te gaan voor een century score. Met een tegenstander die stilaan op zijn
tandvlees zat kwamen de mogelijkheden met bosjes uit de lucht vallen. De
tactiek was stereotiep en vrij simpel. De terugkaatsers kwamen steevast in de
handen van Fred terecht die met enkele knappe baseball passes Sid en Matty de
ziel uit hun lijf liet lopen. De score werd met een ruk de hoogte ingejaagd. Ontzettend
belangrijk in het hele verhaal was dat iedereen zijn deel van het werk voor
zijn rekening nam. Zelfs met nog enkele minuten op de klok kon Steven met een
bom de century score wat extra glans geven. Feniks moest alles met lede ogen
aanzien en voor hen kon het laatste fluitsignaal niet snel genoeg volgen. Had
men het op voorhand geweten dan had men waarschijnlijk voor een forfait
gekozen. Eindstand: 52 110 (C.T.)
Speelden: Matty 22, Stanny, Sid 15, Fred 29, Gert 9, Dimi 2,
Luc 16, Steven 15 en Kenneth 2.
9 driepunters
|