5 maanden! Zolang was het inderdaad al geleden sedert onze laatste competitiematch. Na enkele trainingen en een bevredigende oefenpot tegen Baasrode (titelkandidaat nr 1 in 3^de provinciale) was het uitkijken naar de eerste confrontatie van het nieuwe seizoen. In de zomermercato hadden we helaas afscheid moeten nemen van Pieter als speler. Aan inkomende zijde kwamen Vollie en Kenneth De Sloovere ons versterken. Eindelijk hadden we een dubbele meter … die ook een center was. Na een afwezigheid van enkele maanden en een lange gestage revalidatie konden we zowel Bart als Stanny terug opnemen in de selectie. Een dertienkoppige spelersgroep zorgde ervoor dat Luc zijn Exceloefening ‘bye’ op zijn enige resterende floppy-disk van onder het stof mocht halen. Gert, Bart en Sid waren de ‘afvallers’ van dienst. De plaatsjes zijn duur bij de vice-kampioen waar een evenaring van vorig seizoen in het achterhoofd speelt. De tegenstander van vanavond was Dynamo Dampoort. Dynamo wie? Bij het horen van de naam Dynamo komt het haar op mijn armen al recht en doet het me eerder denken aan de kille, grijze, oubollige voetbalstadions uit de vroegere Oostbloklanden dan aan een energierijke opgeladen basketbalploeg. Enfin zolang de tribunes maar niet gevuld werden met duizenden kaki-uniformen kon een 3^de naamswijziging van ex-Choseken en ex-Krawietelkes in hun nog prille bestaan ons verder niet deren.

Dat het merendeel van onze spelers, dankzij een oervervelende en belabberde voetbalmatch van onze Duivels de avond voordien, vroegtijdig de slaap hadden kunnen vatten bleek al van bij het eerste fluitsignaal. Via een attente Fred konden Andy en Steven zich uitleven in een aantal fast breaks met een 10-2 als gevolg. Dynamo moest zowaar naar adem happen maar herstelde toch gaandeweg het evenwicht. In grote mate had het dit te danken aan de offensieve inbreng van zowel Bonte als Van Puymbroeck. Met 10 pionnen beschikte coach Chris over voldoende wisselmogelijkheden maar net dat maakte het niet simpel voor hem om het evenwicht in de ploeg te bewaren. Fred en de sterk ingevallen Vollie en Aiko tekenden voor een indrukwekkende 28-21 score na het eerste quarter.

In aanvallend opzicht zat het dus duidelijk snor. Bij de defense daarentegen plaatste onze coach toch enkele vraagtekens. Nu, we moeten eerlijk blijven, sommige tegenscores hadden veel eerder iets mee van lucky shots dan van doelgerichte pogingen, maar ze tellen evengoed. Ondertussen wisten we ook al dat de tegenstander niet meer die voetballende basketters, of waren het nu de baskettende voetballers, waren van weleer. Het 2^de quarter leek in het niks op het eerste quarter. Na bijna 5 minuten van onnodig balverlies en gemiste shots was het uitgerekend Dimi die de score kon openen. Ondertussen was Dynamo in een zone-defense gekropen en hadden ze aanvallend stilaan hun voet naast de onze gezet. Met de rust in zicht konden we toch nog een 5 punten voorgift vrijwaren. 43-38

Een herhaling van het 2^de quarter konden we maar beter vermijden indien we niet met lege handen wilden achterblijven. Matty had de boodschap duidelijk begrepen en nam de ploeg op sleeptouw. Met 2 driepunters en een field goal, na knap samenspel met de allesbehalve zelfzuchtige Kenneth, hield hij de boot voorlopig mooi af. Niet tegenstaande het zeer fysieke en potige spel onder de korf kwam Aiko toch enkele keren als winnaar uit de strijd. Dat er na 28 minuten spelen slechts 8 fouten werden gefloten deed bij velen de wenkbrauwen fronsen. Het potige spel was duidelijk een kolfje naar de hand van Stanny. Ondanks het feit dat hij meermaals schuldig pleitte kreeg Stanny maar één enkel streepje achter zijn naam. Il faut le faire! Slechts één speler deed beter … Aiko, met 2 streepjes. Net voor het einde van het 3^de quarter deelde hij met 2 opeenvolgende scores wel een mentaal tikje uit aan Dynamo, die de kloof terug zagen oplopen naar 11 punten. 63-52

Geruststellend was onze voorsprong geenszins maar Dynamo was er in die 30 minuten nog niet in geslaagd om maar één keer de leiding te nemen in deze partij. De start van het laatste quarter liet ook niet vermoeden dat dit er meteen zat aan te komen. Aiko ging verder op zijn elan en Fred lichtte met 7 punten op rij zo goed als de optie op de eerste overwinning. Wie dacht dat de tegenstrever zich uiteindelijk zou neerleggen bij de situatie kwam bedrogen uit. Nog steeds werd voor iedere bal geknokt en gedoken. Luc is maar wat blij met compagnons als Fred en Kenneth in het luchtruim om zich over de terugkaatsers te ontfermen. Offensief kregen we verschillende ploeggenoten in de kijker vandaag. Met oa 7 punten (waaronder een driepunter) in de laatste minuten van de wedstrijd kon ook Andy terugblikken op een sterke wedstrijd. Aiko en Steven kregen het laatste woord en brachten de score op een aantrekkelijke 84-72 stand. Op enkele minuten na in het 2^de quarter, was het alvast veel belovend voor de rest van het seizoen. (C.T.)

Speelden: Matty 8, Vollie 7, Stanny, Fred 18, Dimi 4, Luc 4, Steven 9, Andy 14, Aiko 16 en Kenneth 4.

8 driepunters