On our way to the final was de loting ons zeer gunstig gezind. We ontliepen De Maeght en met Beautox als tegenstander, 4^de laatste in het klassement, leek de finale een must. Na een competitie- en trainingsvrije week was het uitkijken hoe beide ploegen uit de startblokken zouden komen. Met een 10-koppige kern, enkel Pieter, Stanny en Bart ontbraken, had coach Chris een ruim arsenaal aan spelers om Beautox fysiek keihard aan te pakken. Nog voor de wedstrijd begon kregen we al een valse noot te verwerken toen bleek dat er slechts 1 scheidsrechter kwam opdagen. Een ½ finale onwaardig … foei foei KBOV!

In een verschroeiende openingsfase werd de fysieke- en mentale weerbaarheid van de ref al meteen op de proef gesteld. Ook al ben je de enige spelleider dan nog blijft een fout, een fout me dunkt. Nu, dit geldt natuurlijk voor beide partijen maar iedereen voelt zich in zo’n fases het meest benadeeld. Beautox nam meteen het heft in handen en dicteerde vanaf minuut 1 de wet. Ons favoriete aanvalswapen werd duchtig gekopieerd en hierdoor liepen we meermaals op een dodelijke counter. De tegenstander vond duidelijk makkelijker de weg naar de korf. Aan onze kant begonnen de frustraties zich langzamerhand op te stapelen. Nadat de afwerking het liet afweten begonnen ook de slordigheden ongewone proporties aan te nemen. Scoren lukte slechts sporadisch en dat had 2 redenen. Er werden enorm veel doelpogingen de nek om gewrongen en als we dan toch eens voor doel kwamen weigerde de ref de foutieve ingrepen van de tegenstander te bestraffen. Een zwakke eerste quarter leverde een 7-14 tussenstand op.

Het tweede quarter startte niet veel beter. Beautox had duidelijk bloed geroken en was geenszins van plan hun plaats in de finale af te staan. We hadden het knap lastig met hun fysieke spel. Het leek bij momenten een waar ‘kick and rush’ spelletje. Aan beide kanten ware de potjes ondertussen bijna aan het overkoken door een ref die veel te veel door de vingers zag. Het enige lichtpuntje aan onze zijde kwam er in dit quarter van Sid, Luc en Fred. Helaas was er niet voldoende back up om de situatie een nieuwe wending te geven. Met een 13-21 kregen we een nieuwe oplawaai om de oren en leek een finaleplaats heel ver weg. Herbronnen was meer dan nodig.

Ruststand: 20-35

Wie of wat kon voor de kentering zorgen? Coach Chris wou duidelijk een frissere en agressievere start zien met hopelijk meteen een tussensprint van formaat. Niks was minder waar. Beautox ging op zijn elan door en ondertussen had ook het geluk duidelijk hun kant gekozen. De enige die bij de Young Ones nog de weg naar de korf vond was Fred. Met enkele individuele acties kon hij vooralsnog zijn ploeg behoeden van het schaamrood op de wangen. Met 10 punten op rij inspireerde hij toch zijn ploeggenoten om er nog eens vol tegenaan te gaan. Gaandeweg begonnen we agressiever en korter op de man te spelen wat Fred en Andy enkele steals opleverden. Een buzzer beater van Andy van ruim voorbij de driepunterlijn bracht zowaar enige animo in de ploeg. 39-50 na quarter nr 3. Veel dichter hadden we nog niet geweest.

Een geïmproviseerde press in het 4^de quarter leverde meteen enkele steals na mekaar op waardoor de achterstand plotsklaps werd teruggebracht tot 5 schamele puntjes. Het zou toch niet waar zijn… In onze, waarschijnlijk, slechtste partij na Nieuwjaar kwamen we ‘out of the blue’ op een zucht van een plaats in de finale. Net op het moment dat we er terug in gingen geloven kon Beautox net op tijd het roer terug omgooien. Reyntens stuwde zijn team met zijn 26st punt van de wedstrijd terug richting overwinning. In ‘no time’ stond er terug een 10 punten kloof op het scorebord en was de eerste finalist bekend. Een tweede ref had misschien een ander wedstrijdverloop kunnen brengen maar laten we eerlijk zijn, we brachten gewoon veel te weinig in tegen een enthousiast en duidelijk gedreven Beautox om aanspraak te mogen maken op de overwinning. Teveel spelers bleven onder hun niveau en als ploeg waren we slechts een schim van de geoliede machine van de laatste maanden. Deze nederlaag kwam onverwachts en is hopelijk een ‘wake up call’ met het oog op de 2 nog resterende competitiematchen. Een 4^de plaats is een certitude … de titel het hoogst denkbare … een 2^de plaats het realistische … Eindstand: 56 – 68 (C.T.)

Speelden: Matty 2, Vollie 2, Sid 5, Fred 24, Gert 2, Dimi 2, Luc 4, Steven 5, Andy 10 en Aiko. 

3 driepunters